مرد بلندبالا، خطرناک‌ترین دشمن اسکوچیچ!
"هنوز سال‌های زیادی در راه است، هرطور شده اجازه نمی‌دهم این شانس از دست برود. حتی خود “وازا”(وین رونی) چند وقت پیش بهم گفت، من رکورد او را خواهم شکست"
ورزش سه: رکورد خیره کننده گل بابی چارلتون از بهترین هافبک‌های منچستر یونایتد، انگلستان و جهان در دوران خود، با ۴۹ گل در ١٠٦ بازی برای تیم ملی انگلستان تا ۴۵ سال طولانی دوام آورد.
هم دوره‌ای و مهاجم مشهور هم دوران او، جیمی گریوز در جام جهانی ٦٦ با کم لطفی و صدمه دیدگی تنها تهدید کننده رکورد چارلتون بود که با ٥٧ بازی فقط به ٤٤ گل رسید. با نگاهی به تعداد بازی‌ها، بی تردید گریوز می‌توانست رکورد چارلتون را به‌راحتی جابه‌جا کند. مستحق هم بود.
در دهه هشتاد و اوایل نود "گاری لنیکر" مجری فعلی برنامه MOTD در بی بی سی و گلزن معروف تاتنهام و بارسلونا، تنها کسی بود که برای شکستن رکورد چارلتون به‌طور جدی خیز برداشت. اما در آخرین بازی خود برای انگلستان با از دست دادن پنالتی مقابل دیدار دوستانه برار برزیل در یک قدمی رکورد متوقف شد؛ ٤٨ گل در ٨٠ بازی، در برابر ٤٩ چارلتون.
با ظهور مایکل اوون جوان در جام جهانی ١٩٩٨ و گل دیدنی و تاریخی مقابل آرژانتین دیگر مطمئن بودیم با وجود تعدد تیم‌ها و بازی‌های بین المللی، اوون رکورد چارلتون را فرو خواهد ریخت. بار دیگر صدمه دیدگی‌های او در دوره پایانی حرفه‌ای دلیلی شد تا به ٤٠ گل اکتفا کند.
همبازی جوانتر اوون، وین رونی بود که در فوریه ٢٠٠٣ با ١٧ سال و ١١١ روز، جوانترین بازیکنی شد که برای انگلستان بازی کرد. در سپتامبر همان سال رکورد دیگری را فرو ریخت؛ جوانترین بازیگری که برای "سه شیر" گل زد. رونی بعد از پل کاسگوین در دهه نود، مستعدترین بازیکن انگلیس دوران خود در آن دهه بود که فوتبال را غریزی ارائه می‌داد. سرنوشت چنین رقم زده بود. از اورتون به منچستر یونایتد پیوست و در دو جبهه باشگاهی و ملی گلزنی خود را آغاز کرد. چارلتون نه‌تنها رکورد گلزنی در انگلستان را در دست داشت بلکه بهترین گلزن تاریخ منچستر یونایتد هم بود.
اینبار می‌دانستیم از راه می‌رسد، مدتی بود که انتظارش را داشتیم. در ۸ سپتامبر ۲۰۱۵ حدود ساعت ۹:۲۵ شب وین رونی پنجاهمین گل ملی خود را به ثمر رساند تا رکورد سر بابی چارلتون را بشکند و بهترین گلزن تاریخ انگلستان شود. این رقم به ۵۳ رسید. رکورد چارلتون منچستری توسط منچستریِ دیگری فرو ریخت.
دو سال بعد از آن وین رونی در ژانویه ۲۰۱۷ رکورد گلزنی سر بابی چارلتون برای منچستریونایتد را با ۲۵۰مین گل خود برای این باشگاه شکست. گل‌های چارلتون بین سال‌های ۱۹۵۶ تا ۱۹۷۳ در ۷۵۸ بازی به ثمر رسید در حالی‌که گل‌های رونی با ۵۴۶ بازی پس از پیوستن او به باشگاه از اورتون در سال ۲۰۰۴ به‌دست آمد.
همیشه این احساس را دارم به رونی کم لطفی بسیاری در انگلستان شد و رکوردهای متعدد او که ده‌ها صفحه را سیاه خواهد کرد به اندازه کافی قدردانی نشد. روزی از او جداگانه حرف خواهم زد. ولی بدون شک با فاصله بهترین بازیکن نسل خود در انگلستان بود.
از ۲۰۱۵ هری کین ۴۹ گل در ۶۸ بازی
سال گذشته با ۴۹ گل و برابری با گلزنی چون گری لنیکر مشترکا در رده بندی گلزنان تاریخ انگلیس، تیتر خبرها شد. اکنون او صعود کرده و در رده دوم قرار دارد و نامش در فهرست مهاجمان برجسته‌ای که پیراهن انگلیس را به تن کرده‌اند، تثبیت شده است.
هیچیک از ما او را جدی نگرفتیم، تعاریف در حد «بد نیست» باقی ماند. شاید او فاقد گیرایی و جذابیت گلزنان اشاره شده است اما رکورد گلزنی او بدون شک قابل تحسین است. با پوچینیو شم گلزنی خود را تقویت کرد و در دوران کوتاهی که با خوزه مورینیو، شروع به‌کار کرد؛ به فرم و استایل کاملاً جدید و کامل‌تری دست یافت. نه‌تنها مهارت در تمام کردن و فتح دروازه را از دست نداد بلکه به پاس دادن و دفاع کردن هم پرداخت و بینش و نگرش بیش از حد در سراسر میدان و روند بازی، او را به بازیکن بسیار خطرناک‌تری تبدیل کرد.
حالا صحبت فقط از این است؛ چه مدت طول خواهد کشید تا او در صدر فهرست بهترین گلزنان تاریخ تیم ملی فوتبال انگلستان قرار گیرد و رکورد ۵۳ گل وین رونی را فروپاشد. او تنها با ۶۹ بازی و اختلاف تنها ۴ گل به‌زودی جایگاه خود را ناباورانه در تاریخ ثبت خواهد کرد. با توجه به رکورد خوب او در جام جهانی و تصاحب کفش طلا در سال ۲۰۱۸، دیگر هیچ چیز دور از انتظار نیست. البته بیاییم دعا کنیم که این گلزن بالفطره و احتمالا دشمن شماره یک مدافعان ما در بازی مقابل ایران و دراگان اسکوچیچ آن فرم همیشگی را نداشته باشد.
اگر تیم گرت ساوتگیت سر مربی انگلیس بخواهد بعد از نیمه نهایی جام جهانی ۲۰۱۸ و نایب قهرمانی در یورو ۲۰۲۱، با پتانسیل کامل، نمایش خوبی در جام جهانی داشته باشد، گل‌های او عامل کلیدی خواهد بود.
در عین حال، شاید چند ماه بعد، در جام جهانی آتی قطر در ماه نوامبر ۲۲ یا حتی پیش از آن، این بازیگر ۲۸ ساله انگلیسی به رکوردی خارق العاده دست یابد. هضم ان برای بسیاری در دنیای فوتبال همچنان سخت است و احتمالا خودش فقط خوابش را دیده بود. قابل اشاره و جالب است که بدانید؛ او به جای وین رونی به زمین آمد و فقط ۷۹ ثانیه طول کشید تا اولین گل خود را برای انگلستان به ثمر برساند. تنها به چند ثانیه نیاز داشت. با نگاهی به گذشته، این نشانه کاملاً آشکاری است؛ سرنوشت پر عظمت مقدر شده بود. روز بعد، عنوان صفحه ورزشی "سان" از آینده می‌گفت:
“Coming to get Roo”
شاید باورنکردنی به‌نظر رسد ولی عنوان مشخصا به شکستن رکورد وین رونی اشاره می‌کند آن هم بعد از اولین گل.
خانم‌ها و آقایان و دوستان فوتبالی؛ آقای "هری کین" در خدمت شماست.
آنچه می‌خوانید، اگر بخوانید، خلاصه و برگرفته از متن و گفتوگوی هری کین با فور فور تو Four Four Two در شماره جولای ۲۲ است:
خاطره دوران کودکی و آن پیروزی تاریخی مقابل آلمان
گاهی اوقات، ساده‌ترین چیزها می‌تواند شما را به خاطرات دوران کودکی بازگرداند. زمانی که پیراهن قدیمی تیم ملی انگلستان را می‌بیند و به سمت آن می‌رود: «این یکی» و فوراً آن را با لحظه‌ای پیوند می‌دهد که هرگز فراموش نکرده است. زمانی که انگلیس، آلمان را ۵-۱ در هم کوبید. زمانی که یک عصر سپتامبر مقابل تلویزیون نشست و شاهد دیداری بود که سال‌های آینده الهام‌بخش او بود. «یک بازی باورنکردنی بود، کی بود؟، ۲۰۰۱؟، هشت ساله بودم، از اون سن فقط چیزی‌هایی را به یاد دارید که در ذهن شما به شکلی حک شده است. هت‌تریک مایکل اوون، گل استیون جرارد و امیل هسکی. حقیقتا شگفت انگیز است.»
در حالی‌که او پیروزی انگلیس را تماشا می‌کرد، آن کودک هشت ساله با چشمان گشاد نمی‌دانست، چه آینده‌ای در انتظار است. کفش طلای جام جهانی، لحظه معروف خودش در برابر آلمان در یورو ۲۰۲۰، و در حال حاضر بیشتر از گل‌هایی که اوون در کل دوران حرفه‌ای برجسته‌اش برای انگلستان به ثمر رساند.
"در آن زمان حتی در مورد آن فکر هم نمی‌کردم!، واقعیت در حال حاضر بسیار فراتر از بزرگترین رویاهای آن پسر بچه ٨ ساله است. ٤٩ گل برای انگلیس واقعاً خاصِ. و باید اقرار کنم تا اینجا، یک سفر شگفت انگیز بوده.»
اولین بازی و اولین گل برای انگلیس
«اولین بازی زیر پرجم سه شیر هم یک روز شگفت انگیز بود. تمام خانواده ام آنجا بودند، یک روز فوق العاده، یک بازی باورنکردنی. تمام خانواده، مادر و پدرم، برادرم، همسرم و بقیه خانواده بزرگ ما. همه در آنجا بودند و خیلی هم هیجان زده تا ببینند آیا من اولین بازی ملی را انجام می دهم یا نه. خوشبختانه به زمین امدم.»
"خاطره همه اینها هنوز برای من زنده است.
منتظر آمدن بودم، انگار حدود ١٠ دقیقه کنار زمین منتظر بودم، توپ از بازی خارج نمی شد!، بالخره به جای وازا وارد زمین شدم و تماشاگران استقبال زیادی کردند، تشویق هواداران حرف نداشت. بعد از ان به این فکر بودم "آیا می تونم گل بزنم؟" آیا می تونم به تیم کمک کنم؟ در کمتر از دو دقیقه، پاسخ‌ها همه مثبت بود. به ثمر رساندن گل در ۷۹ ثانیه، فکر میکنم این فقط یک رقم به حساب میاد، اون گل تمام آرزوهایم بود. بازی برای انگلیس در ومبلی، گلزنی در اولین بازی، همه چیز در آن لحظه به حقیقت پیوست. هنوز آن را به وضوح به یاد دارم، آن توپی که از روی خط عبور می کرد و به صورت مخفیانه و ارام به تیرک عقب دروازه خورد.
این قطعاً برای همیشه از خاص ترین لحظات زندگی من خواهد بود گلزنی و حضور همه خانواده ام در آنجا. بهتر از این نمی توانست پیش برود. این همیشه یک موفقیت بزرگ در دوران حرفه ای من خواهد بود، زیرا بازی کردن برای کشور آسان نیست. این حقیقتا شروع همه چیز بود و من را در فوتبال جهانی جا انداخت."
"هر فصل خیلی سریع می گذرد، ما بازی های زیادی انجام می دهیم - تقریباً ٤٩ هفته از سال را یکی پس از دیگری بازی یا تمرین می کنیم، بنابراین واقعاً وقتی برای پردازش همه آن ها در ذهن خود ندارید."
تماشاگران و هواداران
از آن زمان، کین با ثبات باورنکردنی به درخشش خود ادامه داده است، ثباتی که باعث می‌شود فراموش کنیم حتی پس از اولین گل او مقابل لیتوانی، هنوز تعداد قابل توجهی از مردم در سراسر انگلیس کین را مرد موفق یک فصلی می‌دیدند. ظهور خارق‌العاده او در تاتنهام حیرت انگیز بود. بعد از یک‌سری دوره‌های قرضی نسبتاً غیرقابل توجه در لیتون اورینت، میلوال، لستر و نوریچ، تا یکی از مرگبارترین گلزنان لیگ برتر. برخی سؤال می کردند آیا می‌تواند ادامه دهد. تماشاگران اپوزیسیون تاتنهام در طول بازی‌های باشگاهی حتی سرود "یک فصل شگفت انگیز" سر دادند. مردی برای یک فصل و سپس تمام خواهد شد. اکنون می‌دانیم، آن سرودها چقدر پوچ به‌نظر می‌رسد.
«می‌دانم، بله، از این شعارها میشه برای رفتن به سوی موفقیت‌های بزرگ‌تر بهره برد. مردم طرفدار تیم خودشون هستند، همیشه آهنگ می‌خوانند و آنچه را که دوست دارند؛ می‌گویند. من این را به‌نوعی تعریف و تمجید قلمداد میکنم. در مورد شما شعار می‌دهند به‌خاطر اینکه شما احتمالاً یکی از بازیکنان برتر تیم مقابل هستید، از اینرو از آن به‌عنوان انگیزه استفاده میکنم. اگر آنها در مورد شما آواز می‌خوانند، شما باید کار درستی برای تیم خود انجام داده باشید. در اوایل کارم کاملاً متمرکز بودم. هنوز هم هستم. کلا کسی بودم که می‌خواستم استوار و دائمی برای سال‌های بسیار طولانی ادامه دهم. الان فقط ٢٨ سال دارم، هنوز زمان زیادی برای پیشرفت در پیش است، بنابراین این کاری است که سعی خواهم کرد تا پایان انجام دهم؛ به این شکل فکر میکنم. وقتی هفته به هفته بازی می‌کنید، گاهی مردم سفر و دورانی را که پشت سر گذاشته‌اید؛ فراموش می‌کنند. این یک سفر ساده نبود. باید به‌صورت قرضی می‌رفتم، باید صبور می‌ماندم، باید منتظر فرصتم می‌نشستم.
همیشه کسی بوده‌ام که هر لحظه در تمرینات، برای بهتر شدن، بازی قبل را در ذهنم تجزیه و تحلیل می کنم تا بهتر شوم، و این به من کمک کرد تا به جایی برسم که امروز در آن قرار دارم. می‌دانم، در جوانی چگونه تلاش می‌کردم تا روزی جای بازیکن ثابت دیگری را در تیم بگیرم، و مطمئنم بازیکنان جوانی وجود دارند که به من نگاه می‌کنند تا همین کار را انجام دهند. بنابراین حتم دارم، پایم را از روی گاز بر نمی‌دارم. تا جایی که ممکن است برای انگلیس بازی خواهم کرد. فکر میکنم کمی احساساتی شدم"
دیدار با آلمان در یورو ٢٠٢١
هری کین پیروزی مقابل آلمان در مرحله یک‌شانزدهم نهایی در یورو ٢٠٢١ را به‌عنوان یکی از سه لحظه برتر دوران حرفه‌ای خود با پیراهن انگلیس تا این لحظه توصیف می‌کند.
"فشار زیادی روی آن مسابقه بود، انتظارات زیادی وجود داشت، بازی در خانه و مقابل تیم بسیار خوب آلمان. این یک بازی بسیار ویژه بود. هر کسی که در بازی بود یا آن را از تلویزیون تماشا کرد، خوب می‌داند. جمعیت دیوانه شدند، و ترانهSweet Caroline (ترانه معروف نیل دایاموند ١٩٦٩) بعد از بازی، موهای بدنم را حقیقتا بلند کرد. حتی الآن هم فکر کردن در مورد بازی احساساتی و هیجان زده‌ام می‌کند. یادم می‌آید در مصاحبه بعد از بازی هم کمی احساساتی شدم، فقط صدای آواز هواداران را می‌شنیدم. به‌ویژه در دوران سختی برای همه جهان، پس از کووید بود، و دیدن اینکه همه در آن واحد لذت می‌برند شگفت‌انگیز بود. وقتی گل اول و گل دقایق آخر دوم من به ثمر رسید، شما فقط آدم‌ها را می‌دیدید که در سراسر استادیوم از شادی به پرواز در آمده بودند. سپس فیلم‌های مردم در خیابان‌ها و خانه‌ها. با آگاهی از اینکه پیروزی تمامی مردم، تمامی کشور را گرد هم آورده است، این احساس واقعاً بی همتایی است. مسابقات و تورنمنت‌های بزرگ این کار را انجام می‌دهند. هر زمان در یکی از تورنمنت‌ها حضور دارید، این فرصت همیشه وجود دارد."
نیمه نهایی یورو و آن پنالتی
هشت روز پس از آن شادی آلمان، کین در ومبلی بزرگترین ضربه زندگی خود را زد. در نیمه اول وقت اضافه مقابل دانمارک، انگلیس صاحب یک پنالتی شد تا آنها را برای اولین بار در آستانه حضور در فینال تورنمنت بزرگ تاریخی قرار دهد.
"بدیهی است کسی هستم که پنالتی‌های زیادی می‌زنم و زیاد هم روی آن تمرین میکنم. بنابراین وقتی پنالتی می گیریم، اگرچه اعصاب خردکن است، وقتی توپ را روی نقطه پنالتی می‌گذارم، به روال همیشگی ادامه می‌دهم. در هر بازی، هر بار که پنالتی می‌گیریم، همین کار را می کنم. بازی سختی بود، وقت اضافه و بدن خسته، آنطور که می‌خواستم به توپ ضربه نزدم. گاهی اوقات این اتفاق می‌افتد. همانطور که توپ به سمت گوشه پایین دروازه حرکت کرد؛ دروازه‌بان، کاسپر اشمایکل نیز به آن سو رفت. فکر نمی‌کنم زمان کافی وجود داشته باشد. همه چیز خیلی سریع اتفاق می‌افتد، به محض اینکه به بالا نگاه می‌کنید و دروازه‌بان توپ را مهار می‌کند، واکنش غریزی مهاجم است. شما همیشه امیدوارانه به دنبال ریباند یا بازگشت توپ هستید. دیدن بازگشت توپ به سوی من احساس خوبی بود، اینبار معطل نکردم. اینها همه از حواشی ظریف فوتبال است که برد و باخت را تعیین می‌کند. این یکی، اقبال من بود.»
جام جهانی قطر، امیدها و آرزوها
"رسیدن به نیمه نهایی، رسیدن به فینال. ما می‌خواهیم برنده شویم، این هدف نهایی است. ما باید تلاش کنیم از شتابی که طی این چند ساله ایجاد کردیم استفاده کنیم و ببینیم آیا می‌توانیم امسال کار خاصی انجام دهیم. هدف نهایی برای ما به‌عنوان یک تیم، پیروزی در بازی‌ها، بردن تورنمنت‌های بزرگ است. من هنوز جوان هستم؛ فقط ٢٨ سال دارم، بنابراین هنوز حس میکنم زمان زیادی در دوران حرفه‌ای‌ام باقی مانده است. اهداف زیادی در افق دارم، یک سال بزرگ در پیش است، یک تورنمنت بزرگ دیگر در زمستان. همه چیز خیلی سریع اتفاق می‌افتد، قبل از اینکه بفهمیم خواهد رسید و برای آن واقعا هیجان‌زده هستم. امیدوارم بتوانم چند گل دیگر هم بزنم."
"جام جهانی به‌راستی خیلی خاص است و کفش طلای جام جهانی و وارد شدن به فهرست برجسته‌ای از نام‌های تاریخ از جمله رونالدو، گرد مولر، اوزه بیو و لینه‌کر. وقتی به این بازیکنان فکر می‌کنید، و بازیکنانی که در آن جام جهانی ٢٠١٨ بازی می‌کردند، گرفتن کفش طلا در اولین جام جهانی باورنکردنی بود. این جایگاه ویژه‌ای در قلب من دارد."
الهام برای نسل جوان
نمایشگاه جدیدی که به کین در موزه لندن اختصاص داده شده است، از ٢١ می آغاز شده و تا دسامبر ادامه دارد. طیف گسترده‌ای از یادگاری‌های او از جمله پیراهن‌ها، جوایز و نشان "ام بی ای" که در سال ٢٠١٩ از الیزابت، ملکه انگلستان دریافت کرد، کین امیدوار است با نمایشگاه خود الهام بخش جوانان باشد.
«موزه لندن از تمامی والدین تقاضا کرد تا پسران و دختران خود را تشویق کنند تا به تماشای موزه بروند. تمام یادگاری‌های من در آنجا است، جوایز من، کفش‌های طلایی من. این مکانی است که مردم می‌توانند به آنجا بروند و آنچه را که در این مسیر طولانی با کار و تلاش مداوم و فداکاری به دست آورده ببینند. به‌راحتی به اینجا نرسیدم، فقط صعود نبود. بالا و پایین‌های بسیاری داشتم. البته مدال "ام بی ای" چیزی است که به‌نوعی آن را فراموش نمی‌کنم، اگرچه شاید به این دلیل که به فوتبال مرتبط نیست، شما تقریباً آن را فراموش می‌کنید. شما هرگز در مورد چیزهایی مانند آن خواب نمی‌بینید. رویای گلزنی و کاپیتان شدن را دارید اما دریافت آن، در آن دوران فوق العاده بود. با همسر و خانواده‌ام به کاخ رفتیم و آن لحظه خاص را بار دیگر با هم تقسیم کردیم. تقدیری بود برای گرد آوردن و متحد کردن مردم در دوران جام جهانی.
من اکنون سه فرزند دارم و فکر میکنم الهام بخشیدن به نسل جوان و کمک به آنها برای درک آنچه برای فوتبالیست شدن لازم است، مهم است. هم فراز و هم نشیب‌ها. همسرم به‌خوبی می‌داند که من موقعیتم را به‌عنوان کاپیتان انگلیس بسیار جدی می‌‌گیرم.
فعالیت‌های خیریه
در طول دوران بیماری همه‌گیر کووید، مشکلات مالی تیم‌های لیگ پایین‌تر را به‌شدت تحت تأثیر قرار داد، کین با حرکتی غیرمعمول به اولین باشگاه خود لیتون اورینت کمک مالی کرد. اهدای پول و مجموعه‌ای از اهداف خوب در سراسر شرق لندن، از جمله بیمه پزشکی (ان اچ اس)، سازمان خیریه سلامت روان ذهن، باشگاه تامی برای جانبازان جنگ و آسایشگاه کودکان.
."وقتی جوان هستید، تمام چیزی که به‌عنوان فوتبالیست به آن فکر می‌کنید، فوتبال است، کاملا هم درست است. اما وقتی موفق شدید، متوجه می‌شوید که مسئولیت‌های دیگری نیز در راه است. افرادی هستند که تک تک حرکات شما را زیرذره بین می‌برند، مردم به شما گوش می‌دهند، و شما باید سعی کنید تا جایی که ممکن است از قدرت و تاثیر خود استفاده کنید. مطمئناً شما قرار نیست همه چیز را تغییر دهید، غیرممکن است، اما از هر طریقی که ممکن است کمک کنید، این همان کاری است که من سعی در انجام آن دارم. وقتی بزرگ می‌شدم، همیشه به فوتبالیست‌ها نگاه می‌کردم، نه فقط به کارهایی که در زمین انجام می‌دهند، بلکه خارج از آن. این چیزی است که یک الگوی خوب را می‌سازد. به‌عنوان یک شخص، برایم عرضه و نشان دادن آن تصویر مثبت بسیار مهم است."
درباره آنتونیو کونته
"باز هم همه چیز خیلی سریع پیش رفت، باور نمی‌کنم الان هفت سال یا کمی بیشتر در لیگ برتر بازی میکنم. هنوز چیزهایی برای بهتر شدن و پیشرفت وجود دارد. ما هنوز در تاتنهام اهدافی داریم، قصد داریم به آنها دست پیدا کنیم. آنتونیو مربی واقعاً خوبی است و واقعاً از کار کردن با او لذت می‌برم.
او یک ذوق واقعی، انرژی و اشتیاق به تمرینات و بازی‌ها می‌آورد و شما را به کار وا می‌دارد. از اینرو شما می‌خواهید برای او، سخت کار کنید، زحمت بکشید و بدوید. او هر جا که رفته عناوینی را به‌دست آورده است، بنابراین شما به او احترام زیادی می‌گذارید. من با چند مربی برجسته کار کرده‌ام ولی کونته چیز دیگری است. احساس میکنم تحت نظر او بازی‌ام بهتر شده و امیدوارم ادامه پیدا کند.»
ارزیابی فصل گذشته
«بدیهی است بالا و پایین زیادی داشت. من بزرگترین منتقد خودم هستم، می‌دانم چه زمانی خوب بازی میکنم، چه زمانی خوب بازی نمی‌کنم، و چه زمانی میتوانم بهتر بازی کنم. کمی ناامید کننده بود، با انگلیس، رقابت‌ها خوب پیش می‌رفت اما در لیگ برتر خیر. ما به‌عنوان یک تیم، خوب کار نمی‌کردیم، ترکیبی از مسائل مختلف در جریان بود. اما با تمرکز و کار زیاد آن را تغییر دادم و به ارقام مناسبی در لیگ برگشتم که به آن افتخار میکنم. همه اینها بخشی از سفر است، همیشه به دنبال این هستم که در سطح بالایی بمانم، اما مواقعی در زندگی همه چیز مطابق میل شما پیش نمی‌رود و باید راهی پیدا کنید که آن را به نفع خود تغییر دهید. احساس میکنم این کار را انجام داده‌ام، اما همیشه به گذشته نگاه خواهم کرد، بعد از هر فصل، خوب یا بد، خیلی چیزها را ارزیابی میکنم تا ببینم در چه نقاطی میتوانم بهترعمل کنم.»
تاتنهام هاتسپرز و رکورد جیمی گریوز
نتایج بدون‌شک عاملی مهمی در موفقیت کین است. تیم ملی انگلستان را بیش از هر زمانی در نیم قرن گذشته به شکوه نزدیک کرده است و گلزنی‌های او اسپرز را به سطح دیگری رساند: اولین فینال لیگ قهرمانان اروپا و مقام دوم در لیگ برتر، بالاترین جایگاه اسپرز از سال ١٩٦٣. سه بار کفش طلای لیگ را برده است. پس از آمدن آنتونیو کونته، قاطعانه در نیمه دوم فصل ٢٢-٢٠٢١، به فرم بسیاری خوبی بازگشت و موقعیت افسانه‌ای را در تاتنهام به‌دست آورده است. هر بار که کین دروازه حریفان را می‌گشاید، به رکورد باشگاهی جیمی گریوز با ٢٦٦ گل نزدیک‌تر می‌شود. به نظر می‌رسد فصل آینده ٢ رکورد استثنایی جابه‌جا خواهد شد.
«جیمی بازیکن شگفت‌انگیزی برای باشگاه و کشور بود، تعداد گل‌های باورنکردنی‌ای در مدت کوتاهی به ثمر رساند. این چیزی است که باید برای رسیدن به آن تلاش کرد. من هنوز چند فصل دیگر در پیش دارم، عادی خواهد بود اگر روزی رکورددار تاتنهام باشم."
وین رونی و رکورد بهترین گلزن تیم ملی انگلستان
وین رونی بعد از ١٢ سال، بعد از آغاز دوران حرفه‌ای رکورد بهترین گلزن انگلستان را به‌دست آورد. از اولین بازی کین برای انگلستان فقط هفت سال می‌گذرد. بالقوه فقط در نیمه راه حرفه‌ای فوتبال است. و در حال حاضر برای دستیابی به چیزی که بخش مهمی از میراث او را تشکیل خواهد داد، تلاش بی شائبه‌ای می‌کند.
"قرار گرفتن در میان این گلزنان معجزه است و امیدوارم روزی آنها را پشت سر بگذارم. زمانیکه وین رکورد را شکست با او بازی می‌کردم. سوئیس را ٢-٠ شکست دادیم، یک گل را من زدم، و وین یک پنالتی زد. همه می‌دانستیم او شانس شکستن رکورد را دارد و برای آن بسیار هیجان زده بودیم. فکر میکنم خیلی عجیب بود، آن شب در زمین بودم، گل زدم، و شاهد رکوردشکنی وازا بودم. او عالی بود و به محض اینکه به‌عنوان کاپیتان تیم انگلیس انتخاب شدم، کمک و توصیه‌های زیادی کرد. روزی خیلی قاطعانه گفت: من رکورد او را خواهم شکست. زمانی که وین یک لوح طلا از اتحادیه فوتبال انگلیس به‌عنوان رکوردشکنی حرفه‌ای بین المللی خود دریافت کرد، وازا از من تقاضا کرد که این لوح را به یا گرت (ساوت گیت) اهدا کنیم. خاطرم هست با لحن فروتنانه‌ای گفت؛ چند سال دیگر این را به تو پس خواهم داد. تابستان گذشته بعد از یورو دوباره او را دیدم، در فینال حاضر بود. گفتوگوی خوبی داشتیم. او اکنون سرمربی است و طرز فکری کاملاً متفاوت دارد، و اضافه کرد؛ هری خیلی خوب مشغولی، ادامه بده"
"برای من دشوار است که روی رکوردها تمرکز کنم، رکوردها شورانگیز هستند و به آنها افتخار میکنم، اما همیشه فقط به قدم بعدی، بازی بعدی و دستاورد بعدی فکر میکنم. مطمئنم وقتی ۱۰ سال دیگر بازنشسته شوم، به گذشته نگاه میکنم و همه چیز را مزه‌مزه خواهم کرد، اما در حال حاضر فقط این مشغولیت من است: «آیا میتوانم پیشرفت کنم، آیا میتوانم بهتر شوم؟»
حرف آخر
"من هرگز برای تعداد گل‌ها محدودیت یا عدد قائل نمی‌شوم. بدیهی است، شاید کلیشه باشد، اما بازی به بازی است، احساس میکنم سال‌های بیشتری برای انگلیس در پیش دارم، بنابراین اگر در هفت سال اولم ٤٩ گل زده باشم، پس دلیلی وجود ندارد که موفق نشوم در شش یا هفت سال آینده، کاری مشابه انجام دهم. "
اگر آنچه هری کین می‌گوید به حقیقت بپیوندد، او به ١٠٠ گل نزدیک می‌شود. چیزی که تنها کریستیانو رونالدو و علی دایی انجام داده‌اند. آیا رسیدن به ١٠٠ گلِ جادوییِ باورنکردنی ممکن است؟
"بیایید ببینیم چه اتفاقی می‌افتد. بیایید صبر کنیم بازی به بازی چگونه پیش خواهد رفت"
این همان طرز تفکر و دیدگاهی است که تا کنون در دوران حرفه‌ای به‌خوبی به داد کین رسیده است. او می‌تواند به عددی برسد که برای دهه‌ها بی‌نظیر باقی بماند. مهاجمی نبوده که به سرعت زیاد متکی باشد. شاید مانند بسیاری، از جمله رونی، عمر بازیگری طولانی‌تری داشته باشد. تدی شرینگهام، قهرمان دوران کودکی کین، نشان داد به‌طور فزاینده‌ای با فکر و تجربه و قرار گرفتن در موقعیت‌های خوب، میتوان دوران حرفه‌ای را تا ٣٦ سالگی ادامه داد. کین نشانه‌هایی از این ویژگی مشابه را در پیوند خود با استرلینگ در سطح ملی با انگلیس و در سطح باشگاهی با سون هیونگ مین در اسپرز نشان داده است.
٦٩ بازی، ٤٩ گل. کین در راه خروج، از کنار گروهی از بچه‌ها رد می‌شود. "اوه، این هری کین است!" یکی از آنها با هیجان فریاد می‌زند، حیرت زده است از اینکه یکی از مشهورترین افراد انگلستان را در یک بعدازظهر چهارشنبه تصادفی درO2 دیده است. حالا دیگر به‌سختی گوشه‌ای از کشور وجود دارد که هری کین بتواند از آن بازدید کند و به‌عنوان یک قهرمان ملی با او برخورد نشود. به‌زودی، او بهترین گلزن تاریخ انگلستان در تمامی دوران‌ها خواهد بود.
پانوشت:
پسرکی با لهجه متفاوت اِسِکسی که باب دل همه نیست، با کمی لکنت و زبانی که شاید برای دهانش بزرگ باشد، اینک سخنرانی خوش بیان و بسیار متفکری است و توانایی او در میدان، نگرش و تمرکز بر کار گروهی تیمی مثال زدنی است. از آن مردان خوب این روزها در دنیای فوتبال.
کسی که ثابت قدم ادامه داد و هرگز به پشت سر نگاه نکرد.
ارسال نظر