طنز؛ کاوه به سعی سایه

پوریا عالمی در ستون طنز روزنامه شرق نوشت: سوفیا زنگ زد و گفت کاوه مدنی یک شعر از هوشنگ ابتهاج (سایه) توی توییتر گذاشته؛ معنی‌اش کن.

روزگارا قصد ایمانم مکن
زآنچه می‌گویم پشیمانم مکن

این بیت یعنی زندگی همین‌طوری‌اش واقعا خیلی سخت است و دهان‌مسواکی بدی دارد. لطفا دیگر بدترش نکن. حالا ما گفتیم طبیعت دارد از بین می‌رود... شما کار غیرطبیعی نکن. ما گفتیم مردم آشغال نریزند که طبیعت از بین نرود. اصلا هر کی دوست دارد با طبیعت هر کاری بکند... اصلا من برای چی فکر کردم مسئول زمین من هستم؟ خدایا خودت می‌دانی و اینها.

گم مکن از راه پیشاهنگ را
دور دار از نام مردان ننگ را

خدایا آدم وقتی به‌عنوان لیدر چند نفر را می‌برد طبیعت و پیشاهنگی می‌کند خیلی ضایع است که مسیر را گم کند. این‌طوری هم ملت را آواره بیابان کرده، هم اسم خودش را سرچ کند # ننگ (هشتگ ننگ) خواهد دید. به‌همین‌منظور خدایا خودت کمک کن که آدم نه راه را گم کند، نه به‌دلیل حرف مردم یا فشار راهش را کج کند.

گر دروغی بر من آرد کاستی
کج مکن راه مرا از راستی

خدایا... آن ‌که روی فلسفه انسان در طبیعت کار می‌کرد مسئله پیدا کرد. من روی خود طبیعت کار می‌کردم مسئله پیدا کردم. نتیجه می‌گیریم مسئله نه فلسفه است، نه طبیعت، مشکل جای دیگری است.

پای اگر فرسودم و جان کاستم
آنچنان رفتم که خود می‌خواستم

خدایا می‌بینی؟ آدم از دست سیاست‌مدارها به طبیعت و از دست سیاست به ادبیات پناه می‌برد.