قاسمپور: ۵۰ سال به ورزشگاه آزادی افتخار میکردیم آن را هم خراب کردند!
هر سه نماینده کشورمان در لیگ قهرمانان آسیا حریفان خودشان را شناختند.
روزنامه اعتماد: هر سه نماینده کشورمان در لیگ قهرمانان آسیا حریفان خودشان را شناختند. پرسپولیس و سپاهان و نساجی در شرایطی گام به مرحله گروهی میگذارند که با توجه به سرمایهگذاری کلان باشگاههای عربستانی کمتر کارشناسی شانس موفقیت را به باشگاههای ما میدهد. اما همه میدانند که جذابیت فوتبال به غیرقابل پیشبینی بودن آن است. فوتبال روی کاغذ برگزار نمیشود و بستگی به تلاش و همت بازیکنان درون مستطیل سبز دارد؛ با این حال کشورهای عربی سالهاست که با جذب ستارگان بزرگ درصد موفقیتشان را بالا میبرند.
ابراهیم قاسمپور یکی از کارشناسان نامآشنا که سابقه چندین و چند ساله در سطح اول فوتبال آسیا را دارد در خصوص ارزیابیاش از مسابقات پیش رو و وضعیت تیمهای کشورمان که در لیگ قهرمانان حضور دارند پاسخگوی سوالات خبرنگار ما شد. در ادامه چکیدهای از صحبتهای قاسمپور را بخوانید.
لیگ قهرمانان آسیا قرعهکشی شد و تیمهای ایرانی هم حریفانشان را شناختند. کار تیمهای کشورمان سخت به نظر میرسد. اینطور نیست؟
در حالت کلی اگر بخواهیم بگوییم به دلیل ساختار ضعیف فوتبال ما و چون پایه و اساس ندارد و سرمایهگذاری در بحث سختافزاری و نرمافزاری انجام نمیشود ما مقابل تیمهایی که بازی میکنیم مشکل خواهیم داشت. حالا ممکن است مثلا پرسپولیس که تجربه خوبی در این بازیها دارد یا سپاهان که نفرات بهتری گرفتند و ثبات خوبی نسبت به نساجی داشتند و مقداری هم تقویت شدند شانس بیشتری داشته باشند.
شانس کدام تیم بیشتر؟
شانس سپاهان بیشتر از پرسپولیس است و شانس پرسپولیس بیشتر از نساجی.
فکر میکنید تیمی که از کشورمان شانس صعود بیشتر دارد تا چه مرحلهای صعود میکنند؟
تا یکچهارم! رویکاغذ هیچ شانسی برای تیمهای ایرانی نمی بینم .
چرا نمیتوانیم قهرمان شویم؟
یکی از دلایلش این است که ما کاری برای فوتبال نکردیم. هزینه و امکانات تیمهای عربستانی و قطری را ببینید. ما نگاه میکنیم، میبینیم یک استادیوم آزادی که ۵۰ سال پیش ساخته شده و به آن افتخار میکنیم را هم تخریبش میکنیم! یعنی یک استادیوم آبرومندانه برای کشورمان و مردم خودمان نداریم که یک بازی در آن برگزار کنیم که آبرومندانه باشد. خب وقتی شما هیچ هزینهای نکردید و هیچ برنامهریزی نکردید و زیرساختها ضعیف است و چند سال است که میخواهیم VAR بیاوریم اما امروز و فردا میکنیم و نمیتوانیم بیاوریم، خب اینها نشان میدهد فوتبال ما بیمار است. ما صرفا فقط باشگاهداری میکنیم و اگر نتیجهای به دست میآید به مفهوم این نیستکه اساسا خوب کار کردیم. صرفا یا امدادهای غیبی کمکمان کرده یا خلاقیتهای بچهها در سطح ملی و باشگاهی. اما شما ببینید عربستان آن همه هزینه میکند یا قطر که شاید اندازه یک استان ما نباشد جامجهانی را برگزار میکند و قرار است میزبان جام ملتها هم باشد اما ما از برگزاری یک تورنمنت در کشور خودمان عاجزیم. خب چه انتظاری داریم؟ انتظار داریم تیمهای ما قهرمان شوند؟ این انتظار بیجایی است.
جذب بازیکنان بزرگ توسط تیمهای عربستانی ضامن موفقیت آنهاست؟
معتقد نیستم تیمی که خیلی خوب هزینه کند تضمین موفقیتش باشد اما شانس بیشتری پیدا میکند. شما همین سال فولاد را ببینید چقدر هزینه کرده؟ چه نتیجهای گرفتند؟ هیچی. اما آوردن بازیکنان بزرگ مثل رونالدو و نیمار در عربستان به پیشرفت و محبوبیت بیشتر این رشته در آنجا کمک میکند. البته از تیمهای بلوک شرق هم نباید غافل شد. شاید سرمایهگذاری زیادی نکردند اما فوتبال آنها با فوتبال عربستان فرق میکند. از نظر نیروی انسانی و هوش و استعداد غنیتر از عربستان و قطر هستند. آنها با برنامهریزی مناسب و هزینههای درست پایههای فوتبالشان را قویتر میکنند. مطمئنا آنها هم در حد عربستان شانس دارند.
از ضعف ساختاری صحبت کردید. احتمال گرفتن میزبانی از باشگاههای کشورمان وجود دارد که میتواند اتفاق تلخی باشد.
من هم بودم چنین امتیازی را از فوتبال ایران میگرفتم. به دلیل اینکه سالیان سال است که دارند اخطار میدهند برای آمدن خانمها به استادیومها و نصب VAR و خیلی چیزهای دیگر اما گوش شنوایی وجود ندارد. مثل این همه سال که حرف زدند اما یک قیمت تخممرغ را نمیتوانند ثابت نگه دارند! شب میخوابید و صبح بلند میشوید و میبینید ۳۰، ۴۰ درصد روی آن رفته و چیزهای دیگر هم همینطور. در فوتبال ما هم در چند سال گذشته آدم درست و حسابی به جز صفایی فراهانی و دادکان مدیریت نکرد که آن را هم نگذاشتند تا بیایند. من ندیدم آدمی بیاید تغییر و تحولی در فوتبال ما ایجاد کند برای همین نباید خیلی انتظار داشته باشیم که میزبانی را نگیرند از ما.
کمی هم جزییتر به وضعیت نمایندگان ایران بپردازیم. از وضعیت نساجی بگویید که تا حالا تجربه حضور در این مسابقات را نداشته است.
فوتبال پربینندهترین در دنیا است به دلیل غیرقابل پیشبینی بودنش. در جامجهانی برزیل ۷ گل از آلمان میخورد. برزیل، برزیل است بنگلادش که نبود! فوتبال غیرقابل پیشبینی است اما روی کاغذ نساجی حتی شانس صعود از این مرحله را هم ندارد.
سپاهان و پرسپولیس وضعیت بهتری دارند؟
این دو تا تیم نه اینکه بهتر از تیمهای شرق و غرب باشند. تجربه بیشتری از نساجی دارند و کمتر تغییر داشتند. مخصوصا سپاهان که ضعفهای پارسال را ترمیم کرده. پرسپولیس هم همینطور. امیدوارم یک تیمی قهرمان شود اما روی کاغذ با توجه به برنامهریزی و هزینههای درست سایر تیمها و حضور افراد متخصص در پای کار در کشورهای دیگر شانسی برای قهرمانی نداریم.
صحبت خاصی مانده؟
چون رشته ما فوتبال است از فوتبال انتقاد میکنیم اما جاهای دیگر را نگاه کنید. فوتبال که اولویت مردم نیست وقتی ۸۰، ۹۰ درصد مردم نمیتوانند گوشت کیلویی ۵۰۰ هزار تومانی بخرند و آقایان فقط وعده ارزانی میدهند. دیگر چه انتظاری از پیشرفت در فوتبال دارید؟ واقعیت است که در همه چی پسرفت داشتیم .
ارسال نظر