فوتبالیست‌ها کرونا می‌گیرند، شنا تعطیل می‌شود!

خبرگزاری ایسنا: ملی‌پوش شنا گفت: ۲۰ یا ۳۰ نفر از فوتبالیست‌ها کرونا گرفته‌اند، مسابقات و تمریناتشان تعطیل نشده اما استخر آزادی که چند ملی‌پوش در آن تمرین می‌کردند را می‌بندند!

مهدی انصاری در گفت و گویی با ابراز ناراحتی نسبت به بسته شدن مجدد استخرها اظهار کرد: نمی‌دانم چه اتفاقاتی رخ می‌دهد؟ چرا فقط استخرها تعطیل می‌شود؟ در استخر آزادی به آن بزرگی تنها ۴ نفر تمرین می‌کردیم آن‌هم جدا جدا حتی مربی هم داخل آب نمی‌آمد. نمی دانم چرا تنها استخرها مشکل دارند.

ملی‌پوش شنا در ادامه افزود: چند ماه بود که استخرها تعطیل بود و ما تمرینی نداشتیم. پس از بیش از ۴ ماه به آب زدیم. ۲ هفته‌ای تمرین کردیم و بدنمان را آرام آرام جلو بردیم. طی این مدت تغییر کمی در تمرینات رخ داده بود که باز اعلام کردند استخر تعطیل است. با این باز و بسته شدن استخرها نمی‌دانیم باید چه کنیم. در این شرایط هم شناگران، هم مربیان و هم سایرین اذیت می‌شوند.

وی در ادامه گفت: در این شرایط هیچ امیدی به کسب سهمیه المپیک نداریم. امیدی به شنا کردن هم نداریم. در پایان دو هفته تمرین ملی‌پوشان می‌گفتند بدنشان جلو نمی‌رود و سنگین شده است. بازگشت به اوج آمادگی حداقل ۶ ماه تمرین مداوم می‌خواهد. نمی‌دانم واقعا مشکل چیست.

وی با ابراز ناراحتی در خصوص ادامه فعالیت فوتبالیست‌ها در این شرایط گفت: اگر قرار به تعطیلی است باید مترو، سالن‌های بدنسازی، تمرینات و مسابقات فوتبال را هم تعطیل کنند. در فوتبال که برخورد خیلی بیشتر از استخر است. ما تکی در استخر آزادی تمرین می‌کنیم اما فوتبال چطور؟ تست ۲۰ تا ۳۰ نفر از فوتبالیست‌ها مثبت شده اما تمرینات و مسابقاتشان ادامه دارد، اما استخرها را تعطیل می‌کنند. گاهی فکر می‌کنم منشاء تولید کرونا استخر آزادی است و ما نمی‌دانیم!

انصاری در خصوص تمرین شناگران سایر کشورها گفت: شناگران اکثر کشورها با رعایت پروتکل‌های بهداشتی تمریناتشان را در آب انجام می‌دهند. تنها در کشور ما است که تا پیک بیماری می‌شود استخرها را تعطیل می‌کنند. نمی‌دانم در فکرشان چه می‌گذرد که اینگونه تصمیم می‌گیرند.

ملی‌پوش شنا در پایان گفت: ۱۶ سال است که در این رشته وقت و انرژی گذاشته ام اما حرف می‌زنم می‌گویند نباید ناراحت شوم. مگر چند سال دیگر می‌توانم حرفه ای شنا کنم؟ اکنون ۲۶ سال دارم نهایت تا ۳۰ یا ۳۵ سالگی بتوانم ورزش حرفه ای کنم. عمرمان را پای یک رشته گذاشته‌ایم و تهش این شده است. اکنون می‌خواهند حتی ناراحت نشویم و حرف نزنیم!