دیدگاه کارگردانان سینمای ایران درباره بازگشت «هفت» به تلویزیون
«هفت» جسور، صریح و تخصصی باشد
کرمپور: فرقی نمیکند مجری برنامه خودش کارگردان باشد یا منتقد، مهم این است که بتواند مسائل سینما را از هم تمییز دهد و قوه آنالیز داشته باشد. این مسئله هم منحصر به اجرای هفت نیست، ما در دولت نیز نیازمند چنین افرادی هستیم
روزنامه جوان: مرتضی میرباقری معاون سیما از بازگشت برنامه هفت به تلویزیون تا یک ماه آینده خبر داده است. بازگشت این برنامه بعد از سه فصل اجرا میتواند آغازی بر یک دوره جدید همراه با تحول در دیدگاه و ساختار باشد. در گفتوگو با چند تن از کارگردانان سینما، نظراتشان را درباره «هفت» جویا شده است.
مهمترین موضوعی که «هفت» در دوره چهارم اجرا با آن مواجه خواهد شد، بحث مقبولیت در میان اهالی سینماست، کارگردانان سینمای ایران این مقبولیت را در جسارت و تخصصی بودن این برنامه جستوجو میکنند.
منوچهر هادی: «هفت» تخصصی و منصف باشد
منوچهر هادی در گفتوگو با «جوان» درباره بازگشت برنامه «هفت» میگوید: در هر شرایط و هر دورهای که هفت اجرا شده است عدهای موافق و عدهای هم مخالف آن بودهاند، اما اینها هیچ کدام باعث نمیشود که ضرورت و الزام داشتن برنامهای را که به صورت هفتگی چند ساعتی را به سینما بپردازد نادیده بگیریم.
هادی با مقایسه میان برنامه هفت و برنامه نود، ادامه میدهد: همان طور که دوستداران فوتبال علاقه دارند برنامهای مثل «نود» را دنبال کنند، دوستداران سینما نیز به برنامهای که با بهترین کیفیت بتواند به سینمای ایران بپردازد، نیاز دارند.
کارگردان «کارگر ساده نیازمندیم» تأکید میکند: به نظرم بهترین دوره اجرای هفت همان دوره اول بود که فریدون جیرانی اجرای آن را برعهده داشت. دورههای بعدی هم نقاط قوت و ضعف خود را داشتند و باید به سمتی برویم که نقاط قوت تقویت شوند و از ضعفهای برنامه هم کمتر شود.
این کارگردان میافزاید: یکی از نیازهای اساسی برنامه هفت، تخصصی شدن آن و نقد منصفانه فیلمهاست، باید نقد فیلم به گونهای باشد که من به عنوان فیلمساز از آن استفاده کنم.
منوچهر هادی با انتقاد از نقدهای مسعود فراستی در برنامه هفت، گفت: حضور ثابت مسعود فراستی در برنامه هفت باعث شده بود تا ما به جای اینکه با نقد سینما روبهرو باشیم با نقد و نظرهای شخصی مسعود فراستی برخورد کنیم که با یک بیان خاص هم گفته میشود و همه سینما را با آن نوع ادبیات نقد میکرد.
کارگردان «آینه بغل» میگوید: هیچ اشکالی ندارد که در برنامه هفت از کارگردانان سینما برای نقد فیلمها استفاده کند، مثلاً من فیلمهای مصطفی کیایی را نقد کنم یا کیایی فیلمهای من را نقد کند. در بازیگری هم همین طور، بازیگران سینما کار همکاران خود را نقد کنند. مهم نقد منصفانه است که مورد توجه اهالی سینما و علاقهمندان به فیلم قرار بگیرد.
منوچهر هادی در پایان پیشنهاد میکند برای دوره جدید برنامه هفت از یک منتقد ثابت استفاده نشود و به جای آن گروهی از منتقدان شناخته شده در برنامه هفت حضور پیدا کنند.
مهدی کرمپور: جسارت مهمترین نیاز «هفت» است
مهدی کرمپور در گفتوگو با «جوان» میگوید: مهمترین چیزی که هفت به آن نیاز دارد جسارت برنامه در پرداختن به موضوعات اساسی و تخصصی سینماست. کرمپور میافزاید: قطعاً با محافظهکاری و لاپوشانی این برنامه به جایی نخواهد رسید. صراحت و جسارت در کنار اینکه برنامه دارای یک دستگاه فکری درست باشد تا مسائل سینما را به درستی آنالیز کرده و در بیان مشکلات سینما اهم و فیالاهم کند، باعث موفقیت هفت میشود.
وی با تأکید بر اینکه هفت باید دارای یک خط فکری مشخص باشد، ادامه میدهد: داشتن رویکرد فکری مشخص باعث اجرای مناسبتر هر برنامهای به خصوص در حوزه هنر میشود. کارگردان فیلم «جایی دیگر» میگوید: علاوه بر محتوا، ساختار و دکوراسیون برنامه هفت هم باید جذابیت داشته باشد تا بینندگان بتوانند با آن ارتباط خوبی برقرار کنند و سینماگران نیز حرفشان را در آیینه سینما ببینند.
وی با انتقاد از نگاه محافظهکارانه تلویزیون در قبال برنامه هفت، ادامه میدهد: این نگاه باعث میشود که بیننده فکر کند تلویزیون با خودش تعارف دارد، این در حالی است که مدیران سیما باید به برنامه اعتماد کنند. در همه دنیا، برنامههای موفق با کسی که آن را اجرا میکند و به اصطلاح «هاست» نامیده میشود؛ میشناسند نه با سیاستگذارانی که برای برنامه تعیین تکلیف میکنند. بهترین کاری که تلویزیون برای هفت میتواند بکند این است که استراتژیها را مشخص کند و دست برنامه را در پرداختن به موضوعات باز بگذارد.
کرمپور که زمانی به عنوان گزینه اجرای هفت نیز مطرح بود، درباره اینکه مجری این برنامه باید چه ویژگیهایی داشته باشد، معتقد است: همان طور که اشاره کردم برنامه باید دارای یک دستگاه فکری باشد؛ کسی که بتواند در لحظه تصمیم درست را بگیرد و بداند چطور یک برنامه تخصصی را اجرا کند و جلو ببرد.
وی ادامه میدهد: فرقی نمیکند مجری برنامه خودش کارگردان باشد یا منتقد، مهم این است که بتواند مسائل سینما را از هم تمییز دهد و قوه آنالیز داشته باشد. این مسئله هم منحصر به اجرای هفت نیست، ما در دولت نیز نیازمند چنین افرادی هستیم. کرمپور میافزاید: تلویزیون نباید به مجری برنامه هفت به صورت عروسک خیمهشببازی نگاه کند.
کارگردان «چه کسی امیر را کشت؟» تأکید میکند: چه در سینما و چه در هر مدیریت دیگری، مهمترین داشتههای ما همان نیروی انسانی است. من به عنوان کارگردان وقتی فیلمی را میسازم، مدیر فیلمبرداری، تدوینگر و دیگر عوامل کار سرمایه انسانی من به شمار میروند و کار با آنها پیش میرود. تلویزیون هم باید چنین نگاهی داشته باشد و به جای وسواسهای بیمورد، به دنبال پرورش نیروهای مجرب برای اجرا باشد تا در آینده با وسعت دید در برنامه هفت، بتواند به سینما کمک کند.
سیروس الوند: برای «هفت» حاشیه میسازند
سیروس الوند کارگردان کهنهکار سینمای ایران نیز درباره بازگشت برنامه «هفت» به «جوان» میگوید: با شرایط فعلی که در سینمای ایران وجود دارد، هر کسی که بخواهد برنامه هفت را اجرا کند گرفتار حاشیه خواهد شد.
نگاه الوند را میتوان در سرنوشت اجراهای قبلی برنامه هفت جستوجو کرد؛ برنامههایی که هر کدام به تعطیلی کشیده شده و بار دیگر یک گروه با دیدگاه متفاوت کار اجرای برنامه را از سر گرفته است.
در مورد اجرای برنامه هفت، اظهارات محمدحسین لطیفی نیز که گزینه مطرح برای اجرای هفت بود جالب توجه است. لطیفی درباره حضور در «هفت» گفته است: قبل از اجرای بهروز افخمی گپ و گفتهایی برای برنامه «هفت» شد، اما حقیقتاً نمیتوانم اجرای برنامهای را بپذیرم که با رویه اشتباهش مخالف هستم. در «هفت» نمیتوانیم با رویکرد برنامه «نود» پیش برویم چراکه هیچوقت این برنامه سینمایی نتوانسته میان سینماگران و خانواده فرهیخته هنر هفتم آشتی ایجاد کند و مایه تفرق و تشدید دعوا و اختلافات سینماگران بوده است.
به احتمال زیاد برنامه هفت از شهریور ماه دوباره به تلویزیون بازخواهد گشت.
ارسال نظر