۵۰ سال پیش در «کن» چه گذشت؟

خبرگزاری تسنیم: پنجاه سال پیش در ۱۹۶۸، اولین و آخرین بار جشنواره بین المللی فیلم کن نیمه تمام باقی ماند. در آن دوره کارگردان‌های سرشناسی مثل ژان لوک گودار، رومن پولانسکی و کلود للوش اجازه ندادند فستیوال مسیر خودش را تا پایان ادامه دهد. داستان این ماجرا اما از پاریس شروع شده بود. در اعتراضاتی که بعدها موسوم به حوادث می ۶۸ شد. جنبش دانشجویی-کارگری می ۱۹۶۸ فرانسه به مجموعه حوادثی اطلاق می‌شود که در طول ۴ هفته در ماه می سال۱۹۶۸در فرانسهرخ داد، نقطه اوج این جنبش در فاصله یک هفته‌ای سوم تا دهم این ماه به وقوع پیوست. در این اعتراضات دانشجویان و کارگران طرفدار گروه های چپ دانشگاه ها را به تعطیلی کشاندند. به همین بهانه بعد از اکران فیلم «Rocky Road to Dublin» گودار و برخی دیگر از همکارانش در حرکتی نمادین برای نشان دادن حمایت از دانشجویان و کارگران روی سن رفتند و گفتند جشنواره باید به پایان برسد.

حالا سال ها از آن روزها گذشته و در پنجاهمین سالگرد آن ماجرا، ژان لوک گدار 87 ساله با فیلم جدیدش در بخش رقابتی جشنواره کن حاضر شده است. اثری به نام «کتاب تصویری». روز گذشته گودار به صورت ویدیو کنفرانس برابر اصحاب رسانه قرار گرفت و به سوالات آنها پاسخ داد. بخش قابل توجهی از سوالات اما نه در مورد فیلم جدیدش، بلکه در مورد سایر مسائل بود. گودار در این کنفرانس مطبوعاتی عجیب با بیان این که خاطرات زیادی از زمان حوادث کن 68 دارد گفت: «سینماگران بزرگ به آنارشسیت ها نزدیک هستند!» او که هنوز روحیه خاص خودش را حفظ کرده در طول این ویدیو کنفرانس همان طور که به سوالات خبرنگاران پاسخ می داد سیگار بزرگی را هم دود می کرد.

گدار در پاسخ به این موضوع که آیا فیلم جدیدش یک اثر سیاسی است می گوید قصد ساخت اثری سیاسی را نداشته بلکه می خواسته نشان دهد که دنیای عرب همه چیز دارد و باید به حال خود گذاشته شود. اعراب خط و خیلی چیزهای دیگر را اختراع کردند، نفت دارند پس باید تنها گذاشته شوند تا خودشان برای مسائل خودشان تصمیم بگیرند. وقتی از او در مورد روسیه سوال شد پاسخ داد: «من نمی توانم در مورد آقای پوتین صحبت کنم، چون ایشان را نمی شناسم. همین طور در مورد آقای مکرون، یا خانم مرکل. تخصص من چیزهای دیگریست.»

«کتاب تصویری» مجموعه ای از تصاویر آرشیوی است که به عقیده گودار قرار است چیزهایی که در دنیا اتفاق نمی افتد را نمایش دهد. این فیلم از پیتر بردشاو منتقد گاردین 4 ستاره دریافت کرده است.