چگونه ایران بهترین فدراسیون آسیا شد؟

تماشا: انتقادها نسبت به انتخاب ایران به عنوان فدراسیون سال 2012 غیرکارشناسی ترین انتقاد این روزهاست. کسانی این انتقادها را شروع کرده اند که اصلا نمی دانند فاکتورهای AFC برای این انتخاب چیست

تمام منتقدانی که در این یکی دو روز انتخاب فدراسیون فوتبال ایران به عنوان فدراسیون سال 2012 را مسخره می کنند، کافی است سری به سایت رسمی AFC بزنند. به بخش انتخاب بهترین های سال 2012 بروند و آیتم هایی را که برای انتخابات AFC نوشته شده، بخوانند.

در سایت AFC آیتم هایی که بهترین های آسیا بر اساس آن انتخاب شده اند، نوشته شده است. از آیتم هایی که باعث شد کریمی بین 3 نامزد نهایی بهترین بازیکن آسیا قرار بگیرد تا فاکتورهایی که باعث شد فدراسیون فوتبال ایران فدراسیون سال آسیا شود.

شاید نکته ای که کسی در این روزها به آن دقت نمی کند عنوانی است که فدراسیون فوتبال ایران کسب کرده است. ایران «بهترین فدراسیون سال آسیا» نشده، بلکه عنوان فدراسیون سال آسیا» را کسب کرده است. این عنوان به «فعال ترین فدراسیون» برای پیشرفت تعلق می گیرد، نه «موفق ترین فدراسیون».

در توضیح جایزه فدراسیون فوتبال سال آسیا، در سایت AFC نوشته شده است: «این جایزه به فدراسیونی تعلق می گیرد که نقش زیادی در ترویج و ارتقای فوتبال کشورش داشته باشد.» البته در بخش انتخاب بهترین فدراسیون چهار فاکتور نوشته شده که بررسی آنها شاید این شوک چند روز گذشته را برطرف کند.

1- ارتقای فوتبال پایه: این اولین آیتم AFC است. برخلاف تصور منتقدان، مدیران کنفدراسیون فوتبال آسیا کاری با نتایج تیم های نوجوانان و جوانان ایران در مسابقات آسیایی ندارند. در این بخش تعداد کلاس های آموزشی در حوزه فوتبال پایه، برگزاری لیگ در رده های سنی پایه و فعالیت باشگاه ها در رده سنی پایین امتیازاتی دارد.

2- ارتقای مسابقات لیگ: بزرگترین اشتباه رایج در این بخش مقایسه وضعیت فعلی لیگ برتر ایران با جی لیگ و کی لیگ است. در این آیتم ارتقای مسابقات لیگ برای AFC اهمیت دارد. در اصل برای AFC در این بخش میزان پیشرفتی که در یک سال گذشته وجود داشته، اهمیت دارد، نه سطح لیگ. شاید بهتر باشد از روی امتیازاتی که لیگ های آسیایی برای لیگ قهرمانان کسب کرده اند، حرف بزنیم تا ماجرا ملموس تر باشد. ایران دو سال پیش از سوی ناظران AFC، 616 امتیاز برای کسب سهمیه لیگ قهرمانان گرفته بود. این امتیاز در سال جدید به 817 رسیده است، یعنی ایران در این مدت 201 امتیاز پیشرفت داشته است اما جی لیگ که دو سال پیش بالای 1000 امتیاز گرفته بود، افزایش چشمگیری نداشته است. کی لیگ هم همینطور.

3- حضور در مسابقات بین المللی قاره آسیا و جهان: در این بخش اصلا موفقیت تیم هات در مسابقات اهمیت زیادی ندارد چیزی که برای AFC اهمیت دارد، حضور فراگیر در مسابقات بین المللی است. ایران در این بخش امتیاز خوبی دارد. غیر از تیم ملی فوتبال و تیم های پایه در مسابقات آسیایی، تیم های دیگر ایران هم حضور فراگیری در مسابقات داشتند. تیم فوتسال ایران هم به مسابقات آسیایی رفت، هم در جام جهانی حضور داشت. تیم فوتبال ساحلی ایران در مسابقات آسیایی قهرمان شد. تیم فوتبال زنان ایران و تیم فوتسال زنان ایران هم در رقابت های آسیایی حضور داشتند.

4- حرفه ای سازی سازمانی: در این بخش فدراسیون هایی که فوتبال حرفه ای را در سال های گذشته بنا کرده اند، شانسی برای کسب امتیاز ندارند. بیشتر فدراسیون هایی در این بخش امتیاز می گیرند که از فضای فوتبال آماتوری به سوی حرفه ای شدن گام برمی دارند.

نکته: انتخاب فدراسیون سال قاره آسیا از سوی AFC برای تشویق کشورهاست. کشورهایی که از فوتبال آماتور به فوتبال حرفه ای گام برمی دارند. مدیران کنفدراسیون فوتبال آسیا در این انتخاب فدراسیونی را انتخاب می کنند که تلاش بیشتر برای رسیدن به استاندارد حرفه ای داشته است. با این حساب حرف از اینکه «چرا ایران به جای ژاپن و کره جنوبی این عنوان را گرفته است؟»، چندان کارشناسی نیست.

کاش افرادی که بی تدبیری های کفاشیان را نقد می کنند، خودشان در نقد کفاشیان مدبرانه عمل کنند. کاش این افراد حداقل سری به سایت AFC می زدند.