پیش شرط عجیب ثبت امامزاده‌ها در تهران!
انتشار اظهارات یكی از مدیران سازمان اوقاف و امور خیریه پیرامون پیش نیاز ثبت امامزاده ها توسط این سازمان بسیار حاشیه ساز شده است
تابناک: انتشار اظهارات یكی از مدیران سازمان اوقاف و امور خیریه پیرامون پیش نیاز ثبت امامزاده ها توسط این سازمان بسیار حاشیه ساز شده است؛ پیش نیازی كه مشخص نیست با چه منطقی در نظر گرفته شده و تاكنون چند امامزاده با تكیه بر این پارامتر، موفق به ثبت در سازمان اوقاف نشده اند و چند امامزاده نیز این گونه تاییدیه دریافت كرده اند!
«امامزاده» لقبی كه عموماً برای فرزندان امامان شیعه و همچنین نوادگان ایشان تا چندین نسل كاربرد دارد، در محدوده عراق و ایران بزرگ پراكندگی وسیعی دارند. این پراكندگی در خصوص فرزندان امامان ششم تا یازده شیعه بیشتر می شود، چرا كه در دوران این امامان و پس از شهادت شان، حاكمان ظالم آن دوران مامورانی را به قصد شناسایی و قتل فرزندان این امامان گسیل می داشتند و عملاً امكان تمركز بازماندگان ائمه در یك منطقه جغرافیایی قابل تحقق نبود.
بر اساس برخی آمار منتشر شده تعداد مقبره امامزادگان ایران در اوایل انقلاب اسلامی یك هزار و پانصد مقبره بوده و بنابر آمارهای رسمی تا سال جاری بالغ بر ۱۰ هزار و پانصد مقبره رسیده است و این بدان معناست كه طی سی سال گذشته به طور میانگین، سالانه تعداد ۳۰۰ امامزاده جدید در ایران مورد شناسایی قرار گرفته است!
نكته درخور توجه این جاست كه بیش از پنج هزار تن از امامزادگان مدفون در ایران را به نام امام موسی كاظم (ع) نسبت می دهند. این اتفاق ابتداً توسط محمد پورمختار عضو كمیسیون اصل نود قانون اساسی علنی شد و بعدها در نقد این اتفاق سخن ها به میان آمد.
در واقع هرچند پراكندگی امامزاده ها منطقی است اما اینكه اینچنین رشدی داشته باشند، محلی برای تامل و بررسی‌های دقیق‌تر است. حال پس از گذشت ماه ها غلامرضا محمدزاده مدیركل اوقاف و امور خیریه استان تهران درباره حوزه استحفاظیه اش و نه كل كشور اظهارنظر كرده و ایجاد امامزاده جدید در این استان را تكذیب كرده اما شبهه عجیب تر را پیش آورده است.
حجت الاسلام محمدزاده یادآور شد: «هم‌اكنون در حال جمع‌آوری آمار امامزادگان استان تهران هستیم و در این باره می‌توان گفت كه امامزادگانی در لیست آمار قرار می‌گیرند كه میان آنان و مردم ارتباط روحی و معنوی وجود داشته باشد. در غیر این صورت این امامزادگان جزء آمار اداره كل اوقاف و امور خیریه استان تهران قرار نمی‌گیرند!»
این نوع ارزیابی در نوع خود از افزایش تعداد امامزاده ها جالب تر است، چرا كه مشخص نیست سازمان اوقاف چه روش های تازه ای را برای شناسایی اصالت نسب این مقبره ها در نظر گرفته و چگونه میزان ارتباط امامزاده ها با مردم اندازه گیری می‌شود؟! آیا هر امامزاده ای كه مردم بیشتر حولش جمع شده بودند یا قدمت بالایی داشت، نسبش تثبیت شده و جزو امامزادگان شیعه است یا باید معجزه و كرامتی رخ دهد تا برای مسئولان این نهاد حجت تمام شود؟!
بی شك چنین اظهارنظری تاریخی تر از موضوع افزایش تعداد مقبره های موسوم به امامزاده ها است و چالشی جدی در خصوص نحوه ارزیابی ها است، چرا كه در موارد عدم یافت شجرنامه برای امامزاده ها، اگر مبنای ارزیابی ها تاكنون «میزبان ارتباط روحی و معنوی» این مقابر با مردم باشد، یك خطای فاحش رخ داده و می بایست از ابتدا مجدداً ارزیابی صورت پذیرد و امامزاده های فاقد شجره نامه، تخریب و به شكل قبرهای معمول درآیند و خواب و نظایر چنین خرافاتی، حجت تشخیص مقبره امامزاده ای نباشد.
«امامزاده» لقبی كه عموماً برای فرزندان امامان شیعه و همچنین نوادگان ایشان تا چندین نسل كاربرد دارد، در محدوده عراق و ایران بزرگ پراكندگی وسیعی دارند. این پراكندگی در خصوص فرزندان امامان ششم تا یازده شیعه بیشتر می شود، چرا كه در دوران این امامان و پس از شهادت شان، حاكمان ظالم آن دوران مامورانی را به قصد شناسایی و قتل فرزندان این امامان گسیل می داشتند و عملاً امكان تمركز بازماندگان ائمه در یك منطقه جغرافیایی قابل تحقق نبود.
بر اساس برخی آمار منتشر شده تعداد مقبره امامزادگان ایران در اوایل انقلاب اسلامی یك هزار و پانصد مقبره بوده و بنابر آمارهای رسمی تا سال جاری بالغ بر ۱۰ هزار و پانصد مقبره رسیده است و این بدان معناست كه طی سی سال گذشته به طور میانگین، سالانه تعداد ۳۰۰ امامزاده جدید در ایران مورد شناسایی قرار گرفته است!
نكته درخور توجه این جاست كه بیش از پنج هزار تن از امامزادگان مدفون در ایران را به نام امام موسی كاظم (ع) نسبت می دهند. این اتفاق ابتداً توسط محمد پورمختار عضو كمیسیون اصل نود قانون اساسی علنی شد و بعدها در نقد این اتفاق سخن ها به میان آمد.
در واقع هرچند پراكندگی امامزاده ها منطقی است اما اینكه اینچنین رشدی داشته باشند، محلی برای تامل و بررسی‌های دقیق‌تر است. حال پس از گذشت ماه ها غلامرضا محمدزاده مدیركل اوقاف و امور خیریه استان تهران درباره حوزه استحفاظیه اش و نه كل كشور اظهارنظر كرده و ایجاد امامزاده جدید در این استان را تكذیب كرده اما شبهه عجیب تر را پیش آورده است.
حجت الاسلام محمدزاده یادآور شد: «هم‌اكنون در حال جمع‌آوری آمار امامزادگان استان تهران هستیم و در این باره می‌توان گفت كه امامزادگانی در لیست آمار قرار می‌گیرند كه میان آنان و مردم ارتباط روحی و معنوی وجود داشته باشد. در غیر این صورت این امامزادگان جزء آمار اداره كل اوقاف و امور خیریه استان تهران قرار نمی‌گیرند!»
این نوع ارزیابی در نوع خود از افزایش تعداد امامزاده ها جالب تر است، چرا كه مشخص نیست سازمان اوقاف چه روش های تازه ای را برای شناسایی اصالت نسب این مقبره ها در نظر گرفته و چگونه میزان ارتباط امامزاده ها با مردم اندازه گیری می‌شود؟! آیا هر امامزاده ای كه مردم بیشتر حولش جمع شده بودند یا قدمت بالایی داشت، نسبش تثبیت شده و جزو امامزادگان شیعه است یا باید معجزه و كرامتی رخ دهد تا برای مسئولان این نهاد حجت تمام شود؟!
بی شك چنین اظهارنظری تاریخی تر از موضوع افزایش تعداد مقبره های موسوم به امامزاده ها است و چالشی جدی در خصوص نحوه ارزیابی ها است، چرا كه در موارد عدم یافت شجرنامه برای امامزاده ها، اگر مبنای ارزیابی ها تاكنون «میزبان ارتباط روحی و معنوی» این مقابر با مردم باشد، یك خطای فاحش رخ داده و می بایست از ابتدا مجدداً ارزیابی صورت پذیرد و امامزاده های فاقد شجره نامه، تخریب و به شكل قبرهای معمول درآیند و خواب و نظایر چنین خرافاتی، حجت تشخیص مقبره امامزاده ای نباشد.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
نظر کاربران
يعني الان امامزاده هايي که تو بعضي از روستاها هستن و براي مردم ناشناخته هستن و زياد مورد استقبال قرار نمي گيرن ، طبق اين شرط من درآوردي ، امامزاده نيستن ... .
. . . ! ! !