سردار دیپلماسیِ نفتی ایران
حسین فردی خودساخته بود. سرش برای پیشرفت و توسعه مردم کشورش پرشور بود. در بیان فکرش هم صداقت داشت و هم شجاعت. همه می‌دانستند صراحت لهجه‌اش از سر صداقت است و از دلش برمی‌خیزد و برای همین است که بر دل می‌نشیند.
محمدحسین عادلی در روزنامه شرق نوشت: برایم بسیار ناگوار و سخت است که درباره دوست دیرین خود بنویسم که اصلا انتظار سفرش را به این زودی به آن سوی دنیایی دنی نداشتم. او در روز شهادت مولا علی(ع) به لقای خدای خویش شتافت! حسین کاظم‌پور دوست، برادر و همکاری اثرگذار بود. نمی‌توانستی با او بنشینی و او با سخنان صادقانه و شجاعانه‌اش تو را تحت تأثیر قرار ندهد و با ارائه نگاهش تو را به فکر فرو نبرد که می‌توان جور دیگر دید و می‌توان کار دیگر کرد؟
حسین فردی خودساخته بود. سرش برای پیشرفت و توسعه مردم کشورش پرشور بود. در بیان فکرش هم صداقت داشت و هم شجاعت. همه می‌دانستند صراحت لهجه‌اش از سر صداقت است و از دلش برمی‌خیزد و برای همین است که بر دل می‌نشیند.
حسین را از همان سال اول دانشکده که شناختم ذهنی پرسشگر، جست‌وجوگر و سری پرشور داشت. وقتی بعد از اخذ لیسانس برای فوق‌لیسانس مدیریت بازرگانی MBA به آمریکا رفت به انجمن اسلامی دانشجویان ملحق شد و فعالیت می‌کرد. پس از بازگشت به استخدام گروه صنعتی مینو در آمد و به‌زودی توجه کارآفرینان بزرگ آن روزگار نظیر لاجوردی‌ها را به خود جلب کرد.
اما انقلاب که شد گویی که راه را برای توسعه کشور بازشده می‌دید. به‌زودی علاقه به خدمت و هوشمندی‌اش توجه سران و مدیران انقلاب را به خود جلب کرد و از او در سمت‌های مختلف در بخش بازرگانی استفاده کردند. و چون خوش درخشید و لیاقت داشت وزیر بازرگانی شد.
در شبی که او قرار بود در مرکز حزب جمهوری درباره تورم صحبت کند همراه با سران حزب در آن انفجار زیر خروارها آوار رفت. با آنکه برخی یاران او نظیر محمد رواقی و امین‌زاده شهید شدند، ولی تقدیر این بود که او زنده بماند و خدمت کند. او سپس در دوران مهندس موسوی به معاونت بین‌الملل و اقتصادی وزارت خارجه رفت و در دوران سخت جنگ خود را دیپلماتی شایسته و مؤثر نشان داد.
پس از آن به وزارت نفت منتقل و عهده‌دار امور بین‌المللی شد و فروش نفت در آن دوران سخت را بر عهده گرفت. پس از آن دورانی را به‌عنوان سفیر ایران در ژاپن گذرانید و دوباره به نفت آمد و به عنوان نماینده جمهوری اسلامی ایران در اوپک عهده‌دار دیپلماسی نفتی ایران شد.
حسین کاظم‌پور را همه به چند صفت بارز می‌شناسند؛ وطن‌پرستی و ستیهندگی برای اعتلای نام جمهوری اسلامی ایران. در دوران اوپک با چهره‌‌ای خندان ولی پر از اراده برای منافع ایران در بازار نفت می‌جنگید. زمانی که این‌جانب دبیر کل سازمان صادرکنندگان گاز بودم شاهد بودم که ایشان چگونه به عنوان نماینده جمهوری اسلامی ایران از منافع کشور دفاع می‌کرد. کاظم‌پور با صداقت و صراحت لهجه و با شوخی و جدی بر سر تأمین منافع کشور با همه از جمله مقامات به مجادله می‌پرداخت. او فردی رانت‌خوار نبود. خودش با لیاقت بالا آمده بود و از همین‌رو با رانت‌بازان میانه خوبی نداشت.
هرگز از اینکه شهیده زنده انفجار حزب جمهوری بود استفاده‌ای نکرد و اغلب این موضوع را پنهان می‌کرد و بالاخره اینکه او در راه خدمت خود هرگز ملاحظات جناحی را در نظر نمی‌گرفت و فقط به منافع ملی فکر می‌کرد.
حسین کاظم‌پور اردبیلی از خود خدمات و یادگارهای زیادی به جای گذاشت. دوستان و همکارانش همدرد خانواده محترم او و داغدار فقدانش هستند. یاد حسین کاظم‌پور در دل همه دوستان و همکارانش به‌عنوان رفیقی شفیق و صدیق زنده خواهد بود. یادش گرامی‌باد!
نظر کاربران
روحش شاد ویادش گرامی.
روحش شاد و قرین رحمت
روحش شاد لعنت خدا بر اونایی که همصدا با آمریکای جنایتکار نیروهای نظامی و زحمتکش ما ازجمله سپاه رو زیر سوال می برن
روحش شاد و نامش همیشه به یاد باد