کارگردان «خجالت نکش» از فیلمش می‌گوید
فیلم «خجالت نکش» به باور کارگردان فیلم، اثری باورپذیر و برگرفته از معضلات روز جامعه است که علی‌رغم بی‌مهری‌هایی که تا به امروز نسبت به آن در اکران صورت گرفته، می‌تواند مخاطبان زیادی را جذب کند.
روزنامه فرهیختگان: فیلم «خجالت نکش» به باور کارگردان فیلم، اثری باورپذیر و برگرفته از معضلات روز جامعه است که علی‌رغم بی‌مهری‌هایی که تا به امروز نسبت به آن در اکران صورت گرفته، می‌تواند مخاطبان زیادی را جذب کند.
این فیلم که به تازگی در سینماها به اکران درآمده است، کارگردانی‌اش را رضا مقصودی به عهده داشته و تهیه‌کننده آن امیر پروین‌حسینی است.
با رویکرد اجتماعی فیلم ساختم
مقصودی درباره انگیزه‌اش از دستمایه قرار دادن فیلمی با مضمون «خجالت نکش» می‌گوید: «وقتی ایده ساخت فیلم در ذهنم شکل گرفت رویکردم این بود که مساله‌ای را حول محور فرزندآوری مطرح کنم. به همین خاطر به سمت‌وسوی این موضوع رفتم. چراکه در دوره‌های مختلف در جامعه با نگاه‌هایی در مواجهه با به دنیا آوردن فرزند مواجه شده‌ام که برایم سوال برانگیز بوده است. گاه می‌بینم افرادی که شاید عمدتا از طبقه‌های ضعیف جامعه بوده‌اند، آوردن فرزند تازه را بنایی برای تخصیص تسهیلات از سوی دولت مطرح کرده‌اند. این دیدگاه در دوره‌های گذشته و با ذکر وعده‌هایی از سوی برخی از مسئولان وجود داشت، در مواقعی هم می‌دیدم که به زوج‌هایی که به لحاظ مادی از امکانات خوبی برخوردارند توصیه می‌شود که وقتی اوضاع مالی‌تان مناسب است چرا فرزنده تازه‌ای نمی‌آورید؟ آنچه مسلم است اینکه داشتن فرزند باعث تحکیم خانواده می‌شود و می‌تواند کیان یک خانواده را از خطرات مختلف حفظ کند. با این حال، این مساله هم وجود دارد که فرزندآوری چقدر می‌تواند چشم‌انداز روشنی را به لحاظ تخصیص امکانات زندگی رفاهی، فردی و اجتماعی فراهم کند. در واقع من با چنین رویکردی تلاش کردم به ساخت این فیلم بپردازم.»
از مقصودی درباره بازخوردهای فیلم نزد طبقات مختلف جامعه می‌پرسم، او در این باره هم می‌گوید: «با وجود آن که مدت زمان زیادی از اکران فیلم نگذشته ولی تصور می‌کنم فیلم توانسته تاحدود زیادی به لحاظ مضمونی با مخاطب ارتباط برقرار کند. با این حال، همچنان براین باورم که فیلم می‌تواند بیش از این در دل مخاطب جا باز کند و برای اینکه بگوییم چقدر مخاطب با آن ارتباط برقرار کرده، نیازمند زمان بیشتری هستیم.»
در روند کنونی اکران بی‌نظمی وجود دارد
مقصودی در پاسخ به این سوال که روند اکران فیلم در چند سالن محدود حکایت از آن دارد که نسبت به فیلم «خجالت نکش» در حیطه اکران بی‌مهری شده و به آن شکلی که باید از امکانات و شرایط گسترده اکران برخوردار نشده است، می‌گوید: «تصور من در موضوع اکران فیلم، براین است که در سال‌های اخیر اتفاقاتی در روند اکران فیلم‌ها افتاده که قابل تامل است. به بیان ساده‌تر ما در دوره‌های جدید اکران با یک شکل بی‌نظمی و بی‌برنامگی از سوی دست‌اندرکاران این حوزه مواجهیم. بنابراین گلایه‌ای که من و تهیه‌کننده نسبت به اکران محدود این فیلم داریم فقط مختص فیلم ما نیست، بلکه آن‌طور که سراغ دارم، کارگردانان فیلم‌های دیگر هم در ماه‌های اخیر نسبت به اکران نامناسب فیلم‌ها و قوانین جدید اکران، گله‌مند بوده‌اند.»
فیلم اجتماعی لزوما تلخ و عبوس نیست
مقصودی علاوه‌بر کارگردانی، در سال‌های گذشته بیشتر به‌عنوان فیلمنامه‌نویس شناخته می‌شده است. او نگارش فیلمنامه‌هایی چون «لیلی با من است»، «مهر مادری»، «همیشه پای یک زن در میان است» و... را به عهده داشته است. از او می‌پرسم رویکرد کنونی جامعه نسبت به فیلم‌هایی با مضامین اجتماعی چگونه است، در پاسخ بیان می‌کند: «اینکه سینماگران تلاش کرده‌اند در سال‌های اخیر بیشتر از هر زمان دیگری معضلات اجتماعی را دستمایه کارشان قرار بدهند، بی‌تردید اتفاق خوشایندی به شمار می‌رود. ولی مساله این است که برخی از تحلیلگران در این زمینه معتقدند فیلم‌های اجتماعی به دلیل درونمایه‌هایی که دارند، آثاری عبوس، تلخ و به اصطلاح نفروش هستند. این باوری نادرست است که نزد این عده جا افتاده است. در حالی که به شخصه معتقدم فیلم‌های اجتماعی نه‌تنها بی‌مخاطب نیستند که یک کارگردان با پردازش مناسب و به روز می‌تواند آثاری از این دست را با چاشنی طنز تلفیق کرده و به مخاطب ارائه بدهد. چندان که در این زمینه نمونه‌های درخشان و خوب کم نداشته‌ایم.»
او اضافه می‌کند: «از سوی دیگر مردم هم نسبت به تماشای فیلم‌های اجتماعی اقبال نشان می‌دهند، چراکه طبعا آنها هم تمایل دارند بازتابی از مشکلاتی که با آن در جامعه دست به گریبانند را بر پرده سینما ببینند و اساسا درباره این مشکلات صحبت شود. منتها همان‌طور که اشاره کردم فیلمسازانی که تمایل دارند به سمت‌وسوی مفاهیم اجتماعی بروند باید خیلی مراقب باشند. این حیطه حساسی است و باید توجه کرد که نمی‌توان مسائل اجتماعی را از طریق مستقیم‌گویی یا به وسیله شعار و نصیحت به مخاطب القا کرد، بلکه باید توجه داشته باشند سینما در درجه نخست رسالتش سرگرم کردن مخاطب است، از همین رو تصور می‌کنم باید فیلم‌هایی در این زمینه ساخته شود که فارغ از هرگونه شعارزدگی و موعظه کردن، به شکل جذاب به تبیین حقایق اجتماعی بپردازد.»
با مقصودی این مساله را مطرح می‌کنم که برخی بازیگران خاصه آن دسته از بازیگران پرسابقه و پیشکسوت وقتی صحبت از کم‌کاری و گزیده‌کاری می‌شود، مدعی هستند که در سال‌های اخیر تعداد فیلمنامه‌های کیفی و بامحتوا کاهش یافته است. این کارگردان در این‌باره هم می‌گوید: «به نظر می‌رسد مقصر اصلی در این بین تهیه‌کنندگان هستند، چون آنها واسطه رساندن فیلمنامه به دست بازیگرند، بنابراین ضرورت دارد در انتخاب اینکه قرار است چه فیلمنامه‌ای به دست بازیگر برسد دقت عمل داشته باشند. در عین حال من هم با شما در این که تعداد فیلمنامه‌های به اصطلاح استخوان‌دار و با کیفیت به نسبت گذشته کاهش یافته است، هم‌عقیده‌ام. یک دلیل این مساله به صحبت‌های پیشین من برمی‌گردد و اینکه در سال‌های اخیر برخی از تهیه‌کنندگان ترجیح می‌دهند از فیلمنامه‌های کمدی و در مواردی بی‌مایه بهره بگیرند تا برایشان بازگشت سرمایه بیشتری در پی داشته باشد. ضمن اینکه از این سو می‌بینیم، متاسفانه گرایش برخی از مخاطبان سینما به این سمت رفته و خواهان تماشای آثاری هستند که بی آنکه آنها را به تامل وادارد فقط سرگرم می‌کند و دیدن این فیلم‌ها برایشان تفریح صرف است.»
«خجالت نکش» دچار ممیزی نشده است
از آنجایی که فیلم «خجالت نکش» مقصودی به تبیین موضوع ملتهب اجتماعی اشاره دارد، از او سوال می‌کنم فیلم چقدر پیش از اکران دستخوش ممیزی قرار گرفته است، او می‌گوید: «این فیلم نه در مرحله فیلمنامه، نه پروانه ساخت و نه در مرحله اکران به هیچ‌وجه مورد ممیزی و مشکل قرار نگرفته است. به این خاطر که ما اصلا حرف بدی با ساخت این فیلم نزده‌ایم و قصدمان به هیچ‌وجه تخریب نبوده است، بلکه می‌خواستیم با ساخت چنین اثری به نقد سازنده بپردازیم.»
مقصودی درباره اقبال مردم نسبت به فیلم «خجالت نکش» نیز می‌گوید: «از زمانی که فیلم مجالی برای اکران پیدا کرده با واکنش‌های مثبتی از سوی مردم طبقات مختلف مواجه شده است. ضمن اینکه یکی از بزرگ‌ترین لذت‌هایم این است که این روزها به سینماهای مردمی می‌روم و بی‌آنکه آشنایی دهم که فیلم متعلق به من است، فیلم را در کنار مردم تماشا می‌کنم. حتی چند روز قبل در یکی ازسینماهای مردمی یک ساعت‌ونیم بی‌آنکه جایی برای نشستن داشته باشم، همراه مردم فیلم را دیدم و از خندیدن آنها لذت بردم. بنابراین از برآیند نظرات و دیدگاه‌های مردم نسبت به فیلم متوجه شده‌ام که فیلم «خجالت نکش» به دلیل مولفه‌هایی که دارد توانسته با مردم ارتباط برقرار کند.»
بازخورد مثبت مردم نسبت به فیلم
اکران و پخش آثار سینمایی، در سال‌های اخیر محل دعوای بین تهیه‌کنندگان، پخش‌کنندگان و سینماداران است. امیر پروین‌حسینی، تهیه‌کننده فیلم «خجالت نکش» هم در گفت‌وگوی کوتاهی که با او داشتیم درباره شرایط اکران این فیلم گفت: «در حال حاضر شرایط اکران فیلم‌ها برای چه کسی راضی‌کننده است که برای ما باشد؟! تنها مساله‌ای که می‌توانم درباره فیلم بگویم این است که سالن‌های اندکی به فیلم اختصاص یافته و این مورد بی‌سابقه‌ای است که به یک فیلم در هر سینما فقط سه سالن اختصاص یابد.»
از پروین‌حسینی سوال می‌کنم که نسبت به شرایط نامطلوب اکران فیلم اعتراض کرده است یا نه، او می‌گوید: «اعتراض کرده‌ایم ولی به جایی نمی‌رسد، اما در مجموع تصور می‌کنم این مساله بی‌انصافی است که به فیلم‌هایی مثل «خجالت نکش» که ظرفیت بالایی برای جذب مخاطب دارند، سالن‌های معدودی اختصاص یابد. این مساله در حالی اتفاق می‌افتد که از برآیند نظرات مخاطبانی که تا به امروز فیلم را دیدند به این نتیجه رسیدم که آنها هم فیلم را دوست داشتند.»
ارسال نظر