رقابت موشکی در میان همسایگان چشم بادامی

برترین ها - ترجمه از سینا اشتری: قدرت های اصلی آسیایی مدتی است که درگیر یک مسابقه موشکی شده اند؛ چین، ژاپن، کره شمالی، کره جنوبی و تایوان همگی به دنبال افزایش تعداد و نیز قدرت موشک های بالستیک و کروز خود هستند؛ در ادامه به بررسی قدرت موشکی و نوع تسلیحات موشکی در دسترس هر کدام از این کشور ها می پردازیم.

هدف اصلی این مسابقه موشکی آن است که این کشور ها در زمان لازم بتوانند در مقابل همسایگان از خود دفاع کنند، البته برخی از این موشک ها توانایی حمل کلاهک هسته ای را نیز دارند؛ قابلیتی که بیشتر تهاجمی به نظر می رسد تا تدافعی.

تنش همیشگی میان کره شمالی و کره جنوبی و تشدید درگیری های کره شمالی با ژاپن و آمریکا از یک طرف و رقابت همیشگی میان چین و ژاپن و تایوان از طرف دیگر، قاره آسیا را در وضعیت آماده باش موشکی قرار داده است.

چین

چین سال هاست که طراحی و تولید موشک های بالستیک را آغاز کرده و در مورد موشک های کروز نیز سابقه فعالیت طولانی ای دارد؛ در دهه های 80 و 90 میلادی موشک های بالستیک به چین این امکان را می دادند تا بدون نیاز به استفاده از جنگ افزار هایی گران قیمت مانند بمب افکن ها و نیز ناو ها قدرت نظامی خود را به رخ سایر رقبا بکشاند؛ در آن زمان چین صد ها موشک بالستیک کوتاه برد با نام های DF-11 و DF-15 را تولید کرد که فقط و فقط یک هدف را دنبال می کردند: تهدید تایوان.

وضعیت کنونی کشور چین و نوع رابطه آن با سایر رقبا منطقه ای و جهانی به گونه ای است که این کشور را به سمت طراحی و تولید موشک های بالستیک با برد بیشتر سوق داده است، رقابت منطقه ای این کشور با ژاپن، تایوان و دیگر رقبا و رقابت نظامی با آمریکا نیاز به موشک هایی دارد که برد آنها به جزیره گوام نیز برسد؛ موشک بالستیکی مانند DF-21 به لحاظ برد می تواند پایتخت تمامی کشور های همسایه را هدف قرار داده و موشک DF-26 که با نام مستعار The Guam Express شناخته می شود چین را قادر ساخته تا در صورت نیاز پایگاه های نظامی آمریکایی مستقر در جزیره گوام را هدف قرار دهد.

موشک های DF-۲۱ و DF-۲۶ علاوه بر پشتیبانی از کلاهک های شیمیایی و هسته ای می توانند کلاهک هایی ضد ناو را با خود حمل کنند که آنها را به موشک های بالستیکی ضد ناو تبدیل می کند؛ سامانه های پدافندی نصب شده بر روی ناو نمی تواند در برابر این موشک ها عکس العمل خاصی داشته باشد و به همین خاطر نیروی دریایی آمریکا خیلی به آبهای کشور چین نزدیک نمی شود.

یکی دیگر از قابلیت های موشکی کشور چین مربوط به موشک کروز DF-10A است، این موشک می تواند از روی آب و یا خشکی به سمت هدف شلیک می شود و شناسایی آن توسط رادار های دشمن بسیار سخت است.

تایوان

تایوان همیشه با تهدید حمله نظامی چینی ها رو به رو بوده است و با اینکه جنگ از اولویت های اصلی کشور چین نیست، اما تایوان می خواهد با نشان دادن توانایی اش در هدف قرار دادن نقاطی درون خاک این کشور، چین را از شروع جنگ و انجام عملیات موشکی علیه تایوان منصرف کند.

از جمله موشک های بالستیک تولید شده توسط صنایع نظامی کشور تایوان می توان به Hsuing Feng اشاره کرد؛ این موشک کروز برای هدف قرار دادن اهداف بر روی خشکی طراحی شده و نمونه فعلی آن می تواند کلاهکی به وزن 400 پوند را تا فاصله ای بالغ بر 372 مایل با خود حمل کند.

این موشک تایوان قادر ساخته تا از فاصله 290 مایلی اهداف داخل خاک کشور چین را هدف قرار دهد و طبق گزارش های منتشر شده می دانیم که تایوانی ها در حال افزایش رنج این موشک هستند.

دیگر موشک کروز تایوانی که به عنوان یک وزنه نظامی نقش بازی می کند Wan Chien نام دارد؛ این موشک با قابلیت شلیک از جنگنده ها و برد ۱۱۰۰ مایلی خود می تواند پایتخت کشور چین را هدف قرار دهد.

کره شمالی

برنامه موشکی این کشور از زمان پدر بزرگ رهبر فعلی و یا کیم جونگ اون آغاز شده و هدف اصلی آن دسترسی به پایگاه های نظامی آمریکایی مستقر در خاک کشور ژاپن و کره جنوبی است؛ این هدف اولیه استراتژی اصلی کشور کره شمالی را تشکیل داده است و کره شمالی نیز از توانایی خود در هدف قرار دادن پایگاه های نظامی آمریکا برای باز داشتن آمریکایی ها از شروع عملیات نظامی علیه این کشور استفاده می کنند.

موشک های در دسترس این کشور به منظور هدف قرار دادن هدف های درون منطقه ای انواع مختلفی دارند؛ البته بسیاری از آنان در حال آزمایش بوده و هنوز به مرحله عملیاتی نرسیده اند.

از جمله موشک های بالستیکی مهم کره شمالی می توان به Hwasong-۶ کوتاه برد اشاره کرد که می تواند کره جنوبی، روسیه و نیز چین را هدف قرار دهد و موشک No Dong نیز به طور اختصاصی برای حمله به ژاپن، کره جنوبی و روسیه طراحی شده است.

کره شمالی در حال به روز رسانی موشک های قدیمی تر خود است؛ صنایع نظامی این کشور موشکی بالستیکی و میان برد به نام Musudan را برای جایگزینی به جای No Dong طراحی کرده اند که البته مشکلات فنی زیادی دارد؛ از هشت نمونه آزمایش شده در سال 2016 همه آنها با شکست مواجه شده و هیچ آزمایشی در سال 2017 روی آنها انجام نگرفت، از این رو برخی از کارشناسان نظامی معتقدند که شاید پروژه تولید آنها به بن بست خورده باشد؛ از طرف دیگر صنایع نظامی کره شمالی موشک هایی بالستیکی و میان بردی با نام Hwasong-12 را طراحی کرده اند که می تواند جزیره گوام را مورد حمله قرار دهد؛ در مرحله آزمایشی هر سه موشک اولیه شلیک شده با شکست مواجه شدند که البته پس از تشخیص و بر طرف کردن مشکل، شلیک سه موشک دوم با موفقیت همراه بود.

در آخر باید به تولید موشک های بالستیکی میان بردی با نام های Pukkuksong ۱ و pukkuksong ۲ اشاره کنیم که شباهت بسیاری زیادی به هم داشته و رنجی معادل ۷۴۵ مایل را دارند.

Pukkuksong 1 برای شلیک از سوی زیر دریایی ها طراحی شده و Pukkuksong 2 نیز به گونه ای طراحی شده تا بتوان توسط کشنده های زمینی حمل و پرتاب شود؛ این موشک بالستیک از کلاهک های هسته ای، شیمیایی و بیولوژیکی پشتیبانی می کند.

کره جنوبی

کره جنوبی در پاسخ به تهدیدات موشکی کره شمالی دو سناریو را آماده کرده است؛ سناریوی اول Punishment and Retaliation نام دارد و هدف از طراحی آن مقابله با اقداماتی نظیر غرق کردن ناو Corvette Cheonan کره جنوبی توسط نیروی های نظامی کره شمالی است و هدف دیگر این استراتژی نیز اتخاذ رفتاری تهاجمی تر در مقابله با کره شمالی است.

سناریوی دوم Kill Chain نام دارد و طبق آن کره جنوبی هر زمان که حس کند رهبر کره شمالی در حال نزدیک شدن به تصمیم حمله هسته ای است، وی را ترور خواهد کرد.

کره جنوبی اکنون سه سیستم موشکی را در اختیار دارد؛ اولی آلمانی بوده و Taurus نام دارد؛ این موشک کروز توسط F-15K نیروی هوایی ارتش کره جنوبی حمل می شود و می تواند اهداف قرار گرفته در پناهگاه های سخت و مقاوم بتنی را هدف قرار دهد؛ Taurus در ارتفاع کم حرکت می کند، فروصوت بوده و به هنگام اصابت به اهداف دقت بالایی را نشان می دهد.

سیستم موشکی دوم نیز از نوع کروز بوده، به صورت بومی توسط صنایع نظامی کشور کره جنوبی طراحی و تولید شده و Hyunmoo-۳ نام دارد.

موشک مذکوردر حال حاضر در دو مدل مجزا تولید می شود؛ Hyunmoo-3A بردی معادل 310 مایل داشته و برد موثر نمونه Hyunmoo-3B 620 مایل است.

نمونه سومی از این موشک با نام Hyunmoo-۳C در مرحله تحقیق و توسعه است و با داشتن بردی ۹۳۰ مایلی می تواند هر نقطه ای از خاک کره شمالی را هدف قراردهد.

از جمله دیگر تسلیحات موشکی موثر کره جنوبی می توانیم به Hyunmoo-2B اشاره کنیم؛ این موشک از نوع بالستیک و کوتاه برد است و از مهم ترین شاخصه های آن باید به دو مرحله ای بودن، بهره مندی از سوخت جامد و برد 497 مایلی آن اشاره کنیم.

صنایع نظامی کشور جنوبی در حال تولید نمونه ای از Hyunmoo-۲B با قابلیت شلیک از زیر دریایی ها هستند، البته ارتش کره جنوبی در حال حاضر هیچ زیر دریایی ای را در اختیار ندارد.

ژاپن

کشور ژاپن کشوری صنعتی و آرام است که همیشه از درگیری های نظامی دوری کرده است، اما تهدیدات انجام شده کره شمالی علیه این کشور، مقامات ژاپن را بر آن داشت تا نسبت به خرید دو سیستم موشکی JSM و JASSM-ER اقدام کنند.

هر دوی این موشک ها به توکیو اجازه می دهند که موشک های کره شمالی را قبل از نشستن در خاک ژاپن و یا حتی قبل از پرتاب هدف قرار دهند.

این موشک ها ماهیتی دو گانه دارند؛ بدین معنی که می توان از آنها به هر دو صورت تهاجمی و تدافعی استفاده کرد؛ البته مقامات ژاپنی همیشه بر حل مشکل از روش های دیپلماتیک اصرار دارند و به نظر نمی رسد علاقه ای به درگیری داشته باشند.

موشک JSM در واقع نمونه ای به روز شده و توسعه یافته از K/R NSM است و به گونه ای طراحی شده تا بتوان جنگنده F-35 را به آن مسلح کرد؛ جنگنده ای که ارتش ژاپن 42 فروند از آن را پیش خرید کرده است.

JSM می تواند از روی ناو ها نیز شلیک شود و می توان با استفاده از آن اهداف مستقر بر روی خشکی را هدف قرار داد.

موشک JASSM-ER نیز برای جای گیری و نصب برو روی جنگنده F-15J طراحی شده و برد موثری معادل 575 مایل را دارد.