معرفی ۹ خودروی برتر ۲۰۱۲

مجله ت خ ت گاز : شکی نیست که در دنیای پرتلاطم خودروسازی کمپانی ای موفق است که رضایت مشتریانش را در راس اهداف خود قرار داده باشد و این مشتریان همان رانندگان اند. رانندگانی از مردم عادی تا قهرمانان پیست های اتومبیل رانی که همه و همه در پی آنند تا لذت ناب رانندگی را تجربه کنند. در این بین سالانه طی مراسمی اتومبیل های منتخب رانندگان اعلام می شوند. جالب است که این اتومبیل ها با در نظر گرفتن معیارهایی خاص انتخاب می شوند به گونه ای که در لیست اتومبیل های منتخب رانندگان ۲۰۱۲ با گزیده ای از برترین های این صنعت روبه‌رو هستیم.

در این لیست ۹ اتومبیل جای گرفته است که تنها دو عدد از آن ها کمتر از ۵۰۰ اسب بخار نیرو تولید می کند. هفت اتومبیل از این گروه در لاگوندا سکا حضور داشته که شش تا از آن ها جز پانزده اتومبیل برتر بوده است. کم شتاب ترین آن ها در مدت زمان ۶/۴ ثانیه صفر تا صد را پشت سر می گذارد و باقی در کم تر از ۴ ثانیه به این مرز خواهند رسید. در این جمع هم چنین هشت اتومبیل از سوپراسپرت های خوش نام حضور دارند. ناگفته نماندSubaru BRZ که تنها عضو غیرسوپراسپرت گروه است نیز عملکرد قابل توجهی به اجرا گذاشته است. علی رقم ارائه چنین اعداد و ارقامی معیار اصلی انتخاب، میزان رضایت از حس رانندگی بوده است.


طی عملیاتی ۹ اتومبیل شرکت کننده در تست های استاندارد گوناگون محک زده شدند. تمامی اتومبیل ها به سنسورهایی فوق حساس مجهز شدند و Kim Reynolds، راننده متخصص، پشت فرمان تک تک آن ها قرار گرفت. این عملیات در یکی از جاده های کالیفرنیا صورت پذیرفت و در نهایت با ارزیابی داده ها هفت داور اتومبیل ها را به ترتیب در یک لیست ۹ نفره طبقه بندی کردند. برای شرکت در این رقابت همچنین شرایطی نیز وجود داشته است. اول از همه این که اتومبیل های شرکت کننده باید به مرحله تولید رسیده باشند و به قصد فروش در آمریکا ارائه شده یا به زودی ارائه شوند. این امر علت اصلی عدم حضور اتومبیل هایی بی نظیر هم چون پاگانی زوندا، کوئینخ‌زگ یا حتی فراری F۱۲برلینتا است. در این میان اثری از کوروت ZR۱ نیز نیست. این مدل در سال ۲۰۰۹ در این رقابت شرکت کرده و مقام ششم را کسب کرده بود اما غیبت او از جایی آب می خورد که از آن زمان تا کنون هیچ تغییری بر آن اعمال نشده است. همین موضوع حضور مجدد نیسان GT-R را نیز توجیه می کند. مدل گودزیلای نیسان GT-R دستخوش تغییراتی شده است. کمپانی فراری نیز خود از شرکت در این رقابت سر باز زده است. در این جا به مرور این لیست خواهیم پرداخت. اتومبیل ها از آخر به اول طبقه بندی شده اند.


مقام نهم

باور کردنش سخت است اما بخواهیم نخواهیم گاو خشمگین ایتالیا این بار در منتهی الیه این صف نه نفره سکنی گزیده است. لامبورگینی اونتادور LP۷۰۰-۴ که گران قیمت ترین، نیرومندترین و سریع ترین شرکت کننده رقابت است به مقام نهم نائل می شود. قیمت پایه آن ۴۰۷۶۹۵ دلار است. موتور۵/۶ لیتری ۱۲ سیلندر V شکل آن ۶۹۱ اسب بخار نیرو تولید می کند. گشتاور تولیدی این موتور ۶۹۰ نیوتن متر است. این ابر خودروی استثنایی با سودجویی از طراحی و مهندسی کم نظیر یکی از نامی ترین سوپراسپرت های تاریخ است اما نقطه ضعف اصلی آن در این مقایسه نحوه سواری آن است.

علی رقم میزان چشم گیر فیبرکربن به کارگرفته شده در این مدل، وزن ۱۸۶۸ کیلوگرمی اش آن را به سنگین وزن ترین شرکت کننده تبدیل کرده است. حتی کاماروZL۱ سنگین وزن ۷ کیلوگرم سبک تر از آن است. یک ورژن سفارشی اروپایی دیگر از این مدل نیز آزمایش و وزن شده است. ورژن سفارشی ۱۳۶ کیلوگرم از اونتادور شرکت کننده سبک تر بوده است. این موضوع کمی عجیب به نظر می رسد اما گمان می رود مدل سفارشی از فیبرکربن سبک وزن تر از پیش اشباع شده ساخته شده باشد در حالی که در ساخت اونتادورهای تولیدی دیگر فیبرکربن سنگین وزن تری به کار گرفته می شود.

علاوه بر این مدل سفارشی از هندلینگ بهتر و سرعت بیشتری برخوردار بوده است. بدنه عریض LP۷۰۰-۴ ( ۹/۷۹ اینچ) سواری با آن را به امری مشکل مبدل می سازد. این مشکل در اکثر اتومبیل های سایز بزرگ به چشم می خورد. به عبارتی به راحتی نمی توان LP۷۰۰-۴ را در موقعیت دلخواه قرار داد. حتی در پیچ های مختلف عملکردهای متفاوتی ارائه می دهد. گاهی به راحتی پیچی را پشت سر می گذارد اما در پیچی دیگر چراغ زردرنگ سیستم کنترل کشش اش با خشم وارد عمل می شود. دماغه و دنباله اتومبیل با یکدیگر هماهنگ نیستند. این تناقض آرامش روانی راننده را مختل می سازد. در حالی که احساس هیجان آمیخته با آرامش از اصلی ترین معیارهای انتخاب بوده است.

جعبه دنده LP۷۰۰-۴ نیز آن را در این راه یاری نمی رساند. در حالت خیابانی(Street mode) تعویض دنده ها بسیار کند صورت می پذیرد. در حالت Corsa نیز پروسه تعویض دنده با تکان های شدید همراه می شود. عده ای معتقدند علت عمده کاستی عملکرد این جعبه دنده میل وافر لامبورگینی به سبک وزن تر کردن این مدل بوده است. در این راستا لامبورگینی از روش ISR سود جسته است. عملکرد جعبه دنده و اجزایش از اهرم دنده گرفته تا کلاچ گاهی آن قدر نامطلوب است که جعبه دنده آستون مارتین Vantage S یا اسمارت ForTwo تداعی می شود. از طرف دیگر هندلینگ LP۷۰۰-۴ بهترین هندلینگ ممکن در این کلاس نیست. برای هر توقف باید پدال ترمز را دست کم سه بار فشار داد به طرزی که در نهایت اثری از لنت ها باقی نمی ماند



مقام هشتم

این جایگاه به جاگوار XKR-S تعلق دارد. این اتومبیل خوش ساخت از یک موتور 5 لیتری 8 سیلندر V شکل با توان 550 اسب بخار سود می جوید، طراحی داخلی اش کم نظیر و طنین اگزوزش ستودنی است. خروجی چهار سر اگزوز چنان طنینی می افکند که در کمتر موتورV8 مشاهده شده است. چنین آوایی از یک اتومبیل جاگوار انتظار نمی رفت. گشتاور موتور نیز 681 نیوتن متر است. اما چه چیز آن را در جایگاه هشتم قرار می دهد؟ عده ای معتقدند جاگوار به اشتباه XKR-S را به این رقابت فرستاده است. جاگوار XKR-S یک اتومبیل گرندتورینگ است و برای شرکت در چنین رقابتی گزینه مناسبی به حساب نمی آید. نخستین ایرادی که به XKR-S وارد است به عدم ارتباط میان راننده و جاده مرتبط می شود. در حقیقت فرمان حسی را که باید القا نمی کند هر چند بر سر پیچ ها عملکرد قابل قبولی را به اجرا می گذارد.

کمابیش به نظر می رسد مانعی میان دست‌های راننده و چرخ های جلو قرار دارد. در یک کلام فرمان دهی منقطع و گاهی مصنوعی است. علاوه براین لاستیک‌های پیرلی منتخب XKR-S بیش از اندازه بزرگ هستند و نیرو را آن طور که باید به آسفالت منتقل نمی سازند. در طول مسیر نیاز مبرم XKR-S به سیستم کنترل اصطکاک کاملا محسوس است. اجزای سیستم تعلیق: بازوهای کنترل، کمک فنرهای مارپیچ، آنتی رول بار و ضربه گیر تطبیق پذیر نیز کار را آن طور که باید به پیش نخواهند برد.چرخش بیش از حد چرخ ها و از کنترل خارج شدن گاه و بیگاه قسمت عقب اتومبیل از شواهد این امر هستند. تمایل به چرخش XKR-S حتی از لامبورگینی اونتادور LP۷۰۰-۴ نیز بیشتر است. اما جالب است که عملکرد XKR-S در خارج از پیست مسابقه کاملا متفاوت است. بهتر بود زيربندي کمی نرم تر ساخته شود با این وجود سواری با XKR-S در بزرگراه یا جاده های عمومی کاملا دل چسب و بسیار رضایت آمیز است.

راحتی، سکوت و چالاکی ارمغان سواری با این اتومبیل در چنین مسیرهایی است. وزن آن ۱۸۲۲ کیلوگرم است و در مدت زمان ۲/۴ ثانیه از حالت سکون به سرعت صد کیلومتر در ساعت دست می یابد. XKR-S را یکی از بهترین جی تی های موجود می دانند. هواکش های عظیم، جلوپنجره اغراق شده، اسپلیتر و اسپویلر ساخته شده از فیبرکربن،چرخ های ۲۰ اینچی پوشیده شده در لاستیک های پیرلی بخشی از پکیج منحصربه‌فرد XKR-S را تشکیل می دهند. هم چنین دیفیوزر طوقه ای مجهز به خروجی های دوسر اگزوز زیبایی نمای عقب را دو چندان می سازند. فرم منحنی پانل ها و خطوط روان بدنه از ویژگی های بارز طراحی XKR-S به حساب می آیند. این روانی خطوط در قاب شیشه های جلو، عقب و بقل نیز به چشم می خورد.



مقام هفتم

این هم از آخرین شاهکار کارول شلبی، فورد شلبی GT500 که به مقام هفتم نائل شد. بسیاری آن را بهترین موستانگی می نامند که تا به حال ساخته شده و عده ای این لقب را به مدل Boss اختصاص می دهند که سال گذشته جایگاه پنجم را از آن خود ساخته بود. دو اتومبیل پورشه، نیسان GT-R و فراری 458 ایتالیا 4 رتبه اول را کسب کرده بودند. در هر صورت اگر به دنبال موستانگی ارزان قیمت با توانی دیوانه وار هستید GT500 گزینه مناسبی است. GT500 خوش قیمت ترین اتومبیل با عملکرد بالا در دهه اخیر شناخته شده است. شتاب و سرعت بی حد و مرزش مثال زدنی است.

منبع تامین نیروی آن یک موتور ۸/۵ لیتری ۸ سیلندر سوپرشارژردار است که توانی معادل ۶۶۲ اسب بخار تولید می کند. گشتاور آن ۸۵۵ نیوتن متر رقم خورده است. این میزان نیرو و گشتاور به درستي به چرخ ها انتقال می یابد اما کنترل آن نیاز به تبهر و دقتی خاص دارد. چرخ ها در صورت گرم شدن نیرو را با کمترين اتلاف به جاده منتقل می سازند. در نتیجه توان موتور GT۵۰۰ در مدت زمان ۳/۵ ثانیه صفر تا صد را پشت سر می گذارد. با این اوصاف این سوال پیش می آید که چرا جایگاه هفتم؟ یکی از داوران در این باره می گوید: " GT۵۰۰ موستانگ نیرومندی است اما نباید فراموش کرد که هنوز هم یک موستانگ است.

"متاسفانه نیمه عقب اتومبیل در سرعت های بالا و بر سر پیچ های تند آن را همراهی نمی‌کند. در این حالت با چرخش ناخوشایند قسمت عقب روبه‌رو می شویم. عملکرد زيربندي آن طور که باید نیست. احتمالا اکسل فعال اتومبیل به اطراف حرکت می کند و آرامش راننده را مختل می سازد. همان طور که می دانید احساس راننده در اولویت این تست قرار دارد. گروهی دیگر از داوران هندلینگ آن را به هندلینگ کامارو ترجیه می دهند. نحوه عملکرد ترمزها چنگی به دل نمی زند اما نمی توان منکر اهمیت ترمزگیری در پروسه رانندگی شد. در صورت داغ شدن ترمزها در لحظه عکس العمل نشان نمی دهند. در مقابل گریپ آن چندان بد نیست. در هر صورت جسارت، درشتی و خشونت موستانگ شلبی است که طرفدارانش را به آن جذب کرده است. ۱۷۵۱ کیلوگرم وزنی است که توده طراحی و مهندسی GT۵۰۰ در پی داشته است. با در نظر گرفتن روش طراحی موستانگ شلبی و مشخصات آن چنین وزنی دور از تصور نیست. برای مالکیت این عضلانی پرجنب و جوش باید ۶۳۰۸۰ دلار هزینه اولیه را متحمل شد. در رابطه با کاستی عملکرد سیستم تعلیق چندان هم جای نگرانی نیست چرا که موستانگ از تمهیداتی نظیر آنتی رول بار، کمک فنرهای تطبیق پذیر و استرات یاری جسته است.


مقام ششم

در مقایسه با موستانگ شلبی GT500، شورلت کامارو ZL1 آهسته تر می راند و نیروی کم تری تولید می کند. چالاکی GT500 نیز بر سر پیچ ها لذت بخش تر است بنابراین بازهم سوال پیش می آید که چرا دراین رده بندی ZL1 جلوتر از GT500 قرار گرفته است؟ بد نیست نگاهی به نتایج آماری بیندازیم: در لپ اول در لاگونا سکا شلبی با تفاوت نیم ثانیه(1:38.69) از کامارو(1:39.18) جلوتر بود. با این وجود در لپ دوم 1:39.3 و در لپ سوم 1:39.30 را به ثبت رساند اما همان طور که در ابتدا گفته شد این رقابت بر سر اعداد و ارقام نیست.

در شلبی GT۵۰۰ شاهد کنترل بیشتری هستیم در حالی که ZL۱ سواری پخته تر و حساب شده تری را به نمایش می گذارد. با بهره گیری از سیستم مواد مایع در شاسی و کمک فنرهای مغناطیسی ZL۱ هم چنین هندلینگ و تعادل بی نظیری را ارائه می کند. مدل بی هم تای فراری ۴۵۸ ایتالیا نیز از همین ترفند در کمک فنرهای مغناطیسی اش سود می جوید. این مدل سال گذشته مقام اول را از آن خود ساخته بود. در رینج رور ایووک، SUV سال ۲۰۱۲ نیز همین تمهیدات به کار گرفته شده است. شاید بد نبود اگر این هندلینگ قابل ستایش با توان نفس گیر شلبی آمیخته می شد اما نباید فراموش کرد که موتور ۲/۶ لیتری سوپرشارژردار ۸ سیلندر V شکل ZL۱ نیز ۵۸۰ اسب بخار نیرو تولید می کند. این میزان توان به گشتاور ۷۵۴ نیوتن متری آن می پیوندد.

این موتور از عملکرد برتری نسبت به بسیاری از موتورهای دیگر برخوردار است. در ساختار آن هیچ نقصی مشاهده نمی شود. ناگفته نماند ممکن است در سواری با شلبی آن قدرها هوس تند رفتن نکنید اما ZL۱ این اطمینان را به شما می بخشد که با هر سرعتی ایمن خواهید بود. بیراه نیست اگر بگوئیم سرعت آن حتی از میزان لازم هم بیشتر است. البته بر ZL۱ ایرادهایی نیز وارد است. وزن زیاد آن سبب شده تا در رده بندی بعد از ۵ اتومبیل دیگرقرار گیرد. ۱۸۵۷ کیلوگرم وزن نسبتا زیادی برای چنین اتومبیلی است. اگر تنها ۱۳۶ کیلوگرم از وزن این اتومبیل کم می شد از موستانگ ۱۷۵۱ کیلوگرمی سریع تر می راند. در مقایسه با قیمت ۵۷۲۶۵ دلاری ZL۱ داخل کابین آن بسیار ارزان قیمت و بی کیفیت طراحی شده است.


با این همه ترکیبی از نیروی افسارگسیخته، ترمزهای توانمند، تعادل کم نظیر و سواری لذت بخش، آن را به اتومبیلی در میانه لیست نه نفره تبدیل می سازد. شتاب صفر تا صد ZL1 8/3 ثانیه رقم خورده است. نسل بعدی اتومبیل های کامارو ZL1 بر اساس ATS طراحی خواهند شد و از شاسی کوچک تر و سبک تر آلومینیوم فشرده سود می جویند.



مقام پنجم

نام پرآوازه مک لارن MP۴-۱۲C یک بار دیگر بر سر زبان ها افتاده است و این بار بهانه حضور در این رقابت تنگاتنگ است. اما این بر سر زبان افتادن مطلوب بسیاری از طرفداران مک لارن نبوده است چرا که در نهایت ناباوری شاهد عقب ماندن محبوب ۲۶۷۵۴۵ دلاریشان از یک اتومبیل سوباروی ۲۸۰۰۰ دلاری بوده اند. این که بهت زدگی این طرفداران به حق بوده یا خیر بحث دیگری است اما نباید فراموش کرد که MP۴-۱۲C دسترنج جدیدترین شعبده بازی مک لارن و مهندسین فورمول وان است. هم چنین باید در نظر گرفت که متخصصین رقابت تنها در مدت زمان ۱:۳۴.۵ یک دور کامل با MP۴-۱۲C در پیست مسابقه مزدا زده اند. این زمان بندی آن قدر کفایت می کند که MP۴-۱۲C را برنده مسابقه سازد. در حقیقت مدت زمان مذکور تنها یک دهم ثانیه از رکورد ثبت شده توسط کوروت ZO۶/۷ ،که برنده همیشگی شناخته می شود، بیشتر است. مک لارن مدل ۲۰۱۳MP۴-۱۲C را روانه مسابقه نکرده بود.

مدل ۲۰۱۳، ۶۱۶ اسب بخار نیرو تولید می کند که در مجموع ۲۴ اسب بخار بیشتر از نیروی تولیدی موتورهای توئین توربوی MP۴-۱۲C شرکت کننده است. بدین ترتیب جای شک باقی نمی ماند که مک لارن در صورت شرکت دادن مدل ۲۰۱۳ و استفاده از تایرهای مشابه کوروت ZO۶ برنده مسابقه می شد. حتی ممکن بود رکورد دوج وایپر ACR(۱:۳۳.۹۴) هم شکسته شود. ترمزهای بادی فعال MP۴-۱۲C یکی از امتیازات این مدل به حساب می آیند. تنها یک اشاره کافی است تا این اتومبیل به خواسته راننده اش جامه عمل بپوشاند. ممکن است هوس دستی کشیدن کنید یا مایل به گاز دادن تا بی نهایت باشید و این جاست که اتومبیلتان بدون لحظه ای درنگ سر تعظیم فرود می آورد اما این درست همان نکته ای است که عده ای ایراد بزرگ MP۴-۱۲C می دانند. کسانی که در رانندگی چالش می طلبند.

آن ها تجربه رانندگی با نیسان GTR را به گوش به فرمان بودن MP۴-۱۲C ترجیح می دهند. حتی گاهی متوجه می شوید MP۴-۱۲C بیش از آن چه که باید در کار شما دخالت می کند. سیستم حفظ تعادل تا حدی قوی عمل می کند که آرزو می کنید یک تکان کوچک حس کنید. با این وجود این اتومبیل به معنای واقع بی نظیر است. فرمان دهی، ترمزگیری، عکس العمل پدال گاز و صدای خروجی های اگزوز همه و همه مثال زدنی هستند. در یک بازه ۲/۹ ثانیه ای اتومبیل از حالت سکون به سرعت ۱۰۰ کیلومتر در ساعت دست می یابد اما در نهایت داوران جایگاه پنجم را مناسب MP۴-۱۲C دیده اند.



مقام چهارم

در مقایسه با هشت شرکت کننده دیگر سوبارو BRZ دچار کمبود نیروی شدیدی است. موتور 2 لیتری آن تنها 200 اسب بخار نیرو تولید می کند. در ابتدا حتی گروهی از داوران از پذیرش آن در این رقابت امتناع ورزیدند. در طول مسیر BRZ برای عبور از سربالایی ها با مشکل روبه‌رو می شد. در مقابل ترمزهایش عملکرد بهتری از لامبورگینی اونتادور یا موستانگ شلبی به اجرا گذاشتند. این اتومبیل با قیمت 28000 دلاری طبیعتا کاستی هایی خواهد داشت اما با کسب رضایت رانندگان به مقام چهارم نائل شده است. BRZ مانند مزدا میاتا ثابت کرده است که داشتن یک ابرموتور لازمه یک اتومبیل سواری خوب بودن نیست. کلاچ و اهرم دنده آن بی نقص هستند.

در جریان مسابقه شانه به شانه اتومبیل‌های دیگر به پیش می راند. حتی بر سر پیچ ها عملکردی اعجاب برانگیز از خود به جای گذاشت. کنترل آن فوق العاده است. پدال‌های ترمز و گاز به گونه‌ای طراحی شده اند که کوچکترین فشاری به پاشنه پا یا انگشتان وارد ننمایند. فرماندهی کاملا مستقیم، دقیق و سریع است. با یک اشاره می توان اتومبیل را به گاز دادن تشویق کرد. این اتومبیل کوچک می تواند الگوی مناسبی برای بسیاری از سازندگان اتومبیل باشد. هر شخصی می تواند با آن راه و رسم سریع راندن را بیاموزد.

بدین وسیله خواهید آموخت تا چه میزان به پدال گاز فشار بیاورید، چقدر از ترمز استفاده کنید و تا چه حد دقت به خرج دهید تا به طور مداوم بر خط مستقیم قرار گیرید. به این ترتیب هیچ گاه لنت ترمزهایتان را هدر نخواهید داد. تمامی اجزای BRZ از فرمان گرفته تا پدال ها و اهرم دنده کیفیتی برابر با اجزای دیگر سوپراسپرت های حاضر دارند. با ۱۲۴۹ کیلوگرم وزن BRZ سبک وزن ترین اتومبیل شرکت کننده است. پس از آن پورشه با وزن ۱۵۱۰ کیلوگرم قرار دارد. تفاوت وزن ۲۶۱ کیلوگرمی آن ها مورد توجه‌ داوران قرار گرفته است. بر فرض محال اگر کنترل BRZ را از دست بدهید، به آرامی و زیبایی نیم چرخی خواهد زد.

این تعادل چشم گیر مدیون وزن کم و ساختار حساب شده آن است. در هر لحظه احساس اطمینانی وصف ناشدنی راننده را در بر خواهد گرفت. درست مانند مزدا میاتا، BRZ نیز یک وسیله آموزشی مناسب برای علاقه مندان به رانندگی و یک سرگرمی برنامه ریزی شده برای حرفه ای های اتومبیل رانی است. بسیاری از رانندگان تجربه رانندگی با آن را تجربه ای استثنایی و تکرارناشدنی توصیف کرده اند. البته بعید نیست گاهی کمبود نیروی آن شما را آزار دهد. اما کارشناسان معتقدند همین نیروی کم به حفظ بیشتر تعادل اتومبیل ها کمک خواهد کرد چرا که انتقال وزن های ناگهانی حاصل از گازدهی بیش از حد وجود نخواهد داشت. در آینده ای نه چندان دور سوبارو یک ورژن توربوشارژردار ۲۷۴ اسب بخاری از BRZ را تولید خواهد کرد اما عملکرد خیره کننده مدل حاضر هرگز فراموش نخواهد شد.



مقام سوم

Black Edition نیسان یک بار دیگر به میدان می آید تا پوزه رقبا را به خاک بمالد. در این میان سهم GT-R جایگاه سوم از مسابقه است. این اتومبیل ورژن 2013 GT-R ملقب به گودزیلا است. این بار گودزیلا نیرومندتر از همیشه ظاهر شده است. توان آن به 545 اسب بخار و گشتاورش به 628 نیوتن متر ارتقا یافته است. سیستم تعلیق تیونینگ شده و جعبه دنده از نو برنامه ریزی شده است. با این اوصاف GT-R یک سواری پرهیجان آمیخته با خشونت ارائه می کند. سواری چندان هم به نفع او تمام نمی شود. گروهی از منتقدین معتقدند GT-R یک سواری بی روح و تراک مانند ارائه می کند، صدای اگزوزش گوش خراش است و درون کابینش سکوت و آرامش آن جایی ندارد. از طرف دیگر بسیاری هنوز GT-R را سلطان میدان می دانند.

به عقیده آن ها حضور دو اتومبیل بهتر تنها دلیل سوم شدن آن است و از ارزش GT-R کم نمی کند. GT-R مانند تانک تمام مسیرها را در می نوردد و معنای حقیقی شکست ناپذیر را به نمایش می گذارد. نیمه پر لیوان حتی بیشتر هم می شود چرا که GT-R اعتماد به نفس راننده را تا حد زیادی بالا می برد. این اتومبیل در خدمت راننده است و البته واژه راننده در این جا بیشتر متوجه رانندگان حرفه ای یا نیمه حرفه ای است. نه تنها اتومبیلتان بلکه خودتان هم شکست ناپذیری را با تمام وجود حس خواهید کرد. هر دستورالعملی را بی واسطه به اجرا می گذارد. در سرعت های بالا خم به ابرو نمی آورد. حتی وزن بالای ۱۷۶۳ کیلوگرمی‌اش خدشه ای به عملکرد آن وارد نمی کند. فرمان دهی اش با عملکرد سیستم تعلیق مصمم آن آمیخته می شود.

مثل این که هیچ چیز جلودار سیستم تعلیق آن نیست. در این زمینه مانند دو رغیب پیشرویش عمل می کند. پدال ها بلادرنگ عمل می کنند و هیچ جای نگرانی باقی نمی گذارند. درست مانند مدل های سال گذشته گودزیلا به سختی می توان از این مدل ایرادی گرفت. دریفت با آن تجربه ای است استثنایی. عملکردش بر سر پیچ ها مثال زدنی است. انتقال نیروی دو دیفرانسیله آن شگفت انگیز است. به معنای واقع از سیستم چهارچرخ محرک سود می جوید. در هر لحظه از دریفت گرفته تا حرکت مستقیم سیستم حفظ تعادل هوشیار است و GT-R چهار چرخی زمین را چسبیده است. مدل های ۲۰۱۳ یک دهم ثانیه سریع تراز مدل های ۲۰۱۲ لپ ها را پشت سر می گذارند. مدت زمان ثبت شده سال پیش ۱:۳۶.۴ بود در حالی که امسال به ۱:۳۶.۳ ارتقا یافته است. مدل های ۲۰۱۴ همچنان تیونینگ خواهند شد. بعید نیست برنده سال آتی گودزیلایی دیگر باشد.



مقام دوم

نماینده مرسدس در این رقابت مدل C63 سری Black است. اتومبیلی که در بسیاری از موارد حیرت همگان را برانگیخته است. هندلینگ آن هر راننده ای را به وجد می آورد. از این نظر می توان آن را با مزدا میاتا مقایسه کرد. البته میاتا 1835 کیلوگرم وزن دارد. حفظ تعادل در کنار تولید نیروی وافر امری است بسیار دشوار که C63 به خوبی از عهده آن بر می آید. سال گذشته کمپانی مدل SLS AMG 2011 را روانه مسابقه کرده بود. مدلی که لاگونا سکا را در مدت زمان 1:38.8 دور زد. در مقایسه با این مدل، C63 53 اسب بخار نیرو و 30 نیوتن متر گشتاور کم تری تولید می کند. وزن آن نیز 113 کیلوگرم بیشتر و جعبه دنده اش در اعتراض به مدل Gullwing اتوماتیک است.

با این وجود سری Black همین مسیر ۲/۳ مایلی را در مدت زمان ۱:۳۸.۹ پشت سر گذاشت- یک دهم ثانیه کم تر از مدل گالوینگ. حال تصور کنید اتومبیل های سفارش اروپا بدون سان روف و صندلی های عقب تولید شوند. در ایالات متحده حذف سفارشی صندلی های عقب هزینه ای در پی نخواهد داشت. شاید اغراق باشد اگر C۶۳ را بهترین اتومبیل مرسدس بنز بنامیم اما بیراه نیست اگر آن را بهترین AMG موجود لقب دهیم. C۶۳ با تمامی مرسدس بنزهای تولیدی دیگر تفاوت دارد. چرخش های بی نظیر، پاسخ دهی هوشمندانه، نیروی فوق العاده و ارتباط بی واسطه با جاده این تفاوت را ایجاد کرده است.

در طراحی C۶۳ نکات منفی طراحی کلاس C به چشم نمی خورد. مثل این می ماند که به عنوان یک اتومبیل مسابقه مجهز به سان روف طراحی شده است. زیبایی و وقار در هر قطعه از آن فریاد می شود. گروهی از متخصصین آن را شاهکار مهندسین AMG می دانند که از ساخت مرسدس بنزهای یکنواخت به تنگ آمده اند. فرمان دهی آن غیر قابل قیاس است و ترمزهایش تحت هر شرایطی توقف را ضمانت می بخشند. عملکرد ترمز ABS و دیسک ترمزها در این امر فراموش ناشدنی است. موتور تنفس طبیعی ۸ سیلندر V آن یکی از کم نظیرترین های این صنعت است. این قلب تپنده نیرویی معادل ۵۱۰ اسب بخار و گشتاوری برابر ۶۲۰ نیوتن متر را در ریه های کوپه ۱۸۳۵ کیلوگرمی مرسدس می دمد. نیروی تولیدی آن تا حدی است که C۶۳در لحظه به لحظه مسیر پدال ترمز را می طلبد. اما جالب است که در صورت هوشیار بودن راننده نیاز به سیستم کنترل تعادل به ندرت احساس خواهد شد. جعبه دنده اتوماتیک نیز به خوبی به وظایف خود آشنا است. این پکیج جز به جز و در مجموع عالی است. هر راننده ای نهایت لذت را با یک سواری کوچک با آن تجربه خواهد کرد.



مقام اول

و بالاخره نوبت به برنده این بازی می رسد. پورشه 911 کررا S که بر افتخار آفرینی اش پایانی نیست. این بار ورژن 911 کررا S که خوش ساخت ترین ورژن نسل ششم کررا است روی کار آمده است. یک کوپه اسپورت لوکس، موتور عقب و چهار سرنشینه. سایز آن از تمامی مدل های پیشین بزرگ تر است. موتورش نیز کمی جلوتر کشیده شده و سیستم کمک فرمان الکتریک بر آن تعبیه شده است. پیش تر علاقه مندان به پورشه از کارگزاری این سیستم ابراز نگرانی کرده بودند. آن ها دلواپس بودند مبادا در عملکرد پورشه خوش فرمانشان خدشه ای ایجاد شود.

خوشبختانه کررا این بار هم سربلند بیرون آمد و جای هیچ نگرانی باقی نگذاشت. نام آفرینی کررا S در این رقابت همه را غافل گیر کرد. گروهی جایگاه اول را برازنده اونتادور می دیدند و طرفداران فرمول وان از برنده بودن مک لارن اطمینان داشتند. حتی پیش بینی می شد مرسدس بنز این افتخارآفرینی را با خود به خانه خواهد برد اما در نهایت تعجب کررا فکر و خیالات را در هم شکست. کررا S به لحاظ تولید نیرو رتبه یکی به آخر مانده جدول را به خود اختصاص می دهد. این ورژن مانند مدل هایی نظیر توربو، GT۳، GTS یا مدل ویژه پنجاهمین سالگرد ۹۱۱ یک مدل خاص به حساب نمی آید اما با این همه به لطف سواری دل نشینش گوی را از سایر رقبا می رباید. متخصصین مسابقه در همان دور اول کررا را بی‌رقیب دانستند. هر ۷ داور به آن رای اول را دادند.

این تنها اتومبیلی است که داوران بر سر جایگاهش رای مشابه داده اند. حرکت کررا S در جاده مانند حرکت جیوه است- پیوسته و یکنواخت. گازدهی با پاسخ سریع روبه‌رو می‌شود. تعویض دنده ها بی وقفه و یکنواخت صورت می پذیرند و هیچ فشار ناخوشایندی ایجاد نمی شود. جعبه دنده دو کلاچه دستاورد نسل دوم پورشه PDK است. تفاوتی نمی کند که انتخاب کنید آرام برانید یا ویراژ بدهید در هر صورت PDK پشت شما را خالی نمی کند.

ذکاوت عملکرد آن تا حدی است که نیازی نیست انرژی تان را صرف کشیدن پدال ها کنید. یک مدل ۹۱۱ با جعبه دنده ۷ سرعته دستی نیز به بازار خواهد آمد. "هیچ ایرادی به کرراS وارد نیست." این جمله ای است که از تک تک داوران شنیده می شود. منبع تامین نیروی آن یک موتور ۳/۸ لیتری است که ۴۰۰ اسب بخار نیرو تولید می کند. گشتاور آن ۴۴۱ نیوتن متر رقم خورده است. در نتیجه کررا S در یک چشم بهم زدن ۳/۷ ثانیه ای از حالت سکون به سرعت صد کیلومتر در ساعت می رسد. سیستم تعلیق هنرمندانه طراحی و مهندسی شده است. عملکرد منظم آن در سطوح ناهموار جاده نمایان تر می شود. شاسی یادآور شاسی فراری ۴۵۸ ایتالیا است اما باز هم بهتر از آن عمل می کند. صندلی ها بسیار راحت هستند و آرامش کابین را دوچندان می سازند.