چرا الیف شافاک در ایران محبوب شد؟

صابر حسینی در گفت‌وگو با ایسنا، درباره چرایی استقبال از آثار الیف شافاک در ایران اظهار کرد: محبوبیت شافاک با انتشار کتاب «ملت عشق» در ایران به اوج خود رسید که به خاطر تم عرفانی و شخصیت‌‍‌محور بودن کتاب بود. در این کتاب شافاک به دیدار شمس و مولوی می‌پردازد. درواقع شرقی بودن اثر تأثیر بسزایی در جذب مخاطب داشت.

او افزود: شافاک در کتاب‌های بعدی‌اش همچون «من و استادم» و «اسکندر» به مسائل اجتماعی از جمله اختلافات قومی و تبعیض نژادی می‌پردازد و از این موضوع که انسان‌ها را باید به خاطر انسان بودن‌شان دوست داشت و با آن‌ها ارتباط برقرار کرد طرفداری می‌کند که به همین دلیل فکر می‌کنم مردم به سمت شافاک رفتند و آثار او را دوست داشتند.

مترجم کتاب‌های شافاک درباره آشنایی‌اش با این نویسنده و تصمیم برای ترجمه آثار او خاطرنشان کردد: آشنایی من با الیف شافاک به شش - هفت سال پیش برمی‌گردد. قبل از این‌که کتاب‌های او را بخوانم در فضای مجازی جملات بسیار زیبایی از او می‌دیدم که در صفحه اجتماعی خود می‌گذاشت و یا دیگران جملات او را در صفحه‌های‌شان می‌گذاشتند. از طرف دیگر معتقدم پرداختن به موضوع زنان اهمیت بسیاری دارد و خانم شافاک هم در آثارش به این موضوع پرداخته است. ترجمه کتاب‌هایی درباره جایگاه زن در جوامع شرقی از ترجیحات من بود که شافاک در آثارش به حس زنانگی، پرداختن به هویت زن و جایگاه زن در جامعه پرداخته است. من به آثار او علاقه‌مند شدم و کارهایش را ترجمه کردم.

او همچنین درباره کتاب «شمسپاره» الیف شافاک که به تازگی در نشر مروارید منتشر شده است، بیان کرد: این کتاب شامل ۶۵ مقاله‌گونه و یادداشت است که الیف شافاک در طول سال‌های ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۲ در روزنامه «خبر تورک» ترکیه به صور ستون چاپ می‌کرد و بعدها تصمیم می‌گیرد آن‌ها را به صورت کتاب دربیاورد. او در «شمسپاره» موضوعات مختلفی را به چالش کشیده است از جمله هویت زن و تبعیض جنسیتی. شافاک همچنین در کتاب درباره ادبیات صحبت کرده است. او حتی به روابط خود با خانواده‌اش و چالش‌هایی که به عنوان زن نویسنده در خانواده دارد پرداخته که جذابیت کتاب را بیشتر کرده است زیرا مردم ما کمتر درباره خودِ شافاک اطلاعات دارند.

صابر حسینی درباره این‌که آیا این مقالات و یادداشت‌ها با توجه به این‌که در طول زمان دوساله نوشت شده‌اند، ارتباط موضوعی دارند یا خیر اظهار کرد: ما در کتاب «شمسپاره» با داستان مواجه نیستیم. این کتاب رمان نیست. اگر در جایی هم نوشته شده باشد می‌گویم اشتباه است. این کتاب شامل نظریات، ایدئولوژی‌ها و نگرش شافاک به موضوعات مختلف است که می‌توانند به نحوی با یکدیگر ارتباط داشته باشند. مثلا در جایی که درباره زن شاعر حرف می‌زند نظرش را درباره هویت زن و ادبیات می‌گوید. او همچنین در «شمسپاره» مقاله‌ای درباره فروغ فرخزاد دارد که به زندگی این شاعر در ایران قبل از انقلاب و شرایط سختی که هویت زنانه خود را حفظ کرده و به شعر پرداخته است می‌پردازد.

او سپس درباره ترجمه‌های جدید خود از الیف شافاک گفت: رمان‌های «سه دختر حوا» و «شرم» در وزارت ارشاد و در انتظار کسب مجوز است و ترجمه رمان «پنهان» هم تمام شده است. نشر نیماژ ناشر این سه کتاب‌ است.

در نوشته پشت جلد کتاب «شمسپاره» آمده است: الیف شافاک در این کتاب از موضوعات مختلفی همچون هویت زن و جایگاه او در جامعه و خانواده، آزادی‌های فردی، روابط میان زن و مرد، ادبیات، نزاع‌های قومی و غیره... صحبت می‌کند. شافاک در این کتاب به زندگی شخصی خود نیز پرداخته و به عنوان یک زنِ نویسنده چالش‌های زندگی‌اش را به رشته تحریر درآورده است.
هر حکایت، هر کلمه
یک شمسپاره است...
تکه‌ای از آفتاب است..
می‌افتد روی شانه‌هامان
آرام، مثل دانه‌های برف
مثل باران روح‌مان را می‌شوید
از وجود غبار و آْلودگی پاک می‌کند
از یکنواختی‌ها...