کشتی، پرشانس‌ترین رشته برای کسب مدال المپیک

خبرآنلاین: تعویق یک ساله المپیک ۲۰۲۰ توکیو در نگاه اول می توانست شرایط را برای تمرین بهتر و آمادگی مناسب تر ورزشکاران ایرانی مهیا کند اما متاسفانه در عمل چنین اتفاقی رخ نداد و در بسیاری از رشته ها نظیر تکواندو و وزنه برداری که همیشه مدال آور بوده و شانس های زیادی برای مدال آوری در المپیک داشته وضعیت مناسبی ندارند و وضعیت آن ها برای المپیک در هاله از ابهام قرار دارد. ضمن اینکه با توجه به تعویق بسیاری از رقابت های بین المللی در ماه های اخیر هیچ رکورد مشخص و عملکرد رسمی از بسیاری از ورزشکاران ثبت نشده است.

در ادامه این گزارش وضعیت رشته ها و ورزشکاران مختلف را برای کسب مدال در المپیک بررسی می کنیم.

تیروکمان: یک سهمیه

تک سهمیه تیروکمان ایران در المپیک شانسی برای کسب مدال ندارد و همان طور که در سال های گذشته هم تکرار شده تیرانداز ایران باید به حضور صرف در رقابت ها قناعت کند.

تیراندازی: ۶ سهمیه (مهیار صداقت، جواد فروغی، آرمینا صادقیان، فاطمه کرم‌زاده، هانیه رستمیان و نجمه خدمتی)

در دوره های اخیر که تیراندازی ایران جزو برترین های جهان بود شانس زیادی برای مدال آوری نفراتی چون خدمتی و الهه احمدی وجود داشت اما در سال های اخیر این رشته دچار مشکل شده است. جواد فروغی در 50 مترتپانچه جزو نفراتی است که برخی از او به عنوا امید مدال آوری صحبت می کنند اما کارشناسان براین عقیده هستند که بعد از رقابت های جام جهانی می توان نظر نهایی را درباره تیراندازان ایران داد.

کشتی: 11 سهمیه

پرامیدترین رشته المپیکی ایران کشتی است؛ مثل همیشه و تقریبا همه مطمئن هستند که آن ها دست پر برمی گردند.

رضا اطری، مرتضی قیاسی، مصطفی حسین‌خانی، حسن یزدانی، محمدحسین محمدیان، امیرحسین زارع در کشتی آزاد و علیرضا نجاتی، محمدرضا گرایی، محمدعلی گرایی، محمدهادی ساروی و امین میرزازاده در فرنگی ملی پوشان اعزامی به بازی ها هستند که بیش از ۸۰ درصد آن ها شانس مدال هستند.

یزدانی اصلی ترین شانس مدال آوری کشتی و کاروان ایران یک رقیب قدرتمند به نام تیلور آمریکایی را دارد که دو بار مغلوب او شده است. رشید سعدالله یف و کایل اسنایدر نیز دو رقیب اصلی محمدیان هستند، کشتی گیرانی که که در ریو مدال طلا را گرفتند و حالا مدعی ۹۷ کیلوگرم توکیو هستند؛ البته این ملی پوش ایران سابقه پیروزی دلچسب و ضربه فنی اسنایدر را دارد. امیرحسین زارع هم جزو شانس ها محسوب می شود اما اگر قرعه مناسبی به او نخورد کار دشواری برای رسیدن به مدال دارد. در وزن زارع حریفانی چون طاها آکگول از ترکیه قهرمان المپیک ریو و گنو پتریاشویلی قهرمان جهان از گرجستان حاضر هستند.

برادران گرایی هم در کشتی فرنگی شانس مدال هستند که محمد علی در ۷۷ و محمدرضا در ۶۷ کشتی می گیرند. محمد هادی ساروی در ۹۷ کیلوگرم جدی ترین شانس مدال ایران است که حریفانی از ارمنستان و روسیه دارد که موسی اولوئف روس قهرمان جهان و آرتور الکسانیان ارمنی قهرمان ریو هستند. امین میرزازاده جوان آینده دار ایران در رده بزرگسالان تاکنون به توفیق خاصی در این رده نرسیده اما می تواند در ۱۳۰ کیلو در میان قهرمانان بزرگی چون رضا کایالپ ترک و لوپز کوبایی که هردو جزو پرافتخارترین کشتی گیران جهان در المپیک و جهانی هستند شانس خود را ازمایش کند.

وزنه برداری: ۲ سهمیه (علی هاشمی و علی داودی)

مسئولان هر چه کردند تا رستمی و مرادی به توکیو برسند نشد و در نهایت علی هاشمی و داودی المپیکی های ایران در این رشته شدند. هاشمی بعد از ریو دومین المپیک خود را تجربه می کند و با توجه به شرایط رکوردی که دارد بعید به نظر می رسد او بتواند روی سکو برود هرچند که برخی شانس برنز برای او قائل هستند اما شرایط به شکلی نیست که او را یک مدعی قدرتمند برای مدال دانست. مارتیروسیان از ازبکستان، نانیف از روسیه و مکالسکی از لهستان جزو رقبای او محسوب می شوند.

با توجه به حضور تالاخادزه گرجی در وزن 109+ کیلوگرم باید طلا را برای او کنار گذاشت و علی داودی شانس اصلی کسب مدال نقره است. ریس از برزیل، اسد از سوریه جزو حریفان داودی برای کسب مدال برنز است.

کاراته: ۴ سهمیه (بهمن عسگری، سجاد گنج‌زاده ، سارا بهمنیار، رزیتا علیپور و حمیده عباسعلی)

کاراته کاهای ایران شانس مدال هستند هر چند که برخی از آن ها در کاراته وان نتیجه خوبی را کسب نکردند. با توجه به پیشینه کاراته ایران و البته تجربه زیادی که ملی پوشان ایران دارند نباید شانس مدال آوری آن ها را نادیده گرفت و کاراته می تواند در اولین حضورش در المپیک مدال آور باشد. با این حال هیچ کشوری نمی خواهد مدال المپیک را به آسانی از دست بدهد و نمی توان ایرانی ها را از پیش برنده دانست.

شمشیربازی: ۴ سهمیه (مجتبی عابدینی، علی پاکدامن، محمد فتوحی، محمد رهبری)

تیم ملی شمشیربازی ایران برای نخستین بار با تیم کامل در یک اسلحه راهی بازی ها می شود. با توجه به پیشرفت ملی پوشان قطعا می توان برای آن ها شانس مدال قائل شد اما به نظر می رسد هم کادر فنی و هم سابریست ها تمرکز بیشتری روی بخش تیمی دارند تا بتوانند برای نخستین بار در این رشته مدال آور المپیک باشند. کار بسیار دشوار است اما شمشیربازان ناامید نیستند و می توانند روی سکوی المپیک قرار بگیرند. کره جنوبی ، آمریکا و ایتالیا جزو رقیبان اصلی سابریست ها به حساب می آیند.

تکواندو: ۳ سهمیه (آرمین هادی‌پور ، میرهاشم حسینی و ناهید کیانی)

آرمین هادی پور ملی پوش ایران به علت پارگی رباط صلیبی شرایط خوبی ندارد هرچند که توانست در قهرمانی آسیا برنز بگیرد. با توجه به چنین شرایطی بعید به نظر می رسد با این درجه از مصدومیت او بتواند بازی های سخت المپیک را با موفقیت پشت سربگذارد. میرهاشم حسینی هم که در جاکارتا امیدها را برای حضور یک تکواندوکار ستاره زنده کرده بود در قهرمانی آسیای لبنان مقابل حریف کره ای ناک اوت شد. ناهید کیانی تنها نماینده زنان، در قهرمانی آسیا عملکرد خوبی از خود برجای گذاشت اما به سختی می توان برای او شانسی جهت کسب مدال المپیک قائل شد.

در ریو همه منتظر قدرت نمایی تکواندوکاران ایران بودند اما متاسفانه مردان نتوانستند انتظارات را برآورده کنند و دست خالی به ایران برگشتند. در حال حاضر هم اوضاع اصلا برای این رشته مناسب نیست و باید دید که آن ها می توانند با کسب نتایجی بهتر از ریو در توکیو مدال آور باشند یا خیر. ضمن اینکه در قهرمانی آسیا مردان ایران ضعیف‌ترین نتیجه را در ۱۹ سال اخیر کسب کردند.

دوومیدانی: ۲ سهمیه (حسن تفتیان و احسان حدادی)

به گفته کمیته ملی المپیک احسان حدادی جزو شانس های مدال است هرچند که بعید به نظر می رسد او بتواند میان غول های پرتاب بتواند کاری از پیش ببرد چرا که رکوردهای حدادی فاصله زیادی با نفرات برتر دارد و او مدت هاست حتی 66 متر را هم پرتاب نکرده است. حسن تفتیان هم این روزها از شرایط آرمانی دور است و چند روز پیش رکورد 10.30 را ثبت کرد که برای حضور قدرتمند در المپیک زمان خوبی محسوب نمی شود. در صورتی که نفراتی چون مهردلان و پیرجهان هم مسافر توکیو شوند نمی توان شانس مدالی برای آن ها قائل شد.

بوکس: ۲ سهمیه (دانیال شه‌بخش و شاهین موسوی)

شه بخش و موسوی دو بوکسور خوب ایران با شایستگی سهمیه المپیک را کسب کردند اما خودشان بهتر از هرکسی می دانند که چه کار دشواری در توکیو دارند. حضور رقبای با کیفیت و قدرتمند کار را برای حضور بوکسورهای ایرانی در مراحل بالای المپیک دشوار می کنند و همین سبب شده که این رشته حتی در میان شانس مدال های ایران هم قرار نگیرد.

قایقرانی: ۲ سهمیه (علی آقا میرزایی آب های آرام و نازنین ملایی در روئینگ)

ماجرای قایقرانی ایران برای توکیو جالب بود جایی که قرار شد میان نازنین ملایی و بهمن نصیری یک نفر المپیکی شود و هیچ قانونی و راه حلی برای انتخاب نبود و در نهایت نصیری انصراف داد تا ملایی راهی بازی ها شود. در آب های آرام هم علی آقامیرزایی با کنار زدن پیمان قویدل در کایاک یک نفره هزار متر سهمیه را گرفت. ملایی نظری درباره جایگاه احتمالی خود ندارد ولی آقا میرزایی در اندیشه فینال A است؛ کاری که می توان آن را یک معجزه دانست چرا که تاکنون این اتفاق برای قایقرانی ایران رخ نداده و شاید به همین دلیل است که ایرج اقلیمی حضور آقا میرزایی را در فینال B یک دستاورد بزرگ می داند.

دوچرخه سواری: یک سهمیه (سعید صفرزاده)

دوچرخه سواری ایران در توکیو یک سهمیه به نام کشور داشت که سرانجام تصمیم‌گیری درخصوص نفر اعزامی به این رقابت ها صورت گرفت و سعید صفرزاده مسافر المپیک شد. با توجه به شرایط دوچرخه سواری ایران نمی توان انتظار زیادی از صفرزاده داشت و شاید برای ایران رد شدن او از خط پایان نتیجه بدی نباشد هرچند که خودش به عنوان بهتر فکر می کند.

او بعد از اعلام نامش به عنوان دوچرخه سوار اعزامی ایران به توکیو گفت: اگر خودبزرگ‌بینی نباشد در ذهن خودم این را تصور می کنم که بین ۵۰ تا ۶۰ نفر اول بتوانم المپیک را به پایان برسانم و در بدترین حالت این است که فقط مسابقه را تمام کنم. نکته ای که وجود دارد این است، در دوره‌های قبلی المپیک ما سه نفر را در بازی‌ها داشتیم و دوچرخه سوار در مسیر سنگین و طولانی نیاز به حمایت از طرف هم تیمی هایش دارد که شامل رساندن تغذیه و بعضی استراتژی های فنی است. در المپیک توکیو من به دلیل اینکه یک سهمیه بیشتر نداریم، تنها هستم و تمامی این وظایف به عهده خودم است و این مسئله بار روانی دارد که با این حال دارم تلاش می کنم که تمام این مسائل را حل کنم و بتوانم در المپیک نتیجه قابل قبولی بگیرم.

تنیس روی میز: یک سهمیه (نیما عالمیان)

نیما عالمیان تنها نماینده ایران است که باید در پینگ پنگ المپیک به مصاف رقبا برود. بعد از مدال نوشاد در بازی های آسیایی که یک عنوان با ارزش بود نگاه ها به سمت این رشته معطوف شد اما هنوز هم ورزشکاران ایرانی با کسب سکوی المپیکی این رشته فاصله زیادی دارند و شاید حضور در مرحله دوم یک عملکرد درخشان برای او در توکیو باشد.

والیبال

تیم ملی والیبال ایران با حضور آلکنو انگیزه مضاعفی برای حضور در میادین کسب کرده اما هیچ گاه نمی توان شرایط آن ها را با تیم هایی چون برزیل، لهستان، فرانسه و ایتالیا مقایسه کرد. ژاپن، لهستان، ایتالیا، ونزوئلا و کانادا پنج تیمی هستند که شاگردان آلکنو در مرحله ابتدایی به مصاف آن ها می روند. با توجه به صعود چهار تیم از هرگروه تیم ملی می تواند جزو این تیم ها باشد اما در مراحل بعدی که غول های دیگر هم حاضر هستند و کار مقابل آن ها دشوارتر است به خصوص تیم هایی که همیشه برای مدال المپیک پای به بازی ها می گذارند. فدراسیون بارها از سکو صحبت کرده اما این یک هدف بزرگ و شاید غیرمنطقی باشد همان طور که محمد موسوی بازیکن تیم ملی با صراحت از عدم مدال آوری تیم در توکیو صحبت کرد.

بسکتبال

تیم ملی بسکتبال ایران به دراماتیک ترین شکل ممکن سهمیه المپیک را گرفت و حالا باید با تیم های فرانسه ، آمریکا و تیم دیگری که از رقابت های انتخابی می آید دیدار کند. عملکرد مناسب در مرحله گروهی به خصوص دیدار مقابل آمریکا می تواند مهم ترین ملاک برای موفقیت یا عدم موفقیت بسکتبال باشد.