نیکخواه‌بهرامی: در المپیک دو، سه سورپرایز داریم
کاپیتان تیم ملی بسکتبال گفت: صعود به المپیک ۲۰۲۰ از تمام افتخارات فردی و تیمی‌ام باارزش‌تر است. حاضر بودم یک دست و پا نداشته باشم ولی به المپیک بروم.
خبرورزشی: تیم ملی بسکتبال با صعود به المپیک ۲۰۲۰ توکیو پیش‌بینی کارشناسان ورزشی حتی کمیته ملی المپیک را برهم زد. آن‌ها سهمیه صعود مستقیم به بزرگ‌ترین رویداد ورزشی جهان را در حالی به دست آوردند که تیم‌های بزرگی، چون صربستان، آلمان، ترکیه، یونان و... بازماندند و باید شانس خود را در انتخابی المپیک بسنجند. صمد نیکخواه‌بهرامی، کاپیتان تیم ملی با حضور در خبرورزشی گفت: «صعود به المپیک ۲۰۲۰ از تمام افتخارات فردی و تیمی‌ام باارزش‌تر است. حاضر بودم یک دست و پا نداشته باشم ولی به المپیک بروم.»
* از جام جهانی با کسب سهمیه المپیک برگشتید. برای دومین بار المپیکی شدن چه لذتی دارد؟
من مدال‌های آسیایی زیادی دارم، اما این جواز المپیک برای من باارزش‌تر است. من به بچه‌ها هم می‌گفتم که هنوز نمی‌دانید چه کار بزرگی کرده‌اید. همان اتفاقی که دوره قبلی برای ما افتاد. خوشبختانه کمیته ملی المپیک و وزارت ورزش و ورزشی‌ها خوب درک می‌کنند که المپیک چقدر مهم است. شش ماه پیش با کاپیتان تیم ملی راگبی داشتم صحبت می‌کردم و گفتم حاضرم یک دستم را بدهم و به المپیک بروم. گفت واقعاً این‌طوری است؟ بعد از صعودمان به من پیام داد و گفت یادت است چقدر برایت مهم بود؟
*خوشحالی‌هایتان برای همین موضوع بود؟
هم این موضوع بود و هم اینکه خیلی فشار روی تیم بود. نمی‌دانم چرا این‌قدر فشار الکی به تیم ملی می‌آورند. ما درک می‌کنیم کدام انتقاد درست است و کدام‌شان از روی غرض. خوشحالی ما برای رهایی از این فشار‌ها بود. تقریباً دو هفته پرفشار داشتیم. آن‌ها حتی منتظر باخت ما نبودند بلکه آماده بودند یک شوت ما گل نشود که شروع کنند به انتقاد.
دوم اینکه خیلی ناراحت بودیم برای باخت‌های به تونس و پورتوریکو. هدف اول‌مان صعود به مرحله بعد بود و هدف اصلی صعود به المپیک بود. می‌دانستیم چین هم گروه آسانی داشت. ما هم گروه‌مان خوب بود، اما آن‌ها خیلی راحت‌تر بودند. فکر می‌کردیم تنها راه گرفتن سهمیه با این وضعیت صعود از گروه است. چین هم خوب بازی می‌کرد و امیدهایمان از دست رفت، اما چین که نرفت بالا امیدهایمان زنده شد.
نمی‌دانید تیمی که هدفش صعود از گروه است و نمی‌آید بالا چقدر بی‌انگیزه می‌شود. باخت‌هایی که چین می‌داد ما را زنده نگه می‌داشت. با بچه‌ها شوخی می‌کردیم و می‌گفتیم که هی ما می‌بازیم نیم ساعت بعد چین می‌بازد، اما بازی با آنگولا و فیلیپین شانس‌های آخر ما بود برای گرفتن سهمیه المپیک و جواب دادن به خیلی از حرف‌ها.
آدم‌ها باید برای انتقاد زمان‌بندی درستی داشته باشند و بگذارند به موقعش. خوشبختانه پیش‌بینی آن‌ها درست از آب درنیامد. بعد از المپیکی شدن ما سریع شروع کردند به تعریف و تمجید. در کل روسیاه شدند. در مجموع این صعود به نفع بسکتبال ما شد.
*سایه والیبال و فوتبال روی بسکتبال سنگینی می‌کرد در صورتی که زودتر از آن‌ها به المپیک رفتیم و سه جام جهانی داشتیم.
من دوست‌های فوتبالیست و والیبالیست زیادی دارم. همیشه هم می‌گویم هر رشته‌ای برای ورزشکار خودش سخت است. یعنی آن‌ها هم در جهانی و المپیک کار سختی دارند ولی راجع به بسکتبال و توجهی که به آن می‌شود را با فوتبال مقایسه کنید. ما دو دوره المپیک داریم و سه دوره پیاپی جام جهانی رفتیم. باید ببینیم که چه امکاناتی برای بسکتبال می‌گذاریم. بسکتبال همیشه خودش حقش را گرفته است.
نه هیچ وقت عزیز دردانه بوده و نه رسیدگی خوبی به آن شده است. هر چه گرفتیم خودمان گرفتیم. از آن طرف بحث پاداش‌ها و توجه مسئولان و مطبوعات و تلویزیون همیشه پایین‌ترین سقف را داشتیم. رفتن به المپیک نیرو و جان جدیدی به بسکتبال داد. الان باید بهره برداری درستی از المپیکی شدن شود. امیدوارم از این به بعد سیر صعودی داشته باشیم. در همین مسابقات اخیر و بازی‌های تدارکاتی نشان دادیم که تیم‌های درجه دو اروپا ما را نمی‌توانند ببرند. قبلاً با این‌ها مشکل داشتیم. حتی تیم‌های درجه یک اروپا را هم می‌توانیم در یک روز‌هایی ببریم. مثل بازی با اسپانیا و روسیه. یک ذره فاصله داریم، اما کار سختی است. الان رقابت ما بین بزرگان دنیاست.
* المپیک را چطور می‌بینی؟
اول از همه یک لیگ خوب می‌خواهیم. فکر می‌کنم امسال از اولش تنور داغ است. مطمئنم فصل خیلی خوبی می‌شود و از دلش تیم ملی خوبی بیرون می‌آید. در المپیک هم تلاش می‌کنیم دو، سه سورپرایز خوب داشته باشیم. شاید گفتنش سخت است، اما بستگی به گروه‌بندی دارد. بچه‌ها کم‌کم دارند به این خودباوری می‌رسند. اگر مسابقات تدارکاتی خوب داشته باشیم می‌توان نتیجه خوبی گرفت.
*شما قبل از رفتن گلایه‌ای از صالحی امیری و وزیر ورزش داشتی؟
بله آن‌ها ناراحت شده بودند. من ایراد نگرفتم بلکه درددل کردم و گفتم اگر می‌آمدند به ما دلگرمی بیشتری می‌دادند، خبرنگاران تیتر بد زدند. آقای صالحی‌امیری خیلی انسان خوبی هستند و رابطه خوبی با ورزشکاران دارند.
* اما در مراسم استقبال هم نبودند.
عاشورا بود. درگیر عزاداری بودند.
*ایونت سه به سه برگزار کردی. بازخورد خیلی خوبی داشت.. تداوم دارد؟
من دیدم ایونت‌های خوبی برگزار نشده ولی از آنجا که سه به سه پتانسیل بالایی دارد این کار را کردم و ادامه هم می‌دهم. فیبا برنامه بسکتبال پنج نفره اش را تا ۲۰۲۷ مشخص کرده و نگرانی‌های آن‌ها بسکتبال سه نفره است. گفته می‌شود به‌خاطر تعدد ورزشکار در این رشته به احتمال زیاد ممکن است پنج نفره از المپیک حذف شود و به‌خاطر همین روی سه نفره خیلی مانور می‌دهند.
*با تغییرات فرمت بازی‌های جام جهانی موافق هستی؟
خیلی کار خوبی بود. این قدرت برنامه‌ریزی عالی فیبا را نشان داد که چطور رقابت‌های انتخابی را به همه کشور‌ها برد و تبلیغات گسترده‌ای برای این رشته صورت گرفت. در همین اینستاگرام چه حجمی از تبلیغات از طریق بسکتبال به خانه‌ها آمد. در مسابقات دوره‌های قبل بعد از صعود چند تیم، بقیه بازی‌ها فرمالیته بود، اما در این دوره با آوردن سهمیه المپیک بازی تیم سی و یکم هم مهم شده بود.
*خیلی‌ها می‌گویند صعود شانسی بود.
تیم‌هایی که حذف شدند را روی کاغذ بیاورید. ترکیه، صربستان، مونته‌نگرو، آلمان، یونان، ایتالیا، برزیل، چین و تونس، کانادا و... سهمیه نگرفتند دیگر جایی برای صحبت کردن نمی‌ماند. به نظرم الان باید از این شرایط به نفع بسکتبال استفاده کرد و آن را حمایت کرد.
*برای المپیک مسیر سختی داریم. بهترین پیشنهاد؟
باید در ابتدا تشکر کنم از فدراسیون و کادر فنی که بهترین شرایط را برای تیم ملی فراهم کردند. اقرار می‌کنم در طول ۲۰ سالی که بازی کردم برای تیم چنین تدارکات و امکاناتی نداشتیم. ۱۱ بازی بزرگ انجام دادیم. به هر حال اگر نقدی هم هست این خوبی‌ها هم نباید فراموش شود. در هر صورت برای المپیک باید برنامه‌ریزی دقیق کرد.
ارسال نظر