کووید ۱۹ مهربانی ۲۰
کرونا مرزها را درمی‌نوردد و همچنان که گرد بیماری بر سر بشر می‌پاشد، قلب‌ها را هم به هم نزدیک می‌کند.
روزنامه ایران: «امروز با فاصله از هم می‌ایستیم تا فردا یکدیگر را محکم تر در آغوش بگیریم.» این جمله را هر جای ایتالیا که باشی می‌بینی یا می‌شنوی. می‌گویند ایتالیایی‌ها و ایرانی‌ها از خیلی جهات شبیه هم هستند؛ از شلختگی در ترافیک و بقیه کارها بگیر تا عواطف تند و ظریف در روابط انسانی. یکی دیگر از خصلت‌های مشترک ما البته همدلی در شرایط بحرانی است.
«اغلب ایرانی‌های ساکن ایتالیا مثل من دانشجو هستند. امسال ما مجبور شدیم همه جشن‌های عمومی مربوط به نوروز را تعطیل کنیم. حتی سفارت ایران که هر سال جشن برگزار می‌کرد و مهمان‌های زیاد هم داشت همه برنامه‌ها را لغو کرد و خیلی از ما مثل سال‌های قبل کنار هم جمع نشدیم.»
این‌ها را آیدا می‌گوید؛ دانشجوی ایرانی دانشگاه هنرهای زیبای رم. او نوروز امسال نتوانست برای تهیه وسایل سفره هفت سین از خانه خارج شود: «امسال سفره هفت سین نداشتیم و در تنهایی و همراه با خواهرم و همسرم لحظه تحویل را جشن گرفتیم. تعدادی از دانشجوها هم به دلیل تعطیل شدن دانشگاه و برگزاری کلاس‌ها به صورت آنلاین، برای این که در هزینه‌های زندگی و اجاره خانه صرفه جویی کنند، تصمیم گرفتند به ایران برگردند و این روزها کنار خانواده‌هایشان باشند.»
او به همدلی مردم ایتالیا در این روزهای سخت اشاره می‌کند و می‌گوید: «بر اساس نظرسنجی‌هایی که از سوی رسانه‌ها انجام گرفته ۹۳ درصد مردم ایتالیا حاضرند حقوق و آزادی خودشان را فدای بهبود شرایط کنند. حتماً در مورد سبد مهربانی شنیده‌اید؛ برخی از فروشگاه‌های مواد غذایی سبدهایی را برای نیازمندان دم در فروشگاه گذاشته‌اند و مردم وقتی برای خرید به این فروشگاه‌ها می‌روند، اغلب چیزی می‌خرند و داخل این سبدها می‌گذارند. هر روز عصر کسانی که توان مالی برای خرید ندارند می‌توانند این سبدها را بردارند و به خانه ببرند. از آن طرف در برخی از فروشگاه‌های بزرگ مثل فروشگاه کوپ در میلان فروشنده‌ها لباس‌هایی به تن دارند که روی آن نوشته «اگر رنگ چشم‌های مرا می‌بینی به من خیلی نزدیکی، یک متر از من فاصله بگیر!» صحنه‌های همدلی اینجا زیاد می‌بینی. در یکی از خیابان‌ها مأمور پلیسی را دیدم وقتی متوجه شد مرد سالخورده‌ای بدون ماسک بیرون آمده، بلافاصله به او ماسک داد. جالب‌ترین صحنه‌ای که تقریباً هر روز می‌بینم مردی است که به دیدن مادرش می‌آید و زیر پنجره برایش آواز می‌خواند. او هر روز به دیدن مادرش می‌آید و زیر پنجره برایش آواز می‌خواند.»
آیدا همچنین به حضور پررنگ سلبریتی‌ها در ایتالیا برای کمک به مردم اشاره می‌کند و می‌گوید: «این روزها خیلی از خواننده‌های ایتالیایی به کمک مردم آمدند؛ «کیارا فرانی» یکی از مشهورترین اینفلوئنسرهای دنیا و ایتالیا در کنار همسر خواننده‌اش «فده» ۱۰۰هزار یورو به نیازمندان کمک کردند و ۳میلیون و ۳۰۰هزار یورویی را که مردم در اختیارشان قرار دادند، به بیمارستان‌های شمال ایتالیا دادند. نخست وزیر سابق ایتالیا هم ۱۰میلیون یورو به بیمارستان‌ها کمک کرد.»
همه برنامه‌های مربوط به نوروز که توسط انجمن ایرانیان در فرانسه برگزار می‌شد با شیوع کرونا لغو شد. ارغوان دانشجوی حقوق دانشگاه استراسبورگ می‌گوید لحظه سال تحویل دوست داشتم کنار چند همکلاسی ایرانی‌ام باشم و سال جدید را به هم تبریک بگوییم اما فقط ۵ دقیقه توانستیم بیرون برویم و با دیدن پلیس فوراً به خانه برگشتیم. او در مورد تلاش و همدلی مردم فرانسه در این روزهای سخت می‌گوید:«هر شب ساعت ۸ اینجا غوغایی برپاست. هر کسی هر سازی که بلد است در بالکن می‌نوازد و به بقیه روحیه می‌دهد. همه از طریق شبکه‌های مجازی پیام مثبت می‌فرستند و هنرمندان از مردم می‌خواهند کارهای خنده‌دار انجام دهند و شعر بخوانند و برای یکدیگر ارسال کنند. همه بهم می‌گویند کرونا را شکست می‌دهیم. خیلی از مردم همراه شبکه زوم ورزش می‌کنند و به یکدیگر روحیه می‌دهند.»
خیلی از ایرانی‌های خارج از کشور امسال حال و حوصله نوروز را نداشتند و در کنار سفره هفت سین با نگرانی اخبار ایران را دنبال می‌کردند مثل بهاره که مقیم استرالیا است: «هر سال نوروز با وجود این که اینجا تعطیل نیست و مثل روزهای عادی دیگر باید سر کار باشیم اما من و همسرم سعی می‌کنیم در خانه بمانیم و جشن بگیریم اما امسال با توجه به شیوع کرونا و سرماخوردگی که داشتم مجبور شدم تست کرونا بدهم و چند روزی هم در قرنطینه بمانم. خیلی نگران ایران بودیم و هستیم.»
او درباره همدلی مردم استرالیا می‌گوید بعد از شیوع کرونا گروهی از مردم به کمک سالمندان آمدند. مردم داوطلب نامه‌هایی را که در آن برای کمک و خرید اعلام آمادگی می‌کنند، داخل صندوق پست خانه افراد سالمند می‌اندازد و آنها هم نیازهای‌شان را در نامه می‌نویسند و برمی‌گردانند. جالب است بدانید بعضی‌ها اینجا برای خودکفا شدن در خانه‌هایشان صیفی جات می‌کارند و توی حیاط، مرغ و خروس نگه می‌دارند.»
در کانادا انجام کارهای داوطلبانه خیلی رایج است و مردم در شرایط مختلف به صورت داوطلب به هم کمک می‌کنند. این روزها در این کشور گروه‌های مختلف مردمی برای کم کردن رفت و آمد سالمندان و بیماران به آنها کمک می‌کنند. امیر حسین دانشجوی ایرانی ساکن اتاوا با اشاره به همدلی کانادایی‌ها می‌گوید: «هر روز تعداد زیادی آگهی در فضای مجازی منتشر می‌شود که هر کسی نیاز به کمک دارد، تماس بگیرد. دولت هم در کنار سختگیری برای قرنطینه مردم تسهیلات و امکاناتی زیادی در نظر گرفته است. ازجمله این که به سرپرست خانواده‌هایی که به واسطه کرونا شغل‌شان را از دست داده‌اند تا ۴ ماه و هر ماه ۲ هزار دلار و برای مادران شاغلی که در قرنطینه هستند ماهیانه ۳۰۰ دلار پرداخت می‌کند. بازپرداخت وام دانشجویان هم تا ۶ماه عقب افتاده است.»
در آمریکا افسران پلیس در کنار وظیفه نظارت بر تردد مردم در کارهای خیرخواهانه نیز مشارکت می‌کنند. امیررضا دانشجوی ایرانی در نیوجرسی آمریکا از حرکت جالب مأموران پلیس دراین روزها می‌گوید: «باتوجه به شیوع گسترده کرونا در این ایالت خیلی از سالمندان نمی‌توانند برای خرید از خانه بیرون بروند. برای همین تعدادی از مأموران پلیس در هر محله با شناسایی این افراد مواد غذایی و داروی آنها را تهیه می‌کنند. این حرکت با استقبال زیاد مردم مواجه شده است.»
در ایالت تگزاس آمریکا هم مردم در خانه ماسک تولید می‌کنند و رایگان بین همه توزیع می‌کنند. در این ایالت مواد ضدعفونی‌کننده و ماسک و دستکش به بیمارستان‌ها اختصاص داده‌اند و مردم برای مصارف شخصی خودشان این لوازم را تهیه می‌کنند یا مثل ماسک در خانه می‌سازند.
غزال ساکن این ایالت است. او با اشاره به همدلی تگزاسی‌ها برای گذر از این روزهای سخت می‌گوید: «خیلی از تولیدی‌های رویه مبل و تخت، تولیدشان را متوقف کردند و شروع کردند به تولید ماسک و دستکش و روپوش پزشکی و آنها را رایگان به بیمارستان‌ها می‌دهند. اینجا فروشگاه‌ها از ساعت ۷ تا ۸ صبح به زنان باردار و سالمندان اختصاص دارد تا آنهایی که نیاز به مراقبت بیشتری دارند بتوانند بدون نگرانی خرید کنند.
رستوران‌ها و کافی شاپ‌ها برای کادر درمانی بیمارستان‌ها و مأموران پلیس غذا و قهوه رایگان ارسال می‌کنند. دورکاری گویندگان خبر تلویزیون هم خیلی جالب است. هرک دام از آنها گاراژ خانه، زیرزمین یا یکی از اتاق‌های خانه‌شان را به اتاق کار تبدیل کرده‌اند و از همان جا خبرها را برای مردم می‌خوانند. برایان کُرتیس یکی از گویندگان خبر دالاس کانتی گاراژ خانه‌اش را به استودیو تبدیل کرده که خیلی جالب است. او می‌گوید با این کار خواسته به مردم نشان دهد که می‌شود در خانه ماند و به سلامتی خود و دیگران کمک کرد.»
کرونا مرزها را درمی‌نوردد و همچنان که گرد بیماری بر سر بشر می‌پاشد، قلب‌ها را هم به هم نزدیک می‌کند. کرونا در گوش‌های ما شعر سعدی را زمزمه می‌کند:
بنی آدم اعضای یک پیکرند
که در آفرینش ز یک گوهرند
ارسال نظر