تجمع اعتراضی دانشجویان دانشگاه تهران
قطع برق سه روزه یکی از خوابگاههای دانشگاه تهران، راه نیفتادن آسانسور، افزایش اجارهبهای خوابگاه و پاسخ ندادن مسئولان دانشگاه باعث اعتراض و تجمع دانشجویان شد.
خبرآنلاین: قطع برق سه روزه یکی از خوابگاههای دانشگاه تهران، راه نیفتادن آسانسور، افزایش اجارهبهای خوابگاه و پاسخ ندادن مسئولان دانشگاه باعث اعتراض و تجمع دانشجویان شد.
ساختمان فیض کاشانی که به نظر میرسد یکی از بهترین و بزرگترین خوابگاههای دانشگاه تهران است، چند وقتی است که با مشکلات فراوانی که ایجاد شده اعتراض جمع زیادی از دانشجویان را به همراه داشته است.
یکی از دانشجویان دانشگاه تهران که ساکن این خوابگاه است به خبرآنلاین میگوید: «سه روز بود که این خوابگاه با مشکل قطعی برق مواجه بود و روز سوم چند نفر از ساکنین به این وضعیت معترض شدند اما پاسخ درست و منطقی از طرف مسئول خوابگاه به دانشجویان داده نشد.»
تامین کننده مرکزی برق در این خوابگاه با توجه به تعداد اتاقها و میزان مصرف برق به مشکل خورده است و به گفته مسئولین دانشگاه در این شرایط برق قطع میشود.
در واقع مشکل ریشهای است و مناسب یک ساختمان با این تعداد اتاق و ساکنین نیست. علاوه بر این مشکل قطعی برق در این خوابگاه موضوع جدیدی نیست و سالهاست که دانشجویان با آن درگیر هستند و نه تنها دستگاه جدیدی خریداری نشده بلکه ظرفیت ساختمان را هم افزایش دادهاند. یکی از دانشجویان میگوید: «با وجود این مشکلات دیگر دانشجویان به این روند معترض بودند و با سردی هوا و حجم پروژهها، کارها و پروژههای روزانه دانشجویان که نیاز قطعی به برق دارد مختل شده بود و تنها جواب مسئولین این بود که دانشجو باید مصرف برق را پایین بیاورد.» این اعتراض کم کم با همراهی تعداد بیشتری از دانجویان پیگیری شد.
یکی دیگر از مواردی که بسیاری از دانشجویان به آن معترض بودند این بود که با وجود قطعی برق محوطه و ساختمان خوابگاه، گیتهای ورود و خروج همچنان با استفاده از برق اضطراری به سیستم مرکزی متصل بودند و رفتوآمد دانشجویان کنترل میشد.
یکی از دانشجویان در توضیح این وضعیت میگوید: «بعد از چند ساعت بیتوجهی و عدم پاسخگویی به وضعیت غیرقابل قبول خوابگاه، مطالبات دیگری از جمله علت افزایش اجارهبهای خوابگاه، چرایی راه نیفتادن آسانسورها و اعتراض به اینکه آسانسور صرفا تزیینی بوده برای اینکه خوابگاه با عنوان درجه یک ثبت شود و هزینه دریافتی از دانشجویان افزایش پیدا کند و ... توسط دانشجویان مطرح شد.»
۱۸ آبان، فردای شب اول اعتراض، دانشجویان دوباره مقابل ساختمان فیض تجمع کردند و با اضافه شدن جمعیت، متحصنین تصمیم بر راهپیمایی گرفتند و با شعارهایی مانند «مدیر کل خوابگاه همین وقت همینجا»، «امروز و فردامون نیست مشکل ما ریشه ایست» و «مشکل ما صنفیه بیقانونی کافیه» اعتراض خود را نشان دادند.
با راهپیمایی ۲ ساعت و نیمه دانشجویان معترض، مطالبات وجهه عمومیتری به خود گرفت و در پایان بیانیهای توسط دانشجویان خوانده شد.
در این بیانیه آمده است: «ما، دانشجویان ساکن خوابگاه چمران، به جد خواستار برگزاری یک جلسه عمومی با حضور شخص آقای اسماعیلی، مدیر کل امور خوابگاهها به منظور پرسش درباره مشکلات بی شمار خوابگاه، مسائل مبهم مالی و علل افزایش اجاره بها، عدم پاسخگویی مسئولین و ضعف های مدیریتی فراوان -چه در بازه ثبت نام و چه در زمینه احداث آسانسور و مشکلات فنی- هستیم.»
در بخش دیگری از این بیانیه آمده است: «ما، با قطعیت مخالف برقراری طرحهایی در خوابگاهها که منجر به زیر پا گذاشتن شان دانشجویان ساکن خوابگاه و دخالت در حریم خصوصی آنهاست هستیم و دست درازی در فضای زیست دانشجویان به واسطه قوانین و بندها و تعهدنامههای بیاساس را محکوم میکنیم.»
در واقع در تجمع دوم خواستههای جامعتری مربوط به مسائل صنفی که زندگی دانشجو را مختل میکند یا تحت تاثیر قرار میدهد، مطرح شد و تاکید بر مشکل یا عنوان خاصی نشده تا فضا برای پیگیری مطالبات صنفی ساکنین خوابگاه فراهم شود.
علاوه بر این موارد، رتبهبندی خوابگاهها که تاکنون از طرف صندوق رفاه به عنوان طرحی عدالتطلبانه اجرا میشده است، به مرور زمان ماهیت واقعي خود را كه بالا بردن هزینه دریافتی از دانشجوست نشان میدهد و اعتراضات دانشجویی نسبت به این موضوع درحال افزایش است.
پیش از این نیز رئیس صندوق رفاه اعلام کرده بود که بحث رتبهبندی خوابگاههای دانشگاهی از ابتدا جزو برنامههای ما بوده و هم اکنون حدود ۱هزار و ۱۶ خوابگاه دولتی در کشور وجود دارد که از همه این خوابگاهها اجارهبهای یکسانی دریافت و این خلاف عدالت محسوب میشود.
ارسال نظر