نیویورک‌تایمز: هرجا بخواهند قوانین را استثنا می‌زنند
ابعاد جدید محدودیت ایرانی‌ها در اینستاگرام و توییتر
محدودیت‌ها و محرومیت‌های اخیر کاربران ایرانی در اینستاگرام و توییتر دامنه‌هایی گسترده‌تر از حذف پست‌هایی با محتوای طرفداری از شهید سپهبد قاسم سلیمانی و سپاه پیدا کرده است. حالا رسانه‌های آمریکایی از قوانینی حرف می‌زنند که شرکت‌هایی نظیر توییتر و فیس‌بوک مالک اینستاگرام را مجاز می‌کند تا به دلخواه خود، محتوای مطلوب‌شان را خطرناک یا مناسب تشخیص دهند و برمبنای آن اقدام به حفظ یا حذف پست‌ها کنند.
صبح نو : محدودیت‌ها و محرومیت‌های اخیر کاربران ایرانی در اینستاگرام و توییتر دامنه‌هایی گسترده‌تر از حذف پست‌هایی با محتوای طرفداری از شهید سپهبد قاسم سلیمانی و سپاه پیدا کرده است. حالا رسانه‌های آمریکایی از قوانینی حرف می‌زنند که شرکت‌هایی نظیر توییتر و فیس‌بوک مالک اینستاگرام را مجاز می‌کند تا به دلخواه خود، محتوای مطلوب‌شان را خطرناک یا مناسب تشخیص دهند و برمبنای آن اقدام به حفظ یا حذف پست‌ها کنند. این مسأله بحرانی را نشان می‌دهد که بلومبرگ به آن اعتراف و نیویورک‌تایمز درباره آن صحبت کرده است.
«شرکت فیس‌بوک درحال پایین کشیدن پست‌هایی است که به نوعی طرفداری از فرمانده ایرانی قاسم سلیمانی را از خود نشان می‌دهند.» این مقدمه را بلومبرگ برای مطلبی نوشته است که در آن البته با لحن خصمانه خودش، درباره علت حذف محتوای به اشتراک گذاشته شده توسط کاربران ایرانی در اینستاگرام توضیح دهد.
بلومبرگ: قوانین فیس‌بوک، قوانین آمریکاست
این مطلب در ادامه از قول سخنگوی شرکت فیس‌بوک می‌نویسد: «تصاویری که توسط مردم یا نهادهای تحریم‌شده، گرفته می‌شوند یا آن‌ها را نمایندگی می‌کنند حذف می‌شوند همانطور که پست‌هایی که اقدامات آن‌ها را ستایش یا حمایت می‌کنند، حذف خواهند شد. علتش این است که این شرکت شبکه اجتماعی ذیل قوانین ایالات متحده آمریکا فعالیت می‌کند.» بلومبرگ می‌افزاید: «دولت ایران اعلام کرده است که اقدام قانونی علیه اپلیکیشن انتشار عکس اینستاگرام متعلق به فیس‌بوک را پیگیری خواهد کرد. طبق خبر CNN، یک پایگاه اینترنتی دولتی همچنین پورتالی برای کاربران بازکرده تا نمونه‌هایی از پست‌های حذف‌شده را ارائه دهند.»
نیویورک‌تایمز: فیس‌بوک از کدام قوانین حرف می‌زند؟
گفتنی است؛ دیپ‌فیک‌ها محتواهای جدید دیجیتالی هستند که توسط هوش مصنوعی قادرند به دقت چهره و صدای افراد را تقلید و بازسازی کنند و حرف‌های دلخواه سازنده را به آن افراد منتسب کنند. به این ترتیب شالوفیک‌ها هم از این دست فناوری‌های جدید دیجیتالی هستند اما آن‌ها هم تا اندازه‌ای قادر به ساخت محتوای جعلی از افراد هستند. چارلی وارزل، نویسنده نیویورک‌تایمز، مطلبش را در این‌باره اینطور آغاز می‌کند: «دوشنبه گذشته فیس‌بوک، سیاست‌های جدیدش را در قبال ممنوعیت دیپ‌فیک‌ها اعلام کرد. محتواهایی که به وسیله هوش مصنوعی ساخته می‌شوند مانند آن دسته از ویدئوهایی که به شکلی ویرایش یا ترکیب می‌شوند که برای آدم‌های معمولی، قابل تشخیص نیستند.»
سود شبکه‌های اجتماعی
در گرو اشتیاق مردم به دیدن
چارلی وازل ناکارآمدی این سیاست‌های جدید را اینطور تحلیل می‌کند: «این شرکت از یک حفره بزرگ غافل
شده است: فیس‌بوک یک سخنرانی سیاسی را سانسور نخواهد کرد اگر مردم علاقه داشته باشند آن را ببینند.» این مسأله به‌دلیل ارزش خبری برخی محتواهاست و در واقع اشتیاق کاربران برای دیدن یک پست در سیاست‌های شرکت‌های شبکه اجتماعی عاملی تعیین‌کننده است که باعث می‌شود تصمیم بگیرند پستی را حتی با محتوای نامناسب حذف نکنند. خبرنگار نیویورک‌تایمز پاسخ سخنگوی فیس‌بوک به سوالاتش را اینطور بازتاب می‌دهد: «اگر یک سیاستمدار محتوایی را منتشر کند که سیاست جدید رسانه‌ای ما را نقض کند، ما آن را با سنجیدن ارزش توجه مخاطب در برابر خطر آسیب‌زا بودنش ارزیابی می‌کنیم. خط‌مشی خبری ما بر تمامی مطالب منتشره در فیس بوک اعمال می‌شود، نه فقط محتوای ارسال شده توسط سیاستمداران.»
اگر ترامپ با یک دیپ‌فیک
جنگ با ایران را توجیه کند؟
سپس این پاسخ را اینطور واکاوی و تحلیل می‌کند: این سیاست و قوانین جدید یعنی «تلاش فیس‌بوک برای حراست از افکار عمومی در برابر اطلاعات نادرست سیاسی، فقط آب را گل‌آلودتر کرده است. آیا فیس‌بوک جلوی انتشار ویدئوی دیپ‌فیکی را خواهد گرفت که از طرف رییس‌جمهوری آمریکا به‌عنوان استدلالی برای حمله به ایران منتشر شده باشد؟ چنین پست فرضی‌ای حتماً ارزش خبری بالایی دارد درحالی که چنین ویدئویی به وضوح برخلاف قوانین فیس‌بوک است.» این مثال فرضی کاملاً روشن می‌کند که این رسانه دقیقاً از کدام نگرانی حرف می‌زند. تایمز ادامه می‌دهد: «چه می‌شود اگر ترامپ یک «شالوفیک» یا همان ویدئوی کم‌تر دستکاری شده‌ای را علیه یکی از رقیبان احتمالی‌اش در انتخابات2020 منتشر کند؟ این موارد مسلماً نمونه‌های لب مرزی هستند اما وقتی بحث به سیاست خارجی، امنیت ملی و صحت انتخابات می‌رسد همین نمونه‌های لب‌مرزی اغلب مهم و قابل توجه هستند.»
چه کسی تعیین می‌کند محتوا آسیب‌زاست؟
این مقاله همچنین سؤال می‌کند که سیاست فیس‌بوک مبنی بر آن است که «ارزش توجه مخاطب در برابر خطر آسیب‌زا بودن» یک پست را بسنجد و ارزیابی کند اما دقیقاً چه کسی در فیس‌بوک این سنجش و ارزیابی را بر عهده خواهد داشت؟ چه کسی ماهیت آسیب‌های احتمالی را تعیین می‌کند؟ سپس تاکید می‌کند: «این‌ها روشن نیست اما این مقدار به نظر روشن می‌رسد که این قوانین کاملاً برای دروغ گفتن، آزار دادن و جعل کردن توسط میلیون‌ها کاربر آنلاین مناسب هستند حالا چه یک مقام رسمی باشید و چه در حفره عمیق «ارزش خبری» افتاده باشید.» این عبارات نشان می‌دهد فیس‌بوک عملاً چه به علت حمایت از مقامات و چه به‌خاطر ارزش‌های خبری محتواهای جعلی ممکن است تصمیم بگیرد که اصلاً آن‌ها را حذف نکند.
توییتر، توییت تهدید به جنایت جنگی ترامپ را حذف نکرد
وازل درباره نمونه‌های قدیمی و جدید این تسهیل‌گری به نفع صاحبان قدرت نه تنها در اینستاگرام بلکه در توییتر هم می‌نویسد: «البته این مسأله محدود به فیس‌بوک هم نیست. توییتر درحال استفاده از بندهای ارزش خبری به‌عنوان توجیهی برای حفظ و ادامه توییت‌های ترامپ و سایر رهبران جهانی است که اتفاقاً قوانین این شرکت را نقض می‌کند. برای نمونه سال2017 ترامپ توییتی زد که رهبر کره شمالی را با خطاب کردن او با عنوان «مرد راکتی» تحریکش می‌کرد که از سوی وزیر خارجه این کشور، «اعلان جنگ» به این کشور تلقی شد. از هفته گذشته توییتر یک سری از توییت‌های ترامپ را که تهدید به تشدید اقدامات نظامی علیه ایران محسوب می‌شد، شامل توییت تهدید به بمباران مراکز فرهنگی ایران- که یک جنایت جنگی است- حفظ کرده است.»او سپس توضیح می‌دهد که روز دوشنبه گذشته سخنگوی توییتر برخلاف بدیهیاتی که به ذهن هر مخاطبی می‌رسد تصریح کرده است که «این توییت‌ها نقض قوانین توییتر محسوب نمی‌شوند.»
نظر کاربران
یه عمر همه چیز رو فیلتر و سانسور کردیم، حالا دارن سانسور مون میکنن،؟ ما که عادت داریم، مسئولین عزیز شما چطور؟
الان ایران حق داره اینترنت ملی راه بندازه جهانی قطع کنه.
شما که اصل سانسوری هستید
ضد ایرانی نه ضد داعشی