چند و چون اجراي اليور توئيست

ولي نکته‌ای باريک‌تر از مو اينجاست که براي توليد چنين آثاري حمايت به اشکال مختلف صورت گرفته است! اين شکل نمايش با توجه به مناسباتي که پسِ توليد آنهاست، به اشکال مختلف انواع حمايت را با خود داشته و دارند؛ زيرا در مسيري حرکت کرده‌‌اند که به قول همان عزيز گرامي در نظر دارند «ذائقه مردم را تغيير بدهند!». بله! به‌راستي ذائقه مردم را تغيير داده‌اند.

آيا به‌راستي شرايط توليد براي همه کارها يکسان است؟! البته از لابه‌لاي صحبت کارگردان در برنامه چشم شب روشن حمايت‌هاي مشخص بخش دولتي و مجموعه تالار وحدت نيز سرک مي‌کشد و خود را نشان مي‌دهد که همين حمايت منجر به کاهش قيمت بليت نمايش از ۱۵۰ هزار تومان به ۹۵ هزار تومان شد و اين با گفته کارگردان در برنامه تلويزيوني چشم شب روشن در تناقض است که «از هيچ کمک دولتي و خصوصي استفاده نکرده‌ام». همه ما به‌درستي مي‌دانيم که سنگ بناي چنين تغيير ذائقه‌اي از چه زماني گذاشته شد. زماني که کارگاه‌هاي دکور، لباس، آهنگري و... تئاتر شهر و تالار وحدت را تعطيل کردند و پروسه روند توليد آثار نمايشي در گردابي افتاد که هر روز چون چاه ويل عميق و عميق‌تر مي‌شود... .