«برنده‌باش» رفت، «سبقت» آمد
مسابقه‌های اطلاعات عمومی شاید قدیمی‌ترین ژانر مسابقه‌های تلویزیونی باشند. اما بعد از برنامه «برنده‌باش» مسابقه‌هایی از این دست وارد فاز جدیدی شدند. ارتباط با اپلیکیشن‌های موبایلی، مشارکت دادن مخاطب داخل خانه و البته جایزه‌های بزرگ، از جمله عناصری بود که این تغییرات را جدی‌تر و گسترده‌تر می‌کرد.
روزنامه صبح نو: مسابقه‌های اطلاعات عمومی شاید قدیمی‌ترین ژانر مسابقه‌های تلویزیونی باشند. اما بعد از برنامه «برنده‌باش» مسابقه‌هایی از این دست وارد فاز جدیدی شدند. ارتباط با اپلیکیشن‌های موبایلی، مشارکت دادن مخاطب داخل خانه و البته جایزه‌های بزرگ، از جمله عناصری بود که این تغییرات را جدی‌تر و گسترده‌تر می‌کرد. به‌دنبال اعتراضات پیش آمده این مسابقه از ابتدای امسال دیگر روی آنتن نرفت اما حالا یک ماهی هست که مسابقه‌ای مشابه در شبکه یک سیما، با نام «سبقت» در حال پخش است.
«شبکه یک سیما به منظور رقابت مخاطبان در حوزه اطلاعات عمومی، مسابقه تلویزیونی سبقت را طراحی کرده است. این مسابقه جذاب، مسابقه‌ای تعاملی زنده با مردم است که شرکت‌کنندگان آن از طریق اپلیکیشنی به نام سبقت که در طول برنامه برای بینندگان معرفی می‌شود، انتخاب می‌شوند.» این جملات را پایگاه شبکه یک سیما در معرفی مسابقه تلویزیونی «سبقت» نوشته است. این برنامه از نوزدهم آبان با مجری‌گری «سیاوش عقدایی» شروع شد و با پخش دو روز در هفته در روزهای یکشنبه و دوشنبه، ساعت۲۳:۰۰ از شبکه یک سیما، پنج‌شنبه‌شب گذشته، چهاردهمین قسمت آن روی آنتن رفت.
برای شرکت در این مسابقه باید مانند «برنده‌باش» اپلیکیشن موبایلی را نصب کنید. البته عضویت در نرم‌افزار، رایگان است و برخلاف مسابقه قبلی شبکه سوم سیما، نیازی به پرداخت پول برای خرید سؤالات یا گذاشتن هرگونه وجه دیگر ندارد و شائبه‌ای از جهت قمارگونگی ایجاد نمی‌کند.
با این حال همچنان سؤالات در حوزه‌های اطلاعات عمومی پرسیده می‌شوند اما این ساختار متفاوت باعث شده است که برخلاف «برنده‌باش» منبعی برای دسترسی به منابع طراحی سؤالات و دیدن پرسش‌های مشابه وجود ندارد. سطح‌بندی سؤالات، مشخص نیست و آسان، متوسط و سخت آن در فرایند خود مسابقه مشخص می‌شود.
با این همه این به اصطلاح پیچیدگی‌ها، ظاهر نه چندان خوشایندی هم به این برنامه تلویزیونی داده است. درخشش منابع نوری در طراحی صحنه و دکور، آنقدر آزاردهنده است که تماشاگر تلویزیون ناخودآگاه چشم از آن برمی‌گیرد و البته کیفیت و ظاهر ناخوشایندی هم به تصویر دیجیتالی آن داده است.
از همه این‌ها که بگذریم اما این مسابقه را باید نمونه دیگری از مسابقه‌های پرتکرار اطلاعات عمومی دانست. مسابقه‌هایی که در محتوای آن‌ها هیچ‌وقت تغییری ایجاد نمی‌شود بلکه طراحان و برگزارکنندگان آن‌ها مدام تلاش می‌کنند تا با دست‌کاری در ملحقات و جذاب کردن ظواهر مسابقه، بر تعداد شرکت‌کنندگان و بینندگان آن‌ها بیفزایند. این درحالی است که تجدیدنظر در محتوا و حرکت به سمت تخصصی کردن سؤالات و دعوت از شرکت‌کنندگان مربوطه، می‌تواند هم برانگیزانندگی بیشتری داشته باشد و هم اطلاعات مفید و به‌دردبخورتری را به مخاطب تلویزیون منتقل کند.
نظر کاربران
خیلی حوصله سر ببره