کاهش نزاعهای سیاسی بین دولت و مجلس
حسن رسولي در روزنامه اعتماد نوشت: بارها گفته شد كه استيضاح وزرا به جهت مسائل و مشكلات وزارتخانهها در پايان سال كار صحيحي نبود. از حيث لحاظ كردن شرايط نامناسب معيشتي اقشار كمدرآمد كشور، كارگران، مستمريبگيران صندوقها، كشاورزان دست پينه بسته از منظر ارتباط با مصالح و منافع ملي بهتر بود در چنين شرايطي اين مساله از سوي نمايندگان مجلس پيگيري نشود.
حسن رسولي در روزنامه اعتماد نوشت: بارها گفته شد كه استيضاح وزرا به جهت مسائل و مشكلات وزارتخانهها در پايان سال كار صحيحي نبود. از حيث لحاظ كردن شرايط نامناسب معيشتي اقشار كمدرآمد كشور، كارگران، مستمريبگيران صندوقها، كشاورزان دست پينه بسته از منظر ارتباط با مصالح و منافع ملي بهتر بود در چنين شرايطي اين مساله از سوي نمايندگان مجلس پيگيري نشود.
استدلال مخالفان آقاي آخوندي را شنيدم و به لحاظ محتوايي آنچنان استدلالها و به ويژه استنادات، استحكامي نداشت. از زاويه ديگر نيز كليد زدن استيضاح در شرايط كنوني درست نبود. اين روزها كشور با چالشهاي بزرگي مواجه است. تهديدهايي مثل شكاف بين نسلي، جوانان تحصيل كرده جوياي كار، ناچيز بودن ميزان رونق اقتصادي، بالا بودن آسيبهاي اجتماعي، مشكلات حوزه سياستهاي پولي و بانكي، محدوديتها در حوزههاي اقليمي و به خصوص مديريت منابع و مصارف آب در كشور احساس ميشود.
مسائلي كه اعتراضات دي ماه را به وجود آورد و گوشهاي از آنها را از زبان وزير كشور شنيديم كه جامعه در برابر چالشهاي اجتماعي، فرهنگي، سياسي و اقتصادي تابآوري كمتري دارد. كشور از اين جهت با چالشهاي جدي مواجه شده است. در چنين شرايطي انگزنيها و دامن زدن به نگاههاي جناحي مشابه آنچه در استيضاح آقاي آخوندي نظير آنچه يكي از منتقدين بيان كرد، در همين رديف قرار ميگيرد. در چنين شرايطي انتظار داريم كه قواي سهگانه و ساير مراجع كلان حاكميتي و تصميمگير كشور با اهم و مهم كردن مسائل جاري كشور فراتر از گرايشهاي سياسي به پيدا كردن راهكارهاي كمهزينهتر و پرفايدهتر براي غلبه بر اين چالشها در عرصه داخلي بپردازند.
در حوزه منطقهاي و بينالمللي ما از حيث عمق بخشيدن به جغرافياي دفاعي و امنيت ملي خوشبختانه در شرايط ايدهآلي هستيم كه اين را مديون رزمندگان، شهدا، حوزه دفاعي و ديپلماسي و مردم بودهايم. به نسبت اين دستاوردها بهطور طبيعي با ائتلافها در مناسبات منطقهاي و به خصوص در مواجهه با توطئههاي مشترك امريكا، اسراييل و برخي كشورهاي عربي با تهديدهاي جدي رو به رو هستيم. سياست داخلي و خارجي كشور دو روي يك سكه هستند. به اين معنا كه تقويت و انسجام هريك از اين دو حوزه و ساحت، استحكام در ديگري را به دنبال دارد. آسيبديدگي هر كدام از اين دو هسته مستقيما عرصه ديگر را نيز تحت تاثير قرار ميدهد.
در چنين شرايطي بزرگان كشور با توجه به مصالح و منافع ملي ايران و انقلاب، بايد در ترسيم يك چشمانداز اميدواركننده بكوشند. بايد به جاي سرگرم شدن در اينگونه مجادلات با نصبالعين قرار دادن ضرورت وحدت و انسجام ملي اختلاف نظرات داخلي را از طريق گفتوگو حل كرد. با گذشت، رافت و اخلاقي اسلامي با ياران انقلاب بايد مواجه شويم؛ صرف نظر از اينكه سليقه هر فرد چيست.
بايد نشانههاي بالقوه شرايط كشور را در نظر گرفت. از اين رو امكان تكرارپذير بودن حوادث دي ماه و خيابان پاسداران ايجاب ميكند كه با رويكردي راهبردي و به دور از نزاعهاي سياسي و با روحيهاي رواداري و تحمل گذشت و كاستن تنشهاي مضر براي منافع ملي در اين روزها به سياستورزي بپردازيم. نظير آنچه در برخوردهاي توهينآميز در مورد جشن برج ميلاد با شهردار تهران مواجه بوديم، نبايد دامن زده شود.
براي بنده كه از اولين ساعات انقلاب اسلامي در صحنه بودم، نوع برخوردهاي وهم آلود صورت گرفته طي دو سه روز اخير با يكي از مديران و وزيران پيشكسوت انقلاب به بهانههاي غيرمستند، بسيار تاسفآور است. شهرداري كه با صددرصد آراي اعضاي شوراي شهر روي كار آمده، در حالي كه اعضاي شوراي شهر با راي بالا انتخاب شدهاند. تاسفآور است كه در چنين شرايطي توسط برخي از دوستاني كه دلسوز هستند اما به لحاظ سن و سال تصوير دقيقي از تاريخچه انقلاب ندارند، به صورت بيسابقهاي مورد تحقير و توهين صورت بگيرد. ما اگر اختلاف نظر داريم بايد آن را به رسميت بشناسيم. اگر بزرگي براي كشور و انقلاب قبل و پس از پيروزي از سلامت و زندگي خويش گذشته است و خود را وقف انقلاب كرده، بايد فراتر از جبهه بنديهاي سياسي با او برخورد كنيم. در عمل به حديث شريف نبوي كه ميفرمايد «بزرگانتان را تكريم كنيد»، بايد عمل كنيم. چندي قبل به اتفاق برخي اعضاي شوراي شهر به ديدار آقاي شيباني رفتيم كه اين روزها در بستر بيماري است.
بسيار افسوس خوردم كه چرا نسبت به چنين شخصيتهايي كه منزلشان محل برگزاري جلسات شوراي انقلاب بوده، چنين بيتوجهي شده است. بزرگاني چون مطهري، مفتح، بازرگان، هاشمي، رهبر انقلاب و ساير بزرگان در منزل اين مرد بزرگ جلسات شوراي انقلاب را برگزار ميكردند. بسياري از صورتجلسات تاريخ انقلاب به خط اين مرد مسلمان و مبارز است اما ما از روي غفلت آنقدر سرگرم كشمشهاي روزانهايم كه از اين بزرگان ياد نميكنيم. بلافاصله به اتفاق ساير دوستان پيشنهاد كرديم كه سالن شماره دو شوراي اسلامي پايتخت در حيات دكتر شيباني به نام او ناميده شود. اميدواريم كه فعالان سياسي با كاهش طعنهها و تحقيرها به رفع مشكلات كشور بپردازند.
نظر کاربران
جامعه تاب آوری کمی داره؟؟؟ عجب اظهارنظری فرموندن وزیر کشور. دیگه چه بلایی میخواست سرمون بیاد دم نزنیم؟
مطالب سنجیده واسلامی وکارشناسی هست ولی کو گوش شنوا ؟ متاسفانه نه حرمت بزرگان را نگهمیدارند نه به حساب میارند اگه امام زمان هم ظهور کنند اعتنائی نمیکنند در کشورهائی که این چنین رفتارهائی اعمال گردیده تاریخ گواهه که دولتها نابود گشته اند .نه به مصدق ،بازرگان، شیبانی ها، مطهری ها، یادگاران کبیر انقلاب ووو احترام درخور شان شان اعمال نشه ازین هم بدتر خواهد شد باش تا صبح دولتت بدمد والسلام نامه تمام .