قوی سپید، خسته و درمانده!
چه بر سر باشگاه‌های قدیمی‌مان آورده‌ایم که هر روز از نابودی، انحلال یا مشکلات مالی شدید آنها خبر می‌رسد؟ تا کی باید بشنویم که یک باشگاه ریشه‌دار به خاطر بی‌پولی یا سوء مدیریت در حال نابودی است؟ ملوان انزلی، یکی از همین باشگاه‌های مشکل‌دار است.
ایسنا: ملوان بندر انزلی چند وقتی است که با مشکلات دست و پنجه نرم می‌کند. این باشگاه ریشه‌دار در تاریخش افتخارات زیادی داشته و بارها قهرمانی در جام حذفی فوتبال ایران و رسیدن به بالای جدول لیگ سراسری کشور را تجربه کرده است، اما این روزها دامنه مشکلاتش به قدری گسترده شده که معلوم نیست چه بلایی قرار است بر سرش بیاید!
ابتدای فصل دوازدهم لیگ برتر، حسین هدایتی به عنوان یکی از کسانی که علاقه زیادی به سرمایه‌گذاری در فوتبال دارد بخش عمده سهام باشگاه ملوان را خریداری کرد. این در حالی بود که هدایتی چند روز قبل از آن تقریبا مجاب شده بود که داماش گیلان را بخرد و آن را از وضعیتی که داشت رها کند. همان وقت، امیر عابدینی، مدیرعامل داماش از این تغییر جهت هدایتی گله کرد و آن را حاصل برنامه‌ریزی ملوانی‌ها دانست.
پس از این که هدایتی ملوان را خرید به نظر می‌رسید که مشکلات این باشگاه دیگر تمام شده است، اما دست مشکلات گریبان قوی سپید انزلی را رها نکرد. قصه بی‌پولی‌ها و شکایت طلبکاران و گلایه بازیکنان تا جایی پیش رفت که بالاخره سهامدار ملوان تصمیم گرفت از ادامه کار منصرف شود.
دوباره سر و کله علاقمندان به سرمایه‌گذاری در فوتبال پیدا شد و هر ازگاهی نام یکی از آنها به عنوان خریدار ملوان منتشر می‌شد. محجوب به نام خریدار جدید ملوان است که دست بر قضا او هم قبلا قرار بود داماش را بخرد. عابدینی درباره او هم گفته بود که معلوم نیست وضعیتش چگونه است و آیا می‌تواند از پس باشگاه بربیاید یا نه. او نگران بود که نکند تجربه تلخ مه آفرید امیر خسروی و جنجال فساد اقتصادی‌اش که باشگاه داماش را تا مرز انحلال و تعطیل کشاند، تکرار شود.
اینک، ملوان در تنگنا گیر کرده است. یک روز از فروش قطعی آن به بخش خصوصی خبر می‌رسد و روز دیگر خلاف آن مطرح می‌شود. منطقه آزاد انزلی، بخش بزرگی از سهام باشگاه را در اختیار دارد و به همین منوال افراد زیادی مدعی‌اند بخش‌های کوچکی از سهام را خریده‌اند. خریدار جدید ملوان می‌گوید تنها در صورتی حاضر به خریدن باشگاه است که سهام دار عمده باشد و با تعداد زیادی از سهامداران طرف نباشد. این دقیقا همان اتفاقی است که مالکان باشگاه ابومسلم مشهد روزگاری با آن دست به گریبان بودند.
محجوب هم یک بار تا یک قدمی داماش رفت و مانند هدایتی نرسیده به مقصد، راه برگشت را در پیش گرفت. حالا سوال این است که چه تضمینی وجود دارد که محجوب - به فرض این که امتیاز ملوان را بخرد - مانند هدایتی پس از یک سال از این کار پشیمان نشود و هوای فروختن "قو" به سرش نزند؟ در این میان فقط ملوان و هواداران پرشمارش لطمه می‌خورند و این تیم ریشه دار روز به روز رو به زوال می‌رود. افرادی مانند هدایتی و محجوب می‌آیند و می‌روند و استفاده خود را می‌برند اما آنچه بر سر ملوان می‌آید قابل جبران نیست.
در هر حال، وضعیت پرافتخارترین تیم شمالی کشور اصلا خوب نیست. باید هر چه سریع‌تر برای حل شدن مشکلات این تیم فکری کرد. بزرگان باشگاه دست اندرکاران فعلی، مدیران و مسئولان ورزشی انزلی و استان گیلان اگر همکاری نکنند، فاجعه‌ای به بار می‌آید که تبعاتش تا سال‌ها گریبانگیر ورزش کشور خواهد بود.
ابتدای فصل دوازدهم لیگ برتر، حسین هدایتی به عنوان یکی از کسانی که علاقه زیادی به سرمایه‌گذاری در فوتبال دارد بخش عمده سهام باشگاه ملوان را خریداری کرد. این در حالی بود که هدایتی چند روز قبل از آن تقریبا مجاب شده بود که داماش گیلان را بخرد و آن را از وضعیتی که داشت رها کند. همان وقت، امیر عابدینی، مدیرعامل داماش از این تغییر جهت هدایتی گله کرد و آن را حاصل برنامه‌ریزی ملوانی‌ها دانست.
پس از این که هدایتی ملوان را خرید به نظر می‌رسید که مشکلات این باشگاه دیگر تمام شده است، اما دست مشکلات گریبان قوی سپید انزلی را رها نکرد. قصه بی‌پولی‌ها و شکایت طلبکاران و گلایه بازیکنان تا جایی پیش رفت که بالاخره سهامدار ملوان تصمیم گرفت از ادامه کار منصرف شود.
دوباره سر و کله علاقمندان به سرمایه‌گذاری در فوتبال پیدا شد و هر ازگاهی نام یکی از آنها به عنوان خریدار ملوان منتشر می‌شد. محجوب به نام خریدار جدید ملوان است که دست بر قضا او هم قبلا قرار بود داماش را بخرد. عابدینی درباره او هم گفته بود که معلوم نیست وضعیتش چگونه است و آیا می‌تواند از پس باشگاه بربیاید یا نه. او نگران بود که نکند تجربه تلخ مه آفرید امیر خسروی و جنجال فساد اقتصادی‌اش که باشگاه داماش را تا مرز انحلال و تعطیل کشاند، تکرار شود.
اینک، ملوان در تنگنا گیر کرده است. یک روز از فروش قطعی آن به بخش خصوصی خبر می‌رسد و روز دیگر خلاف آن مطرح می‌شود. منطقه آزاد انزلی، بخش بزرگی از سهام باشگاه را در اختیار دارد و به همین منوال افراد زیادی مدعی‌اند بخش‌های کوچکی از سهام را خریده‌اند. خریدار جدید ملوان می‌گوید تنها در صورتی حاضر به خریدن باشگاه است که سهام دار عمده باشد و با تعداد زیادی از سهامداران طرف نباشد. این دقیقا همان اتفاقی است که مالکان باشگاه ابومسلم مشهد روزگاری با آن دست به گریبان بودند.
محجوب هم یک بار تا یک قدمی داماش رفت و مانند هدایتی نرسیده به مقصد، راه برگشت را در پیش گرفت. حالا سوال این است که چه تضمینی وجود دارد که محجوب - به فرض این که امتیاز ملوان را بخرد - مانند هدایتی پس از یک سال از این کار پشیمان نشود و هوای فروختن "قو" به سرش نزند؟ در این میان فقط ملوان و هواداران پرشمارش لطمه می‌خورند و این تیم ریشه دار روز به روز رو به زوال می‌رود. افرادی مانند هدایتی و محجوب می‌آیند و می‌روند و استفاده خود را می‌برند اما آنچه بر سر ملوان می‌آید قابل جبران نیست.
در هر حال، وضعیت پرافتخارترین تیم شمالی کشور اصلا خوب نیست. باید هر چه سریع‌تر برای حل شدن مشکلات این تیم فکری کرد. بزرگان باشگاه دست اندرکاران فعلی، مدیران و مسئولان ورزشی انزلی و استان گیلان اگر همکاری نکنند، فاجعه‌ای به بار می‌آید که تبعاتش تا سال‌ها گریبانگیر ورزش کشور خواهد بود.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
ارسال نظر