توپ جمع‌کن‌هایی که ستاره شدند

فوتبال ۳۶۰: فوتبالیست شدن رویای بسیاری از پسربچه‌ها در نقاط مختلف دنیاست و ارتباطی به ثروتمند یا فقیر بودن ندارد. چه بسا آن‌هایی که از مشکلات اقتصادی رنج می‌برند، انگیزه بیشتری برای رسیدن به این رویا دارند. در این مطلب قصد داریم از برخی چهره‌هایی که در کودکی با لباس توپ جمع‌کن و یا عضوی از تیم‌های پایه باشگاه در رویای رسیدن به قله فوتبال بودند و حالا امروز چهره‌های درخشانی هستند، نام ببریم.

آردا توران

ستاره سابق فوتبال ترکیه، که روزگاری پشت دروازه گالاتاسرای توپ جمع می‌کرد، کار خود را از تیم‌های پایه این باشگاه آغاز کرد و تا درخشش در اتلتیکومادرید و عضویت در بارسلونا پیش رفت.

دنی کارواخال

مدافع راست و یکی از بهترین بازیکنان رئال مادرید، به هر آنچه یک بازیکن در فوتبال باشگاهی می‌تواند برسد رسیده و رویای خود را از کودکی و با تماشای بزرگان رئال مادرید آغاز کرد.

یاگو آسپاس

پسربچه‌ای که پشت تابلوهای تبلیغاتی با دقت در حال تماشای جدال سلتاویگو و رم در جام یوفا سابق است، اکنون در کنار بازوبند کاپیتانی با 482 بازی و 201 گل زده، احتمالا بهترین بازیکن تاریخ سلتاویگو محسوب می‌شود.

پاتریک کلایورت

ذوق ناشی از گرفتن یک عکس یادگاری در کنار مارکو فان باستن، آغاز راه این پسربچه برای رسیدن به جایگاه یکی از بهترین مهاجمان فوتبال هلند و باشگاه بارسلونا بود.

کوکه

یکی از نمادهای کنونی اتلتیکومادرید، رکن ثابت بهترین نسخه تاریخ باشگاه است. او همه چیز را از کودکی و در حاشیه ستاره‌های آن دوره باشگاه از جمله فرناندو تورس آغاز کرد.

متئو کواچیچ

وقتی تیمی مانند لیورپول به شهری مانند زاگرب می‌رود، پسربچه‌های عاشق فوتبال به دنبال فوق ستاره‌های آن خواهند دوید. متئوی کوچک که با نگاه ملتمسانه خود به استیوی جرارد احتمالا به دنبال گرفتن یک یادگاری از او بود، بعدها باشگاه‌های بزرگ را یکی پس از دیگری پشت سر گذاشت و حالا در ترکیب سیتیزن‌ها حضور دارد.

پپ گواردیولا

سال 1986  در شبی که بارسا موفق شد از سد گوتبورگ عبور کند، ویکتور مونیوس امروز 66 ساله، ستاره بازی بود. پپ گواردیولا در آن شب بخصوص به عنوان توپ جمع‌کن پشت تابلوهای تبلیغاتی نوکمپ بالا و پایین می‌پرید و در پایان بازی تمنای هدیه گرفتن پیراهن مونیوس را داشت. آن پسربچه توپ جمع‌کن، امروز و به اعتقاد بسیاری در کمترین حالت ممکن یکی از 3  مربی برتر تمام ادوار محسوب می‌شود.

وسلی اسنایدر

عکس گرفتن کنار فوق‌ستاره‌های هلند، آرزوی بسیاری از پسربچه‌هایی بود که رویای خود را از مدرسه فوتبال آژاکس آغاز کردند. وسلی اسنایدر روزی موفق شده بود عکس یادگاری با فرانک رایکارد بگیرد و بعدها عامل اصلی صعود هلند به فینال جام جهانی 2010 و یکی از مهره‌های مهم سه‌گانه تاریخی اینتر به همراه مورینیو شد.

براهیم دیاس

پسربچه‌ای که با پوشش توپ جمع‌کن از هنرنمایی ایسکو و سانتی کاسورلا به وجد آمده، امروز با هنرنمایی خود هواداران رئال مادرید را از جای‌ خود بلند می‌کند.

هری کین

هری کودکی خود را در جستجوی رویاهایش طی کرد و اگرچه سخت اما سرانجام موفق شد از باشگاه ناشناسی به نام ریجوِی راورز مسیر خود را آغاز کند. برای آن پسربچه، عکس گرفتن در کنار اَبَرستاره فوتبال انگلیس به اندازه همان لبخند صادقانه دوران کودکی ارزشمند بود.

ماتیاس دلیخت

اینکه مدرسه فوتبال آژاکس رویای پسربچه‌های زیادی را به حقیقت تبدیل کرده، بر کسی پوشیده نیست. ماتیاس کوچک روزگاری شانس توپ جمع کردن پشت دروازه‌های آژاکس را داشت و از عکس گرفتن کنار لوئیس سوارس ذوق زده شده بود. او امروز به مدافع سرسخت تیم ملی هلند و بایرن مونیخ تبدیل شده است.

آندرس اینیستا

پسرک خجالتی، بی سر و صدا و مودبی که روزگاری رویای رسیدن به جایگاه پپ در زمین را داشت، بعدها ستاره پر فروغ بهترین بارسا تاریخ تحت هدایت گواردیولا نام گرفت و در قامت بازیکن به مراتب در جایگاه بالاتری از پپ قرار گرفت.

رودریگو

پسربچه‌های برزیلی احتمالا رویایی جز تبدیل شدن به یک فوتبالیست بزرگ ندارند اما تنها بخشی از آن‌ها می‌توانند این مسیر سخت را پشت سر بگذارند. رودریگو کوچک  روزی در آغوش نیمار یکی از عکس‌های مدنظر خود را گرفت تا احتمالا بارها آن را تماشا کند. او امروز در مسیری قرار دارد که می‌تواند از الگوی دوران کودکی خود پیشی گرفته و به بازیکنی بزرگ‌تر تبدیل شود.