۱۰ چیز که در مورد دوربینهای عکاسی نمی دانستید
با رایج شدن دوربین های DSLR، امکاناتی که مختص حرفه ای ها بود اکنون در اختیار همه قرار دارد. هر روز تکنولوژی های بیشتر و بیشتری درون دوربین هایمان قرار می گیرد.
۱. پرانتز گذاری یا Bracketing
پرانتز گذاری یک اصطلاح تکنیکی است و عموما در عکاسی HDR استفاده می شود که در آن ۳ تا ۵ عکس متوالی با نوردهی های متفاوت و قابل تنظیم گرفته می شود. معمولا شما این عکس ها را در نرم افزار HDR tone mapping مورد علاقه تان بارگذاری می کنید. اگرچه می توانید با ترکیب آنها به طور دستی نیز، رنج داینامیک عکستان را افزایش دهید.
استفاده رایج دیگر از پرانتز گذاری، کسب اطمینان از گرفتن عکسی با نوردهی مناسب است. در واقع دلیل ابتدایی پیدایش این تکنولوژی، همین کارکرد بوده است. شما می توانید چندین عکس متوالی فقط با اختلاف در نوردهی بگیرید و تضمین کنید یکی از آنها در نوردهی بی عیب و نقص خواهد بود.
این ویژگی در هر دو نوع دوربین کانن و نیکون ذیل عبارت Automatic Exposure Bracketing آمده است. با تنظیمات مختلف آن کار کنید و بهترین حالت را برای عکاسیتان بیابید.
۲. کلید پشتی فوکوس
در تنظیم استاندارد اغلب دوربین ها، با فشردن دکمه شاتر تا نیمه، دوربینتان به طور اتوماتیک فوکوس می کند. این یک راهکار عالی است، اما افراد زیادی نیز راه جایگزین را انتخاب می کنند که به نام کلید پشتی فوکوس شناخته می شود. شخصا به این نتیجه رسیده ام که با استفاده از کلید AF-On پشت دوربین برای فوکوس کردن، می توانم دوربین را بهتر نگه دارم و تاری عکس ناشی از لرزش دست در سرعت های پایین شاتر را کاهش دهم. عکاسان دیگری نیز همین نظر را دارند.
کلید پشتی فوکوس معمولا در همه دوربین های DSLR امروزی توسط سازنده دوربین قرار داده می شود. دفترچه راهنما را بخوانید تا از نحوه فعال کردن آن مطلع شوید. ممکن است شما هم این تکنیک را برای گرفتن عکس های واضح تر، مناسب بیابید؛ چرا که توسط آن می توانید نحوه گرفتن دوربین در دستتان را تنظیم می کنید.
۳. سبک های عکس
وقتی RAW عکاسی می کنید، سبک های (Styles) عکاسی زیاد مطرح نمی شود، چون همه ی داده ای که دوربین دریافت کرده را درون یک فایل RAW خواهید داشت. معمولا سبک های عکس (که رنگ و نور و کنتراست و … را با آنها تغییر می دهید) فقط بر روی فایل های JPEG اعمال می شوند. پس در حالی که ممکن است عکسی درون دوربین تان سیاه و سفید باشد، فایل RAW آن عکس بر روی کامپیوترتان شامل اطلاعات رنگ ها نیز می باشد.
سبکی که من معمولا به عکس هایم اعمال می کنم، سیاه و سفید (Monochrome) است. این سبک من را قادر می سازد به جای رنگ ها، بر روی کنتراست هر عکس تمرکز کنم؛ که سبب می شود کاستی های نوردهی و ترکیب بندی را آسانتر بیابم.
HDR. ۴ داخلی
یکی از جدیدترین قابلیت هایی که سازندگان اخیرا در دوربین های خود قرار می دهند، قابلیت HDR داخلی است. این کارایی نه تنها قابلیت پرانترگذاری را شامل می شود، بلکه عکس های حاصل را ترکیب و یک خروجی نهایی به دست می آورد. من شخصا طرفدار عکاسی HDR نیستم ولی عکاس های معماری، کاربردی عملی برای این قابلیت پیدا کرده اند، مخصوصا وقتی می خواهند در مدت اندک عکس هایی تمیز به مشتری هایشان تحویل دهند.
اکنون این سیستم تنها بر روی دوربین های فوق مدرن مثل Canon ۵d Mark III و Nikon D۸۰۰ در دسترس است. با تولید مدل های جدید این قابلیت می تواند رایج تر و بهبود یافته تر گردد.
۵. نوردهی دوگانه
قابلیت نوردهی دوگانه به دوره فیلم های عکاسی برمی گردد. این قابلیت به شما امکان می دهد دو عکس را در یک فریم ثبت کنید که اگر درست انجام شود، می تواند نتیجه ای خارق العاده و زیبا خلق کند. اگر چه می توان این تکنیک را در Photoshop یا دیگر نرم افزار های ویرایش تصویر شبیه سازی کرد، اما برخی اوقات ساده تر است آنرا در صحنه انجام دهید تا امکان آزمون و خطا داشته باشید. این تکنیک می تواند نتایجی جالب توجه و شگفت آور ایجاد کند که تا کنون در فتوشاپ مشابه آن را ایجاد نکرده باشید.
۶. حالات فوکوس پیشرفته
یکی از موثر ترین پیشرفت های دوربین های DSLR، پیشرفت در سیستم فوکوس اتوماتیک بوده است. در دوربین های امروزی قادر خواهید بود تنوعی از حالات فوکوس را استفاده کنید. Al servo در دوربین های کانن (AF-C در دوربین های نیکون) می توانند انتخاب شوند تا سوژه متحرک را تعقیب کنند.
دوربین Canon ۵D Mark III سیستم فوکوس خود را نسبت به نسخه های قبلی بسیار پیشرفت داده است تا جایی که بخش مجزای بزرگی از منو به حالات مختلف فوکوس تخصیص داده شده است. با اینکه بسیاری از این تنظیمات برای عکاسان متوسط، زائد و اضافی است، این سیستم جدید فوکوس، انقلابی در عکاسی اکشن و ورزشی ایجاد کرده است. قبل از این دوربین، این استراتژی وجود داشت که عکاس تا می توانست از سوژه عکس می گرفت تا بعدا عکسی مناسب از میان آنها انتخاب کند، اما اکنون عکاس می تواند دقت خود را بدون نگرانی از مشکلات فوکوس، معطوف عکس خود کند.
هر دوربین سیستم فوکوس مختص خود را داراست، پس سزاست که به دفترچه راهنمای دوربین خود مراجعه کنید تا از جزئیات کار سیستم فوکوس دوربین تان مطلع گردید. اگر بخواهید نگاهی گسترده تر به نحوه کار فوکوس اتوماتیک در سطح تکنیکی بیندازید، می توانید به مقاله فوق العاده Matthew Zhang در این باره مراجعه کنید.
۷. کالیبره کردن لنز
حتما در مورد فوکوس پشت یا جلوی سوژه (back focusing یا front focusing) قبلا شنیده اید. در طول زمان، لنز فوکوسش را از دست می دهد و کمی جلو یا پشت سوژه فوکوس می کند که اتفاقی طبیعی در لنز است. به همین دلیل، پس از چند سال استفاده سنگین، خوب است که لنزتان را برای تمیز و کالیبره کردن بفرستید.
در دو سال گذشته، سازندگان دوربین قابلیتی را به برخی مدل ها اضافه کرده اند که به شما اجازه می دهد خودتان بدون نیاز به ارسال لنز، آن را کالیبره کنید. در واقع، این قابلیت تغییری در لنز ایجاد نمی کند یا آنرا تعمیر نمی کند بلکه با فهمیدن اینکه چه قدر لنز عقب یا جلوی سوژه فوکوس می کند، دوربین می تواند به صورت اتوماتیک کمی جلوتر یا عقب تر فوکوس کند تا این ایراد جبران شود.
این قابلیت در عمل می تواند پیچیده باشد، ولی اگر درست استفاده شود به طور فوق العاده ای موثر است. تکنیک ها و نرم افزار های مختلفی وجود دارند که به شما برای کالیبره کردن لنزتان کمک می کنند اما اغلب به استفاده از یک نمودار کالیبره کردن برای اندازه گیری اختلاف ها نیاز خواهید داشت. توصیه می شود که به طور منظم لنزتان را کالیبره کنید.
۸. سیستم قفل عکس
این اصلا توصیه نمی شود که با استفاده از دوربین عکس هایتان را از روی حافظه پاک کنید. با وجود این نکته، پیش می آید که به سراغ عکاسی بروم و مموری پر باشد. در این حال تنها راه پاک کردن عکس های قدیمی است. اگر این کار سریع انجام شود، اصلا غیر محتمل نیست تصادفا عکس هایی پاک بشوند که شما نمی خواسته اید.
از این اتفاق ناخواسته با سیستم قفل عکس می تواند جلوگیری کرد. سیستم ساده است، شما نمی توانید عکس هایی را که قفل کرده اید پاک کنید. این قابلیت اغلب مهجور مانده است ولی می تواند کاملا حیاتی باشد.
عموما این ویژگی می تواند در تنظیمات نمایش تصاویر فعال گردد. حتی برخی دوربین ها یک کلید مجزا برای این کار دارند که در هنگام مرور عکس ها می توانید از آن استفاده کنید.
۹. رتبه بندی عکس ها
شاید قهرمان گمنام دوربین کانن ۵D مارک III من، قابلیت رتبه بندی اش باشد. این ویژگی اگر درست به کار رود فوق العاده است. وقتی عکس ها را درون دوربین مرور می کنید، کلید rate به شما امکان می دهد که آنها را در یک سیستم ۱ تا ۵ ستاره، رتبه بندی کنید که این رتبه بندی درون قسمت فراداده (metadata) فایل عکس ذخیره می شود. وقتی عکس ها درون نرم افزاری مثل Lightroom بارگذاری می شوند، این رتبه بندی را حفظ می کنند و درون کامپیوتر نمایش داده می شوند. وقتی می خواهید مشتری ها یا تیم تان عکس های مورد علاقه شان در یک مجموعه را انتخاب و رتبه بندی کنند، این قابلیت بسیار مفید خواهد بود.
در این لحظه، این ویژگی فقط در جدیدترین دوربین های کانن وجود دارد، اما باید به زودی راهش را به بقیه دوربین ها نیز باز کند.
۱۰. فلاش با همگام سازی پشت پرده یا Rear Curtain Flash sync
اگر دوربین شما یک فلاش داخلی دارد پس احتمالا تنظیماتی هم مربوط به فلاش خواهد داشت. شاید به غیر از تنظیم قدرت فلاش، بیشترین مورد عملی تنظیمات، rear curtain sync باشد. این تنظیم تعیین می کند که فلاش به جای ابتدای زمان نوردهی، در انتهای آن شلیک شود.
می توانید از این تنظیم در کنار سرعت پایین شاتر، برای نشان دادن حرکت سوژه استفاده کنید. شاتر باز می شود و نور محیط را ثبت می کند، سپس فلاش آخرین لحظه حرکت سوژه را منجمد می کند، پس سوژه تار نخواهد بود. این تکنیک معمولا در عکاسی اکشن و ورزشی استفاده می شود.
دوربینتان را کشف کنید
امیدوارم در این مقاله چند ویژگی از دوربینتان آموخته باشید که نمی دانستید. امروزه راهنمای دوربین ها می توانند به بزرگی یک رمان باشند. تصور خواندن آنها وحشت برانگیز است. اما اگر سعی دارید هر هفته یک دو ویژگی دوربین تان را بیاموزید وقتش است که به سراغ دفترچه راهنمای آن بروید. اگر در دوربین تان امکانی یافته اید که به عکاسی شما کمک کرده است، برایمان در قسمت نظرات بنویسید.
ارسال نظر