راهکار‌های علاجِ فقر از نگاه رهبر انقلاب
رهبر معظم انقلاب فرمودند: یکی از نشانه‌های تکذیبِ دین این است که انسان در مقابل فقر فقیران و محرومان بی‌تفاوت باشد و احساس مسئولیت نکند.
خبرگزاری تسنیم: رهبر معظم انقلاب فرمودند: یکی از نشانه‌های تکذیبِ دین این است که انسان در مقابل فقر فقیران و محرومان بی‌تفاوت باشد و احساس مسئولیت نکند.
فقرزُدایی، رسیدگی به فقرا و تلاش برای رفع نیازِ محرومین یکی از دستورات أکید اسلام و از نکات مورد توجه رهبر معظم انقلاب است. ایشان رفع فقر در جامعه اسلامی را صرفاً وظیفه‌ای حاکمیتی نمی‌دانند و همواره بر مشارکت آحاد مردم در این مسألۀ مهم تأکید داشته‌اند.
جدیدترین اشارات رهبری به این موضوع بر می‌گردد به روز نیمه‌شعبان که ایشان به طور مستقیم و زنده از رسانۀ ملّی با مردم صحبت کردند. ایشان در بخشی از بیانات خود با اشاره به راه‌اندازی رزمایش گستردۀ مواسات در جامعه فرمودند: «خوب است که در ماه مبارک رمضان یک رزمایش گسترده برای مواسات، همدلی و کمک مؤمنانه به نیازمندان و فقرا در جامعه شکل بگیرد و برای اثبات ارادتمان به امام زمان(عج) صحنه‌ها و جلوه‌هایی از جامعه مهدوی را که جامعه‌ای همراه با قسط، عدل، عزّت، علم، برادری و همیاری است، به‌وجود آوریم.»
آیت‌الله خامنه‌ای در سال ۸۱ نیز اینطور به این موضوع اشاره فرمودند: «علاج فقر در جامعه» فقط یک وظیفه حکومتی نیست. مردم نیز در این موضوع نقشی مهم بر عهده دارند: «علاج فقر به شکل اصولی در هر جامعه‌ای، از راه استقرار عدالت اجتماعی و نظام عادلانه در محیط جامعه است... این یک وظیفه دولتی و حکومتی است؛ اما مردم هم به نوبۀ خود وظیفه سنگینی بر دوش دارند. اجرای برنامه‌های اجتماعی فقط در بلندمدّت و میان‌مدّت و به تدریج امکان‌پذیر است؛ اما نمی‌شود منتظر ماند تا برنامه‌های اجتماعی به ثمر برسد و شاهد محرومیت محرومان و فقر گرسنگان در جامعه بود. این وظیفه خودِ مردم و همه کسانی است که میتوانند در این راه تلاش کنند.» (۱)
بنابراین مبارزه با فقر یک «مبارزه همگانی» است: ««الّلهم اغن کلّ فقیر. الّلهم اشبع کلّ جائع. الّلهم اکس کلّ عریان». این دعا فقط برای خواندن نیست؛ برای این است که همه خود را برای مبارزه با فقر و مجاهدت در راه ستردن غبار محرومیت از چهره محرومان و مستضعفان موظّف بدانند. این مبارزه، یک وظیفه همگانی است. در آیات قرآن می‌خوانیم: «أرایت الّذی یکذّب بالدّین. فذلک الّذی یدعّ الیتیم و لایحضّ علی طعام المسکین». یکی از نشانه‌های تکذیبِ دین این است که انسان در مقابل فقر فقیران و محرومان بی‌تفاوت باشد و احساس مسئولیت نکند.» [۲]
در آموزه‌های اسلامی «کمک به فقرا» یک «حُکم الهی» است: «[کمک به فقرا] این یک حکم الهی است؛ یعنی در حکومت حق هم باز یک جای خالی برای کمک به سائل و محروم باقی می‌ماند؛ «و فی اموالهم حق للسائل و المحروم».» [۳] و سیره ائمه در این زمینه الگویی روشن پیش‌روی ما قرار داده است: «[امیرالمومنین(علیه‌السلام)] در تمام زمانیکه قدرت، حکومت و سلطه‌ای که خدای متعال در اختیارش گذاشت، به فکر ضعیف‌ترین افراد جامعه بود... به خانۀ فقیر سر می‌زند و در دهان بچه یتیم با دست خودش، غذا می‌گذارد.» [۴]
[۱]ـ بیانات در خطبه‌های نماز عید فطر ۸۱/۰۹/۱۵
[۲]ـ بیانات در خطبه‌های نماز عید فطر ۸۱/۰۹/۱۵
[۳]ـ بیانات در دیدار مسئولان کمیته امداد امام خمینی(ره) ۷۰/۱۲/۱۴
[۴]ـ بیانات در دیدار اقشار مختلف مردم ۷۲/۱۰/۰۶
ارسال نظر