انسان USB می شود
برای انتقال اطلاعات نیاز به استفاده از حافظه یو.اس.بی یا هر وسیله و راه ارتباطی دیگری نیست و می توان انتقال اطلاعات را به سادگی هرچه تمام تر و فقط با لمس دست انجام داد.
گرچه این گفته وستبرگ خیالی و در بهترین حالت مفهومی (کانسپت) به نظر می آمد ولی با انجام این کار حضار را بر صندلی خود میخکوب کرده. او به هنگام سخنرانی گوشی همراه خود را در یک دست گرفت و دست دیگر خود را روی سامانه پخش صدا گذاشت؛ همین کار کافی بود تا سیگنال های آهنگی با فرمت MP3 از بدن او بگذرد و به دستگاه پخش برسد و موسیقی در آن فضا پخش شود.
وستبرگ به درستی نشان داد که بدن او جایگزین یو.اس.بی یا ارتباط بلوتوثی شده است. این اجرا بار دگیر در آخرین کنگره جهانی موبایل (WMC) و سرانجام در هفته گذشته در نمایشگاه CTIA که البته عموما از چشم رسانه ها مغفول ماند، تکرار شد. کاری که انجام آن مدیون وجود آب در بدن انسان به عنوان رسانا است و بنا به ادعای اریکسون، الکتریسیته کمتری از آنچه در حالت در بدن انسان هست، از این طریق از بدنمان می گذرد.
وقتی ما USB شدیم
این پروژه درصورتی که عملی شود یک ابزار جانبی جدید را که هم اکنون در جیب بسیاری پیدا می شود را حذف می کند، به طوری که برای انتقال اطلاعات کافی است دست تان را به دستگاه موردنظر (درگاه رسانا) بزنید؛ بدین ترتیب اطلاعاتی به صورت امواج الکتریکی از بدن شما راهی گوشی همراهتان می شود و سپس هرجا که لازم داشتید می توانید این کار را برعکس انجام دهید.
یکی دیگر از کارکردهای موثر این دستگاه زمانی است که بخواهید کارت ویزیت یا شماره همراه خود را به شخص دیگری بدهید، با کمک ویزیت یا شماره همراه خود را به شخص دیگری بدهید، با کمک این فناوری شما فقط کافی است با هم دست بدهید تا اطلاعات موردنظرتان از میان دست تان عبور کند و در گوشی همراه طرف مقابل تان بنشیند.
این روزها بسیاری از دفاتر برای ثبت ورود و خروج از دستگاه های اثر انگشت خوان استفاده می کنند؛ حالا ارایه کنندگان این طرح در اریکسون مدعی هستند که با ورود این فناوری به بازار، مدیران می توانند اطلاعات موردنظر خود را هر روز به هنگام ورود افراد از طریق دست شان به گوشی همراهشان انتقال دهند.
بدین ترتیب برنامه کاری روزانه کارمندان در اسرع وقت به آنها انتقال می یابد. علاوه بر اینها پژوهشگران درصددند با این فناوری جدید، ابزارهای زیست سنجی جدیدی را برای حفاظت از سلامتی راهی بازار کنند.
چرا اریکسون؟
شرکت اریکسون که ید طولانی در تامین سامانه های ارتباطات از راه دور و بیسیم دارد چرا باید به فکر چنین نوآوری های دانش بنیانی بیفتد؟ شکست تلخ همکاری سونی - اریکسون و به گوشه رانده شدن برند اریکسون در سال های اخیر در جهان مصرفی باعث شده است که مدیران این شرکت سرمایه گذاری های کلانی روی نوآوری های شگفت آور انجام دهند تا بتوانند بار دیگر به عنوان برندی در جهان مصرفی ابزارآلات الکترونیک شناخته شوند.
مدیران این شرکت که هنوز هم بازار خوبی در فروش ابزارهای زیرساخت ارتباطی دارند، از فردای جهان الکترونیک و بی رحم بحران جهانی می ترسند و در تلاشند تا با واردکردن هرچه سریع تر فناوری خودساخته ای که فقط در فیلم های علمی - تخیلی می توانستیم ردش را بیابیم، بار دیگر بر سر زبان ها بیفتند.
پروژه کانکتدمی اما برخلاف آنچه تصور می شد به جای اینکه فرزندانمان شاهدش باشند، در این رقابت جهان مصرفی، به گفته آرون بیکشسواران، مدیر فروش اریکسون ممکن است تا به شکل دیگر وارد بازار شود.
باقی نظرات هم نشان می دهد حداکثر 12 تا 18 ماه دیگر این فناوری وارد بازار می شود و اگر شرکت دیگری پیش دستی نکند، اریکسون با ثبت اختراع این نوآوری، می تواند ثروتی کلان از حق اختراع خود به جیب بزند.
دوستی به اریکسون نیامده
شگفتی های اریکسون به اینجا ختم نمی شود و بی انصافی است که از طرح حس دار کردن درخت (Connected tree) اریکسون به راحتی گذشت. اریکسون در این نوآوری، با اتصال حسگر به درخت حال و هوای آن را تشخیص می دهد و در صورت تغییر وضعیت هوا یا حتی عبور شخص یا لمس آن، حس درخت را به کلامی در توییتر تبدیل می کند.
گویا بر سر پروژه های مخابراتی کور شده بود و رقابت بیشتر از دوستی برای آنها سودده است. بدین ترتیب یک وسیله الکترونیکی دیگر هم به نام یو.اس.بی در روزشمار انقراض و قرارگیری در فهرست نوستالژی قرار گرفت.
ارسال نظر