از ضعف دموکراسی تا خودروهای گرفتار در برف
ردای شبی که هزاران خودرو در جاده ها و بزرگراه های کشور در میان برف و کولاک گرفتار شدند و از حرکت بازماندند، سخنگوی سازمان راهداری در یک تماس مستقیم تلفنی با شبکه خبر سیما در پاسخ به این که چرا وضعیت این گونه است گفت که امروز جلسه بحران سازمان راهداری برگزار شده است. مجری هم از او پرسید که چرا عصر دیروز که برف باریدن گرفت، این جلسه را برگزار نکردید و آن را به امروز واگذاشتید؟
عصر ایران نوشت: فردای شبی که هزاران خودرو در جاده ها و بزرگراه های کشور در میان برف و کولاک گرفتار شدند و از حرکت بازماندند، سخنگوی سازمان راهداری در یک تماس مستقیم تلفنی با شبکه خبر سیما در پاسخ به این که چرا وضعیت این گونه است گفت که امروز جلسه بحران سازمان راهداری برگزار شده است. مجری هم از او پرسید که چرا عصر دیروز که برف باریدن گرفت، این جلسه را برگزار نکردید و آن را به امروز واگذاشتید؟
این سؤال و جواب که بر روی آنتن زنده سیما رد و بدل شد، بهانه اولیه نوشتن یادداشت حاضر شد چرا که بر خلاف آن سخنگو و مجری، سؤال من این نیست که چرا جلسه در فلان زمان برگزار شد یا نشد، بلکه این پرسش مطرح است که اساساً چه نیازی به جلسه بوده است؟
این چه سرطانی است که بر پیکره مدیریتی کشور افتاده که برای عادی ترین مسائل نیز جلسه برگزار می کنند؟
نقطه بحرانی ماجرا نیز این است که بارش ۵۰ - ۴۰ سانتی متر برف در بزرگراه های کشور را "بحران" می نامند؛ آن هم در شرایطی از چند روز قبل، بارش برف سنگین در اغلب نقاط ایران با دقت بالایی پیش بینی شده و معلوم بود که هفته دوم بهمن ماه، با بارش برف آغاز خواهد شد. با این اوصاف، وای از روزی که جاده های اصلی و شهرهای کشور با برف یک متری و دومتری مواجه شوند!
وقتی راه های اصلی کشور و حتی آنهایی که بیخ گوش پرامکانات ترین شهر ایران هستند، به این روز گرفتار می شوند، باید نگران حال مردمی شد که صدها کیلومتر دور از شهرهای بزرگ روزگار می گذرانند و صدایشان هم به جایی نمی رسد.
برف اخیر، بحرانی در محیط جغرافیایی کشور نبود که نعمت الهی بود بر سرزمینی که سایه رعب انگیز خشکسالی بر سرش سنگینی می کند؛ این برف، بحران مدیریتی موجود در کشور را بار دیگر برملا کرد.
این بی عرضگی عمومی در میان مدیران، به این خاطر از پرده برون افتاد که زیر بارش برف، جایی برای پنهانکاری وجود نداشت؛ نگران کننده تر این است که می دانیم نتایج همین سیستم مدیریتی فشل، در بسیاری از عرضه ها، مانند فرهنگ، آموزش، علوم و فناوری، اخلاق، سرمایه اجتماعی، زیرساخت های اقتصادی، سیاست خارجی و ... در کوتاه مدت عیان نمی شود و وقتی خود را بروز می دهد که کار از کار گذشته و کشور، دهها سال از دنیا و حتی همسایگانش عقب مانده است.
در کشوری که داعیه دموکراسی دارد، ریشه همه این نابسامانی ها، ضعف در همین دموکراسی است که باعث می شود شایستگان از مدار مدیریت خارج شوند و ضعیف ترها برای تصدی کرسی های مجلس و دولت رقابت کنند؛ نتیجه اش هم همین می شود که می بینیم: ضعف ها و ضعیف ها دومینو وار ادامه می یابند و کار به جایی می رسد که چند ده سانتی متر برف پیش بینی شده در فصل زمستان برایشان می شود بحران!
نظر کاربران
تو تاریخ باید ثبت بشه این فاجعه ملی رو
شرم اور
با سلام برادر نجفی در زمانی که در آموزش وپرورش مدیریت نداشت چطور انتخاب شدند اینهم سواله بابا بگید میخواهیم جان ملت را به لب برسانیم که رساندین تعارف داری برادر خوشان هم میدانند چرا ایشان را انتخاب کردند هان برای تخریب کم داشتند ایشان را هم تعیین کردند که خرابی ها وامل شود در آموزش وپرورش وقت گند زدند حالا در شهر داری تلاش برای تخریب دارند
کدوم دموکراسی
دموکراسی فقط رای دادن نیست...
حتی اجازه ی نقد همین فشل ها را هم نمی دهد.
رسانه های ما فقط نمایش بازی می کنند.
مدیربت کاردان .... توی این مملکت سازمان مدیریت خدمات کشوری بی خاصیت وبی خود تو باعث ویرانی ایران وایرانی هستی لعنت خدا بر شما وامثال شما