به آلابا دستکش بدهید تا درون دروازه هم بایستد

روزنامه اعتماد: این روزها که فوتبال دنیا در بالاترین سطح بیشتر برمبنای شکل‌های تهاجمی چیده می‌شود وجود یک مدافع مرکزی قدرتمند برای هر تیمی که می‌خواهد عنوان به دست آورد از نان شب هم واجب‌تر است. بازیکنی که بتواند هم‌تیمی‌هایش را از وجود یک دیوار دفاعی مستحکم در پشت سرشان مطمئن کند تا آنها با خیال راحت یورش ببرند. در ادامه لیست ۱۰ مدافع میانی برتر حال حاضر دنیا را با هم مرور خواهیم کرد. 

۱۰-کیم مین جائه (ناپولی) 

کیم مین جائه که در تابستان از فنرباغچه برای جانشینی کالیدو کولیبالی خریداری شد دوران حرفه‌ای خود را در ناپولی با ثباتی بی‌نظیر آغاز کرده است. در حال حاضر ناپلی‌ها در صدر جدول سری آ و لیگ قهرمانان اروپا قرار دارند. این بازیکن 25 ساله به یک چهره قابل اعتماد در قلب خط دفاع ناپولی تبدیل شده است. او از لحاظ بازی خوانی بسیار قوی است و از این غریزه خود برای رهگیری پاس‌های مهاجمان حریف به خوبی استفاده می‌کند. او همچنین در بیرون آوردن توپ و تیم از زیر فشار حریف تخصص دارد و این مالکیت توپ را به خوبی به سمت حمله توسط ستاره‌های هجومی تیم هدایت می‌کند. در حالی که کیم تازه در جولای به ناپولی پیوسته از همین حالا خیلی از باشگاه‌های بزرگ اروپا به دنبال جذب این بازیکن هستند. 

۹-کریستین رومرو (تاتنهام) 

صفت‌هایی که برای یک مدافع خوب به کار برده می‌شود برای توصیف رویکرد کریستین رومرو نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد اما اینها تنها نیمی از داستان را بیان می‌کند. در حالی که رومرو یک آرژانتینی ساده است او دایما بازیکنان حریف را تحت فشار قرار می‌دهد. او یک مدافع استثنایی است که در سال گذشته به تغییر شرایط تاتنهام بسیار کمک کرد. این بازیکن 24 ساله سریع، قوی و به همان اندازه که روی زمین خوب کار می‌کند در هوا هم هر بازیکنی را به چالش می‌کشد. رومرو با تجسم سبک مصمم و منظم آنتونیو کونته به سادگی توانسته عشق به دفاع کردن را نشان بدهد. او از هر فرصتی استفاده می‌کند تا پاس‌ها را قطع کند یا با یک تکل محکم بازیکن حریف را روی زمین ولو کند. 

۸-ویلیام سالیبا (آرسنال) 

ویلیام سالیبا مستقیم به خط دفاعی آرسنال اضافه شده و در سطحی فوق‌العاده عمل می‌کند. نمایش‌های او تقریبا بی‌عیب در بخش ابتدایی فصل کاملا به چشم آمده است. بازیکن جوانی که فصل گذشته در لیگ فرانسه بازی می‌کرد در دفاع کاملا تهاجمی است. اما در موقعیت‌های بسیار حساس می‌تواند خونسردی خود را روی توپ حفظ کند. برای اثبات این حرف کافی است گل جالب او که با پای غیرتخصصی‌اش در ماه آگوست مقابل بورنموث به ثمر رساند را مرور کنید. سالیبا هنوز 21 سال سن دارد و در حال تثبیت جایگاه خود در تیم ملی فرانسه است. این نشان می‌دهد او در شروع بسیار چشمگیر آرسنال در ابتدای فصل تا چه حد مثبت عمل کرده است. 

۷-ادر میلیتائو (رئال مادرید) 

با وجود اینکه ادر میلیتائو باید مسوولیت‌های دفاع میانی را با آنتونیو رودیگر قسمت کند اما هر زمان که از او خواسته می‌شود می‌تواند قابلیت‌های دیگری را هم به نمایش بگذارد. او یک مدافع قوی با جهش‌های چشمگیر است که توپ حمله می‌کند. میلیتائو که  دو بار برنده لیگ قهرمانان لالیگا شده روی بخش بزرگی از موفقیت لوی بلانکوس در فصل گذشته تاثیر گذاشته. شکل ریکاوری او اجازه می‌دهد که این مدافع برزیلی از مقابل دروازه خودی تا دروازه حریف را پوشش بدهد و در موقع لزوم به درستی از توپ دفاع کند. 

۶-دایوت اوپامکانو (بایرن مونیخ) 

دایوت اوپامکانو به‌ طور فزاینده‌ای در حال تبدیل شدن به یک رهبر در خط دفاعی بایرن مونیخ است و گزینه اول بولیان ناگلزمان در خط دفاعی باواریایی‌ها بوده است. اوپامکانو چهره‌ای با ابهت است. از نظر ورزشی و فیزیکی بدون رقیب به حساب می‌آید و این درحالی است که آگاهی تاکتیکی و تصمیم‌گیری او به‌طور مداوم و بازی به بازی بهتر می‌شود. این مرد فرانسوی تنها 23 سال سن دارد و می‌تواند برای سال‌های آینده روی بسیاری از مهاجمان بزرگ دنیا تسلط داشته باشد. 

۵-آنتونیو رودیگر (رئال مادرید) 

وارد شدن به تیمی که قهرمانی اروپا را یدک می‌کشد و اثبات اقتدار و توانایی‌های خود در خط دفاعی آن تیم هرگز آسان نیست اما این برای آنتونیو رودیگر درست مثل اردکی است که توی آب قرار می‌گیرد. او مجبور شده مسوولیت‌های دفاعی خود را با ادر میلیتائو تقسیم کند اما به نظر می‌رسد در نظر آنجلوتی او به همراه داوید آلابا زوج بسیار جذاب‌تری هستند. رودیگر بازی‌خوانی فوق‌العاده‌ای دارد و توپ را با اراده‌ای بی‌امان حمل می‌کند. در این فصل او خصوصیت تطبیق‌پذیری خود را ثابت کرده و گهگاه در دفاع کناری نیز به کمک رئال مادرید آمده است. 

۴-ویرجیل فن دایک (لیورپول) 

ویرجیل فن دایک که پیش از این بهترین مدافع میانی جهان بود در این فصل نتوانسته استانداردهایی که در پنج سال گذشته از خودش نشان داده بود را بروز دهد. با این حال مطمئنا از ویژگی‌های فوق‌العاده او چیزی کم نشده. لیورپول همچنان به حضور این مرد هلندی در بزرگ‌ترین بازی‌های فوتبال جهان متکی است. فن دایک با پیوستن از ساوتهمپتون به لیورپول در سال 2018 به یک نیروی غیرقابل توقف تبدیل شد و مطمئنا در طول این سال‌ها سرعت، هوش و توانایی او برای فرماندهی دفاعی در بازی ازبین نرفته است. او ممکن است در حال حاضر به توانایی‌های خود در حد کامل عمل نکند اما فن دایک بدون شک در زمان مناسب به استانداردهای بالای خود باز خواهد گشت. شکی در این مورد نیست. 

۳-روبن دیاس (منچسترسیتی) 

روبن دیاس در ابتدای فصل به خاطر برخی اشتباهات گیج‌کننده در انتهای خط دفاعی منچسترسیتی زیرفشار رفته است و تیترهایی در موردش استفاده شده، اما مدافع پرتغالی همچنان نمایش‌هایی استثنایی در خط دفاعی سیتیزن‌ها ارایه کرده. حضور بی‌نظیر او که همانند فولاد محکم است امنیت را به خط دفاعی سیتی اضافه کرده. بازیکنی که در گلزنی هم موفق بوده و مدام به سمت جلو یورش می‌برد. دیاس با خونسردی در حفظ توپ از لحاظ موقعیتی در شرایط یک در مقابل یک هم عالی عمل می‌کند. این یک ویژگی ضروری برای تیم‌های پپ گواردیولاست که در آن مدافعان میانی اغلب در معرض ضد حملات حریف قرار می‌گیرند. 

۲-مارکینیوش (پاری سن ژرمن) 

با شرایطی که مسی و امباپه و نیمار در جلوی زمین تیم فرانسوی دارند و برای هر شکل از بازی آزادند تیم باید در خط دفاعی به مارکینیوش کاپیتان برزیلی تیم اعتماد کند تا حملاتی را که از طریق حفره‌های پشت سر بازیکنان طرح‌ریزی می‌شود را مهار کند. این مدافع میانی از زمانی که بازوبند کاپیتانی را از تیاگو سیلوا در ابتدای فصل 2021-2020 تحویل گرفته قدرتمند بوده است. مارکینیوش ستون قهرمانی‌های تیم در فرانسه بوده است. از زمانی که کاپیتان شده گل‌های بیشتری هم به ثمر رسانده است. موقعیت‌یابی و قدرت بدنی و توانایی او در ارسال پاس عالی است. 

۱-داوید آلابا (رئال مادرید) 

دیوید آلابا نه تنها یکی از بهترین مدافعان میانی جهان است، بلکه یکی از بهترین مدافعان چپ، یکی از بهترین هافبک‌ها و یکی از بهترین وینگرهای چپ دنیا هم هست. اگر دستکش هم به او بدهید شاید یکی از بهترین گلرهای جهان هم بشود. این ستاره اتریشی در فصلی که رئال قهرمان اروپا شد به صورت منظم در خط دفاعی تیمش حضور داشت و این فصل را هم بسیار با قدرت آغاز کرده است. این توانایی قابل توجه اوست. آلابا به همان اندازه که در حفظ توپ مقابل دروازه خودی قوی است برای تیم حریف از لحاظ گلزنی یا گلسازی هم تهدید به حساب می‌آید. او در شرایط تحت فشار به خوبی مالکیت توپ را حفظ می‌کند و موقعیت‌هایی عالی برای تیمش می‌سازد.