شاسی بلندهای ۲۰۱۴
تا مدتی پیش اگر با بودجه حدود ۱۰۰ میلیونی قصد خرید خودرویی شاسی بلند داشتید، انتخاب‌های کاملی نظیر تویوتا پرادو، هیوندای سانتافه، کیا سورنتو و ... پیش رویتان بود که باعث می‌شد از خرید خود احساس رضایت کنید.
مجله تخت گاز:
رنو داستر
تا مدتی پیش اگر با بودجه حدود ۱۰۰ میلیونی قصد خرید خودرویی شاسی بلند داشتید، انتخاب‌های کاملی نظیر تویوتا پرادو، هیوندای سانتافه، کیا سورنتو و ... پیش رویتان بود که باعث می‌شد از خرید خود احساس رضایت کنید. اما با افزایش قیمت‌ها، اگر بخواهید انتخابی متفاوت داشته باشید و خودرویی با قد و قواره بلندتر از سدان‌های معمولی سوار شوید، ناچار به خرید یکی از کراس‌اوورهای چینی بازار هستید. اما مدتی است با متنوع شدن محصولات جدید رنو در‌ایران، که ویژگی مشترکشان قیمت پایین‌تر از سایر خودروهای اروپایی است، پای کراس‌اوور نوپای این شرکت به ایران باز شده است. رنو داستر که با قیمت حدود ۱۰۰ میلیون تومانی‌اش آمده تا گوی سبقت را از چینی‌های بازار برباید. این خودرو همزاد داچیا داستر به شمار می‌آید و از‌این نظر وضعیتی مشابه تندر۹۰ دارد.
طراحی بدنه داستر، عضلانی و کمی عجیب و غریب است. فرم خاص چراغ‌ها و جلو پنجره در کنار خطوط برجسته روی بدنه باعث شده تا طراحی این خودرو چندان عامه پسند نباشد. هم‌چنین مسائلی مانند فاصله زیاد میان پنجره‌های جانبی و‌آینه‌های جانبی کوچک به طراحی این خودرو لطمه زده‌اند. البته مواردی مانند فلاپ‌های نقره‌ای زیر سپرها، باربند اسپرت روی سقف و رینگ‌های آلومینیومی هماهنگ با ظاهر خودرو، از نقاط قوت طراحی داستر به شمار می‌آیند. فرم کلی بدنه اما حس ارزان‌قیمت بودن چینی‌ها را منتقل نمی‌کند و از نظر اصالت و منطبق بودن طراحی با ذات بیابانیش کاملا از چینی‌ها سرتر است.
با قدم گذاشتن به کابین داستر، شرایط را کاملا متفاوت با شاسی‌بلندهای چینی می‌یابیم. کیفیت و دوام متریال کابین به مراتب از خودروهای چینی بهتر است. طراحی کابین شباهت زیادی با برادر کوچکش تندر۹۰ دارد و فرم دریچه‌های سیستم تهویه و کلیدهای بزرگ روی کنسول جلو و فرم کلی صفحه کیلومتر شمار بیننده را به یاد تندر می‌اندازند. در‌اینجا می‌توان گفت در طراحی کابین، داستر یک تندر ۹۰ آرایش شده است! البته مواردی هم‌چون طراحی زیبای رودری‌ها، جنس مرغوب دریچه‌های سیستم تهویه و فرم زیبای فرمان، ظاهر کابین داستر را از سادگی خارج کرده‌اند. هم‌چنین با سفارش پوشش چرمی برای صندلی‌ها و فرمان، جذابیت‌های کابین دو چندان می‌شود. فضای کابین نیز کاملا راحت است و از‌این نظر مشکلی با آن احساس نمی‌شود. هم‌چنین صندلی‌های ردیف عقب نیز قابلیت تا شدن دارند تا فضای بزرگ صندوق بار در اختیار باشد. نکته جالب در خصوص داستر، فضای بیشتر صندوق بار مدل تک دیفرانسیل نسبت به مدل دو دیفرانسیل است. و در مدل تک دیفرانسیل فضای چرخ زاپاس کف صندوق بار تعبیه شده است.
داستر از نظر فهرست امکانات بسیار ناامید کننده است و از این نظر مغلوب چینی‌ها می‌شود. در داستر ۱۰۰ میلیونی حتی از سانروف، گرمکن صندلی‌ها، سنسور فاصله سنج، تنظیم برقی صندلی‌ها و تهویه اتوماتیک هم خبری نیست. تنها مواردی که داستر را از نظر سطح امکانات با تندر ۹۰ متفاوت می‌کنند، دکمه‌های تنظیم سیستم صوتی روی فرمان، فرمان تنظیم شونده و محافظ کودک در عقب هستند.
بحث فنی و قابلیت‌های پیشرانه جایی است که داستر می‌تواند قسمتی از خاطرات بد به جا مانده از طراحی کابین و فهرست امکاناتش را پاک کند. داستر اروپایی از وضعیت فنی مناسبی نسبت به شاسی بلندهای چینی موجود در بازار برخوردار است. داسترهای عرضه شده در‌ایران از موتور ۲ لیتری ۱۳۵ اسب بخاری بهره می‌برند. مهم‌ترین برتری داستر نسبت به چینی‌ها، قابلیت آفرود بهتر است .این خودرو در ۲ نمونه دو دیفرانسیل و تک دیفرانسیل عرضه می‌شود. نمونه دیفرانسیل جلو از جعبه دنده ۴ سرعته خودکار و مدل دو دیفرانسیل از جعبه دنده ۶سرعته دستی بهره می‌برد.
تقسیم وزن مدل دو دیفرانسیل نسبت به مدل تک دیفرانسیل بهتر است و به لطف وجود تعلیق مستقل عقب در مدل دو دیفرانسیل، شاهد سواری نرم‌تر و تکان‌های کمتر بدنه هستیم. البته سیستم ترمز مدل تک دیفرانسیل قوی‌تر عمل می‌کند. قابلیت آفرود مدل دو دیفرانسیل از چینی‌ها بسیار بهتر است و دیفرانسیل در سه حالت D۲ AUTOW و LOCK تنظیم می‌شود، که در حالت LOCK قدرت موتور به طور دایمی به هر چهار چرخ منتقل می‌شود. اما از ابتدایی‌ترین آپشن مورد استفاده در خودروهای آفرودی، یعنی قفل دیفرانسیل، در داستر خبری نیست. اما سیستم‌های ASR (کنترل هرزگردی) و CSV (کنترل کم فرمانی) به بهتر شدن سواری کمک شایانی کرده اند. هم‌چنین وضعیت کولر و میزان صدای ورودی به کابین از خودروهای چینی بسیار بهتر است و با وجود کیفیت مناسب متریال کابین، خبری از صداهای اضافی داخل کابین نیست.
در کل باید داستر را از نظر فنی یک پله بالاتر از چینی‌ها قرار داد. خصوصا مدل دو دیفرانسیل این خودرو که تکان‌های بدنه، کیفیت سواری و قابلیت آفرودش به مراتب بهتر از مدل تک دیفرانسیل است. هم‌چنین کیفیت بالای مونتاژ کابین باعث شده تا در طول حرکت شاهد سر و صداهای اضافی نباشیم و به اکوستیک کابین داستر نمره قبولی دهیم. البته داستر با توجه به ظاهر عجیبش، از بازار دست دوم نامناسبی رنج می‌برد. اما از نظر دوام واستهلاک، هم‌چون سایر خودروهای اروپایی در رتبه مناسبی قرار دارد.
رقبای داخلی و خارجی
Ssangyong Korando
Nissan Qashqai
Hyundai ix۳۵
پیشنهاد نهایی
داستر قرار بود یکی از ارزان‌ترین شاسی بلندهای بازار به شمار آید، رقبای چینی داستر در زمینه ارائه آپشن‌های متنوع، قدرتمندتر از داستر ظاهر شده‌اند، اما اگر در این رده قیمت، دوام بالا و سواری مناسب از اهمیت بیشتری برایتان برخوردار است و می‌توانید چشم به روی ضعف‌های این خودرو در زمینه سطح تجهیزات و طراحی ببندید، داستر را انتخاب کنید و با ظاهر عجیب و غریب و جدیدش، تا حدودی طعم تمایز را در خیابان‌ها تجربه کنید.
رنو داستر
تا مدتی پیش اگر با بودجه حدود ۱۰۰ میلیونی قصد خرید خودرویی شاسی بلند داشتید، انتخاب‌های کاملی نظیر تویوتا پرادو، هیوندای سانتافه، کیا سورنتو و ... پیش رویتان بود که باعث می‌شد از خرید خود احساس رضایت کنید. اما با افزایش قیمت‌ها، اگر بخواهید انتخابی متفاوت داشته باشید و خودرویی با قد و قواره بلندتر از سدان‌های معمولی سوار شوید، ناچار به خرید یکی از کراس‌اوورهای چینی بازار هستید. اما مدتی است با متنوع شدن محصولات جدید رنو در‌ایران، که ویژگی مشترکشان قیمت پایین‌تر از سایر خودروهای اروپایی است، پای کراس‌اوور نوپای این شرکت به ایران باز شده است. رنو داستر که با قیمت حدود ۱۰۰ میلیون تومانی‌اش آمده تا گوی سبقت را از چینی‌های بازار برباید. این خودرو همزاد داچیا داستر به شمار می‌آید و از‌این نظر وضعیتی مشابه تندر۹۰ دارد.
طراحی بدنه داستر، عضلانی و کمی عجیب و غریب است. فرم خاص چراغ‌ها و جلو پنجره در کنار خطوط برجسته روی بدنه باعث شده تا طراحی این خودرو چندان عامه پسند نباشد. هم‌چنین مسائلی مانند فاصله زیاد میان پنجره‌های جانبی و‌آینه‌های جانبی کوچک به طراحی این خودرو لطمه زده‌اند. البته مواردی مانند فلاپ‌های نقره‌ای زیر سپرها، باربند اسپرت روی سقف و رینگ‌های آلومینیومی هماهنگ با ظاهر خودرو، از نقاط قوت طراحی داستر به شمار می‌آیند. فرم کلی بدنه اما حس ارزان‌قیمت بودن چینی‌ها را منتقل نمی‌کند و از نظر اصالت و منطبق بودن طراحی با ذات بیابانیش کاملا از چینی‌ها سرتر است.
با قدم گذاشتن به کابین داستر، شرایط را کاملا متفاوت با شاسی‌بلندهای چینی می‌یابیم. کیفیت و دوام متریال کابین به مراتب از خودروهای چینی بهتر است. طراحی کابین شباهت زیادی با برادر کوچکش تندر۹۰ دارد و فرم دریچه‌های سیستم تهویه و کلیدهای بزرگ روی کنسول جلو و فرم کلی صفحه کیلومتر شمار بیننده را به یاد تندر می‌اندازند. در‌اینجا می‌توان گفت در طراحی کابین، داستر یک تندر ۹۰ آرایش شده است! البته مواردی هم‌چون طراحی زیبای رودری‌ها، جنس مرغوب دریچه‌های سیستم تهویه و فرم زیبای فرمان، ظاهر کابین داستر را از سادگی خارج کرده‌اند. هم‌چنین با سفارش پوشش چرمی برای صندلی‌ها و فرمان، جذابیت‌های کابین دو چندان می‌شود. فضای کابین نیز کاملا راحت است و از‌این نظر مشکلی با آن احساس نمی‌شود. هم‌چنین صندلی‌های ردیف عقب نیز قابلیت تا شدن دارند تا فضای بزرگ صندوق بار در اختیار باشد. نکته جالب در خصوص داستر، فضای بیشتر صندوق بار مدل تک دیفرانسیل نسبت به مدل دو دیفرانسیل است. و در مدل تک دیفرانسیل فضای چرخ زاپاس کف صندوق بار تعبیه شده است.
داستر از نظر فهرست امکانات بسیار ناامید کننده است و از این نظر مغلوب چینی‌ها می‌شود. در داستر ۱۰۰ میلیونی حتی از سانروف، گرمکن صندلی‌ها، سنسور فاصله سنج، تنظیم برقی صندلی‌ها و تهویه اتوماتیک هم خبری نیست. تنها مواردی که داستر را از نظر سطح امکانات با تندر ۹۰ متفاوت می‌کنند، دکمه‌های تنظیم سیستم صوتی روی فرمان، فرمان تنظیم شونده و محافظ کودک در عقب هستند.
بحث فنی و قابلیت‌های پیشرانه جایی است که داستر می‌تواند قسمتی از خاطرات بد به جا مانده از طراحی کابین و فهرست امکاناتش را پاک کند. داستر اروپایی از وضعیت فنی مناسبی نسبت به شاسی بلندهای چینی موجود در بازار برخوردار است. داسترهای عرضه شده در‌ایران از موتور ۲ لیتری ۱۳۵ اسب بخاری بهره می‌برند. مهم‌ترین برتری داستر نسبت به چینی‌ها، قابلیت آفرود بهتر است .این خودرو در ۲ نمونه دو دیفرانسیل و تک دیفرانسیل عرضه می‌شود. نمونه دیفرانسیل جلو از جعبه دنده ۴ سرعته خودکار و مدل دو دیفرانسیل از جعبه دنده ۶سرعته دستی بهره می‌برد.
تقسیم وزن مدل دو دیفرانسیل نسبت به مدل تک دیفرانسیل بهتر است و به لطف وجود تعلیق مستقل عقب در مدل دو دیفرانسیل، شاهد سواری نرم‌تر و تکان‌های کمتر بدنه هستیم. البته سیستم ترمز مدل تک دیفرانسیل قوی‌تر عمل می‌کند. قابلیت آفرود مدل دو دیفرانسیل از چینی‌ها بسیار بهتر است و دیفرانسیل در سه حالت D۲ AUTOW و LOCK تنظیم می‌شود، که در حالت LOCK قدرت موتور به طور دایمی به هر چهار چرخ منتقل می‌شود. اما از ابتدایی‌ترین آپشن مورد استفاده در خودروهای آفرودی، یعنی قفل دیفرانسیل، در داستر خبری نیست. اما سیستم‌های ASR (کنترل هرزگردی) و CSV (کنترل کم فرمانی) به بهتر شدن سواری کمک شایانی کرده اند. هم‌چنین وضعیت کولر و میزان صدای ورودی به کابین از خودروهای چینی بسیار بهتر است و با وجود کیفیت مناسب متریال کابین، خبری از صداهای اضافی داخل کابین نیست.
در کل باید داستر را از نظر فنی یک پله بالاتر از چینی‌ها قرار داد. خصوصا مدل دو دیفرانسیل این خودرو که تکان‌های بدنه، کیفیت سواری و قابلیت آفرودش به مراتب بهتر از مدل تک دیفرانسیل است. هم‌چنین کیفیت بالای مونتاژ کابین باعث شده تا در طول حرکت شاهد سر و صداهای اضافی نباشیم و به اکوستیک کابین داستر نمره قبولی دهیم. البته داستر با توجه به ظاهر عجیبش، از بازار دست دوم نامناسبی رنج می‌برد. اما از نظر دوام واستهلاک، هم‌چون سایر خودروهای اروپایی در رتبه مناسبی قرار دارد.
رقبای داخلی و خارجی
Ssangyong Korando
Nissan Qashqai
Hyundai ix۳۵
پیشنهاد نهایی
داستر قرار بود یکی از ارزان‌ترین شاسی بلندهای بازار به شمار آید، رقبای چینی داستر در زمینه ارائه آپشن‌های متنوع، قدرتمندتر از داستر ظاهر شده‌اند، اما اگر در این رده قیمت، دوام بالا و سواری مناسب از اهمیت بیشتری برایتان برخوردار است و می‌توانید چشم به روی ضعف‌های این خودرو در زمینه سطح تجهیزات و طراحی ببندید، داستر را انتخاب کنید و با ظاهر عجیب و غریب و جدیدش، تا حدودی طعم تمایز را در خیابان‌ها تجربه کنید.
کیا اسپرتیج ۲۰۱۴
از ورود کیا اسپرتیج به ایران مدت زیادی می‌گذرد. نسل قبلی اسپرتیج به واسطه طراحی مناسب،قابلیت‌های فنی دلچسب و البته قیمتی منطقی، محبوبیت زیادی در‌ایران به‌دست آورده بود و در مقابل رقبایش گزینه مناسبی به نظر می‌رسید. مدل جدید اسپرتیج در سال ۲۰۱۱ معرفی و پس از مدت کوتاهی راهی بازار ایران شد تا موفقیت‌های نسل قبلی را تکرار کند. اسپرتیج از پلت‌فرم و پیشرانه مشترک با هیوندای توسان بهره می‌برد. از این جهت شباهت‌های زیادی با این شاسی بلند کره‌ای دارد.
بر خلاف اکثر خودروهای کره‌ای که ازطراحی پرزرق و برق و اغراق آمیز برخوردارند و پس از مدتی از مد افتاده و کسل‌کننده می‌شوند، اسپرتیج از ظاهر زیبا و بی‌نقصی بهره می‌برد. تمام اجزای بدنه با هم در هماهنگی کامل هستند و ردپای سبک جدید طراحی محصولات کیا، در اسپرتیج به وضوح دیده می‌شود. از قطعات کرومی نسبت به نسل قبل بیشتر در بدنه استفاده شده است تا ظاهر آن لوکس به نظر برسد.هم‌چنین چراغ‌های LED جلو هم تاثیر بسزایی روی زیبایی ظاهرگذاشته‌اند. در طراحی مدل ۲۰۱۴ اسپرتیج تغییرات جزیی نسبت به قبل ایجاد شده است که از جمله مهم‌ترین آنها می‌توان به گرافیک جدید چراغ‌های عقب و فرم جدید شبرنگ‌های روی سپر عقب اشاره کرد.
فضای سر سرنشینان عقب به علت ارتفاع کوتاه سقف، محدود بوده و سایش سر افراد قد بلند با سقف در ردیف عقب اجتناب‌ناپذیر است. نحوه قرارگیری دکمه‌ها و ابزارک‌ها گیج کننده نیست و کارکردن با آنها راحت است. همین خلوت بودن کنسول جلو باعث شده تا کابین اسپرتیج از توسان آرامش بخش‌تر باشد. یکی از مهم‌ترین نقاط قوت مدل ۲۰۱۴،بهبود کیفیت قطعات کابین نسبت به نسل قبل است. اما برخی از مالکان از کیفیت چرم صندلی‌ها و پوشش فرمان در دراز مدت ناراضی هستند. امکانات و سطح تجهیزات هم نسبت به مدل قبلی ارتقا پیدا کرده است و خریدار را راضی می‌کند. نمونه فول آپشن اسپرتیج با کد EX شناخته می‌شود. در‌این مدل صندلی‌های جلو به صورت برقی تنظیم می‌شوند و به گرمکن مجهز شده‌اند.
اسپرتیج جدید از پیشرانه ۴سیلندر با حجمی کمتر از نسل قبلی بهره می‌برد. ولی در عین حال توانایی‌های حرکتی و مصرف سوخت نسبت به نسل قبل بهبود یافته‌اند. سواری اسپرتیج نسبت به برادر ناتنی‌اش توسان، خشک‌تر و پرتکان‌تر است. البته این تکان‌ها روی عملکرد فرمان تاثیری ندارند و از نظر فرمان‌پذیری و هندلینگ، اسپرتیج وضعیت مطلوبی میان رقبا دارد.
جعبه دنده جدید هم بر خلاف سایر خودروهای کره‌ای از دقت بالایی برخوردار است. هم‌چنین اسپرتیج در بالا رفتن از شیب‌های تند با تعداد سرنشینان زیاد، کشش مناسبی نداردکه بخشی از‌این تنبلی اسپرتیج، به ایجاد تغییراتی در ضریب دنده‌ها به منظور کاهش مصرف سوخت بر می‌گردد. نکته منفی سواری اسپرتیج جدید، دید کم اطراف است. پهنای ستون‌های عقب و ارتفاع کم پنجره‌های جانبی دلیل‌این امر هستند. ولی دید جلو مناسب است و مشکل دید عقب هم به لطف وجود سنسورهای کمکی پارک، مرتفع شده است. ابعاد کوچک اسپرتیج برای تردد در مسیرهای پرترافیک شهری مناسب است.
از همه نکات خوب اسپرتیج جدید و پیشرفت‌هایش نسبت به مدل قبلی گفتیم، ولی بر خلاف مدل قبلی، اسپرتیج جدید با مشکل قیمت بالا دست و پنجه نرم می‌کند. اگر از قیمت بالای آن چشم‌پوشی کنیم، مابقی ویژگی‌هایش راضی کننده است.
رقبای داخلی و خارجی
Hyundai ix۳۵
Nissan Qashqai
Ssangyong Actyon
پیشنهاد نهایی
اکثر جوانانی که خواهان سواری با یک کراس‌اوور جمع و جور و زیبا هستند، به دنبال اسپرتیج می‌روند. اسپرتیج بیشتر مناسب رفت و آمد و گردش در شهر است تا پیمودن مسیرهای صعب العبور. اسپرتیج در شتابگیری‌ها و مانورهای ناگهانی مناسب عمل می‌کند و در مسیرهای صاف، تند و تیز و چابک نشان می‌دهد. ولی از این شاسی بلند کوچک نباید انتظار قابلیت آفرود عالی داشت.
از ورود کیا اسپرتیج به ایران مدت زیادی می‌گذرد. نسل قبلی اسپرتیج به واسطه طراحی مناسب،قابلیت‌های فنی دلچسب و البته قیمتی منطقی، محبوبیت زیادی در‌ایران به‌دست آورده بود و در مقابل رقبایش گزینه مناسبی به نظر می‌رسید. مدل جدید اسپرتیج در سال ۲۰۱۱ معرفی و پس از مدت کوتاهی راهی بازار ایران شد تا موفقیت‌های نسل قبلی را تکرار کند. اسپرتیج از پلت‌فرم و پیشرانه مشترک با هیوندای توسان بهره می‌برد. از این جهت شباهت‌های زیادی با این شاسی بلند کره‌ای دارد.
بر خلاف اکثر خودروهای کره‌ای که ازطراحی پرزرق و برق و اغراق آمیز برخوردارند و پس از مدتی از مد افتاده و کسل‌کننده می‌شوند، اسپرتیج از ظاهر زیبا و بی‌نقصی بهره می‌برد. تمام اجزای بدنه با هم در هماهنگی کامل هستند و ردپای سبک جدید طراحی محصولات کیا، در اسپرتیج به وضوح دیده می‌شود. از قطعات کرومی نسبت به نسل قبل بیشتر در بدنه استفاده شده است تا ظاهر آن لوکس به نظر برسد.هم‌چنین چراغ‌های LED جلو هم تاثیر بسزایی روی زیبایی ظاهرگذاشته‌اند. در طراحی مدل ۲۰۱۴ اسپرتیج تغییرات جزیی نسبت به قبل ایجاد شده است که از جمله مهم‌ترین آنها می‌توان به گرافیک جدید چراغ‌های عقب و فرم جدید شبرنگ‌های روی سپر عقب اشاره کرد.
فضای سر سرنشینان عقب به علت ارتفاع کوتاه سقف، محدود بوده و سایش سر افراد قد بلند با سقف در ردیف عقب اجتناب‌ناپذیر است. نحوه قرارگیری دکمه‌ها و ابزارک‌ها گیج کننده نیست و کارکردن با آنها راحت است. همین خلوت بودن کنسول جلو باعث شده تا کابین اسپرتیج از توسان آرامش بخش‌تر باشد. یکی از مهم‌ترین نقاط قوت مدل ۲۰۱۴،بهبود کیفیت قطعات کابین نسبت به نسل قبل است. اما برخی از مالکان از کیفیت چرم صندلی‌ها و پوشش فرمان در دراز مدت ناراضی هستند. امکانات و سطح تجهیزات هم نسبت به مدل قبلی ارتقا پیدا کرده است و خریدار را راضی می‌کند. نمونه فول آپشن اسپرتیج با کد EX شناخته می‌شود. در‌این مدل صندلی‌های جلو به صورت برقی تنظیم می‌شوند و به گرمکن مجهز شده‌اند.
اسپرتیج جدید از پیشرانه ۴سیلندر با حجمی کمتر از نسل قبلی بهره می‌برد. ولی در عین حال توانایی‌های حرکتی و مصرف سوخت نسبت به نسل قبل بهبود یافته‌اند. سواری اسپرتیج نسبت به برادر ناتنی‌اش توسان، خشک‌تر و پرتکان‌تر است. البته این تکان‌ها روی عملکرد فرمان تاثیری ندارند و از نظر فرمان‌پذیری و هندلینگ، اسپرتیج وضعیت مطلوبی میان رقبا دارد.
جعبه دنده جدید هم بر خلاف سایر خودروهای کره‌ای از دقت بالایی برخوردار است. هم‌چنین اسپرتیج در بالا رفتن از شیب‌های تند با تعداد سرنشینان زیاد، کشش مناسبی نداردکه بخشی از‌این تنبلی اسپرتیج، به ایجاد تغییراتی در ضریب دنده‌ها به منظور کاهش مصرف سوخت بر می‌گردد. نکته منفی سواری اسپرتیج جدید، دید کم اطراف است. پهنای ستون‌های عقب و ارتفاع کم پنجره‌های جانبی دلیل‌این امر هستند. ولی دید جلو مناسب است و مشکل دید عقب هم به لطف وجود سنسورهای کمکی پارک، مرتفع شده است. ابعاد کوچک اسپرتیج برای تردد در مسیرهای پرترافیک شهری مناسب است.
از همه نکات خوب اسپرتیج جدید و پیشرفت‌هایش نسبت به مدل قبلی گفتیم، ولی بر خلاف مدل قبلی، اسپرتیج جدید با مشکل قیمت بالا دست و پنجه نرم می‌کند. اگر از قیمت بالای آن چشم‌پوشی کنیم، مابقی ویژگی‌هایش راضی کننده است.
رقبای داخلی و خارجی
Hyundai ix۳۵
Nissan Qashqai
Ssangyong Actyon
پیشنهاد نهایی
اکثر جوانانی که خواهان سواری با یک کراس‌اوور جمع و جور و زیبا هستند، به دنبال اسپرتیج می‌روند. اسپرتیج بیشتر مناسب رفت و آمد و گردش در شهر است تا پیمودن مسیرهای صعب العبور. اسپرتیج در شتابگیری‌ها و مانورهای ناگهانی مناسب عمل می‌کند و در مسیرهای صاف، تند و تیز و چابک نشان می‌دهد. ولی از این شاسی بلند کوچک نباید انتظار قابلیت آفرود عالی داشت.
بنز GLK۳۵۰
مرسدس بنز که تا پیش از معرفی نسل اول GLK، فقط در ساخت شاسی‌بلندهای بزرگ سایز فعالیت می‌کرد، با عرضه GLK در سال ۲۰۰۹ سبد محصولات خود را متنوع‌تر کرد و خلا موجود در کلاس شاسی‌بلندهایش را پر کرد. GLK روی پلت‌فرم نسل قبلی بنز C کلاس شکل گرفت و در طراحی بدنه، وامدار برادران بزرگ‌ترش، نظیر بنز GL و G کلاس بود. در سال ۲۰۱۳ اما، GLK دستخوش تغییرات گسترده‌ای شد و یک فیس‌لیفت جانانه را تجربه کرد. طراحی مدل ۲۰۱۳ نسبت به قبل تغییرات زیادی را تجربه کرده و به محصولات مدرن مرسدس‌بنز نزدیک شده است. در گرافیک چراغ‌ها از رگه‌های LED استفاده شده، سپرهای جلو و عقب از نو طراحی شده و خطوط بدنه نیز به کلی متحول شده‌اند.
ظاهر GLK فیس‌لیفت نسبت به قبل لوکس‌تر شده است، اما عده‌ای بر این عقیده‌اند که سادگی و مردانگی نسل قبل را ندارد. اما می‌توان گفت GLK فیس‌لیفت هم‌چون مدل قبلی، معجونی از بنز C کلاس و GL کلاس محسوب می‌شود. و با آوانسی به طراحی GLK، باید آن را یک GL کلاس کوچک شده خطاب کنیم. هم‌چنین اکثر مدل‌های وارد شده به کشور از پکیج اسپرت AMG برای بدنه برخوردار هستند، که ظاهری به مراتب اسپرت‌تر و جذاب‌تر از مدل عادی دارد. علاوه بر سپرها و رینگ‌های متفاوت، مدل‌های مجهز به این پکیج اسپرت، از مجموعه اگزوز با صدایی گوش‌نواز، پدال‌های آلومینیومی، صفحه پشت آمپر متفاوت و تعلیق سفت‌تر نیز بهره می‌برند. البته مدل‌های مجهز به پکیج اسپرت AMG, از پکیج OFF ROAD بی‌بهره هستند. پکیج آفرود شامل سامانه‌های الکترونیکی نظیر کنترل پایین آمدن از تپه و رانندگی در مسیرهای آفرودی می‌شود. از بین این پکیج و پکیج اسپرت AMG تنها یکی را می‌توان انتخاب کرد و همین عامل باعث شده تا اکثر GLKهای موجود در کشور از پکیج آفرود بی‌بهره باشند.
یکی از مهم‌ترین تغییرات کابین نسبت به قبل، حذف اهرم دنده از کنسول میانی و انتقال آن به پشت فرمان است. (هم‌چون بنز Sکلاس و CL کلاس). همین عامل باعث شده تا راحتی کار کردن با اهرم تعویض دنده در مدل فیس‌لیفت دو چندان شود. هم‌چنین شیفترهای تعویض دنده در پشت فرمان نیز حال و هوای اسپرتی به رانندگی با GLK می‌بخشند. یکی از موارد منفی در خصوص GLKهای وارد شده به کشور، فهرست ناقص امکانات آنهاست. این مشکل به خاطر عدم وارد کردن GLK از سوی نمایندگی و واردات این خودرو به صورت شخصی است. و همین عامل باعث شده تا پیدا کردن یک GLK فول‌آپشن در ایران کار بسیار دشواری باشد.
پیشرانه GLK کاملا بی‌صدا روشن می‌شود و در عوض اگزوزهای AMG با صدای بم و قلدر خود گوش را نوازش می‌دهند. تفاوت‌های پیشرانه مدل ۲۰۱۳ با مدل قبلی، ابتدا با بالا زدن کاپوت و مشاهده فرم جدید طراحی پیشرانه روشن می‌شود. سواری GLK فیس‌لیفت نسبت به مدل فبلی نرم‌تر است و از نظر راحتی سواری، به لطف بهره‌گیری از کمک فنرهای ایرماتیک، یک سر و گردن بالاتر از ب‌ام‌و X۳ قرار می‌گیرد. اما در عوض فضای سرنشینان ردیف عقب در GLK، نسبت به ب‌ام‌و X۳ کمتر است. فرمان‌پذیری و هندلینگ نیز در GLK راضی کننده‌اند و به خوبی خبر از دمیده شدن روح اسپرت C کلاس در کالبد این شاسی‌بلند جمع و جور می‌دهند. از مهم‌ترین مشکلات GLK در ایران، واردات این مدل به صورت شخصی و خدمات پس از فروش نا مناسب است. نزدیک‌ترین رقیب GLK در بازار داخل، ب‌ام‌و X۳ به شمار می‌آید و تا چندی دیگر باید منتظر معرفی مدل ۲۰۱۶ این خودرو از سوی مرسدس‌بنز باشیم.
رقبای داخلی و خارجی
BMW X۳
Volvo XC۶۰
Lexus RX۳۵۰
پیشنهاد نهایی
مدت زیادی است که دیگر کلاس خودروهای شاسی‌بلند، به SUVهای درشت هیکل ختم نمی‌شود. اگر چندان اهل آفرود و پیمودن مسیرهای ناهموار خارج جاده‌ای نیستید و می‌خواهید شاسی‌بلندی جمع و جور، متناسب با خیابان‌های شلوغ سوار شوید، باید سراغ کراس‌اوورها یا به اصطلاح، شاسی‌بلندهای جمع‌وجور بروید. کلاسی که در سراسر جهان بسیار پر طرفدار است و اکثر خودروسازان دنیا سهمی‌از آن دارند. GLK۳۵۰ خودرویی خوش ساخت و با کیفیت سواری شهری مطلوب است. می توانید در رقابت با X۳ به این محصول بنز نیز فکر کنید.
مرسدس بنز که تا پیش از معرفی نسل اول GLK، فقط در ساخت شاسی‌بلندهای بزرگ سایز فعالیت می‌کرد، با عرضه GLK در سال ۲۰۰۹ سبد محصولات خود را متنوع‌تر کرد و خلا موجود در کلاس شاسی‌بلندهایش را پر کرد. GLK روی پلت‌فرم نسل قبلی بنز C کلاس شکل گرفت و در طراحی بدنه، وامدار برادران بزرگ‌ترش، نظیر بنز GL و G کلاس بود. در سال ۲۰۱۳ اما، GLK دستخوش تغییرات گسترده‌ای شد و یک فیس‌لیفت جانانه را تجربه کرد. طراحی مدل ۲۰۱۳ نسبت به قبل تغییرات زیادی را تجربه کرده و به محصولات مدرن مرسدس‌بنز نزدیک شده است. در گرافیک چراغ‌ها از رگه‌های LED استفاده شده، سپرهای جلو و عقب از نو طراحی شده و خطوط بدنه نیز به کلی متحول شده‌اند.
ظاهر GLK فیس‌لیفت نسبت به قبل لوکس‌تر شده است، اما عده‌ای بر این عقیده‌اند که سادگی و مردانگی نسل قبل را ندارد. اما می‌توان گفت GLK فیس‌لیفت هم‌چون مدل قبلی، معجونی از بنز C کلاس و GL کلاس محسوب می‌شود. و با آوانسی به طراحی GLK، باید آن را یک GL کلاس کوچک شده خطاب کنیم. هم‌چنین اکثر مدل‌های وارد شده به کشور از پکیج اسپرت AMG برای بدنه برخوردار هستند، که ظاهری به مراتب اسپرت‌تر و جذاب‌تر از مدل عادی دارد. علاوه بر سپرها و رینگ‌های متفاوت، مدل‌های مجهز به این پکیج اسپرت، از مجموعه اگزوز با صدایی گوش‌نواز، پدال‌های آلومینیومی، صفحه پشت آمپر متفاوت و تعلیق سفت‌تر نیز بهره می‌برند. البته مدل‌های مجهز به پکیج اسپرت AMG, از پکیج OFF ROAD بی‌بهره هستند. پکیج آفرود شامل سامانه‌های الکترونیکی نظیر کنترل پایین آمدن از تپه و رانندگی در مسیرهای آفرودی می‌شود. از بین این پکیج و پکیج اسپرت AMG تنها یکی را می‌توان انتخاب کرد و همین عامل باعث شده تا اکثر GLKهای موجود در کشور از پکیج آفرود بی‌بهره باشند.
یکی از مهم‌ترین تغییرات کابین نسبت به قبل، حذف اهرم دنده از کنسول میانی و انتقال آن به پشت فرمان است. (هم‌چون بنز Sکلاس و CL کلاس). همین عامل باعث شده تا راحتی کار کردن با اهرم تعویض دنده در مدل فیس‌لیفت دو چندان شود. هم‌چنین شیفترهای تعویض دنده در پشت فرمان نیز حال و هوای اسپرتی به رانندگی با GLK می‌بخشند. یکی از موارد منفی در خصوص GLKهای وارد شده به کشور، فهرست ناقص امکانات آنهاست. این مشکل به خاطر عدم وارد کردن GLK از سوی نمایندگی و واردات این خودرو به صورت شخصی است. و همین عامل باعث شده تا پیدا کردن یک GLK فول‌آپشن در ایران کار بسیار دشواری باشد.
پیشرانه GLK کاملا بی‌صدا روشن می‌شود و در عوض اگزوزهای AMG با صدای بم و قلدر خود گوش را نوازش می‌دهند. تفاوت‌های پیشرانه مدل ۲۰۱۳ با مدل قبلی، ابتدا با بالا زدن کاپوت و مشاهده فرم جدید طراحی پیشرانه روشن می‌شود. سواری GLK فیس‌لیفت نسبت به مدل فبلی نرم‌تر است و از نظر راحتی سواری، به لطف بهره‌گیری از کمک فنرهای ایرماتیک، یک سر و گردن بالاتر از ب‌ام‌و X۳ قرار می‌گیرد. اما در عوض فضای سرنشینان ردیف عقب در GLK، نسبت به ب‌ام‌و X۳ کمتر است. فرمان‌پذیری و هندلینگ نیز در GLK راضی کننده‌اند و به خوبی خبر از دمیده شدن روح اسپرت C کلاس در کالبد این شاسی‌بلند جمع و جور می‌دهند. از مهم‌ترین مشکلات GLK در ایران، واردات این مدل به صورت شخصی و خدمات پس از فروش نا مناسب است. نزدیک‌ترین رقیب GLK در بازار داخل، ب‌ام‌و X۳ به شمار می‌آید و تا چندی دیگر باید منتظر معرفی مدل ۲۰۱۶ این خودرو از سوی مرسدس‌بنز باشیم.
رقبای داخلی و خارجی
BMW X۳
Volvo XC۶۰
Lexus RX۳۵۰
پیشنهاد نهایی
مدت زیادی است که دیگر کلاس خودروهای شاسی‌بلند، به SUVهای درشت هیکل ختم نمی‌شود. اگر چندان اهل آفرود و پیمودن مسیرهای ناهموار خارج جاده‌ای نیستید و می‌خواهید شاسی‌بلندی جمع و جور، متناسب با خیابان‌های شلوغ سوار شوید، باید سراغ کراس‌اوورها یا به اصطلاح، شاسی‌بلندهای جمع‌وجور بروید. کلاسی که در سراسر جهان بسیار پر طرفدار است و اکثر خودروسازان دنیا سهمی‌از آن دارند. GLK۳۵۰ خودرویی خوش ساخت و با کیفیت سواری شهری مطلوب است. می توانید در رقابت با X۳ به این محصول بنز نیز فکر کنید.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
ارسال نظر