ما خودمون یه زمانی احمدی‌نژادمذگان داشتیم
وحید میرزایی در ستون طز روزنامه قانون نوشت: جدیدا دقت کردین یه موسسه‌ای هست به نام گالوپ که یه روز در میون یه آماری منتشر میکنه و توش ایران همیشه جزو ۱۰ تای آخرِ لیستشونه.
وحید میرزایی در ستون طز روزنامه قانون نوشت:
جدیدا دقت کردین یه موسسه‌ای هست به نام گالوپ که یه روز در میون یه آماری منتشر میکنه و توش ایران همیشه جزو 10 تای آخرِ لیستشونه. میخوام بدونم اینا تورم نقطه به نقطه ندارند؟ اینا زلزله و آتش‌سوزی ندارند که بحرانش رو مدیرت کنن؟ اینا مشکل مسکن و هزار تا مشکل دیگه ندارند که وقت میکنن مدام آمار ما جهان سومی‌ها رو بگیرن؟ خوبه ما بریم آمار اونارو از مؤسسه کیهان بگیریم و همه جا منتشر کنیم؟ آره؛ خوشتون میاد آبروتون رو توی جمع ببریم؟
خلاصه همین دیروز هم باز کارمندای این موسسه نشستن دور هم یه آماری منتشر کردن که نشون میده مردم ایران عصبانی‌ترین مردم جهانند! یعنی واقعا از این همه کشور تو دنیا ما عصبانی‌ترین هستیم؟ شما باور میکنین؟ ببینین ما کلا جدی و مقتدر هستیم اما عصبانی نیستیم. برای اثبات این موضوع چندتا مثال از برخورد جدی و مقتدارانه توی مردم ایران رو میارم. قضاوت با شما.
1- فرض کنین ترافیک شده و پلیس راهنمایی و رانندگی هم در محل حضور نداره. یه آقایی بدون زدن راهنما، گردش به چپ میكنه. فکر می‌کنید راننده ماشین عقبی عکس‌العملش چیه؟ بله درسته. اون با اقتدار کامل شیشه ماشینش رو پایین میکشه، سرش رو میاره بیرون و با اقتداری که فقط خاص یه آریاییه، با خانواده راننده جلويي احوال‌پرسي مي‌كنه. برای خالی نبودن عریضه هم میگه «کی به توی گاو گواهینامه داده؟» این جمله آخر با تقریب خوبی دیالوگ تمام ایرانی‌ها تو همچین موقعیتیه. من از شما سوال می‌کنم، این اگه اقتدار و جدی بودن نیست، پس چیه؟
2- اما یه مواردی هم هست که اقتدار تو کانون گرم خونواده هم حضور چشمگیری داره. مثلا آقایی از سر نوع‌دوستی و از بعد زیبایی‌شناسی زیر پست یک خانمی توی اینستاگرام مینویسه «سلام بانو. آسمان در مقابل زیبایی شما به زانو درآمده. واقعا زبانم قاصره از این همه کمال و زیبایی. مانا باشید». همسر این آقا این کامنت رو میخونه. در آخر وقتی بر‌میگرده خونه، همسرش با اقتدار خاصی میزنه بقیه جاهای شوهرش رو مثل زبونش قاصر میکنه. آخرش بهش میگه مانا باشی.
3- یه مدل اقتدار هم چند سالیه تو کشور مد شده که اسمش اقتدار در شبکه‌های مجازیه. اینجوریه که یه بازیکن فوتبال به تیم محبوب ما گل میزنه، میریم زیر عکسش فحش میدیم. یه داور اشتباه میکنه، میریم زیر پست اینستاگرامش اون رو با خواص اگزوز خاور آشنا می‌کنیم. یه هنرمند عکسش رو میذاره اینستاگرام بهش فحش میدیم، همون هنرمند عکسش رو یه مدت نميذاره، به خاطر مردمی نبودن بهش فحش میدیم. یکی حرف بزنه بهش فحش میدیم، حرف نمیزنه بهش فحش میدیم. این رو یکم شک دارم که اقتدار باشه یا نه اما فکر می‌کنم هست.
در آخر میخوام به این موسسه گالوپ و امثال این موسسه بگم مادر نزاییده کسی که بخواد به ما آریایی‌ها تهمت عصبانیت بزنه. عوضیا. میایم با قفل فرمون مادرتون رو به عزاتون می‌نشونیم. چهار تا بچه سوسول جمع شدید موسسه زدین فک کردین خبریه. بی‌ناقوسا. فکر کردین میتونید با چهارتا آمار دوزاری وجهه مارو تو جهان خراب کنید؟ ما خودمون یه زمانی احمدی‌نژادمذگان داشتیم. مارو از چی میترسونین؟ برید از خدا بترسین.
جدیدا دقت کردین یه موسسه‌ای هست به نام گالوپ که یه روز در میون یه آماری منتشر میکنه و توش ایران همیشه جزو 10 تای آخرِ لیستشونه. میخوام بدونم اینا تورم نقطه به نقطه ندارند؟ اینا زلزله و آتش‌سوزی ندارند که بحرانش رو مدیرت کنن؟ اینا مشکل مسکن و هزار تا مشکل دیگه ندارند که وقت میکنن مدام آمار ما جهان سومی‌ها رو بگیرن؟ خوبه ما بریم آمار اونارو از مؤسسه کیهان بگیریم و همه جا منتشر کنیم؟ آره؛ خوشتون میاد آبروتون رو توی جمع ببریم؟
خلاصه همین دیروز هم باز کارمندای این موسسه نشستن دور هم یه آماری منتشر کردن که نشون میده مردم ایران عصبانی‌ترین مردم جهانند! یعنی واقعا از این همه کشور تو دنیا ما عصبانی‌ترین هستیم؟ شما باور میکنین؟ ببینین ما کلا جدی و مقتدر هستیم اما عصبانی نیستیم. برای اثبات این موضوع چندتا مثال از برخورد جدی و مقتدارانه توی مردم ایران رو میارم. قضاوت با شما.
1- فرض کنین ترافیک شده و پلیس راهنمایی و رانندگی هم در محل حضور نداره. یه آقایی بدون زدن راهنما، گردش به چپ میكنه. فکر می‌کنید راننده ماشین عقبی عکس‌العملش چیه؟ بله درسته. اون با اقتدار کامل شیشه ماشینش رو پایین میکشه، سرش رو میاره بیرون و با اقتداری که فقط خاص یه آریاییه، با خانواده راننده جلويي احوال‌پرسي مي‌كنه. برای خالی نبودن عریضه هم میگه «کی به توی گاو گواهینامه داده؟» این جمله آخر با تقریب خوبی دیالوگ تمام ایرانی‌ها تو همچین موقعیتیه. من از شما سوال می‌کنم، این اگه اقتدار و جدی بودن نیست، پس چیه؟
2- اما یه مواردی هم هست که اقتدار تو کانون گرم خونواده هم حضور چشمگیری داره. مثلا آقایی از سر نوع‌دوستی و از بعد زیبایی‌شناسی زیر پست یک خانمی توی اینستاگرام مینویسه «سلام بانو. آسمان در مقابل زیبایی شما به زانو درآمده. واقعا زبانم قاصره از این همه کمال و زیبایی. مانا باشید». همسر این آقا این کامنت رو میخونه. در آخر وقتی بر‌میگرده خونه، همسرش با اقتدار خاصی میزنه بقیه جاهای شوهرش رو مثل زبونش قاصر میکنه. آخرش بهش میگه مانا باشی.
3- یه مدل اقتدار هم چند سالیه تو کشور مد شده که اسمش اقتدار در شبکه‌های مجازیه. اینجوریه که یه بازیکن فوتبال به تیم محبوب ما گل میزنه، میریم زیر عکسش فحش میدیم. یه داور اشتباه میکنه، میریم زیر پست اینستاگرامش اون رو با خواص اگزوز خاور آشنا می‌کنیم. یه هنرمند عکسش رو میذاره اینستاگرام بهش فحش میدیم، همون هنرمند عکسش رو یه مدت نميذاره، به خاطر مردمی نبودن بهش فحش میدیم. یکی حرف بزنه بهش فحش میدیم، حرف نمیزنه بهش فحش میدیم. این رو یکم شک دارم که اقتدار باشه یا نه اما فکر می‌کنم هست.
در آخر میخوام به این موسسه گالوپ و امثال این موسسه بگم مادر نزاییده کسی که بخواد به ما آریایی‌ها تهمت عصبانیت بزنه. عوضیا. میایم با قفل فرمون مادرتون رو به عزاتون می‌نشونیم. چهار تا بچه سوسول جمع شدید موسسه زدین فک کردین خبریه. بی‌ناقوسا. فکر کردین میتونید با چهارتا آمار دوزاری وجهه مارو تو جهان خراب کنید؟ ما خودمون یه زمانی احمدی‌نژادمذگان داشتیم. مارو از چی میترسونین؟ برید از خدا بترسین.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
ارسال نظر