بهروز غريبپور از جمله کارگردانهايي است که بعد از نبود نام فيلمش «اردکلي» در خروجي نظر هيئت انتخاب جشنواره سيوششم فيلم فجر واکنش نشان داد و از شفافسازي هيئت انتخاب در ارتباط با کنارگذاشتهشدن فيلمش صحبت کرد.
روزنامه شرق: بهروز غريبپور از جمله کارگردانهايي است که بعد از نبود نام فيلمش «اردکلي» در خروجي نظر هيئت انتخاب جشنواره سيوششم فيلم فجر واکنش نشان داد و از شفافسازي هيئت انتخاب در ارتباط با کنارگذاشتهشدن فيلمش صحبت کرد. او در جلسه مطبوعاتي که به اين منظور تشکيل داد انتقاداتي را نسبت به برگزاري اين دوره جشنواره مطرح کرد. او در بخشي از صحبتهايش گفت: «مرا با اردنگي هم نميتوانند بيرون بيندازند. من با مردم بودم و در جنگ زير توپ و موشک بودم. من خاوري نيستم كه با سه هزار ميليارد تومان بروم. اردکلي حرف مردم ايران است. کسي را ديدم که اسمش سميه بود و آن را سميتا کرده، براي اينکه در پاسپورتش شبيه نامهاي اروپايي باشد. يکي در جنگ شهيد شده و يکي در فيلم من به واسطه اسمش در آستانه شهادت است». غريبپور معتقد است فيلم او از جمله فيلمهايي است که براي خانواده ايراني ساخته شده است. به بهانه حواشي اخير صحبتهاي غريبپور با او گفتوگوي کوتاهي داشتيم که شما را به خواندن آن دعوت ميکنيم:
در جلسه مطبوعاتي که بعد از اعلام فيلمهاي حاضر در جشنواره سيوششم فيلم فجر برگزار و گلهمندي درباره چرايي کنارگذاشتهشدن فيلمتان را مطرح کرديد، به نکاتي درباره نگاه هيئت انتخاب به فيلمهاي اين دوره و البته عدم شفافسازي درباره حذف فيلمها اشاره کرديد، اما به نظر ميآيد انتقادهاي شما بيش از سليقه هيئت داوران به ساختار و عدم رعايت آييننامه جشنواره است.
بله. نخستين اعتراض من به عدم رعايت آييننامه جشنواره فيلم فجر است. بههرحال قوانيني براي پذيرفتهشدن آثار در جشنواره وجود دارد و به نظر ميآيد امسال بيشتر از سالهاي گذشته موارد اين آييننامه رعايت نشده است. طبق اين آييننامه زمان مشخصي براي ارسال فيلمها به دبيرخانه جشنواره در نظر گرفته شده است، به هر حال همه ما با استوديوهاي مختلف در ارتباط هستيم و اين روزها همه مشغول کار هستند و طبعا باخبر ميشويم که فيلمها در چه مرحلهاي براي رسيدن به جشنواره هستند. شايد باورکردني نباشد اما برخي از فيلمها در حد يک سکانس فيلمهايشان را براي بازبيني هيئت انتخاب ارسال کردند، هر چند ممکن است نشود تنها بر اساس شنيدهها قضاوت کرد، اما دستکم در مورد فيلم خودم «اردکلي» ميتوانم بگويم که مدتهاست فيلم با طيکردن تمامي مراحل فني، آماده و براي دبيرخانه جشنواره ارسال شد، بنابراين با ديدن اين اتفاقات و اينکه برخي فيلمهايي که نسخه کاملي به جشنواره ارائه ندادهاند احتمالا پيشبيني از قبل وجود داشته است که اساسا چه فيلمهايي در جشنواره حضور داشته باشند، در صورتي که طبق آييننامه حتي بزرگان سينماي ايران نيز بايد تمامي موارد و
قوانين جشنواره فيلم فجر را رعايت کنند.
اما نکته بعدي اين است که فيلم من با کدام آثار مقايسه شده است؟ بنابراين نياز است تا پاسخ روشن و شفافتري نسبت به اين موضوع از هيئت انتخاب بشنوم. اما نکته ديگري هم هست که ميتوان به عنوان رويکرد جشنواره امسال فيلم فجر از آن نام برد و آن اين است که در ميان فهرست فيلمهايي که در جشنواره حضور دارند، اغلب آنها فيلمهايي در گونه دفاع مقدس است، فيلمهايي که در ميان جشنوارههاي سالانه، جشنوارهاي به نام مقاومت براي رقابت آنها در نظر گرفته شده يا فيلمهايي در ليست انتخابشدهها وجود دارد که فيلمهاي کمدي محسوب ميشوند.
بههرحال نياز است که در جشنواره فيلم فجر اين تنوع فيلمها ايجاد شود.
بله. من هم به اين موضوع باور دارم که جشنواره فيلم فجر به عنوان جشن ملي سينما بايد متنوع و متکثر باشد اما امسال اين تنوع کمتر ديده ميشود.
شما در صحبتهايتان در نشست خبري به ماجراي حذف فرش قرمز جشنواره اشاره کرديد که ايده شما در مقام رئيس کاخ جشنواره بوده.
بله. همانطور که در صحبتهايم اشاره کردم، با مراجعه به عکسها و تصاوير جز جلال و کرامت و احترام در آنها چيزي نمييابيد و چه اتفاقي ميافتد که سه نفر از سازمان سينمايي از برچيدهشدن فرش قرمز و کاهش ٥٠درصدي هزينهها سخن ميگويند؟ بر همين اساس ميتوانم بگويم که شايد امتياز منفي اول در ارتباط با حضورم در جشنواره بابت اين اتفاق به من داده شده است که در ارتباط با برگزاري فرش قرمز خلاف شئونات رفتار کردم و اين مورد را در کنارگذاشتهشدن فيلمم در جشنواره بيتأثير نميبينم.
اما در کل ميتوانم بگويم «اردکلي» سينماي متعارفي نيست اما قطعا به دنبال اين هستم که دلايل کنارگذاشتهشدن فيلم را بدانم تا دستکم نقاط ضعف را در آثار بعدي اصلاح کنم و در اين فيلم من به سراغ نقد اجتماعي رفتم؛ نقد اجتماعي از ديروز تا امروز که قطعا مخاطب با آن ارتباط برقرار ميکند.
اينکه چطور بعد از ٢٥ سال از نگارش فيلمنامه، اردکلي را مقابل دوربين برديد هم جالب توجه است. به چه دليل سالها براي ساختش صبر کرديد؟
زماني قرار بود اين فيلم در کانون پرورش فکري کودکان و نوجوانان ساخته شود اما ساخت اين فيلم به مشکل خورد چراکه فکر ميکردند ساخت اين فيلم نتايج خوبي نخواهد داشت! بعد از آن فيلمنامه به فارابي داده شد که سکوت يکسالهاي براي تعيين تکليف ساخت فيلم از سمت آنها وجود داشت، فيلمنامه را رد کردند و حتي از پرداخت وام صدميليوني در ارتباط با ساخت فيلم امتناع کردند. سؤال اينجاست حالا که فيلم در بخش خصوصي ساخته شده است، آيا اين به منزله يک بنگاه خرد اقتصادي نيست و آيا نبايد از چنين فعاليتهايي براي پويايي سينما استقبال کرد؟ اساسا نقد من به چنين اتفاقاتي است که شاهدش هستم. ساليان سال است که هرگونه اجحافي که در حقم شده است را تحمل کردهام، هيچوقت دنبال جايزه نبودم و در هيچ مسابقه جشنواره تئاتری شرکت نکردم و اگر حقيقتا اختيار اين فيلم تماما دست خودم بود، در جشنواره فيلم فجر شرکت نميکردم اما اين فيلم محصول کار من و علي حضرتي به عنوان تهيهکننده اثر است و او هم حقوقي دارد. اعتراضم به بيعدالتي و تبعيض فرسايندهاي است که وجود دارد.
پ
برای دسترسی سریع به تازهترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
ارسال نظر