رزیدنت اویل ۷؛ بازگشت به ریشههای ترس
مجموعه بازیهای رزیدنت اویل، در خاطرهی هر بازیکنندهای جای دارند. هر کسی هم با شمارهی خاصی از این مجموعه حال میکند؛ برخی «رزیدنت اویل ۲» را دوست دارند، برخی «رزیدنت اویل ۴» را بهترین شمارهی این مجموعه میدانند و برخی خاطراتشان از رزیدنت اویل، مربوط به «کد ورونیکا» است.
بازیهای رزیدنت اویل، تا قبل از رزیدنت اویل ۴، بیشتر شبیه به بازیهای ماجرایی ترسناک بودند؛ بازیهایی که به جای کشتن زامبیها، بیشتر باید در آنها معما حل و قصه دنبال میکردید.
رزیدنت اویل ۴ با اینکه روندی اکشنتر پیدا کرده بود، اما هنوز هم عناصر معمایی و ماجرایی مجموعهی رزیدنت اویل را در خودش جای داده بود. با این حال، شرکت بازیسازی کپکام به جای حفظ عناصر اصلی این مجموعه، یعنی گشت و گذار در محیط، حل معما و در عین حال زنده ماندن در مقابل زامبیهای سختجان، قسمتهای بعدی رزیدنت اویل را به بازیهایی تمام و کمال اکشن تبدیل کرد.
کپکام که پس از موفقیت فروش رزیدنت اویل ۵، هنوز هم تصمیم به تکامل روند بازی این مجموعه نگرفته بود، با عرضهی رزیدنت اویل ۶ با بازخوردهای بسیار بدی مواجه شد؛ چه منتقدان و چه بازیکنندهها، از روند اکشن رزیدنت اویل ۶ راضی نبودند و یک رزیدنت اویل کلاسیک میخواستند. بازیکنندهها هر قدر هم که شخصیتهای رزیدنت اویل را دوست داشتند، نمیتوانستند با روند بازی کنار بیایند.
کپکام در این میان، «رزیدنت اویل: مکاشفات» (Resident Evil: Revelations) را عرضه کرد؛ عنوانی که بیشتر از عناصر کلاسیک رزیدنت اویل الهام گرفته بود و در محیطهایی بسته و ترسناک اتفاق میافتاد. این بازی آن قدر گل کرد که کپکام تصمیم گرفت تا شمارهی دوم آن را هم بسازد. «مکاشفات ۲» (Revelations 2) به یکی از بهترین بازیهای مجموعهی رزیدنت اویل تبدیل شد و کپکام در نهایت به نتیجه رسید که باید برنامههای جدیدتری برای رزیدنت اویل تنظیم کند.
رزیدنت اویل ۷، روندی کاملا جدید دارد؛ اما هنوز نمیدانیم که آیا این تغییر روند، قرار است تاثیری به اندازهی رزیدنت اویل داشته باشد یا نه.
برخورد نزدیک
بازیکنندهها بیشتر از هر چیزی، از کپکام میخواستند که رزیدنت اویل را به ریشههای ترسناک خود بازگرداند. کپکام هم بدون شک در اولین حرکت خود، به بازیهای ترسناکی که اخیرا عرضه شده و گرفتهاند نگاهی انداخته است. بازیهایی مثل «اسلندر» (Slender)، «فراموشی» (Amnesia) و از همه مهمتر PT، عناوین ترسناکی بودهاند که بدون مکانیکهای پیچیده و عجیب و حتی داشتن داستان، کاری کردهاند بازیکنندهها از روی صندلیشان به عقب پرت شوند.
رزیدنت اویل ۷ در پایه، ساختاری شبیه به این بازیها دارد. پس احتمالا لازم نیست به شما بگوییم که رزیدنت اویل ۷، یک بازی با دوربین اولشخص است. تغییر زاویهی دوربین در رزیدنت اویل ۴، پیامدهای بسیار خوبی برای این مجموعه در پی داشت و نمیدانیم که آیا تغییر دوبارهی آن، قرار است چه بازخوردی از سوی بازیکنندهها بگیرد.
فراموشی یا PT را بازی کردهاید؟ سیستمهای گشت و گذار در محیط و حل معماهای این دو بازی را نگه دارید و عناصر اکشن را هم به آن اضافه کنید؛ نتیجهی به دست آمده، رزیدنت اویل ۷ است.
با این حال، حل معماها و گشت و گذار در محیط، برای تداعی تمام و کمال حس رزیدنت اویل کافی نیستند و بدون شک، باید زامبیکشی هم بخشی از بازی باشد.
اسلحهها در رزیدنت اویل ۷، قرار است خاطرات قدیمی این مجموعه را برایتان دوباره زنده کنند. یعنی باید از همین حالا این هشدار را به شما بدهیم که بهتر است به جای سلاح گرم، از چاقو یا تبر استفاده کنید؛ چون در بازی قحطی تیر است.
با این حال، مثل رزیدنت اویلهای قدیمی، از سلاحهای کمری گرفته تا شاتگان و چاقوهای مختلف، در بازی پیدا میشوند و وسایل اصلی شما برای کشتن زامبی هستند.
اطلاعاتمان از روند بازی رزیدنت اویل ۷ کامل نیست، اما همین مقداری هم که توانستهایم از ویدیوهای بازی متوجه شویم، انتظاراتمان را از آن بسیار بالا برده است.
بخشی که فعلا هیچ چیز دربارهی آن نمیًدانیم، داستان رزیدنت اویل ۷ است. دربارهی داستان این بازی، کپکام فقط در این حد صحبت کرده است که تمام اتفاقات، در یک عمارت روی میدهند؛ درست مثل قسمت اول مجموعه بازیهای رزیدنت اویل.
میدانیم که قرار است در بازی، نوارهای کاستی پیدا کنیم که داستان و اتفاقاتی که در عمارت رخ دادهاند را در قالب فلشبک تعریف میکنند. این بخشها همچنین قابل بازی هستند.
موضوعی که بیش از هر چیز دوست داریم از آن بدانیم، چگونگی ارتباط رزیدنت اویل ۷ با دیگر قسمتهای این مجموعه است. واقعا نمیتوانیم یک رزیدنت اویل را بدون شخصیتهای محبوباش قبول کنیم. خودتان برای لحظهای تصور کنید که شخصیتهایی مثل «کریس ردفیلد»، «لیون کندی»، «جیل ولنتاین» یا «آلبرت وسکر» در بازی وجود نداشته باشند، به احتمال زیاد از بازی شاکی میشوید.
کپکام گفته است که داستان رزیدنت اویل ۷، چهار سال پس از وقایع قسمت ششم اتفاق میافتد. شخصیت اصلی بازی یک فرد معمولی به اسم «ایتن» است که برخلاف شخصیتهای مجموعهی رزیدنت اویل، سابقهی نظامی ندارد. ایتن به دنبال زن گمشدهاش، به یک عمارت متروک میرسد؛ عمارتی که متعلق به خانوادهای به اسم «بیکر» است.
قرار است داستان رزیدنت اویل ۷، با قسمتهای قبلی مجموعه ارتباط داشته باشد، اما به نظر میرسد خبری از شخصیتهای معروف رزیدنت اویل نیست.
فعلا که از روند بازی رزیدنت اویل ۷ چیز زیادی ندیدهایم، اما در قالب دموی آن، توانستهایم کمی از محیطهای بازی را تجربه کنیم. همین تجربهی کوتاه، دیدگاه خوبی از سبک ظاهری بازی به ما داده است. رزیدنت اویل ۷ از نظر گرافیکی قالب توجه است. محیطها بسیار واقعی ساخته شدهاند و میتوانند مثل PT، کاری کنند تا از محیط خانهی خودتان هم بترسید. با این حال، برخلاف PT قرار نیست با خانهای جنزده طرف شوید و دنبال هیولا و شبح بگردید.
زمان زیادی تا عرضهی رزیدنت اویل ۷ باقی نمانده است. بازی قرار است در دی ماه سال جاری عرضه شود. پیشنهاد میکنیم اگر میخواهید دربارهی رزیدنت اویل بیشتر بدانید، دموی رایگان آن را از شبکهی پلیاستیشن و برای کنسول پلیاستیشن۴ دانلود کنید. این دمو Resident Evil ۷: Beginning Hour نام دارد.
نام لاتین بازی: Resident Evil ۷: biohazard
تهیهکننده: Capcom
سازنده: Capcom
سبک: اکشن اولشخص
پلتفرم: Xbox One، PS۴، PC
تاریخ انتشار: ۲۷ ژانویه ۲۰۱۷
ارسال نظر