لیفان، ولیکس و جیلی؛ سه تفنگدار چینی در ایران!

هفت صبح: لیفان 620 به عنوان معروف‌ترین سدان چینی، این روزها دو رقیب گردن کلفت را پیش روی خود می‌بیند. ولیکس با مدل c30 خط و نشان می‌کشد و جیلی هم محصول محبوبش یعنی EC7 را به رینگ رقابت فرستاده است

بازار خودروی کشور این روزها برای خودروسازان چینی حکم بهشت را دارد. در واقع این برندهای پرتعداد پس از تحریم از بازارهای آمریکا و دیدن رقبای گردن کلفت در کشورهای عربی، درنهایت ایران را برای درآمدزایی انتخاب کردند و روز به روز محصولات جدیدشان را به این بازار تشنه تزریق می‌کنند. محصولاتی که با توجه به وضعیت تحریم‌ها، فعالیت دلالان و نرخ ارز و گمرکات، چندین برابر قیمت اصلی و واقعی به دست مشتری می‌رسند.

در هر صورت این خریدار است که مجبور خواهد بود خود را با نمونه‌های موجود در بازار وفق دهد تا در صورت انتخاب چنین خودرویی، حداقل بداند کدام چینی واقعا ارزش خرید دارد و پولش را دور نریخته است. اینبار سراغ سه سدان شهری از دست پخت چشم‌بادامی‌ها رفته‌ایم که در کلاس خودروهای سدان متوسط شهری قرار می‌گیرند. لیفان 620 با موتور 1.6 لیتری که معروف‌ترین آنهاست و چند وقتی هم می‌شود که نمونه دو لیتری آن برای رقابت وارد بازار شده است. دیگری گریت وال ولیکس c30 که تبلیغات زیادی پشتش بوده و در آخر هم جیلی امگرند EC7 که با توجه به داشته‌ها و قیمتش رقیب قابل اعتنایی به نظر می‌رسد. نگاهی داریم به داشته و نداشته‌های این سه رقیب هموطن.

طراحی لیفان 620

نمای ظاهری این خودرو آنچنان که در موردش اغراق شده بد نیست و چیزی بیشتر از عنوان شترگاوپلنگ می‌توان برای آن قائل بود. البته واقعا هم جای تحسین دارد، چراکه قرار دادن این همه قطعه نامربوط به هم و هماهنگ کردن آنها در کنار یکدیگر کار دشواری به نظر می‌رسد! برخی قطعات مانند آینه‌های جانبی با راهنما، سردنده، محل قرار گیری بالابر پنجره‌ها و ... کاملا کپی‌برداری از خودروهای دیگر است.

اگر این خودرو را اولین بار از دور نگاه کنید شاید فکر کنید با یکی از مدل‌های بی‌ام‌و طرفید؛ آن هم مدل ۳۲۰. فرم چراغ‌ها کلا کپی کاری است و فقط جلوپنجره‌اش که دو تکه نیست باعث شده با بی‌ام‌و کمی‌ تفاوت (البته فقط ظاهری) داشته باشد. عقب آن هم در بخش صندوق و چراغ‌ها کاملا تداعی‌کننده مدل قدیمی ‌مزدا یعنی ۳۲۳ است. در طراحی لیفان ۶۲۰ از خطوط قوی بدنه هم خبری نیست و سعی شده فرم ساده و عامه پسندی داشته باشد.

در کل اگر در قید و بند جزئیات نیستید و برخی اغراق‌ها در تصمیم‌تان تاثیر ندارد از این خودرو خوش‌تان خواهد آمد. فقط ای کاش حداقل در ساخت داشبوردش مثل بی‌ام‌و از چوب استفاده می‌شد نه از پلاستیک بازیافتی که به طرح چوب ساخته شده است.


طراحی گریت وال ولیکس c30

خوشبختانه بر‌خلاف لیفان در ولیکس با داستان متفاوتی روبه‌رو هستیم و طراحان این خودرو سعی کردند زیاد به عمل کپی پیست وابستگی نداشته باشند.

بدون اغراق نمای بیرونی ولیکس قابل قبول و خوب از کار درآمده و مسلما در صورت خرید آن توی ذوق‌تان نخواهد خورد اما زیبایی اصلی این سدان مربوط به داخل کابین آن است. نمای داشبورد آن آنقدر زیبا طراحی شده که شاید تنها دلیل خرید این خودرو برای بعضی‌ها نشستن پشت رل آن باشد.

فرم قرارگیری ادوات، سادگی فرمان و نوع دیزاین داخلی است که می‌توان به خاطرش از سازندگان چینی تشکر کرد. البته این خودرو برعکس هموطنش لیفان کیفیت مواد داخلش خوب و راضی‌کننده بوده و می‌توانید مطمئن باشید دست‌های‌تان پس از رانندگی طولانی و گرفتن فرمان ولیکس پوسته پوسته نخواهد شد.


طراحی جیلی امگرند EC7

نمی‌توان علاقه سازندگان این خودروی شهری را به مرسدس کلاس S کتمان کرد و در واقع EC۷ کپی خشداری از این کلاس محبوب آلمانی است. با این حال همه چیز خوب پیش رفته و در نهایت با محصولی قابل قبول طرفیم و می‌توان گفت این خودرو گران‌تر از آن چیزی که است نشان می‌دهد. چراغ‌های جلو بزرگ و ساده هستند و توانسته‌اند تا حدی نمایی محافظه‌کار را تداعی کنند. در عقب هم با اینکه مجددا طراحی ساده به خصوص در بخش صندوق و چراغ‌ها را شاهدیم ولی همه چیز در هماهنگی کامل بوده و ردپای همان علاقه گفته شده به آلمانی‌ها هم به وضوح دیده می‌شود.

در کل طراحی geely emgrand ساده و بدون جذابیت‌های آنچنانی بوده که این سادگی متاسفانه به طراحی داخلی هم سرایت کرده ولی خوشبختانه کیفیت و شکل مواد به کار رفته از c۳۰ بیشتر و بهتر است ! به طور کلی با توجه به قیمت این محصول، انتظار می‌رفت که حداقل طراحی کابین بر خلاف ظاهر بیرونی کمی‌ هیجان‌انگیزتر ساخته شود ولی خب این نوع طراحی می‌تواند مورد پسند خریداران میانسال باشد.


مقایسه مصرف سوخت

در مورد مصرف سوخت و اشتهای این سه رقیب هموطن خوشبختانه باید گفت که هر سه مصرف پایینی دارند (حدودا هشت لیتر در 100 کیلومتر) که کمترین آن یعنی 6.8 لیتر مربوط به ولیکس c30 است. در کل از این لحاظ نمی‌توان تفاوت چندانی بین این سه رقیب پیدا کرد؛ اما چیزی که این سه چینی را از هم متمایز می‌کند مقدار حجم مخزن سوخت آنهاست که در این بین لیفان 620 با حجم 58 لیتر از دو خودروی دیگر وضعیت بهتری دارد.

البته کم مصرف‌ترین‌شان یعنی c30 هم کمترین حجم باک را با عدد 40 لیتر به خود اختصاص می‌دهد. ولی از لحاظ نوع مصرف سوخت نباید فراموش کنید که همین c30 کمی‌ شما را اذیت خواهد کرد. چرا که کارخانه سازنده تاکید کرده بنزین با اکتان بالا سوختی است که باید برای محصولش در نظر گرفته شود و از این لحاظ این چینی کمی‌ برای شما ناز خواهد کرد. در مقابل، دو رقیب دیگر مشکلی از این بابت نخواهند داشت و به عنوان مثال لیفان هر نوع بنزینی که برایش در نظر بگیرید یک نوع واکنش را در حرکت و مصرفش به شما نشان می‌دهد.


مقایسه فنی

لیفان ۶۲۰ از موتوری ۱.۶ لیتری نیرو می‌گیرد که در نهایت می‌تواند ۱۱۵ اسب بخار تولید کند. اما c۳۰ با حجم ۱۵۰۰ سی‌سی از بقیه کم حجم‌تر بوده و با توان تولید ۱۰۵ اسب بخار در مقام سوم قرار می‌گیرد. ضمن اینکه اگر بنزین معمولی هم برایش در نظر بگیرید، باید بی‌خیال تجربه حداکثر آن هم شوید. اما می‌رسیم به جیلی EC۷؛ به این اعداد دقت کنید. ۱۸۰۰ سی‌سی که می‌تواند با یک اشاره ۱۳۰ اسب بخار را آزاد کند. این ارقام نشان دهنده این است که EC۷ یک سر و گردن بالاتر از دو رقیب دیگر قرار می‌گیرد. در مورد شتاب این سه خودرو هم باید گفت که اگر شاهد مسابقه درگ بین آنها باشیم، به ترتیب جیلی، لیفان و درنهایت c۳۰ از خط پایان خواهند گذشت.


مقایسه ایمنی

مثل مصرف سوخت که این سه چینی تقریبا شرایط یکسانی را دارند، وضعیت ایمنی‌شان هم تقریبا در یک سطح و رده است اما با این حال تفاوت‌هایی بین آنها وجود دارد؛ مثلا ترمزهای لیفان از همه بدتر بوده و از نوع دیسکی در عقب و جلوست. البته C30 هم در ترمزگیری شباهت‌های زیادی به لیفان دارد ولی به لطف سیستم خنک شونده برای چرخ‌های جلو از لیفان عملکرد نسبتا بهتری را نشان می‌دهد. اما EC7 از دو خودروی دیگر بسیار بهتر بوده هر چهار چرخ به ترمز دیسکی با خنک شونده مجهز شده‌اند ولی نباید فراموش کرد که این محصول وزن زیادی دارد و ترمزها برای کنترل کامل آن شرایط سختی را تجربه می‌کنند.