ردمین: جودلا در نقش دامبلدور عالی است

طرفداران مجموعه‌ی Harry Potter «هری پاتر» دلیلی برای نگرانی درباره‌ی جود لا (Jude Law) در نقش دامبلدور (Dumbledore) در فیلم Fantastic Beasts: The Crimes of Grindelwald «جانوران شگفت‌انگیز: جنایات گریندل‌والد» ندارند زیرا از نظر ادی ردمین (Eddie Redmayne) لا بهترین آدم برای این کار است. پس از اشاره در Fantastic Beasts and Where to Find Them «جانوران شگفت‌انگیز و زیستگاه آن‌ها»، دنباله‌ی این فیلم دامبلدور جوان را معرفی خواهد کرد. این‌ها همه بخشی از داستانی است که این مجموعه فیلم قصد دارد روایت کند که عبارت است از کشمکش میان دامبلدور و دوست سابق‌اش، گلرت گریندل‌والد (Gellert Grindelwald) با بازی جانی دپ (Johnny Depp).

در حالی که انتخاب دپ با کمی حواشی و جنجال همراه بوده، انتخاب لا نیز کمی گیج‌کننده به نظر می‌رسد. اگرچه شهرت لا همچون دپ لکه‌دار نشده اما با این حال مشخص نیست که آیا او می‌تواند آن سنگینی و وقاری که لازمه‌ی کاراکتر دامبلدور است را به این نقش بیاورد یا خیر. لا بازیگر بااستعدادی است اما تاکنون بیش‌تر در نقش‌های کمدی‌تر و سبک‌تر ظاهر شده است. لا به نظر برای ایفای نقش نسخه‌ی جوان‌ترِ شناخته‌شده‌ترین مرشدِ پیر، بسیار آماده است.

در مصاحبه‌ی اسکرین‌رنت (ScreenRant) با ادی ردمین، صحبت به نقش‌آفرینی جود لا در قالب دامبلدور کشید. ردمین درباره‌ی همکار جدیدش بسیار پرشور صحبت کرد:

من قبلا از جی‌ کی ‌رولینگ (J. K. Rowling) درباره‌ی رابطه‌ی نیوت با دامبلدور جویا شده بودم. بعد وقتی جود که من مدت‌هاست او را می‌شناسم، برای ایفای این نقش انتخاب شد همه‌چیز معنا پیدا کرد زیرا در عین نوعی شوخ‌طبعی که در شخصیت او وجود دارد با وقار نیز هست. وقتی جود به لوکیشن آمد بی‌نقص به نظر می‌رسید.

توصیف ردمین از دامبلدورِ جود لا باید برای طرفداران جان‌سختِ «هری پاتر» بسیار دلگرم‌کننده باشد. در حالی‌که دامبلدور نزد طرفداران کتاب و فیلم غالبا به عنوان شمایلی قابل احترام شناخته می‌شود، عنصری ازشمایل او غالبا در شخصیت‌پردازی سینمایی او نادیده گرفته شده است. دامبلدور در کتاب آشکارا شخصیتی بسیار شوخ‌طبع است اما در فیلم‌ها بر روی جدیت او تأکید بیشتری شده است. این مسئله خصوصا وقتی مایکل گمبون (Michael Gambon) جای ریچارد هریس (Richard Harris) مرحوم را گرفت، تشدید شد.

اما اکنون به نظر می‌رسد شرایط تغییر کرده است. اگر حرف‌های ردمین درست باشد ظاهرا جود لا راهی پیدا کرده تا دو جنبه‌ی شخصیت دامبلدور را به تعادل برساند. در حالی که شکی وجود نداشت که لا می‌تواند بانمک باشد، ظاهرا او شمایل و حس یک جادوگر قدرتمند را نیز پیدا کرده است. احتمالا این حس شوخ‌طبعی بیش‌ترین چیزی است که این فیلم از دامبلدور نیاز دارد، هر چه باشد او نقش مکمل خواهد بود نه نقش اصلی.

احتمال دارد که مجموعه‌ فیلم «جانوران شگفت‌انگیز» همان خط روایی اصلی مجموعه‌ی «هری پاتر» را دنبال کند. بدین صورت که در هر فیلم داستان تاریک و تاریک‌تر می‌شود تا در نهایت به پایان خود برسد. آن‌طور که از عنوان قسمت دوم بر می‌آید، این فیلم غالبا به شرورترین جادوگری که تاکنون زیسته (قبل از ولدمورت) خواهد پرداخت و وارد مسائل پرتنش‌تری خواهد شد. دامبلدورِ شوخ‌طبع‌تر که بتواند لحظات جدی را نیز به خوبی ایفا کند، مورد استقبال قرار خواهد گرفت.