عزیزیان: درویش نباید بهانه دست بیرانوند می‌داد!

فرهیختگان: موضوع فسخ قرارداد علیرضا بیرانوند با پرسپولیس و مذاکره او با باشگاه استقلال این روزها حسابی به سوژه اول رسانه‌های ورزشی و حتی غیرورزشی تبدیل شده است. به‌هر‌حال بیرانوند دروازه‌بان شماره یک تیم ملی است و انتقالش از پرسپولیس به استقلال می‌تواند در تاریخ فوتبال ایران ثبت شده و تا سال‌ها در یادها بماند. اتفاقی که تقریبا سه دهه پیش به شکل دیگر و البته با هیجان کمتری در فوتبال ایران رخ داد و هواداران آن نسل حتما آن را در خاطر دارند. در آن مقطع سعید عزیزیان دروازه‌بان اول و ملی‌پوش استقلال بود که این تیم را به مقصد پرسپولیس ترک کرد و این ماجرا در زمان خودش جنجال‌ساز شد. در همین راستا بد ندیدیم گفت‌وگویی با عزیزیان داشته باشیم، از این جهت که شاید او بهتر از دیگران بیرانوند را درک می‌کند. ماحصل گفت‌وگوی عزیزیان با «فرهیختگان» را در ادامه می‌خوانید.

چرا استقلال را به مقصد پرسپولیس ترک کردید؟

حقیقت ماجرا این بود که من خودم از اول پرسپولیسی بودم و از تیم جوانان این تیم به رده بزرگسالان راه یافتم و حتی 4 سال کنار بزرگان تمرین کردم. اما به خاطر سربازی مجبور شدم که این تیم را ترک کرده و در بازگشت با پیشنهاد خوب استقلال مواجه شدم. در این تیم روزهای خوبی داشتم اما بدقولی‌های باشگاه در مسائل مالی باعث شد به پیشنهاد خوب پرسپولیس پاسخ مثبت داده و به این تیم برگردم. مسلما اگر حق و حقوقم را به‌موقع می‌گرفتم در استقلال می‌ماندم. الان هم به علیرضا بیرانوند حق می‌دهم که در مورد عدم دریافت مطالباتش ناراحت باشد. به‌هر‌حال بازیکن یا مربی فرق نمی‌کند، هر فردی که قراردادی را امضا می‌کند روی پول همه قراردادش حساب کرده و معاملاتی را انجام می‌دهد. الان که یک ماه از فصل پیش گذشته باشگاه پرسپولیس نباید به بازیکنش بدهکار باشد. من خودم بازیکن مهم پرسپولیس و تیم ملی بودم که پایم شکست و چند سال از فوتبال دور شدم. بعد از مصدومیت نهایتا یک ماه از باشگاه و فدراسیون جویای حالم بودند و بعد از آن هیچ‌کس دیگر حالم را نپرسید، چه برسد که بخواهند پولی بدهند. در چنین شرایطی باید به بیرانوند و امثال او حق داد که پول نقش اساسی در زندگی‌شان داشته باشد. به هر حال ممکن است یک بازیکن ازجمله همین بیرانوند فردا روزی پایش بشکند و مجبور شود فوتبال را کنار بگذارد. آن وقت نهایتا یک سال حالش را بپرسند بعد از آن کلا به فراموشی سپرده خواهد شد. از این رو باشگاه موظف است وقتی قراردادی را امضا می‌کند به آن متعهد باشد.

در این میان هواداران چه می‌شوند؟

هواداران نقش اساسی را در فوتبال دارند و اگر آنها نباشند فوتبال معنایی ندارد. پس بیرانوند قبل از هر تصمیم باید شرایط هواداران را در نظر بگیرد. درست است که بیرانوند سختی‌های زیادی در فوتبال کشیده اما او خودش بهتر از هر کس دیگری می‌داند که پرسپولیس و هوادارانش در موفقیت‌هایش چقدر نقش داشتند. در همین دو سالی که از این تیم رفت، در بلژیک به یک نیمکت‌نشین تبدیل شد و حتی در تیم ملی هم جایگاهش را از دست داد. اما باز هم این پرسپولیس و هوادارانش بودند که او را به روزهای اوج رساندند. حتی همین یک ماه پیش در دربی همه دیدیم که هواداران و اعضای تیم پرسپولیس چقدر از بیرانوند مقابل یک‌سری رفتارها حمایت کردند. مطمئن هستم که بیرانوند این مسائل را درک کرده و در تصمیمش تاثیر‌گذار خواهد بود.

آیا فسخ قرارداد بیرو تصمیم درستی بود؟

نمی‌دانم قرارداد بیرانوند به چه شکل بوده و هست. اما اینکه او اقدام به فسخ قراردادی کرده که خودش آن را امضا کرده طبیعتا نمی‌تواند کار درستی باشد. البته باشگاه نباید بهانه دست این بازیکن می‌داد. حالا این اتفاقی است که رخ داده و حواشی زیادی را به وجود آورده است. شاید بهتر بود بیرانوند کمی بیشتر صبر می‌کرد و حالا هم که فسخ کرده باز یک فرصت کوتاه به باشگاه بدهد تا طلبش را پرداخت کند. اینکه حالا پول بیشتر می‌خواهد، منصفانه نیست. این وسط بیرانوند هواداران را هم در نظر بگیرد. هواداری که بدون هیچ چشمداشتی با هزینه خودش از اقصی نقاط کشور به ورزشگاه آزادی می‌آید تا او و تیم محبوبش را حمایت کند. به‌هر‌حال بیرانوند باید برای این حمایت‌ها ارزش معنوی قائل شود.

به نظر شما بیرانوند می‌تواند در استقلال موفق باشد؟

بعید می‌دانم که بیرانوند استقلال را به پرسپولیس ترجیح دهد. به‌هر‌حال در این چند ساله شرایط پرسپولیس از هر نظر بهتر از استقلال بوده و بیرانوند هم جایگاه خوبی در این تیم و هوادارانش دارد. از نظر مالی هم بعید می‌دانم بیرانوند در استقلال شرایط بهتری پیدا کند. تا آنجا که من می‌دانم استقلال هنوز 40 تا 50 درصد پول بازیکنانش از فصل پیش را نداده و در این شرایط چطور می‌خواهد قرارداد 100 میلیاردی با بیرانوند امضا کند. در آن صورت مدیران باشگاه استقلال با چه رویی در صورت بازیکنان خود نگاه خواهند کرد. یا بازیکنان بزرگ‌تر استقلال که ملی‌پوش هستند آیا حاضر می‌شوند قراردادشان، یک‌سوم قرارداد بیرانوند باشد. قطعا این انتقال برای استقلال هم دردسرهایی خواهد داشت. پس شاید بهتر باشد باشگاه استقلال این هزینه را در جاهای دیگری انجام دهد. هرچند این تیم هم دنبال دروازه‌بان است و بیرانوند بدون شک بهترین گلر لیگ به حساب می‌آید. در کل نظرم این است که بیرو استقلال برو نیست و با کمی پول بیشتر از قراردادش در پرسپولیس خواهد ماند. فکر می‌کنم این تصمیم هم خیلی عاقلانه‌تر است.

فکر می‌کنید بهترین جانشین برای بیرانوند چه کسی می‌تواند باشد؟

اگر به هر دلیل بیرانوند دیگر به پرسپولیس برنگشت بعید می‌دانم دروازه‌بانی داخلی‌ باشد که بتواند جای او را پر کند. پورحمیدی و اخباری که تیم دارند، حسینی هم که گلر خوبی است باید دید در لیست یحیی هست یا نه. امیر عابدزاده را شنیدم که دوست دارد به پرسپولیس بیاید. او چون سابقه بازی در لیگ ایران در سال‌های اخیر را ندارد جذبش نوعی ریسک محسوب می‌شود. در چنین شرایطی شاید بهتر باشد یحیی دنبال یک گلر خوب خارجی باشد. دروازه‌بان‌های خارجی خوب زیادی هستند که می‌توانند در پرسپولیس جای بیرانوند را پر کنند. هرچند تاکید می‌کنم که بیرانوند به نفع خودش است که در پرسپولیس بماند و به سود این تیم هم هست که دروازه‌بان با ارزش خود را به‌راحتی از دست ندهد.

آیا یک دروازه‌بان خوب برای سه جام کافی است؟

اعتقاد من همیشه این است که بین دروازه‌بان اول و دوم نباید فاصله چندانی باشد. مخصوصا برای تیمی که قرار است در سه جام بجنگد. الان اگر پرسپولیس حتی اگر بتواند بیرانوند را حفظ کند، حتما باید یک دروازه‌بان خوب هم جایگزین گوهری کند. با احترامی که برای این دروازه‌بان قائلم باید بگویم او در سطح تیم‌های پایین جدول است و درصورتی‌که به هر دلیل بیرانوند چند بازی را از دست بدهد نمی‌تواند جانشین مطمئنی برای او باشد. فکر کنم این موضوع را کادرفنی پرسپولیس هم قبول داشته باشند. زمانی رادوشویچ ذخیره خیلی خوبی برای بیرانوند بود و هر زمان که جای او بازی می‌کرد تیم دچار استرس نمی‌شد اما فصل پیش این شرایط در پرسپولیس وجود نداشت. بیرانوند در همین چند ماه دو بار دچار مصدومیت شدید شد که هر دو بار در تیم ملی رخ داد اما اگر در کوران بازی‌های لیگ رخ می‌داد چه‌بسا پرسپولیس قهرمانی را از دست می‌داد.