طنز؛ افشاگری از سیاهنمایی نماینده مجلس
شهاب پاکنگر در ستون طنز روزنامه قانون نوشت: چند روز پیش یکی از اعضای کمسیون اجتماعی مجلس اعلام کرد «کار مفید در ادارات ۴۵ دقیقه است». این مساله نشان میدهد که سیاهنمایی در کشور به بالاترین حد خود رسیده است.
شما نگاه کنید هر کارمند شریفی، صبح خود را به مدت یکی دو ساعت با خوردن صبحانه آغاز میکند. اگر به تحقیقات پژوهشگران نگاهی داشته باشیم متوجه خواهیم شد که صبحانه، مهمترین و مفیدترین وعده غذایی هر شخص است و چون خوردن هم یک فعل است، پس کار به حساب میآید. در گام بعدی، وقت بررسی تیتر اخبار، عکسهای کمتر دیده شده از بازیگر معروف، قیمت دلار و بیت کوین و مطالعه آخرین مقاله در مورد تاثیر معجزه آسای پیاز در درمان قطعی سرطان به مدت حدود یک ساعت است. واقعا شما چه کاری را مفیدتر از مطالعه میشناسید؟!
اما بعد از تمام این کارها، باید کمکم فضا را برای یک تغذیه سالم آماده کرد. پوشیدن دمپایی برای هوا خوردنِ پا و شستن خیار و گوجه و درست کردن سالاد و تفت دادن سیب زِمَنی نشان میدهد کارمندان ما به فکر سلامتی خود هستند و میخواهند با رویکردِ «عقل سالم در بدن سالم»، غذاهای مفید نوش جان کنند. با احتساب میانگین زمان ثبت شده، این پویش مردمی در راستای افزایش سلامتی کارکنان هم شیرین یک ساعت کار مفید به حساب میآید.
پژوهشگران ثابت کردهاند که یک چرت کوتاه میتواند موجب افزایش بهرهوری کارکنان شود، چون ما ایرانیها عادت داریم هر کاری را از بیخ درست انجام بدهیم. لذا باید یک ساعت چرتِ بعد از نهار را هم به عنوان یک کارِ مفید زیرساختی در نظر گرفت. اگر باور نمیکنید، بروید حرفهای یک نماینده دیگر را چک کنید که میگفت اگر فقط در دانشگاه میخوابید، ماهی هشت میلیون حقوق میگرفت. دانشگاه که دیگر کشکی و بدون فکر به کسی حقوق نمیدهد.
البته در این بین ممکن است چند نفر هم برای انجام کارهایشان به اداره مراجعه کنند و اگر سیستم قطع نباشد، حدود ۱۰دقیقه هم پاسخگویی به ارباب رجوع این وسطها اتفاق میفتد که با یک حساب سرانگشتی، پنج ساعت و ۱۰ دقیقه، حداقل کار مفید کارمندان ادارات ماست. علیالقاعده آقای نماینده انتظار ندارد که کارکنان، در ساعت نهار هم کار کنند یا روزی دو سه لیوان چای برای رفع خستگی نخورند. لذا کارمندان ادارات با بهرهوری نزدیک صد در صد کار میکنند و بهتر است آقای نماینده به خودش بیاید.
نظر کاربران
با سلام با مطالعه طنز
متوجه شدم من چقدر تو اداره ای که کار میکردم عقب مانده بودم چون بعد از صرف صبحانه در ساعتی که مشخص شده بود از ساعت هفت تا هفت و نيم ديگه سرکار اداری خود مراجعه و.تا ظهر که یک ساعت نماز ظهر و عصر و ناهار باشد وقتی دیگری حتی یک چای خوردن نداشتیم البته داشتیم ولی وجدانمان اجازه نميداد ارباب رجوع معطل شود
ولی فکر میکنم در بین نمایندگان مجلس این طنز بیشتر واقعیت داشته باشد