نهمین حراج تهران تحت تاثیر قیمت ارز؛
سهراب سپهری باز هم رکورد میلیاردی زد
نهمین حراج تهران با ارائه آثار کلاسیک و مدرن ایران عصر امروز برگزار شد. در این حراجی همینطور که طراحی شده بود، گرانترین قیمت پیشنهادی به یکی از دو تابلوی ارائه شده از سهراب سپهری اختصاص یافت که به قیمت بیش از ۵ میلیارد تومان به فروش رفت.
خبرگزاری ایسنا: نهمین حراج تهران با ارائه آثار کلاسیک و مدرن ایران عصر امروز برگزار شد. در این حراجی همینطور که طراحی شده بود، گرانترین قیمت پیشنهادی به یکی از دو تابلوی ارائه شده از سهراب سپهری اختصاص یافت که به قیمت بیش از ۵ میلیارد تومان به فروش رفت.
این رویداد هنری، عصر هشتم تیر ماه در هتل پارسیان آزادی تهران با اجرای حسین پاکدل برگزار شد.
پیش از آغاز این حراج، اعلام شد که دو اثر از علیاکبر صادقی و بهجت صدر از دور فروش خارج شده است.
اما دلیل خروج دو اثر از حراج تهران چه بود؟
در حالی که کاتالوگ حراج یک ماه پیش نهایی شده بود، افزایش قیمت دلار سبب شد صاحبان دو اثر یادشده خواهان تصحیح قیمت شوند که میسر نبود.
اولین چکش این حراج برای تابلویی از پرویز کلانتری فرود آمد. این اثر بین ۲۵۰ تا ۳۵۰ میلیون تومان قیمتگذاری شده بود که به قیمت ۳۰۰ میلیون فروخته شد.
سپس تابلوی رنگ روغن روی بوم ناصر اویسی با نام «اسبها» به قیمت ۱۴۰ میلیون تومان خریداری شد. تابلوی ترکیب مواد روی بوم جعفر روحبخش نیز که در سال ۱۳۶۴ خلق شده است، به زیر کمینه قیمت پیشنهادی خود و با ۱۳۰ میلیون فروخته شد.
در ادامه تابلوی رنگروغن روی بوم سیراک ملکونیان که بین ۳۰۰ تا ۴۰۰ میلیون تومان قیمت پیشنهادی آن بود، ۵۵۰ میلیون خریداری شد.
اثری مینیمال از فرشید ملکی که با حکاکی لینولئوم روی فیبر خلق شده بود ۱۱۰ میلیون تومان چکش خورد.
تابلوی «دیوار ۴» غلامحسین نامی که ۲۰۰ میلیون تومان بیشینه قیمت پیشنهادی آن بود ۲۵۰ میلیون خریداری شد.
تابلوی رنگروغن و شن روی بوم محسن وزیریمقدم که ساخت آن به سال ۱۳۴۱ برمیگردد ۲۲۰ میلیون فروخته شد. تابلوی ترکیب مواد روی بوم مسعود عربشاهی به بالای بیشینه قیمت پیشنهادیش ۳۶۰ میلیونتومان چکش خورد. اثری از لیلی متیندفتری که ۱۵۰ تا ۲۰۰ میلیون قیمت پیشنهادی آن بود، ۲۴۰ میلیون فروخته شد.
اثر رنگ روغن روی بوم از ابوالقاسم سعیدی ۳۲۰ میلیون، اثر رنگ روغن روی بوم منوچهر نیازی که ۶۰ تا ۸۰ میلیون قیمتگذاری شده بود، ۱۰۰ میلیون خریداری شدند.
تابلویی از فریده لاشایی با تکنیک رنگ روغن روی بوم متعلق به سال ۱۳۶۹ که ۴۰۰ تا ۶۰۰ میلیون تومان قیمت داشت، ۷۵۰ میلیون تومان چکش خورد و عکس «گاو گریان» عباس کیارستمی که ۲۰۰ میلیون بیشینه قیمت پیشنهادی آن بود ۲۲۰ میلیون تومان خریداری شد.
در ادامه تابلوی «شاخ سرخ» علیرضا اسپهبد ۱۴۰ میلیون، تابلویی از پروانه اعتمادی متعلق به سال ۱۳۵۵ با بیشینه قیمت پیشنهادی خود یعنی ۳۰۰ میلیون تومان خریداری شد. تابلویی از منوچهر یکتایی که در سال ۲۰۱۶ در حراج وینزور انگلیس ارائه شده بود، ۴۸۰ میلیون، اثری دیگر از مسعود عربشاهی با تکنیک رنگروغن و رنگ متالیک روی بوم ۴۰۰ میلیون تومان خریداری شدند.
تابلویی از سونیا بالانسانیان بالای بیشنیه قیمت پیشنهادیش ۱۴۰ میلیون، اثری با تکنیک آیینهکاری و نقاشی پشتشیشه روی گچ از منیر فرمانفرماییان که ۳۰۰ تا ۴۰۰ میلیون قیمت پیشنهادی داشت ۵۲۰ میلیون تومان چکش خورد.
تابلویی با تکنیک اکریلیک روی بوم از عبدالرضا دریابیگی که ساخت آن به سال ۱۳۶۵ برمیگردد، ۱۸۰ میلیون، تابلو «فال قهوه» سیاوش کسرایی به بیشینه قیمت پیشنهادی خود ۴۰ میلیون، اثر نقاشیخط نصرالله افجهای ۳۰۰ میلیون خریداری شدند.
اثر «ه هوز، هانسدل» حسین زندهرودی که بین یک میلیارد و ۵۰۰ میلیون تا ۲ میلیارد دلار قیمت پیشنهادی آن بود و در سال ۱۳۶۱ خلق شده است، ۲ میلیارد و ۳۰۰ میلیون تومان فروخته شد.
یکی از دو مجسمه «هیچ» پرویز تناولی که در سال ۱۳۸۹ ساخته شده و نسخه هنرمند است، ۵۰ میلیون بالای بیشینه قیمت خود و با ۴۵۰ میلیون تومان چکش خورد.
تابلویی از رضا مافی که در سال ۲۰۰۸ در حراج کریستیز دبی ارائه شده بود، یک میلیارد و ۱۰۰ میلیون تومان خریداری شد.
اثر دیگری از ناصر اویسی که ۸۰ تا ۱۲۰ میلیون تومان قیمتگذاری شده بود، ۸۵ میلیون تومان فروخته شد.
سپس پرترهای اثر مهدی ویشکایی ۲۵۰ میلیون، مجسمه تک نسخه برنزی «پرنده» بهمن محصص که ۵۰۰ تا ۷۰۰ میلیون قیمت پیشنهادی داشت، ۷۵۰ میلیون خریداری شد.
در ادامه ۱۴ اثر کلاسیک ایران به حراج گذاشته شد.
تنها اثری که از کمالالملک در این رویداد ارائه شده بود ۷۰۰ میلیون تومان خریداری شد. این اثر پرتره در سال ۱۲۹۲ خلق شده و در سال ۱۳۹۴ نیز در حراج تهران ارائه شده است.
اثری از دوستعلی معیرالممالک دو برابر بیشنه قیمت پیشنهادی خود یعنی ۸۰ میلیون تومان، تابلویی از مجسمهساز معروف ابوالحسن صدیقی که دهکدهای کنار رود سن را نشان میدهد ۷۰ میلیون، تابلویی از منظره شمال ایران خلق شده توسط محسن سهیلی ۳۸ میلیون، اثری از حسین شیخ ۴۰ میلیون، اثر «زایندهرود اصفهان» از عیسی بهادری متعلق به سال ۱۳۱۷، به قیمت ۵۵ میلیون تومان، اثری با تکنیک آبرنگ روی مقوا از سمبات درکیورقیان ۷۵ میلیون، اثر «شبستان مسجد امام اصفهان» از یرواند نهاپتیان که ۹۰ میلیون بیشترین قیمت پیشنهادی آن بود ۱۱۰ میلیون و اثری از محمود زنگنه که ۳۰ تا ۴۰ میلیون قیمت پیشنهادی آن بود ۱۰۰ میلیون تومان چکش خوردند.
اثری از کیخسرو خروش ۲۲۰ میلیون، تابلویی با تکنیک رنگروغن روی گونی از عباس کاتوزیان ۱۵۰ میلیون خریداری شد.
سپس نوبت به چکشزنی اثر «پیدایش» محمود فرشچیان رسید که با گواش و آبرنگ روی مقوا در سال ۱۳۷۵ خلق شده بود و یک میلیارد و ۲۰۰ میلیون تومان بیشینه قیمت پیشنهادی آن بود. این اثر اما ۹۰۰ میلیون تومان فروش رفت.
اثر سوخت و معرق چرم حسین خطایی با نام «شکار» ۱۶۰ میلیون، تابلویی از حسین زرینقلم که ۸۰ تا ۱۲۰ میلیون قیمتگذاری شده بود با اختلاف بالایی به قیمت ۴۲۰ میلیون تومان خریداری شد.
اثری از محمد احصایی که در سال ۱۳۹۱ خلق شده ۶۰۰ میلیون، خریداری شد.
در این میان اثر دیگری از حسین زندهرودی با نام «رخ» که ۴۰۰ تا ۶۰۰ میلیون قیمت پیشنهادی داشت به فروش نرفت.
اثری با تکنیک اکریلیک و ورق طلا روی بوم اثر جلیل رسولی با نام «بنی آدم اعضای یکدیگرند» با قیمت پایه ۱۹۰ میلیون تومان فروش رفت.
اثری از رضا مافی نیز در نهمین حراج تهران ۱۱۰ میلیون فروش رفت.
یکی از مجسمههای مجموعه «هیچ» پرویز تناولی با جنس فایبرگلاس و رنگی تیره که در سال ۲۰۱۳ در کریستیز دبی ارائه شده، نیز ۶۰۰ میلیون چکش خورد.
اثر دیگری از عبدالرضا دریابیگی نیز ۱۳۰ میلیون تومان خریداری شد.
اثر سهراب سپهری که گرانترین قیمت پیشنهادی این حراج را یعنی ۵ تا ۶ میلیارد تومان به خود اختصاص داده بود و در سال ۱۳۵۰ خلق شده است، پنج میلیارد و ۱۰۰ میلیون تومان فروش رفت.
تابلوی سهراب سپهری که ۵ میلیارد و ۱۰۰ میلیون تومان فروش رفت
اثری از حسین کاظمی ۳۰۰ میلیون تومان، تابلویی از محسن وزیریمقدم که سال ۲۰۰۹ در کریستیز دبی به حراج گذاشته شده است ۱۰۰ میلیون، اثری از کوروش شیشهگران متعلق به سال ۱۳۶۵ به قیمت ۵۵۰ میلیون و تابلویی با تکنیک جوهر و آبرنگ روی مقوا اثر هوشنگ پزشکنیا با بیشینه قیمت پیشنهادی خود ۱۲۰ میلیون تومان چکش خوردند.
تابلوی «معما ۵ و ۶» از آیدین آغداشلو که در سال ۱۳۸۸ خلق شده، ۶۵۰ میلیون خریداری شد.
مجسمهای آهنی از مجموعه «ژنرالها» ژازه تباتبایی ۳۴۰ میلیون تومان چکش خورد و تابلوی رنگ روغن روی بوم هانیبال الخاص با نام «انقلاب» زیر کمینه قیمت پیشنهادی خود ۷۵ میلیون تومان فروش رفت.
پرترهای دیگر از مهدی ویشکایی متعلق به سال ۱۳۴۴ که سابقه حضور در حراج تهران را نیز داشته است ۱۶۰ میلیون تومان خریداری شد.
در ادامه مجسمهای سفالی از مجموعه «سیمرغ» پرویز تناولی که اواخر دهه ۴۰ شمسی ساخته شده و ۱۵۰ میلیون بیشترین قیمت پیشنهادی آن بود، ۲۹۰ میلیون تومان به فروش رسید و مجسمه تک نسخه و آهنی بز اثر توکل اسماعیلی ۱۳۰ میلیون خریده شد.
تابلوی رنگروغن و سیمان روی چوب گارنیک در هاکوپیان ۸۵ میلیون تومان چکش خورد.
اثر دیگری از منوچهر یکتایی که سال ۲۰۱۷ در حراج ساتبیز لندن ارائه شده و بین ۷۰۰ تا ۹۰۰ میلیون تومان قیمتگذاری شده بود در نهمین حراج تهران ۸۰۰ میلیون تومان خریداری شد.
دومین اثر ارائه شده در این رویداد از حسین کاظمی که سابقه حضور در حراج کریستیز را داشته و در سال ۱۳۵۷ خلق شده، ۳۸۰ میلیون به فروش رفت.
دومین اثر سهراب سپهری در این حراج نیز یک میلیارد و ۲۰۰ میلیون تا یک میلیارد و ۶۰۰ میلیون تومان قیمتگذاری شده بود. برای این اثر که در دهه ۴۰ شمسی خلق شده با قیمت یک میلیارد و ۹۰۰ میلیون تومان چکش زده شد.
تابلو «محصول انسان» از حسین محجوبی ۱۶۰ میلیون، اثری از ناصر عصار با تکنیک رنگروغن روی بوم که پیشتر در کریستیز دوبی نیز ارائه شده ۲۴۰ میلیون، تابلو «خرمنکوبی» محمود جوادیپور ۶۰ میلیون، اثر «طبیعت بیجان با میوهها» ۱۰۰ میلیون، اثر پاستل روی مقوا پروانه اعتمادی ۱۱۰ میلیون، اثر رنگروغن روی بوم احمد اسفندیاری ۴۰ میلیون، اثر دیگری از ناصر عصار متعلق به سال ۱۳۴۱ به قیمت ۲۸۰ میلیون تومان خریداری شدند.
اثر دیگری از حسین زندهرودی که بین ۳۰۰ تا ۴۰۰ میلیون تومان قیمتگذاری شده بود ۳۰۰ میلیون تومان چکش خورد.
اثر رنگروغن روی گونی منصور قندریز بالاتر از بیشترین قیمت پیشنهادیش یعنی یک میلیارد و ۳۰۰ میلیون تومان فروش رفت.
اثری از جعفر روحبخش ۸۵ میلیون خریداری شد و اثر دیگری از بهجت صدر زیر کمترین قیمت پیشنهادیش ۱۹۰ میلیون خریداری شد.
اثری از کوروش شیشهگران با نام «زرد» که امسال خلق شده و ۳۰۰ تا ۴۰۰ میلیون تومان قیمت پیشنهادی داشت به فروش نرفت.
تابلویی از فرامرز پیلارام که بالاترین قیمت پیشنهادیش ۳۵۰ میلیون تومان بود ۴۵۰ میلیون چکش خورد و تابلوی رنگ روغن و ورق طلا روی بوم با نام «خداوندا مرا آن ده که آن به» از محمد احصایی ۴۲۰ میلیون تومان خریداری شد.
آخرین چکش این حراج برای اثر دیگری از منیر فرمانفرماییان فرود آمد. توسط مجری اعلام شد که این اثر از طرف خود هنرمند به حراج تهران ارائه شده و تمام عواید فروش آن به انجمن حمایت از بیماران هموفیلی آن هزینه میشود. این اثر ۴۰۰ تا ۶۰۰ میلیون قیمتگذاری شده بود که ۷۵۰ میلیون خریداری شد.
مجموع فروش این رویداد ۳۱ میلیارد و ۳۷۸ میلیون تومان اعلام شد.
نظر کاربران
میشه لطفا بگید خریداران این آثار چه کسانی بودن؟
مث این تابلوی سپهر که بچه ام روزی 5 تا هم میکشه
پاسخ ها
بچه ات رو شبا تو گاوصندوق بخوابون میدزدنش
قدر زر زرگر شناسد قدر گوهر گوهری
اصلا قابل درک نیست ..این همه پول بدی فقط برای خرید یک تابلو
بکی مینالد از درد بینوایی .....
این پول ها رو مرفه هین بی درد و اقا زاده ها از راه اختلاص و رانت بدست اوردن
خدایا این مملک دزد اباد رو بکوب و از نو بساز
دروغ .دزدی و ریا در ان موج میزند
بیچاره سهراب تنش تو گور میلرزه!
خوش بحال کیس که پول داشت و خریدش ولی اگر من بودم بین خرید این تابلو و ساخت یک بیمارستان خیریه واقعی مردد میشدم و حتما ساخت بیمارستان رو به خرید این تابلو ترجیح میدادم .
سهراب سپهری فقید هم راضی نبود که در جامعه ای که اینهمه گرفتار و بیمار وگرسنه داریم چنین پول عظیمی درصاحبان حساب این حراجی ها و یا هر حساب دیگری بلوکه شود. کاش به شعرهای سهراب اینقدر بها میدادیم و دلبسته بودیم که قیمت معنویت و انساندوستی که در آنهاست با معدنی از طلا هم قابل تعویض نیست :
آب را گل نکنیم
در فرودست انگار، کفتری میخورد آب
یا که در بیشه دور، سیرهیی پر میشوید.
یا در آبادی، کوزهیی پر میگردد.
آب را گل نکنیم:
شاید این آب روان، میرود پای سپیداری، تا فرو شوید اندوه دلی.
دست درویشی شاید، نان خشکیده فرو برده در آب......