رائول لوزانو و تیمی که متولد شد
تنها ساعاتی بعد از اوندسیمایِ رئال مادرید و تلخکامی بچههای سیمئونه، آنتن تلویزیون در تسخیرِ پسران والیبال ایران قرارگرفت.
در همه این سالها، بارها ثابت شده است که پیروزی در هر مسابقه والیبال، وابستگی زیادی به شرایط روحی هر تیم دارد و بامداد امروز، ایران از نظر روحی آماده تغییر دادن جهت مسابقه بود. درست بر خلاف تیمی که یک سال قبل در جام جهانی ژاپن، بعد از شکست در ست اول، همه چیز را از دست رفته میدید و هیچ تلاشی برای بازگشت انجام نمیداد. لوزانو که انگیزه و اتحاد را به تیم برگردانده بود، بر خلاف کواچ به خوبی از تایماوتها به سود ایران استفاده کرد. تاکید او به استفاده از میلاد عبادیپور نیز نتیجه داد تا این بازیکن، یکی از بهترین شبهای دوران ملیاش را پشت سر بگذارد. اهمیتِ لوزانو در تیم ملی اما شاید در ست پنجم مشخص شد. وقتی که او مهدی مهدوی را در امتیازهای پایانی به زمین فرستاد و این بازیکن با یک دفاع روی تور استثنایی، حساسترین امتیاز ممکن را برای ایران به دست آورد. حالا حتی محتشمیان که منتقد سنتی مربیان خارجی به شمار میرفت، پشت میکروفون شبکه سوم مشغول تمجید از سرمربی تیم ملی بود. تیم لوزانو، همین دیشب متولد شد. تیمی باروحیه، جنگجو و سختکوش که تا آخرین لحظه دست از تلاش برای بازگشت به مسابقه برنمیدارد. اگر چه هنوز راه زیادی تا المپیک باقی مانده، نباید شاهکارهای صبح امروز لوزانو را در هیاهوی فینالِ لیگ قهرمانان گم کرد. رائول و بچهها، با نمایش مدرن، متنوع و جذابشان، دوباره والیبال را تبدیل به پرامیدترین رشتهِ ورزشی تیمی ایران کردهاند.
نظر کاربران
بچه ها متشکریم