آفتاب یزد: روزگار احمدی نژاد، یادمان نرفته است

روزگار غریبی بود. قلم به دست که می‌شدی، برای کلمه به کلمه‌ای که قرار بود درباره دولت بنویسی هزار و یک داستان را تصور می‌کردی و دست آخر پا پس می‌کشیدی. اندک بهانه ای کافی بود تا در ۸ سال مدیریت اصولگرایان کار را به جای باریک بکشاند. اما حالا در اپیزود دوم وضعیت فرق کرده است. حسن روحانی که با حمایت اصلاح‌طلبان قفل پاستور را شکست تا اصولگرایان راهی خانه شوند، همه چیز عوض شد. دولت آن چنان نقد می شود و گاهی ناسزا می شنود که گاه آدمی با خودش از این میزان ابراز بیان نسبت به دولت انگشت بر دهان می ماند!

وقتی در دولت یازدهم نشریه «یالثارات الحسین (ع)» نشریه رسمی انصار حزب الله مطلب تند و البته توهین آمیزی را علیه شهیندخت مولاوردی، معاون رئیس جمهوری منتشر کرد، از حسین الله‌کرم پرسیدند دلیل این کار شما چه بود؟ او گفت: «به خاطر آزادی بیان. ما بر اساس آزادی بیان اقدام به انتشار آن مطلب و دیدگاه کردیم. ما بر اساس آزادی بیان در نشریه خود به تحلیل موضوعی پرداختیم.»

پرخاشگری از ضعف است نه قدرت

با این حال حق به جانب‌های مطلق که تاکنون بارها امتحان خود را پس داده اند و در پنج سال گذشته هرگاه در ترازوی مردم قرار گرفته اند جز دومینوی شکست چیز دیگری نصیب‌شان نشده، آیا از خواب بیدار می شوند

یک فعال سیاسی اصلاح طلب به «آفتاب یزد» می گوید: «حق به جانب بودن از دو ویژگی و خصلت آدمی برمی‌خیزد. اگر فرد یا جریان سیاسی خود را حق مطلق بپندارد در واقع این وضعیت باعث می‌شود که هر جریانی را که روبه‌روی خود می‌بینند باطل و خطا خطاب کنند. در نتیجه چنین جریان سیاسی اصولا آمادگی تعامل و گفت‌وگو و شنیدن سخن دیگری را نخواهد داشت.»

محمد کیانوش راد افزود:«در این شرایط است که هر آن چه طرف مقابل عنوان کند حتی اگر صحیح باشد آن را باطل فرض می‌کنند و وظیفه خود می‌دانند مقابل آن بایستند. این روحیه چنان گسترده می‌شود که ملاک تایید یا رد یک نظریه بستگی به طرف مقابل دارد.»

نماینده پیشین مجلس تصریح کرد: «این یک مشکل فرهنگی موجود در جامعه است که سیاستمداران افراطی بر این موضوع به دلیل منافع جناحی خود دامن می زنند.»

کیانوش راد در ادامه گفت: «مسئله دیگری که در بروز چنین خصلت‌هایی نقش خواهد داشت، نوعی خود کم بینی و ضعف در فرد یا جریانی است که چنین مواضعی را اتخاذ می کند. کسی که خود را ضعیف می داند تنها راه برای حفظ خود را حمله به دیگری می‌بیند و تنها با حمله به طرف مقابل موجودیت خود را می تواند اثبات کند.»

این فعال سیاسی خاطرنشان کرد: «اگر یک جریان یا فعال سیاسی برای جلب نظر مردم سخنان اثباتی و قابل قبولی داشته باشد، نیازی به پرخاشگری نیست. چنین رفتارهایی از موضع قدرت نیست بلکه از موضع ضعف اوست. امیدواریم با محور قرار دادن پذیرش یکدیگر و قبول آن که همه حقیقت در نزد یک فرد یا جناح نیست و همه می توانند نکات مثبت و منفی داشته باشند با نقد محترمانه و بیان کاستی‌ها با طرح درست مسائل به دنبال نتیجه گیری‌های اصولی باشند.»

کیانوش راد در پایان افزود: «دولت فعلی نسبت به کارشکنی‌ها و حملات تندی که علیه اش انجام می شود سعه صدر خوبی نشان داده و برخوردی قابل قبول با منتقدان و جریان مخالف خود داشته است.»

اقلیت به دنبال تحمیل بر اکثریت

از سوی دیگر موضوع سعه صدر دولت روحانی مقابل منتقدانی که مرزهای انتقاد را درنوردیده و وارد تخریب و توهین شده اند موجب شد تا با سخنگوی حزب اعتدال و توسعه گفت‌وگو کنیم و از او درباره رویکرد رئیس دولت دوازدهم نسبت به منتقدان بپرسیم. غلامعلی دهقان گفت: «شهروندان می‌توانند نسبت به مسئولین دیدگاه‌های خود را منتقل کنند و همچنین از باب انتقادات اصولی همراه با پیشنهاداتی که دارند به بهبود شرایط کمک کنند.»

او افزود: «با توجه به این که در جهان مدرن زندگی می کنیم و شهروندان مالیات و عوارض می پردازند و بالاتر از آن قدرت انتخاب مسئولان خود را دارند، رابطه دوسویه است و مردم و نمایندگان آنها در قالب رسانه‌ها باید منتقد و پیگیر باشند تا سطح و استاندارد زندگی ارتقا یابد اما آن چه مذموم است، ادبیاتی است که سراسر از توهین و افترا و سیاه نمایی و بدبین کردن مردم نسبت به مقامات است.»

این فعال سیاسی تصریح کرد: «در دوران ریاست‌جمهوری روحانی می‌توان گفت در یک فضای بسط سیاسی وارد شده‌ایم، پس از یک دوره انقباض که در دوره مدیریت اصولگرایان به اوج رسید، قدر شناس باشیم و در راستای بهبود شرایط گام برداریم. مبادا روزی دوباره شرایطی ایجاد شود که افرادی با قوه قهریه و آمرانه تصمیم بگیرند.»

او در پایان گفت: «حسن روحانی رئیس جمهور منتخب ۲۴ میلیون از مردم است همان گونه که دولت تلاش می کند در راستای وظایف خود به ۱۶میلیونی که به کاندیدای مقابل روحانی رای دادند نیز توجه کند و احترام سلایق آنها تا حد زیادی رعایت شود، رسانه‌های جناح مخالف نیز بهتر است به انتخاب اکثریت مردم احترام بگذارند و از این ادبیات توهین آمیز سیاسی دوری کنند.»

بعید به نظر می رسد جریان حق به جانب محافظه‌کار از خواب خود خواسته، بیدار شوند. گروهی که بارها گفته اند چشم دیدن فضای مجازی را ندارند اما آنجا را تبدیل به آرشیوی از شدیدترین توهین‌ها به رئیس جمهور می کنند، گروهی که کوچک‌ترین انتقاد را برنمی‌تابند، گروهی که نشان داده‌اند از هر چیز، مطلق آن را می‌خواهند.