آمریکا به دنبال شریک در حمله به عراق
براساس اسنادی که به تازگی از آرشیو اسناد ملی انگلیس منتشر شده، مشخص شده است که مذاکرات و برنامه‌هایی میان دولت‌های وقت انگلیس و آمریکا درباره حمله به عراق پس از جنگ ۱۹۹۱ خلیج فارس صورت گرفته بود.
خبرگزاری ایسنا: براساس اسنادی که به تازگی از آرشیو اسناد ملی انگلیس منتشر شده، مشخص شده است که مذاکرات و برنامه‌هایی میان دولت‌های وقت انگلیس و آمریکا درباره حمله به عراق پس از جنگ ۱۹۹۱ خلیج فارس صورت گرفته بود.
به نقل از خبرگزاری اسپوتنیک، در میان فایل‌های مکتوب و صوتی که امروز (جمعه) منتشر شد، یک سند سری وجود دارد که از اسناد رسمی درباره گفتگوهای میان داگلاس هرد، وزیر امور خارجه وقت انگلیس و جیمز بیکر، همتای آمریکایی‌اش در ۱۷ ژوئیه ۱۹۹۱ است.
براساس این یادداشت هر دو کشور به بررسی امکان ادامه جنگ علیه صدام، دیکتاتور سابق عراق پس از بیرون راندن نیروهایش از کویت پرداختند.
این سند مشخص می‌کند که تمایل انگلیس برای پیوستن به نیروهای آمریکایی در ادامه دادن این جنگ وجود داشت چون آمریکا نمی‌خواست به تنهایی بار این جنگ را به دوش بکشد.
در صورت عملی شدن این برنامه، حملات تحت فرماندهی آمریکا صورت می‌گرفت و این مساله مورد حمایت جان میجر، نخست وزیر وقت انگلیس نیز بود.
این مساله در نامه‌ای محرمانه از سوی وزارت دفاع انگلیس به تاریخ ۱۲ ژوئیه ۱۹۹۱ مطرح شد.
آمریکا به دنبال شریک در حمله به عراق
براساس نامه مذکور، نگرانی اصلی آمریکا این بود که در صورت ادامه اقدامات نظامی، این کشور باید شریک سیاسی داشته باشد که این شریک می‌توانست با حملات هوایی انگلیس و فرانسه تامین شود.
هدف اصلی حمله نظامی جدید علیه عراق، زرادخانه‌های فرضی تسلیحات شیمیایی، بیولوژیکی و اتمی این کشور بود که وجود آنها با عدم اجازه بازدید بازرسان سازمان ملل، بر سر زبان‌ها افتاده بود.
مذاکرات داخلی در دولت انگلیس شامل نگرانی‌هایی درباره تامین لجستیکی در اقدام نظامی آتی می‌شد که یکی از این موارد استقرار جنگنده‌های نیروی هوایی سلطنتی این کشور در یک پایگاه هوایی در قبرس، به دلیل ترافیک بالای هوایی در پایگاه هوایی اینجرلیک ترکیه مورد استفاده ناتو، بود.
نگرانی دیگر قانونی بودن چنین حمله‌ای بود؛ براساس برخی اسناد کابینه انگلیس، افزایش تدریجی یکسری حملات هوایی علیه زیرساخت‌های عراق بسیار قانونی‌تر از یک حمله یکباره برای تسلط سریع و از بین بردن زیرساخت‌ها در این کشور بود.
توصیه‌های قانونی که دولت انگلیس درباره این مساله دریافت کرد، مشخص کرده است که چنین اقدام یکجانبه‌ای می‌توانست نقض کننده منشور حقوق بشر باشد و بایستی مجوز برای چنین اقدامی از سوی شورای امنیت که در آن زمان شوروی عضو دائمش بود، به دست می‌آمد.
پایان جنگ عراق علیه ایران، هم‌زمان با بروز تشنج بین عراق و کویت بود. ارتش عراق در زمان حکومت صدام و حزب بعث عراق در ۱۹۹۰ به کویت حمله و این کشور را اشغال کرد. عراق با این حمله باعث بروز بحرانی بین‌المللی شد و اخطار شورای امنیت را نپذیرفت. آمریکا در سال ۱۹۹۱ با ائتلافی از کشورهای دیگر به کویت و سپس به عراق حمله کرد و ارتش عراق را از کویت بیرون راند.
دلیل حمله عراق به کویت مشکل بدهی ۳۰ میلیارد دلاری عراق به کویت و تلاش عراق برای بازسازی اقتصاد این کشور بود که در جنگ با ایران نابود شده بود. عراق معتقد بود چون جنگ ایران و عراق به سود کشورهای عرب حوزه خلیج فارس بوده است، دولت‌های عربی باید بدهی ۳۰ میلیارد دلاری عراق را ببخشند. کویت زیر بار نرفت و حمله به کویت آغاز شد.
به نقل از خبرگزاری اسپوتنیک، در میان فایل‌های مکتوب و صوتی که امروز (جمعه) منتشر شد، یک سند سری وجود دارد که از اسناد رسمی درباره گفتگوهای میان داگلاس هرد، وزیر امور خارجه وقت انگلیس و جیمز بیکر، همتای آمریکایی‌اش در ۱۷ ژوئیه ۱۹۹۱ است.
براساس این یادداشت هر دو کشور به بررسی امکان ادامه جنگ علیه صدام، دیکتاتور سابق عراق پس از بیرون راندن نیروهایش از کویت پرداختند.
این سند مشخص می‌کند که تمایل انگلیس برای پیوستن به نیروهای آمریکایی در ادامه دادن این جنگ وجود داشت چون آمریکا نمی‌خواست به تنهایی بار این جنگ را به دوش بکشد.
در صورت عملی شدن این برنامه، حملات تحت فرماندهی آمریکا صورت می‌گرفت و این مساله مورد حمایت جان میجر، نخست وزیر وقت انگلیس نیز بود.
این مساله در نامه‌ای محرمانه از سوی وزارت دفاع انگلیس به تاریخ ۱۲ ژوئیه ۱۹۹۱ مطرح شد.
آمریکا به دنبال شریک در حمله به عراق
براساس نامه مذکور، نگرانی اصلی آمریکا این بود که در صورت ادامه اقدامات نظامی، این کشور باید شریک سیاسی داشته باشد که این شریک می‌توانست با حملات هوایی انگلیس و فرانسه تامین شود.
هدف اصلی حمله نظامی جدید علیه عراق، زرادخانه‌های فرضی تسلیحات شیمیایی، بیولوژیکی و اتمی این کشور بود که وجود آنها با عدم اجازه بازدید بازرسان سازمان ملل، بر سر زبان‌ها افتاده بود.
مذاکرات داخلی در دولت انگلیس شامل نگرانی‌هایی درباره تامین لجستیکی در اقدام نظامی آتی می‌شد که یکی از این موارد استقرار جنگنده‌های نیروی هوایی سلطنتی این کشور در یک پایگاه هوایی در قبرس، به دلیل ترافیک بالای هوایی در پایگاه هوایی اینجرلیک ترکیه مورد استفاده ناتو، بود.
نگرانی دیگر قانونی بودن چنین حمله‌ای بود؛ براساس برخی اسناد کابینه انگلیس، افزایش تدریجی یکسری حملات هوایی علیه زیرساخت‌های عراق بسیار قانونی‌تر از یک حمله یکباره برای تسلط سریع و از بین بردن زیرساخت‌ها در این کشور بود.
توصیه‌های قانونی که دولت انگلیس درباره این مساله دریافت کرد، مشخص کرده است که چنین اقدام یکجانبه‌ای می‌توانست نقض کننده منشور حقوق بشر باشد و بایستی مجوز برای چنین اقدامی از سوی شورای امنیت که در آن زمان شوروی عضو دائمش بود، به دست می‌آمد.
پایان جنگ عراق علیه ایران، هم‌زمان با بروز تشنج بین عراق و کویت بود. ارتش عراق در زمان حکومت صدام و حزب بعث عراق در ۱۹۹۰ به کویت حمله و این کشور را اشغال کرد. عراق با این حمله باعث بروز بحرانی بین‌المللی شد و اخطار شورای امنیت را نپذیرفت. آمریکا در سال ۱۹۹۱ با ائتلافی از کشورهای دیگر به کویت و سپس به عراق حمله کرد و ارتش عراق را از کویت بیرون راند.
دلیل حمله عراق به کویت مشکل بدهی ۳۰ میلیارد دلاری عراق به کویت و تلاش عراق برای بازسازی اقتصاد این کشور بود که در جنگ با ایران نابود شده بود. عراق معتقد بود چون جنگ ایران و عراق به سود کشورهای عرب حوزه خلیج فارس بوده است، دولت‌های عربی باید بدهی ۳۰ میلیارد دلاری عراق را ببخشند. کویت زیر بار نرفت و حمله به کویت آغاز شد.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
ارسال نظر