آنا پناهی: تفاوت و خلاقیت همزاد حسین پناهی بود

روزنامه ایران: چهارده سال از مرگ حسین پناهی گذشت، زیست متفاوت او در زادگاهش و رنج و محرومیت، گذر از مسیر‌های گوناگون سرشت و سرنوشتی متفاوت را رقم زد. آنا پناهی «صداقت» را راز ماندگاری و محبوبیت حسین پناهی می‌داند و از نسبت دادن جمله‌ها و نوشته‌های غیر به حسین پناهی عمیقاً آزرده خاطر هست.

چهارده سال از مرگ حسین پناهی می‌گذرد و ذره‌‌ای از توجه به این هنرمند تئاتر و شاعر نسبت به گذشته کم نشده است، علت این اشتیاق به او چیست؟

من فکر می‌کنم، اصولاً انسان‌ها همیشه و همه‌جا، دنبال صداقت و سادگی واقعی هستند. پدرم همیشه می‌گفت، «تلاشم این بوده تا خودم را به آن سوی مرگ برسانم بعد از مرگ جایی‌ست که انسان وارسته از تعلق و فرهیخته از تملق است. به همین دلیل توجیهی برای هیچ‌ دروغی و چشم‌داشتی در دلم نمی‌ماند.» به نظر من صداقت در کلام و بازی‌اش او را ماندگار کرده است. تأثیر صداقت در بازیگری و اشعار و دیگر نوشته‌هایش جلوه‌گر شده است؛ به تعبیر حسین پناهی این تأثیر «معجزه هنر» است.

گاه این توجه اسباب دردسر هم می‌شود، از آن جمله نسبت دادن حرف‌ها و جمله‌های قصار به حسین پناهی است، در حالی که اصلاً او آن جمله‌ها را نگفته است. نظر شما در این‌باره چیست؟

بله متأسفانه، تنها چیزی که بعد مرگ پدرم خیلی من را ناراحت می‌کند همین نسبت دادن نوشته‌های جعلی به اوست. چند سال بعد مرگ پدرم مطالب و نوشته‌های سخیف و بسیار بی‌ارزشی به نام پدرم منتشر شد که اساساً هیچ نوع سنخیتی با سبک نگارش و جهان‌بینی و ذهنیت او ندارد. ناشران این دست مطالب را نمی‌شود پیدا کرد. نشر و نسبت دادن مطالب جعلی به نویسنده و شاعر تبعات بسیار مخرب و خطرناکی برای ادبیات، شاعران و نویسندگان دارد.

مطالب جعلی سبب می‌شود مخاطب‌ها شناختی نادرست و غلط از یک نویسنده پیدا کنند. چند سالی‌ست در کمپین مبارزه با نشر جعلیات فعالیت می‌کنم و تقریباً کنترل نسبی بر این مطالب جعلی به وجود آمده است. اما با این وضعیت حاکم بر فضای مجازی و بدتر از همه متأسفانه اصرار مخاطب‌ها و دوستداران حسین پناهی برای استناد دادن به این مطالب جعلی، کار مبارزه با جعلیات را سخت و دشوار کرده است.

اکنون مسئولیت نظارت بر انتشار درست و دقیق و بدون ایراد و غلط کتاب‌ها و آثار حسین پناهی بر عهده شما است، یا این مسئولیت بر عهده ناشر است؟!

پدرم کتاب‌هایش را به چند ناشر واگذر کرده است، طبیعتا انتظار می‌رود و لابد همین‌طور هم هست که ناشران هم امانت‌دارانه آثار حسین پناهی را چاپ کردند. ما دخالت چندانی در چاپ و نشر این آثار نداریم و در مواردی چند مورد غلط‌های تایپی در چند اثر را از ناشران خواستیم اصلاح کنند، در حالی که شمار ایراد‌ها بیشتر هم بوده است.

شما میراث حسین پناهی برای ادبیات و نمایش ایران را چه می‌دانید؟

چه میراثی بهتر و ارزشمند‌تر از اینکه انسان از خود فکر و اندیشه‌ای به جا بگذارد که دیگران آن را نمادی از صداقت و پاکی و صمیمیت بدانند. به تعبیر پدرم من اگر در حیطه شعر و ادبیات کاری هم نکرده باشم حداقل یک جمله به جمله‌های خوب دنیا اضافه کردم و آن جمله این است؛ «سیگارم را در قاب پنجره می‌تکانم، زیرا جهان زیر سیگاری من است».

او متفاوت بود و این تفاوت در فضای هنر و ادبیات ایران، هیچ وقت به این شکل تکرار نشد. به نظر عمده توفیق او در رقم زدن این تفاوت منحصر به فرد ناشی از این بود که تلاشی برای متفاوت بودن نداشت، بر خلاف فضای کنونی هنر و ادبیات که بسیاری به هزار و یک شگرد متوسل می‌شوند تا متفاوت دیده شوند. نظر شما در این باره چیست؟

هنر و خاص بودن با حسین پناهی به دنیا آمد و این خلاقیت و تفاوت در بستر‌ها و گذرگاه‌های مختلف زندگی حسین پناهی به شکل‌های گوناگون متجلی شد. آن‌ چیزی که حسین پناهی را خاص و متمایز کرد، این بود که حسین پناهی همیشه و همه جا حسین پناهی بوده و تلاش هیچ‌کس و هیچ‌ چیز نمی‌توانست موجب شود او کسی غیر از حسین پناهی باشد. همیشه خودش را زندگی کرد.