بازار گرم آرایش زیرزمینی زنان در روز‌های کرونا

روزنامه ایران: یک سری از آرایشگاه‌های بدون مجوز، حسابی از آب گل آلود ماهی گرفتند و به‌ دلیل این که آرایشگاه‌های دارای مجوز تعطیل بودند و ادامه فعالیت برایشان مقدور نبود، مشتری‌ها را به‌ سمت خود کشیده‌اند.

«با شیوع ویروس کرونا به مشاغل زیادی در کشور آسیب وارد شد. اما در این میان، صنف آرایشگران، بویژه آرایشگران زنانه، دچار آسیب‌های جبران‌ناپذیری شدند، زیرا تا همین چند روز پیش در هیچ شرایطی امکان فعالیت نداشتند. این در حالی است که به‌ گفته برخی از آرایشگران تعداد زیادی از آنها به مرز ورشکستگی رسیده و به ناچار سالن‌ها را تعطیل کرده‌اند.

نسترن، مدیر آرایشگاهی در منطقه پیروزی تهران، با بیان این که تمام اسفندماه و فروردین ماه به‌ خاطر شیوع بیماری کرونا مجبور به بستن سالن شده است، به «ایران» می‌گوید: «سالن استیجاری است اما خوشبختانه صاحب ملک خوبی دارم. کلاً اسفند و فروردین وقتی دید که کار نمی‌کنم، فقط نصف اجاره را دریافت کرد اما این ماه گفته که به‌ دلیل مشکلات مالی همه اجاره را باید واریز کنم. چند روز است که با اطلاعیه‌ای که از رسانه‌ها به گوشم رسیده، سالن را باز کرده‌ام اما نگرانی از انتشار ویروس خیلی برایم ترسناک است.

با این که تمامی پروتکل‌های بهداشتی را رعایت می‌کنیم اما باز هم شنیدن اسم کرونا ترس دارد. به محض این که مشتری وارد سالن می‌شود، می‌گویم کفش‌ها را درآورده و دمپایی بپوشند و دست‌ها و صورت خود را با آب و صابون بشویند. باید بهداشت را برای حفظ سلامت خود و مشتری‌ها رعایت کنیم اما بعضی از مشتری‌ها از این قضیه ناراحت می‌شوند و می‌گویند که ما تمیز هستیم و نیازی نیست که دوباره دست و صورت را بشوییم و به حالت قهر سالن را ترک می‌کنند. به همه مشتری‌ها هم ماسک و دستکش می‌دهیم و پرسنل سالن هم از شیلد و گان استفاده می‌کنند.

ماهیگیری برخی سالن‌ها از آب گل‌آلود

الهام هم آرایشگاهی در منطقه شهرری دارد. به گفته الهام، اتحادیه، چهار روز است که اعلام کرده می‌توانیم سالن را باز کنیم. سالن هم از ۲۰ اسفند بسته بود، حتی حالا که فقط ۴ روز است مشغول فعالیت هستیم، باز هم زمزمه‌های بسته شدن دوباره وجود دارد. به‌ خاطر این تعطیلی‌ها خیلی ضرر کردم؛ به‌خصوص این که مواد مصرفی مانند کراتین که تاریخ انقضا دارد را به طور کامل، از دست دادم. علاوه بر این، خیلی‌ها از بهمن ماه بیعانه داده بودند، مجبور شدم قرض کنم تا بیعانه‌ها را بازگردانم. در این میان یک سری از آرایشگاه‌های بدون مجوز، حسابی از آب گل آلود ماهی گرفتند و به‌ دلیل این که آرایشگاه‌های دارای مجوز تعطیل بودند و ادامه فعالیت برایشان مقدور نبود، مشتری‌ها را به‌ سمت خود کشیده و حالا ما بدون مشتری مانده‌ایم. خیلی از همکارانم به‌ خاطر مشکلات مالی شدید ورشکست شده و مجبور به تعطیلی سالن شدند. این روزها هم که ما به سختی در ساعات محدودی آرایشگاه را باز می‌کنیم، باز هم مردم از ترس شیوع بیماری، خیلی به ندرت مراجعه می‌کنند.

با وجود این برای جلوگیری از انتشار بیماری هر شب سالن را ضد عفونی می‌کنیم. درب ورودی سالن هم دستکش، ماسک و الکل برای ضدعفونی گذاشتیم و در اختیار مشتریانی که ماسک و دستکش به همراه ندارند، قرار می‌دهیم. به‌ دلیل تعطیلی نزدیک به دو ماه و از دست دادن مشتری‌های شب عید و نبود مشتری در این روزها با وجود باز کردن سالن، اگر اتحادیه وامی در اختیار ما قرار دهد از ورشکستگی و نابودی این صنف جلوگیری می‌شود.»

شادی، کارمند یکی از سالن‌ها در منطقه هفت‌حوض هم مشکلات مالی و رعایت مسائل بهداشتی را از سختی‌های دوران کرونا می‌داند و می‌گوید: در دوران تعطیلی سالن، خیلی از مشتری‌ها تماس می‌گرفتند و با اصرار درخواست مراجعه به سالن را داشتند اما ما به‌ دلیل حاد بودن شیوع بیماری نزدیک به دو ماه به طور کامل بسته بودیم و به همین خاطر هم ضررهای مالی زیادی دیدیم. هیچ چیز مانند سلامتی اهمیت ندارد. با وجود ضررهای مالی زیاد باز هم به لحاظ ضدعفونی‌کردن سالن و رعایت مسائل بهداشتی با وجود بالابودن قیمت موادضدعفونی‌کننده، کوتاهی نمی‌کنیم.»

با شیوع کرونا، آرایش ۲۷ عروس را کنسل کردم

مریم، سالن‌داری در کرج است که از ابتلا به بیماری خیلی هراس دارد. به گفته مریم مشتری فقط با یک نفر (آرایشگر) ارتباط دارد اما ما با چندین نفر در تعامل هستیم. با وجود این که مسائل بهداشتی را کاملاً رعایت می‌کنم اما باز هم خیلی می‌ترسم که مبتلا شوم. چاره‌ای نیست تا همین جا هم خیلی ضرر کرده‌ام و مجبورم در سالن را باز نگه دارم. شب عید ۲۷ عروس وقت گرفته بودند و بیعانه داده بودند. معمولاً هر ساله شب‌های عید از ۷ صبح تا ۱۰ شب کار می‌کردیم اما امسال هم به‌ خاطر بازگرداندن بیعانه‌ها و هم موادی که خریده بودیم و تاریخ مصرف آنها گذشت خیلی خسارت دیدیم.

این روزها با بازگشایی دوباره سالن، مشتری‌های جدید قبول نمی‌کنیم و با تماس قبلی با مشتری‌ها مطمئن می‌شویم که قرنطینه بودند. بعد آنها را پذیرش می‌کنیم آن هم بدون همراه. الکل، ماسک، دستکش و گان در سالن وجود دارد و در اختیار مشتری‌ها قرار می‌دهیم. چون هم سلامت خودمان و هم سلامت مشتریان مطرح است. خودم به شخصه فقط روزی دو مشتری قبول می‌کنم آن هم سعی می‌کنم که تمامی مسائل بهداشتی را رعایت کنم.»

به کمک‌های دولت نیازمندیم

مونا ولی‌زاده، نایب‌رئیس اتحادیه آرایشگران شهرری با اشاره به این که اکثر سالن‌های آرایشگاه‌ها، استیجاری هستند، به «ایران» می‌گوید: از آنجایی که باید آرایشگاه‌ها در ساختمان‌هایی با مجوز اداری یا تجاری باشند، اجاره ماهانه آنها خیلی سنگین است. این در حالی است که حدود دو ماه آرایشگران به طور کامل تعطیل بودند و از پرداخت اجاره‌بهای ساختمان برنمی‌آمدند. یکی از عمده مشکلاتی که با شیوع بیماری برای آرایشگران ایجاد شد این است که دوران طلایی ماه‌های رجب و شعبان همچنین عید نوروز که برای آرایشگران بسیار باارزش بود، از دست رفت. از دیگر مسائلی که این روزها آرایشگران دارای مجوز با آن دست و پنجه نرم می‌کنند این است که بسیاری از کارمندانی که در آرایشگاه‌ها کار می‌کردند و در فضای مجازی پیج (صفحه شخصی) داشتند یا با مشتریان در ارتباط بودند به‌صورت پنهانی، سالن‌های آرایش زیرزمینی راه انداخته یا در خانه‌های خود آن هم بدون رعایت پروتکل‌های بهداشتی مشتری‌ها را به محل‌های مورد نظر خود کشانده و از این طریق سود زیادی بردند.

در حالی که با بازگشایی سالن‌های آرایش در روزهای اخیر با همین کار به ورشکستگی سالن‌دارها دامن می‌زنند. از این‌ رو خواهشمندم به‌ دلیل عدم رعایت بهداشت در محیط‌های زیرزمینی و حفظ سلامت مردم، در رسانه‌ها از جمله صداوسیما و فضای مجازی باید به مردم توصیه شود که از مراجعه به این اماکن به شدت پرهیز کنند. مشکل دیگری که این روزها برای آرایشگران بسیار نمود دارد این است که مجبور هستند، مانند محیط‌های بیمارستانی یا درمانگاه‌ها به‌ صورت کامل و لحظه‌ای در حال ضدعفونی‌کردن فضا باشند و کاملاً پروتکل‌های وزارت بهداشت را رعایت کنند، اما بحث اینجاست که برای تهیه تمامی مواد از جمله ضدعفونی‌کننده‌ها، ماسک، گان، شیلد و دستکش مجبور هستند از بازار آزاد خرید کنند و همین قضیه هم بار سنگینی بر دوش نحیف این صنف وارد کرده است.

نبود مشتری، پرداخت اجاره‌بهای سنگین و هزینه خرید لوازم ضدعفونی، این صنف را با مخاطرات مالی زیادی روبه‌رو کرده است. تنها راه نجات صنف آرایشگران این است که حمایت‌های دولت وجود داشته باشد. مثلاً تسهیلاتی از جمله ارائه وام‌های کم بهره با شرایط ضمانت و پرداخت آسان و در اختیار قرار دادن مواد ضدعفونی، ماسک و دستکش با قیمت دولتی می‌تواند به این قشر که امروز دچار آسیب‌های زیادی شده، کمک شایانی کند.»