بررسی مرسدس بنز SL۵۰۰ و پاگودا

مجله تخت گاز: نه آستون مارتین همه فن حریف جیمزباند است و نه برای معرفی تبدیل به آدم فضایی می‌شود! جذابیتش از جنس دیگریست. مرسدس بنز کلاس SL را می‌گویم. نمی‌شود که عشق ماشین باشید و از کنار SL به راحتی عبور کنید. بیشتر کلکسیونرهای دنیا این جواهر مرسدس بنز را در مجموعه خود نگهداری می‌کنند و زیاد هم مهم نیست اس‌الشان مربوط به کدام نسل است. چندی پیش که قرار بود نسل جدید این خودرو را مورد بررسی قرار دهیم، تصمیم گرفتیم کمی چاشنی نوستالژیک به کاراضافه کنیم به همین دلیل یک دستگاه مرسدس بنز SL280 پاگودا را در کنار SL500 2013 قرار دادیم.

نماد زنده شدن

جنگ جهانی دوم به پایان رسیده بود و آلمانی‌ها باید از پس خرابه‌های برلین دوباره سربلند می‌کردند. صنایع آلمان در طول جنگ دچار آسیب‌های فراوانی شده بود و حالا وقت آن بود که محصولات جدید تولید شود و چرخ اقتصاد دوباره بگردد. در این میان خودروسازانی مثل مرسدس بنز، ب‌ام‌و و فولکس واگن می‌توانستند نقش‌های مهمی از این سریال را بازی کنند. مرسدس بنز که رویای ساخت یک اسپرت تمام عیار برای هنرنمایی دوباره در مسابقات اتومبیلرانی را در سر می‌پروراند زودتر از همه دست به‌کار شد. در سال 1952 اولین 300 SL مسابقه‌ای را در یکی از اتوبان‌های اشتوتگارت به سمت هیلبرون تست و معرفی کرد. این خودرو که یکی دیگر از پیکان‌های نقره‌ای مرسدس بنز لقب گرفت، در سبکSPORT LIGHT یا فوق سبک ساخته شد و SL دو حرف ابتدایی این کلمات است.


مهندسان این خودرو را با استفاده از یک اسپیس فریم لوله‌ای سبک وزن و بدنه‌ای از جنس آلومینیوم و منیزیم ساختند تا وزن نهایی آن به ۱۰۵۰ کیلوگرم برسد. موتور این خودرو یک نمونه ۶ سیلندر خطی با حجم ۳ لیتر و قدرت ۱۷۰ اسب بخار بود. به دلیل استقبال علاقه‌مندان از این خودرو و رسیدن ۱۰۰۰ درخواست خرید برای SL۳۰۰ ، کمپانی تصمیم گرفت این خودرو را با اندکی تغییرات در بدنه و اجزا فنی، نمونه خیابانی آن را بسازد و با رونمایی از آن در خلال نمایشگاه خودروی نیویورک در سال ۱۹۵۴، چشمان جهانیان را به خود خیره کند.

هر چند نمونه اولیه و مسابقه‌ای هم از درهای موسوم به بال پروانه یا Gullwing استفاده می‌کرد اما طراحان درهای مدل خیابانی را کمی بزرگ‌تر کردند تا سوارو پیاده شدن به آن کمی سهل‌تر شود. یک از همین نمونه‌های خیابانی گالوینگ اخیرا در حراجی به قیمت نزدیک به ۵ میلیون دلار به یک کلکسوینر فروخته شد. چندی پیش در آستانه ۶۰ سالگی اتاق SL مرسدس بنز دومین نمونه از این خودرو را که در اختیار خودش بود بعد از ۱۰ ماه کار بازسازی دوباره رونمایی کرد تا خاطرات پیروزی‌های لمانز و نوربرگ‌رینگ دوباره زنده شود.

از سال ۱۹۵۴ تا ۱۹۶۳ سه مدل از اولین نسل این خودرو ساخته شد. مدل اولی همان گالوینگ معروف است با کد SL۳۰۰ Gullwing فقط تا سال ۱۹۵۷ مجموعه حدود ۳ هزار دستگاه از آن فروخته شد. این خودرو با استفاده از یک پیشرانه ۶ سیلندر خطی و سیستم انژکتوری که به آن اشاره شد می‌توانست ۲۱۵ اسب بخار نیرو داشته باشد. اما قیمت این مدل بسیار بالا بود و هر کسی توان خرید این مرسدس بنز زیبا را نداشت. به همین دلیل مدیران دایملر بنز که قصد داشتند سود بیشتری را روانه جیب کمپانی کنند، یک موتور ۴ سیلندر را درون سینه این خودرو قرار دادند و درهای معمولی را برایش طراحی کردند تا هزینه‌ها کاهش یابد. این مدل با کد ۱۹۰SL و قدرت ۱۰۵ اسب بخار از سال ۱۹۵۵ تا سال ۱۹۶۳ به فروش رسید. مدل بعدی SL۳۰۰ بود اما نه به‌صورت گالوینگ. این خودرو به‌صورت رودستر و با سقف هاردتاپ به خریدران ارائه شد. مرسدس‌بنز با تغییرات در موتور ۶ سیلندر این خودرو ۲۲۵ اسب بخار نیرو را از آن استخراج کرد. مدل رودستر از سال ۱۹۵۷ تا ۱۹۶۳ ساخته شد.

تغییر ذائقه

اما در سال‌های اول دهه ۶۰ با تغییر ذائقه خریداران و خودروسازان نیز به فکر استفاده از خطوطی مدرن‌تر و تیزتر افتادند. مرسدس بنز با توجه به این موضوع سعی کرد خودرویی را برای جایگزین کردن SL بسازد تا کمی از المان‌های گرد و حجم‌های دهه ۵۰ فاصله بگیرد. در ضمن مدل‌های ۳۰۰SL به دلیل قیمت بالا و قابلیت‌های اسپرت برای مصارف روزانه مناسب نبودند و ۱۹۰SL هم دیگر نمی‌توانست از پس رقبای خیابانیش بر بیاید. به همین دلیل اشتوتگارتی‌ها با زیرکی از پلت‌فرم کلاس S یعنی اتاق W۱۱۱ استفاده و در سال ۱۹۶۳ با اتاق W۱۱۳ معروف به پاگودا نمایشگاه خودروی ژنو را فتح کردند.

اطلاق واژه پاگودا به این خودرو مربوط به شیارهای آب گیر روی سقف آن است. در کشورهای آسیای شرقی به‌ویژه چین، خانه‌هایی ساخته می‌شود که مسیرهای آبگیر آن‌ها به جای تمایل به بیرون به داخل متمایلند و به آن‌ها پاگودا می‌گویند. مرسدس بنز با به‌کارگیری این المان در طراحی سقف این خودرو باعث شد W۱۱۳ را با نام پاگودا بشناسند. پاگودا از سال ۱۹۶۳ تا ۱۹۷۱ ساخته شد. خطوط ساده‌ای که طراحان در فرم دهی آن به‌کارگرفتند بدل به سبک جدید طراحی مدل‌های مختلف مرسدس بنز شد؛ چرا که به راحتی می‌توانستید خطوط به‌کار رفته در پاگودا را در مدل‌های ۶۰۰ و یا همین بنز W۱۱۴ معروف به معماری پیدا کنید.


پاگودا در حدود هشت سال در سه تیپ مختلف تولید شد. تیپ اول ۲۳۰SL بود که از سال ۱۹۶۳ تا ۱۹۶۷ با یک پشرانه ۲/۳ لیتری بصورت ۶ سیلندر خطی به تولید رسید. این موتور می‌توانست ۱۵۰ اسب بخار نیرو و ۱۹۶ نیوتن‌متر گشتاور تولید کند. گیرباکس مورد استفاده در این خودرو نمونه ۵ سرعته ZF بود. شاید تصور کنید خودروی با این میزان گشتاور و قدرت نباید اسپرت و سریع باشد اما بهتر است قبل از قضاوت بدانید لپ تایمی که راننده آزمایشی مرسدس بنز در سال ۱۹۶۳ در پیست Annemasse فرانسه با آن به ثبت رساند معادل ۵/۴۷ ثانیه بود و جالب آنکه همین زمان برای فراری ۲۵۰ GT با موتور V۱۲ معادل ۳/۴۷ ثانیه است! دایملر بنز ۱۹۸۳۱ پاگودا با کد ۲۳۰SL تولید کرد.

در سال ۱۹۶۷ پاگودایی با کد ۲۵۰SL وارد کارزار شد. عرضه این مدل به بازار همراه بود با بهبود عملکرد سیستم ترمز و تغییر گسترده در قطعات موتور از جمله بلوک سیلندر، میل لنگ و . . . که موجب شده بود حجم موتور ۶ سیلندر آن حدود ۲۰۰ سی‌سی افزایش پیدا کند. افزایش حجم موتور باعث افزایش ۱۹ واحدی گشتاور شده بود اما قدرت کماکان ۱۵۰ اسب بخار بود. همزمان با عرضه این سری نمونه موسوم به کالیفرنیا نیز ساخته شد که سقفی فلزی دارد. چینش ۲+۲ صندلی‌ها نیز در همین سری ارائه شد. تیپ ۲۵۰SL از سال ۱۹۶۶ تا ۱۹۶۸ میهمان خطوط تولید بود و پس از تولید ۵۱۹۶ دستگاه به کارش پایان داد.

آخرین عضو خانواده پاگودا مدل ۲۸۰SL است. مرسدس بنز انجین ۲۵۰ را با استفاده از شاتون و پیستون‌های جدید و چند قطعه دیگر استروک کرد و حجمش را به ۸/۲ لیتر افزایش داد. سری آخر پاگودا با کد ۲۸۰SL از سال ۱۹۶۷ تا ۱۹۷۱ به تولید رسید. این سری به دلیل افزایش حجم موتور قدرتی معادل ۱۷۰ اسب بخار داشت و نمودار گشتاورش در بالاترین نقطه به عدد جالب ۲۴۴ نیوتن‌متر رسید. آخرین عضو خانواده پاگودا ۲۳۸۸۵ دستگاه فروخت تا پرونده اتاق W۱۱۳ بسته شود. با ورود به دهه ۰۷ مرسدس بنز تصمیم گرفت محصولاتش را با شرایط آن روز وفق بدهد. به همین دلیل در اواخر سال ۱۷۹۱ نسل سوم SL را با کد R۱۰۷ معرفی کرد. این خودرو با استفاده از پلت‌فرم کلاس S یا w۱۱۶ ساخته شد. نسل سوم در دو گونه SL وSLC به‌تولید رسید که قبلا در ماهنامه تخت گاز طی یک تست هر دو را به‌طور کامل مورد بررسی قرار دادیم. در مجموع باید گفت گونه SLC که سقف فلزی ثابتی داشت، بیشتر به کوپه کلاس S آن دوران شبیه است و گونه SL کروکی جوان‌پسندتر بود. روی این اتاق انبوهی از موتورهای ۶ و ۸ سیلندر نصب شد که کم حجم‌ترینشان موتور ۸/۲ لیتری ۶ سیلندر و حجیم‌ترین و قوی‌ترین موتور نمونه ۵۶۰ با ۵/۶ لیتر حجم بود. اتاق R۱۰۷ تا سال ۱۹۸۹ به تولید رسید و در این سال جایش را به R۱۲۹ خوش‌تراش داد. لیست بلندبالای پیشرانه‌های مرسدس بنز برای نسل چهارم SL بسیار جالب بود چون می‌توانستید پیشرانه‌هایی برای بنزتان انتخاب کنید که از ۱۹۳ اسب بخار(پیشرانه ۸/۲ لیتری ۶ سیلندر خطی) تا ۵۲۵ اسب بخار(پیشرانه ۷/ ۳ لیتری V۱۲ AMG ) قدرت داشتند! نسل چهارم تا سال ۲۰۰۲ برای قدیمی‌ترین خودروساز جهان افتخار کسب کرد.


در پایان سال ۱۰۰۲ نسل چهارم با نسل پنجم جایگزین شد و به اعتقاد نگارند یکی از زیبا ترین ساخته‌های کمپانی مرسدس بنز در همین نسل ظهور کرد. این بار R۲۳۰ با آن فرم زیبای دماغه و ستون‌های مواجش آمده بود تا حاضرین در نمایشگاه فرانکفورت را مجذوب خود کند. مثل همیشه یار دیرینه مرسدس بنز نیز چندی بعد مدل AMG این خودرو را ارائه کرد تا موتور V۱۲ با ۶۰۴ اسب بخار نیرو حسن ختام اتاق R۲۳۰ باشد. البته طولی نکشید که در سال ۲۰۰۸ باز هم یک فیس‌لیفت اساسی R۲۳۰ را به یک SL با شخصیت جدید بدل کرد. به این ترتیب نسل پنجم هم تا سال ۲۰۱۲ به تولید رسید.

اما آخرین ایستگاهی که قطار SL تا به حال در آن توقف کرده، ایستگاه R۲۳۱ است که این قطار در سال ۲۰۱۲ به آن رسید. آخرین نسل از اس‌ال نیز هم‌چون نیاکانش آمیزه‌ای از هنر و اصالت در طراحی و دریای از تکنولوژی است. در ادامه با قرار گرفتن پاگودا در کنار نسل آخر، هنر طراحان مرسدس بنز در دوران مختلف بیش از پیش به چشم می‌آید.

پدر و پسر در کنار هم

۲۸۰SL پاگودا مدل ۱۹۷۰ در کنار SL۵۰۰ مدل ۲۰۱۳! فکرش را بکنید این دو ستاره آسمان مرسدس بنز وقتی در کنار یکدیگر قرار می‌گیرند چگونه باید آنها را توصیف کرد؟ بگذارید از پاگودا شروع کنیم. مالک این خودرو بعد از بازسازی چراغ‌های جلو را با علاقه شخصی به نوع سفارش آمریکا که آن روکش شیشه‌ای را ندارد تغییر داده است که به دلیل اصلی بودن لطمه‌ای به چهره خودرو وارد نکرده است. جلوپنجره گسترده پاگودا که در وسطش آرم ستاره سه پر مرسدس خودنمایی می‌کند بیش از هر چیز دیگری به چشم می‌آید. سپری با روکش کروم و استفاده از خطوط نرم و گرد از مشخصه‌های دیگر نمای جلو هستند. در نمای پشت سپرهای کوچک در طرفین دیده می‌شود که در بالای آن‌ها دو چراغ اخموی پاگودا با طرحی ساده و کوچک خودنمایی می‌کنند. اگزوز هم به دو خروجی استیل در سمت راست بدنه قرار دارد. در کل طراحی بدنه پاگودا اصلا پیچیده نیست و در عین سادگی یک پیکره پویا را تشکیل می‌دهد که به واقع چشم نواز است.

اما به سراغ SL۵۰۰ برویم. اگر کمی تیزبین باشید می‌توانید آنچه که این مدل از نیاکانش به ارث برده است را در نمای ظاهریش پیدا کنید. اولین قسمت ستاره سه‌پر و دو خط کرومی است که در جلوپنجره پاگودا و SL۵۰۰ هر دو وجود دارد. در بالای ستاره بزرگ هم در هر دو خودرو یک آرم کوچک کمپانی سازنده وجود دارد. صبر کنید، هنوز هم می‌توان المان‌های مشترک را یافت. بله درپوش موتور. به منظور قرار دادن سیستم انژکتور مکانیکی بوش درون سینه پاگودا طراحان مجبور شدند یک تورم یا حجم جذاب را روی در پوش موتور پاگودا ایجاد کنند. حال درپوش موتور SL۵۰۰ را نگاه کنید، همان حجم زیبا در این خودرو هم دیده می‌شود. چراغ‌ها بی‌شباهت به چشم‌های تیزبین یک عقاب نیستند. برعکس پاگودا خطوط مورد استفاده در طراحی SL۵۰۰ زیاد هم ساده نیستند. حجم‌های گل‌گیرها و خطوط شکسته و گرد مجموعه یک چهره جالب را برایش ساخته که بیشتر به همان عقاب تیز چنگ شبیه است. نمای عقب این خودرو پیچیدگی نمای جلو را ندارد و در کل ساده تر است. چهار خروجی کیت اگزوز به همراه چراغ‌هایی با گرافیک جدید و کشیده‌تر از نسل قبل تداعی کننده یک صورت خشمگین است. درون کابین پاگودا پر است از چرم و کروم. در وسط داشبورد یک دستگاه پخشMexico Becker قرار دارد که پخش استاندارد خودرو است. در سمت راست هم یک ساعت کوچک نصب شده که در بسیاری از خودروهای تولیدی در آن دوران وجود داشت. روکش صندلی‌ها و در کل تودوزی این خودرو قرمز رنگ است و نشستن درون کابین آن احساسات نوستالژیک انسان را برمی‌انگیزد. فرمان معروف آن سال‌های مرسدس بنز با آن حلقه استیلش هنوز هم زیبا و خوش دست است. ترمز دستی تاز کناره کنسول خارج شده و اهرمش بلند است تا کمتر برای استفاده از آن خم شوید. شیفتر گیرباکس هم مثل ترمز دستی اهرمی بلند دارد. در کل فضای درون کابین پاگودا روح خاصی دارد و انسان را به یاد شخصیت‌های سریال کیف انگلیسی می‌اندازد.


اما SL۵۰۰ حکایت دیگری دارد. اگر با حال و هوای کابین پاگودا وارد کابین SL۵۰۰ بشوید، احساس یک غریبه در شهری شلوغ را پیدا می‌کنید! انبوهی از دکمه‌ها و نشانگر‌ها به اضافه فرمانی اسپرت شما را احاطه کرده‌اند که متریال به‌کار رفته در ساخت آن‌ها حقیقتا معرکه است. چرم، کروم و فیبرکربن موادی هستند که بیشتر کابین با استفاده از آن‌ها شکل گرفته است. مجموعه اشکال به‌کار رفته در کابین بیشتر شبیه به مدل SLS است. در بالاترین قسمت داشبورد دو دریچه سیستم تهویه مطبوع و مجموعه نمایشگر سیستم Command قرار دارند. کمی پایین‌تر دکمه‌های تنظیم سیستم چند رسانه‌ای، تلفن، گرمکن و سردکن صندلی‌ها، سیستم صوتی، سیستم تهویه مطبوع مستقل و . . . قرار دارند. به‌منظور افزایش جذابیت کابین در شب LED در سرتاسر داشبورد به‌کار رفته است. صفحه نشان‌دهنده‌ها جدید هستند و کاملا با روح اسپرت خودرو متناسب‌اند. اهرم تعویض دنده در نسل جدید بسیار کوچک است. در کابین SL فقط مواد باکیفیت نیست که حرف اول را می‌زند بلکه، استفاده به‌جا از این مواد است که سبب شده ارگونومی کابین در حد یک الگو برای دیگر خودروهای این کلاس باشد. اما بپردازیم به امکانات و آپشن‌های این خودرو که خود یک مثنوی است و به همین دلیل فقط اشاره‌ای کوتاه به آن‌ها خواهیم کرد.

آپشن​هاي منحصر به فرد

سقف پانورامیک این اشتوتگارتی خوش‌تراش از فیلتر تغییر رنگ و ضد اشعه خورشید استفاده می‌کند که بصورت اتوماتیک تیره و روشن می‌شود. اگر مالک یک SL جدید باشید و بعد از خرید با دستانی پر به خودروی خود نزدیک شوید، نیاز نیست همه آنچه که خریداری کرده‌اید را بر زمین بگذارید تا درب صندوق عقب را باز کنید. فقط کافی است در فاصله ۳۰ سانتی متری سپر نوک کفشتان را نگاه دارید تا درب صندق خودش به کمک سیستم Hands Free Access باز شود! از دیگر امکاناتی که کمپانی سازنده برای ماشین گران بهای شما تدارک دیده است می‌توان به Active Parking Assist اشاره کرد که با استفاده از ۱۰ حسگر به شما کمک می‌کند خودرو را پارک کنید. صندلی‌ها علاوه بر گرمکن و سردکن مجهز به بالشت‌هایی هستند که تعادل بدن در حرکت‌های خودرو را با پر و خالی شدن تنظیم می‌کنند و ماساژور هم از آپشن‌های سفارشی این صندلی‌هاست.

سقف خودرو در مدت ۱۶ ثانیه باز یا بسته می‌شود و می‌تواند تنظیمات آن را در نمایشگر ۷ اینچی روی داشبورد ببینید. البته امکانات دیگری مثل استفاده از اینترنت، GPS و . . هم در همین نمایشگر قابل مشاهده است. سنسورهای سیستم Attention Assist در صورت احساس خواب آلودگی راننده را مطلع و هوشیار می‌کنند. اگر به هر دلیل در بین خطوط حرکت نکنید سیستم Lane Keeping Assist به شما از طریق لرزش فرمان تذکر خواهند داد. SL شما حتی قادر است به کمک رادارهای سامانه Blind Spot Assist وجود خودرو در نقطه کور را هشدار بدهند. در ضمن دیسترونیک پلاس نیز فاصله SL شما با موانع جلویی را سنجیده و در صورت تشخیص اقدام به کم کردن سرعت خودرو می‌کند. حفاظ‌های پشت سر سرنشینان نیز درون پشت سری تعبیه شده‌اند و قابل مشاهده نیستند.

ليست قيمت برخي آپشن هاي ويژه:

چيپ برابوس : ۳۲۰۰۰ درهم

اگزوز و ديفيوزر ۶۳ : ۱۵۰۰۰ درهم

بال کربن : ۱۲۰۰۰ درهم

جفت آينه هاي کربني: ۹۰۰يورو

کيت کربن داخل: ۳۵۰۰ دلار

اسپويلر کربني عقب خارج از سفارش بوده و توسط

تامين کننده قطعات فرمول وان مرسدس بنز ساخته شده.

*قيمت ها بدون در نظر گرفتن گمرکي و هزينه ارسال

شخصيتي خاص از يک کوپه لوکس

پاگودا مجهز به یک موتور ۸/۲ لیتری است که می‌تواند با کمک سیستم انژکتور خود ۱۷۰ اسب بخار نیرو و ۲۴۴ نیوتن متر گشتاور تولید کند. گشتاور و قدرت تولیدی موتور توسط یک گیرباکس۵ سرعته ساخت ZF به چرغ‌های عقب انتقال پیدا می‌کند. به دلیل بهره‌مندی پاگودا از سیستم تعلیق مستقل در محور جلو و عقب هندلینگ این خودرو بعد از گذشت ۴۳ سال از تولدش هنوز هم قابل تحسین است. به‌خصوص در عبور از پیچ‌ها محور عقب مستقل پاگودا بیشترین نقش را در خوش دستیش دارد. اگر کمی در زوایای چرخ محور عقب پاگودا دقت کنید، متوجه می‌شوید که زاویه کمبر منفی آن کاملا مشخص است. حرکت شیفتر گیرباکس نیز همراه با صدای جذابی است که فقط در این خودرو می‌توان شنید. فرمان علی‌رغم نداشتن سیستم هیدرولیک نرم و دقیق عمل می‌کند. کیفیت سواری پاگودا حتی از بسیاری از خودروهای که در داخل کشور تولید می‌شود نیز بهتر است. کشش و شتاب مناسبی دارد و همزمان صدای آشنای پیشرانه‌های مرسدس بنز نیز گوش‌هایتان را نوازش می‌دهد. اما SL۵۰۰ شخصیتی خاص از یک کوپه لوکس است. این خودرو به خودی خود روحی اسپرت و خشن توام با کیفیت یک مرسدس بنز لوکس را داراست. البته در مورد خودروی گزارش ما باید کمی بیشتر تامل کرد زیرا این خودرو یک SL۵۰۰ معمولی نیست. نیروگاه ۶/۴ لیتری این خودرو با استفاده از کیت برابوس موسوم به B۵۰-۵۲۰ مورد تقویت قرار گرفته است تا قدرت استاندارد خودرو از عدد ۴۳۵ اسب بخار به ۵۲۱ اسب بخار ارتقا یابد. در همین راستا گشتاور نیز از عدد ۷۰۰ نیوتن‌متر در حالت استاندارد به میزان خیره کننده ۸۲۰ نیوتن‌متر رسیده است و این اعداد یعنی راننده حق هیچ اشتباهی را ندارد. نقش سولیست این ارکستر آلمانی را نیز شرکت AMG با کیت استیل SL۶۳ اگزوز به عهده دارد. در زمان حرکت با این خودرو می‌توانید از یکی از دو نرم افزار گیرباکس استفاده کنید. برنامه اول مربوط به رانندگی اکونومیک است که شرایط با توجه به حالت اقتصادی تنظیم می‌شود. اما اگر قصد دارید از حالت اسپرت گیرباکس استفاده کنید بهتر است اول بدانید که شتاب ۰ تا ۱۰۰ این آلمانی مغرور از ۶/۴ به ۴/۴ رسیده است. پس باید کمی در فشردن پدال گاز دقت کنید!


در حالت اکونومیک دندها در دور پایین و متوالی تعویض می‌شود و هیچ صدایی از اگزوز‌ها به گوش نمی‌رسد. اما حالت اسپرت گیرباکس یعنی موتور ۸ سیلندر تويين توربو تیونینگ شده SL، هر آنچه در چنته دارد را می‌تواند در اختیارتان قرار دهد. در این حالت بعد از دور ۳ هزار صدای مهیب و جذابی که خاص مرسدس بنز است از اگزوز‌ها به گوش می‌رسد.

صندلی‌ها در سطحی پایین نصب شده‌اند و به همین دلیل در هدایت خودرو باید کمی بیشتر به زوایای دماغه دقت کرد. سیستم تعلیق بیش از اینکه اسپرت و خشک عمل کند در جهت جذب ضربات و عدم انتقال آن‌ها به کابین فعال است و از این حیث بسیار به کلاس S شبیه است. در کل این خودرورا باید یک کوپه اسپرت و لوکس نامید که علی‌رغم قابلیت‌های اسپرتش در پس انبوه امکانات و آپشن‌های لوکسش قرار می‌گیرد. در پایان از مالکین خودروها آقایان مسعود علیزاده نیا (SL۵۰۰ ) و مسعودحسین زاده (۲۸۰SL) تشکر می‌کنیم.