پرسپوليس - ميلان؛ بازي يك ميليون دلاري
درباره ايران. بخش فراموش شده از بازار جذاب فوتبال اسيا كه حضور در ان هم مي تواند براي اروپايي ها حسابي سودده باشد. درست مثل مشاركت انها در نفت، پتروشيمي و صنعت خودرو
سایت گل: درباره ايران. بخش فراموش شده از بازار جذاب فوتبال اسيا كه حضور در ان هم مي تواند براي اروپايي ها حسابي سودده باشد. درست مثل مشاركت انها در نفت، پتروشيمي و صنعت خودرو
مسابقه دوستانه ستارگان ميلان با پرسپوليس، بدون شك يك اتفاق ويژه و نادر است. اتفاقي كه در فوتبال ايران جدي گرفته نمي شود و اساسا فرصت يا اتفاقاتي از اين دست شكل نمي گيرد. خيلي ساده است. يك باشگاه براي گذران امور خود و البته درامدزايي راههاي مشخصي دارد. همه جاي دنيا اين راهها و روش ها يكسان است. پخش تلويزيوني، اسپانسرهاي روي پيراهن و تبليغات محيطي در ورزشگاه هاي محل بازي، عمده ترين راههايي هستند كه درامدهاي يك باشگاه را در طول فصل رقم مي زنند.
باشگاههاي بزرگ اما به اينها قناعت نمي كنند. داشتن هوادار مي تواند انها را وارد مدل هاي تازه اي كند. مثل همين مسابقه اي كه حالا قرار است پاي ستاره هاي سابق ميلان را به تهران باز كند. تورنمنت هاي چند جانبه و بازيهاي دوستانه نيز حالا بخش قابل توجهي از درامدهاي باشگاههاي بزرگ اروپايي را به خود اختصاص مي دهند. تورهاي اسيايي كه در اين چند ساله حسابي براي باشگاههايي چون ريال مادريد، منچستر، بارسلونا، ليورپول و ... مد شده، يك بازار جذاب و ويژه است. اسيا بهترين بخش اين بازار و پر سودترين ان است. ميزان علاقه مندي بالا و به همان ميزان طرفدار قابل توجه، باشگاههاي بزرگ اروپايي و البته اسپانسرهاي تبليغاتي را براي حضور پررنگ و هميشگي در اين بازار ترغيب مي كند. انها همان طور كه در ساليان اخير به كرات ديده شده، براي سفر به اسيا و خاور ميانه هميشه و حتي در ميانه فصل و كوران ليگ هاي اروپايي خودشان نيز اماده اند.
ايران البته از اين بازار سهمي ندارد. قطر و امارات در خاور ميانه و چين، اندونزي و مالزي از شرق اسيا شركاي اصلي باشگاههاي اروپايي در اين بازار به شمار مي روند. ژاپن و كره جنوبي نيز البته به نوعي و با برگزاري تورنمنت هايي مثل جام باشگاههاي جهان در طي سالهاي قبل در توكيو با باشگاههاي اروپايي همكاري هاي تنگاتنگي داشته اند، اما حالا شايد ميزان پيشرفت انها در فوتبال جهان، كار طرف اروپايي را براي بستن قراردادهاي چرب و نرم در اين حوزه سخت تر كند.
اما درباره ايران. بخش فراموش شده از بازار جذاب فوتبال اسيا كه حضور در ان هم مي تواند براي اروپايي ها حسابي سودده باشد. درست مثل مشاركت انها در نفت، پتروشيمي و صنعت خودرو ايران كه همواره براي اروپايي ها بازاري فوق العاده و دوست داشتني بوده است.
اما چرا تا حالا پاي اروپايي به فوتبال ايران باز نشده؟ چرا ايران هيچگاه بخشي از تور اسيايي باشگاههاي بزرگ اروپايي نيست؟ ايا ميزان تماشاگران در ايران كمتر از اندونزي و مالزي است يا حمايت اسپانسرها و كمپاني هاي بزرگ، به مانند انچه كه در قطر و امارات وجود دارد، مانع كار است؟ دلايل ديگري را هم البته مي توان ذكر كرد. تحريم هاي چند سال اخير، نبود استاديوم ها و امكانات مدرن، هتل هاي مجهز، خطوط هواپيمايي درجه يك و نكاتي از اين دست شايد دم دست ترين چيزهايي باشد كه مي توان درباره عدم حضور ايران در اين بازار جذاب برشمرد.
با اين همه سفر بايرن مونيخ در سالهاي گذشته و حالا ستارگان ميلان به تهران نشان مي دهد، اگر پاي يك قرارداد معقول و خوب در ميان باشد، حتي بزرگترين باشگاههاي اروپا هم مي توانند در لابلاي تورهاي خارجي خود سفري به تهران داشته باشند. در واقع محمد رويانيان، مديرعامل باشگاه پرسپوليس كاري را انجام داده كه به راحتي مي تواند انجام دهد. كاري كه علي فتح الله زاده در بيش از يك دهه حضوري در استقلال از ان عاجز بوده و مديران سابق پرسپوليس نيز هر يك به نوعي لياقت و عرضه انجامش را نداشته اند.
مسابقه پرسپوليس و ستارگان ميلان انگونه كه از تعرفه هاي تبليغاتي شركت برگزار كننده اين مسابقه بر مي ايد
(http://irannovin.net/fa/index.php/۲۰۱۳-۰۶-۰۶-۱۱-۴۳-۰۸/۵۷۹/)
حدود چهار و نيم ميليارد تومان ارزش دارد كه اگر حدود هفتاد درصد ان هم به تحقق بپيوندد، بيش از سه ميليارد تومان يا به عبارتي يك ميليون دلار درامد تبليغاتي خواهد داشت. به اين رقم، بليط فروشي مسابقه با درنظر گرفتن حداقل ٥٠ هزار تماشاگر با ميانگين بليط هفت هزار تومان ( بليط هاي مسابقه١٥، ٨ و ٥ هزار توماني هستند ) حداقل ١٠٠ هزار دلار ديگر اضافه خواهد شد كه براي يك بازي نه چندان پر اهميت ان هم با تيمي شكل گرفته از بازيكنان قديمي ميلان عدد معقولي به نظر مي رسد.
به عبارت بهتر اگر حضور ستاره هاي قديمي ميلان كه از جمع انها البته ديدن ستاره هايي چون پايولو مالديني، فرانكو باره سي، دروسي، گتوزو و دي كانيو واقعا دوست داشتني به نظر مي رسد، توانسته بيش از يك ميليون و صد هزار دلار درامد داشته باشد، به طور قطع برگزاري تورنمنت هاي چهار جانبه و انجام مسابقه تداركاتي با باشگاههاي درجه يك اروپايي هم مي تواند مقرون به صرفه و عملی باشد
"صدرا مهرابي - داراي گواهينامه مديريت فوتبال از دانشگاه استانبول تركيه"
مسابقه دوستانه ستارگان ميلان با پرسپوليس، بدون شك يك اتفاق ويژه و نادر است. اتفاقي كه در فوتبال ايران جدي گرفته نمي شود و اساسا فرصت يا اتفاقاتي از اين دست شكل نمي گيرد. خيلي ساده است. يك باشگاه براي گذران امور خود و البته درامدزايي راههاي مشخصي دارد. همه جاي دنيا اين راهها و روش ها يكسان است. پخش تلويزيوني، اسپانسرهاي روي پيراهن و تبليغات محيطي در ورزشگاه هاي محل بازي، عمده ترين راههايي هستند كه درامدهاي يك باشگاه را در طول فصل رقم مي زنند.
باشگاههاي بزرگ اما به اينها قناعت نمي كنند. داشتن هوادار مي تواند انها را وارد مدل هاي تازه اي كند. مثل همين مسابقه اي كه حالا قرار است پاي ستاره هاي سابق ميلان را به تهران باز كند. تورنمنت هاي چند جانبه و بازيهاي دوستانه نيز حالا بخش قابل توجهي از درامدهاي باشگاههاي بزرگ اروپايي را به خود اختصاص مي دهند. تورهاي اسيايي كه در اين چند ساله حسابي براي باشگاههايي چون ريال مادريد، منچستر، بارسلونا، ليورپول و ... مد شده، يك بازار جذاب و ويژه است. اسيا بهترين بخش اين بازار و پر سودترين ان است. ميزان علاقه مندي بالا و به همان ميزان طرفدار قابل توجه، باشگاههاي بزرگ اروپايي و البته اسپانسرهاي تبليغاتي را براي حضور پررنگ و هميشگي در اين بازار ترغيب مي كند. انها همان طور كه در ساليان اخير به كرات ديده شده، براي سفر به اسيا و خاور ميانه هميشه و حتي در ميانه فصل و كوران ليگ هاي اروپايي خودشان نيز اماده اند.
ايران البته از اين بازار سهمي ندارد. قطر و امارات در خاور ميانه و چين، اندونزي و مالزي از شرق اسيا شركاي اصلي باشگاههاي اروپايي در اين بازار به شمار مي روند. ژاپن و كره جنوبي نيز البته به نوعي و با برگزاري تورنمنت هايي مثل جام باشگاههاي جهان در طي سالهاي قبل در توكيو با باشگاههاي اروپايي همكاري هاي تنگاتنگي داشته اند، اما حالا شايد ميزان پيشرفت انها در فوتبال جهان، كار طرف اروپايي را براي بستن قراردادهاي چرب و نرم در اين حوزه سخت تر كند.
اما درباره ايران. بخش فراموش شده از بازار جذاب فوتبال اسيا كه حضور در ان هم مي تواند براي اروپايي ها حسابي سودده باشد. درست مثل مشاركت انها در نفت، پتروشيمي و صنعت خودرو ايران كه همواره براي اروپايي ها بازاري فوق العاده و دوست داشتني بوده است.
اما چرا تا حالا پاي اروپايي به فوتبال ايران باز نشده؟ چرا ايران هيچگاه بخشي از تور اسيايي باشگاههاي بزرگ اروپايي نيست؟ ايا ميزان تماشاگران در ايران كمتر از اندونزي و مالزي است يا حمايت اسپانسرها و كمپاني هاي بزرگ، به مانند انچه كه در قطر و امارات وجود دارد، مانع كار است؟ دلايل ديگري را هم البته مي توان ذكر كرد. تحريم هاي چند سال اخير، نبود استاديوم ها و امكانات مدرن، هتل هاي مجهز، خطوط هواپيمايي درجه يك و نكاتي از اين دست شايد دم دست ترين چيزهايي باشد كه مي توان درباره عدم حضور ايران در اين بازار جذاب برشمرد.
با اين همه سفر بايرن مونيخ در سالهاي گذشته و حالا ستارگان ميلان به تهران نشان مي دهد، اگر پاي يك قرارداد معقول و خوب در ميان باشد، حتي بزرگترين باشگاههاي اروپا هم مي توانند در لابلاي تورهاي خارجي خود سفري به تهران داشته باشند. در واقع محمد رويانيان، مديرعامل باشگاه پرسپوليس كاري را انجام داده كه به راحتي مي تواند انجام دهد. كاري كه علي فتح الله زاده در بيش از يك دهه حضوري در استقلال از ان عاجز بوده و مديران سابق پرسپوليس نيز هر يك به نوعي لياقت و عرضه انجامش را نداشته اند.
مسابقه پرسپوليس و ستارگان ميلان انگونه كه از تعرفه هاي تبليغاتي شركت برگزار كننده اين مسابقه بر مي ايد
(http://irannovin.net/fa/index.php/۲۰۱۳-۰۶-۰۶-۱۱-۴۳-۰۸/۵۷۹/)
حدود چهار و نيم ميليارد تومان ارزش دارد كه اگر حدود هفتاد درصد ان هم به تحقق بپيوندد، بيش از سه ميليارد تومان يا به عبارتي يك ميليون دلار درامد تبليغاتي خواهد داشت. به اين رقم، بليط فروشي مسابقه با درنظر گرفتن حداقل ٥٠ هزار تماشاگر با ميانگين بليط هفت هزار تومان ( بليط هاي مسابقه١٥، ٨ و ٥ هزار توماني هستند ) حداقل ١٠٠ هزار دلار ديگر اضافه خواهد شد كه براي يك بازي نه چندان پر اهميت ان هم با تيمي شكل گرفته از بازيكنان قديمي ميلان عدد معقولي به نظر مي رسد.
به عبارت بهتر اگر حضور ستاره هاي قديمي ميلان كه از جمع انها البته ديدن ستاره هايي چون پايولو مالديني، فرانكو باره سي، دروسي، گتوزو و دي كانيو واقعا دوست داشتني به نظر مي رسد، توانسته بيش از يك ميليون و صد هزار دلار درامد داشته باشد، به طور قطع برگزاري تورنمنت هاي چهار جانبه و انجام مسابقه تداركاتي با باشگاههاي درجه يك اروپايي هم مي تواند مقرون به صرفه و عملی باشد
"صدرا مهرابي - داراي گواهينامه مديريت فوتبال از دانشگاه استانبول تركيه"
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
ارسال نظر