دعای روز سیزدهم ماه رمضان و اعمال آن

برترین‌ها: رمضان موسم بی‌قراری بندگان است برای طواف در حوالی حضرت عشق و یکی شدن در جان جهان؛ این ماه فرصتی برای سرمستی از لبیک گفتن به دعوت پروردگار است.

دعای روز سیزدهم ماه رمضان

«اللهمّ طَهّرنی فیهِ من الدَنَسِ والأقْذارِ وصَبّرنی فیهِ علی کائِناتِ الأقْدارِ ووَفّقْنی فیهِ للتّقی وصُحْبةِ الأبْرارِ بِعَوْنِکَ یا قُرّةَ عیْنِ المَساکین»

«ای خدا در این روز مرا از پلیدی و کثافات پاک ساز و بر حوادث خیر و شر قضا و قدرت، صبر و تحمل عطا کن و بر تقوا و پرهیزکاری و مصاحبت نیکوکاران موفق دار، به یاری خود ای مایه شادی و اطمینان خاطر مسکینان».

«نماز شب» سیزدهم ماه رمضان

چهار رکعت است و در هر رکعت یک حمد و بیست و پنج مرتبه توحید خوانده شود.

شروع لیالی بیض در ماه رمضان

شب سیزدهم اوّل لیالی بیض است و در آن سه عمل است اول غسل، دوم چهار رکعت نماز در هر رکعت حمد و ۲۵ مرتبه توحید، سوّم دو رکعت نماز که در شب سیزدهم رجب و شعبان نیز خوانده می‌شود و در هر رکعت بعد از حمد یس و تَبارَک الْمُلْک و توحید بخواند.

تسبیحات ده‌گانه هر روز ماه رمضان

در مفاتیح‌الجنان آمده این تسبیحات که ۱۰ جزء و هر جزء آن مشتمل بر ۱۰ سبحان‌الله است از اول تا آخر ماه رمضان هر روز خوانده شود:

«سُبْحَانَ اللَّهِ بَارِئِ النَّسَمِ، سُبْحَانَ اللَّهِ الْمُصَوِّرِ، سُبْحَانَ اللَّهِ خَالِقِ الْأَزْوَاجِ کُلِّهَا، سُبْحَانَ اللَّهِ جَاعِلِ الظُّلُمَاتِ وَ النُّورِ، سُبْحَانَ اللَّهِ فَالِقِ الْحَبِّ وَ النَّوَی، سُبْحَانَ اللَّهِ خَالِقِ کُلِّ شَیْ‏ءٍ، سُبْحَانَ اللَّهِ خَالِقِ مَا یُرَی وَ مَا لاَ یُرَی، سُبْحَانَ اللَّهِ مِدَادَ کَلِمَاتِهِ، سُبْحَانَ اللَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ،‏ سُبْحَانَ اللَّهِ الَّذِی لاَ یُحْصِی مِدْحَتَهُ الْقَائِلُونَ، وَ لاَ یَجْزِی بِآلاَئِهِ الشَّاکِرُونَ الْعَابِدُونَ، وَ هُوَ کَمَا قَالَ وَ فَوْقَ مَا نَقُولُ، وَ اللَّهُ سُبْحَانَهُ کَمَا أَثْنَی عَلَی نَفْسِهِ‏، وَ لاَ یُحِیطُونَ بِشَیْ‏ءٍ مِنْ عِلْمِهِ إِلاَّ بِمَا شَاءَ وَسِعَ کُرْسِیُّهُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضَ، وَ لاَ یَئُودُهُ حِفْظُهُمَا وَ هُوَ الْعَلِیُّ الْعَظِیمُ‏».

«منزه است خدای آفریننده بندگان، منزه است خدای صورت آفرین، منزه است خدایی که همه موجودات عالم را جفت آفرید، منزه است خدایی که نور و ظلمت را بر نظم عالم مقرر فرمود، منزه است خدایی که بذر و دانه ‏ها را در زمین بر شکافت، منزه است خدایی که آفریننده همه موجودات است، منزه است خدای که هر چه به چشم دیده شود و دیده نشود همه را او آفریده است، منزه است خدا به قدر کلمات نامنتهای او، منزه است خدا پروردگار عالمیان، منزه است خدای که سخن گویان فصیح به کمترین پایه توصیف او نرسند و عابدان و سپاسگزاران عالم هرگز ادای شکر و سپاس نعمت‌هایش نتوانند کرد، و او چنان است که خود وصف کند و برتر از آنچه ما توصیف کنیم ذات پاک خدای سبحانه چنان است، که خود ثنا و ستایش خود تواند کرد و هیچ کس احاطه به چیزی از علمش نتواند کرد جز آنچه او خواهد کرسی عزت و تخت سلطنتش آسمان‌ها و زمین را فرا گرفته و نگهبانی آسمان‌ها و زمین او را خسته نسازد و او خدای بلند مرتبه بزرگ است».