دو مشخصه وضعیت امروز کشور از نگاه «آرمین»
محسن آرمين، فعال سياسي اصلاحطلب در یادداشتی در جماران نوشت: وضعيت امروز ما دو مشخصه اصلي دارد: اول آنكه امروز بحرانها و مشكلات پيچيده كشور به نحو بيسابقهاي به يكديگر پيوند خوردهاند به طوريكه نميتوان براي هر يك از آنها بهطور مستقل راهحلي پيشنهاد كرد. مشخصه دوم اين است كه سطح بحرانها، مشكلات و بهتبع آن امكانات سختافزاري و نرمافزاري لازم براي حل آن از سطح دولت فراتر رفته است.
محسن آرمين، فعال سياسي اصلاحطلب در یادداشتی در جماران نوشت: وضعيت امروز ما دو مشخصه اصلي دارد: اول آنكه امروز بحرانها و مشكلات پيچيده كشور به نحو بيسابقهاي به يكديگر پيوند خوردهاند به طوريكه نميتوان براي هر يك از آنها بهطور مستقل راهحلي پيشنهاد كرد. مشخصه دوم اين است كه سطح بحرانها، مشكلات و بهتبع آن امكانات سختافزاري و نرمافزاري لازم براي حل آن از سطح دولت فراتر رفته است.
به تعبير ديگر مشكلات كنوني جامعه، صرفا مشكل دولت به معناي هيات دولت يا قوه مجريه و در راس آن رييسجمهور (goverment) نيست بلكه مشكل حكومت يا حاكميت و آن چيزي است كه ما از آن به نظام (state) تعبير ميكنيم. بحث بر سر درستي يا غلط بودن آن رويكردها نيست. به هر حال آن رويكردها نتايج و آثاري داشته است و وضعيت كنوني خوب يا بد محصول همان رويكردهاست. در نتيجه مجموعه حاكميت بايد نسبت به نحوه مواجهه و رهيافت لازم براي حل مشكلات موجود تصميم و كليه امكانات و ظرفيتهاي خود را در اين مسير به كار بگيرد.
سياستهاي هستهاي گذشته و پذيرش ورود به مذاكرات برجام، نهتنها تصميم دولت، بلكه اراده و تصميم نظام بوده است. مراحل مختلف فرآيند مذاكرات برجام تا امضاي نهايي نيز كاملا ذيل همين اراده و مصلحتسنجيهاي آن طي شده است. پس از آن نيز نحوه تعامل با برجام و تفكيك آن از ديگر امور بر همين اساس ساماندهي شده است. سياستهاي منطقهاي و حضور سياسي و نظامي ايران در كشورهاي منطقه نيز وضعيتي مشابه دارد. طبعا براي هريك از اين امور مصلحتانديشيهايي شده و براساس آن در سطح نظام تصميمگيري شده است.
مشكلات و بحرانهاي كشور نه مساله امروز و ديروز و نه نتيجه تصميمات اين يا آن دولت است. تفاوتي كه امروز با ديروز دارد آنگونه كه از ظواهر و شرايط كنوني مشاهده ميشود، اين است كه آن رويكردها و راهبردها تمامي ظرفيت خود را به ظهور رسانيدهاند.
به جاي پرسشهايي نظير اينكه «روحاني در شرايط كنوني چه كاري بايد انجام دهد؟» يا «رييسجمهور در اين مقطع حساس كنوني چگونه ميتواند جايگاه اجتماعي خود را حفظ كند؟» بايد به جاي كلمه «رييس» جمهور واژه «نظام» يا «حاكميت» را بگذاريم و بپرسيم «حاكميت در شرايط كنوني چه كاري بايد انجام دهد؟» يا «حاكميت در اين مقطع حساس كنوني چگونه ميتواند جايگاه اجتماعي خود را حفظ كند؟» با توجه به توضيحات گذشته «اين كار» يا تصميم هرچه باشد اصرار بر راهبردهاي گذشته نيست، بلكه تغيير آن است.
نظر کاربران
آقای آرمین نگفتید که سهم کارشناسانی مثل شما در سیر ۴دهه چه بوده. ثمربخش بودید یا نه؟!!!
نظر این کارشناس کاملاً درسته،