خودزنی به شیوه فدراسیون والیبال
فدراسیون والیبال در حالی قصد مذاکره با مربی خارجی را دارد که پالس منفی «بیپولی» را به دنیا فرستاده و عذر مربی المپیکیاش را به دلیل مشکلات مالی خواسته است.
خبرگزاری تسنیم: محمدرضا داروزنی، رئیس فدراسیون والیبال و معاون پیشین وزیر ورزش، بیش از هر کسی، اهمیت و لزوم حضور یک رشته تیمی از ایران در المپیک را میدانست. قرار گرفتن در بین ۱۲ تیم برتر جهان در دومین المپیک متوالی، رویای هر تیمی حتی غولهای پرافتخار دنیای والیبال است. داورزنی، لیگ برتر را ۵۰ روز تعطیل کرد و تمام برنامه ریزی سازمان لیگ را بر هم زد تا به این هدف برسد و رسید.
اگر ویروس کرونا، کره زمین را به هم نمیریخت، تیم ملی ایران حدود ۴ ماه دیگر با هدایت ایگور کولاکوویچ به المپیک توکیو میرفت و با توجه به گروه بندی خوبی که نصیبش شده بود، حداقل میتوانست به دور دوم صعود کرده و عنوان پنجمی مشترک سال ۲۰۱۶ را تکرار کند.
ویروس چینی اما تمام پیش بینیها و تدارکات را به هم زد و جز ضررهای هنگفت مالی برای برای شرکتها، اسپانسرها و تیمها، چیزی باقی نگذاشت. کشورهای مختلف، لیگهای خود را تعطیل کردند و ایتالیاییها نیز که با وجود درگیری شدید با کرونا، سنگر را حفظ کرده بودند در نهایت تسلیم شدند. برای تیمها و اسپانسرها هم چارهای نماند جز کم کردن حقوق و دستمزد عوامل تیم. در یک جمله، شرایط بد، نوید آینده بدتری را میداد.
فدراسیون در این شرایط به بهانه ویروس کرونا و مشکلات مالی که چاشنی بیاعتمادی و عدم رضایت از سرمربی نیز همراه آن بود، عذر کولاکوویچ را خواست و در حالی که فدراسیون والیبال کشورهایی که سهمیه المپیک گرفته بودند، قرارداد سرمربیان خود را بدون تشریفات خاصی و خیلی طبیعی، تمدید کردند، مرد مونتهنگرویی بدون حتی پیشنهادی برای مذاکره، محترمانه اخراج شد.
حالا فدراسیون برای پیدا کردن جایگزین کولاکوویچ، زمان کافی در اختیار دارد. مثل همیشه صحبت از مربی سرشناس خارجی است که در صورت عدم توافق، گزینه نه چندان منطقی داخلی هم روی میز است. تمام مربیان داخلی به این نکته اذعان دارند که بین آنها اتحاد، همدلی و حمایتی وجود ندارد و انتخاب مربی ایرانی برای تیم ملی بزرگسالان، یک ریسک بررگ به ویژه در آستانه المپیکی است که مدال آن، یکی از اهداف داورزنی است.
ضمن اینکه مربی ایرانی زمانی میتواند با فراغبال کار کند که حمایتی ویژه از جانب فدراسیون ببیند موضوعی که در این فدراسیون خیلی امیدی به آن نیست، ضمن اینکه بازیکن سالاری در والیبال سالهاست که وجود داشته و گریبانی مربیانی همچون کواچ را هم گرفت. در واقع مربی ایرانی باید ابتدا حمایت فدراسیون والیبال را داشته باشد و بعد کارش را آغاز کند اما تجربه و سابقه نشان میدهد که در این فدراسیون و در این تیم ملی نباید خیلی امیدی به مبارزه با بازیکن سالاری داشت.
از طرف دیگر، فدراسیون والیبال در حالی قصد مذاکره با مربی خارجی را دارد که پالس منفی «بیپولی» را به تمام دنیا فرستاده و همه میدانند فدراسیونی که عذر مربی المپیکی خود را دلیل مشکلات مالی خواسته در شرایط فعلی، بیپولتر از قبل هم شده است. در واقع این نوعی خودزنی بود که فدراسیون انجام داد و حالا با وجود بیپولی دنبال مربی خارجی است؛ اگرچه فدراسیون والیبال روزهایی را تجربه کرده که یک اسکناس ۵۰ یورویی هم در خزانه نداشت!
اینکه فدراسیون با چه اعتباری میخواهد سر میز مذاکره با مربیان مطرح جهان بنشیند، جای سوال است. در این شرایط شاید رفتن سمت مربی درجه چندم خارجی در دستور کار فدراسیوننشینها قرار بگیرد. این نکته که ایران، بلیت المپیک را در جیب دارد، تنها برگ برنده داورزنی است. قطعاً هر مربی دوست دارد در میدان تاریخی المپیک با ستارههای تیم ملی ایران به میدان برود ولی در آخر ماه، نگاهی جدی به حساب بانکی خود خواهد داشت. اجازه فعالیت همزمان سرمربی آینده در لیگ میتواند، پیشنهاد ویژه فدراسیون باشد که البته چندان به مزاج مسئولان ایرانی سازگار نیست.
باید منتظر ماند و دید که خروجی کارگروه انتخاب سرمربی تیم ملی و تصمیم رئیس در نهایت چه خواهد بود؛ مربی درجه یک خارجی، مربی درجه چندم خارجی یا مربی ایرانی؟
ارسال نظر