انگیزه های عملیات روانی علیه دولت روحانی
خبرآنلاین در یادداشتی آورده است: دولت «حسن روحانی» در نخستین ماه‌های شروع دور دوم کار خود، مواجه با عملیات روانی پیچیده‌ای است که از دو سو آن را زیر فشار قرار داده که معلوم‌ترین اقدام مربوط به جریان‌های بیرون از نظام سیاسی است. آنان اصولاً در پی ازهم‌پاشی هستند.
جلال خوش چهره در این یادداشت آورده است: اما جریان دیگری نیز به موازات مخالفان بیرونی، درصدد ناکام کردن دولت عمل می‌کند. رفتار این جریان به گونه‌ای با مخالفان بیرونی هم‌پوشانی داشته و در صدد ایجاد شرایط عینی و ذهنی در القای باور ناتوانی دولت و بالتبع نا امیدی مردم از آینده پیش‌روست. همه جریان‌های مخالف بر قرائنی استناد می‌کنند که اگرچه واقعی است اما از یک پوسته و هسته برخوردار است. پوسته همان چیزی است که مخالفان به صورت واقعی گزارش می‌کنند، اما هسته یا ماهیت آنچه پیش چشم است، درصورت تبیین چرایی وجود آن، مورد قضاوت واقع‌گرایانه‌‌تری قرار گیرد.
آنان حملات انتقادی خود را علیه دولت از همه سو دنبال می‌کنند. در این کار طرحی سه‌مرحله‌ای را به اجرا گذاشته‌اند؛ نخست ارائه تصویری نا امید کننده از اوضاع. دوم، ناتوان نمایاندن و نیز ناتوان کردن دولت در مدیریت اوضاع. سوم، معرفی خود به عنوان راه حل جایگزین. این اقدام که به ظاهر با هدف انتخاباتی انجام می‌شود، با این انگیزه همراه است که رویکرد گریز ناپذیر مردم در آینده به سوی آنان خواهد بود. از همین رو حتی ژنرال‌های دولت و برنامه‌های موفق آن در دوره نخست مورد حمله انتقادی مخالفان قرار دارد. اینکار با هدف خنثی کردن نقاط قوتی است که در آینده همچنان رقیب جدی مخالفان در رقابت‌های انتخاباتی خواهند بود.
مخالفان دولت اگرچه به مشکلات واقعی و جاری اشاره دارند اما عافیت‌طلبانه از بیان چرایی وجود این مشکلات شانه خالی می‌کنند. آنان به جای مسئولیت پذیری، فرار به جلو می‌کنند و با آشفته سازی اوضاع، می‌کوشند خود را در لایه‌ها پنهان کنند. نخستین سؤال از این طیف منتقدان این است که آنان چه اندازه در بروز مشکلات سیاسی، اقتصادی و سیاست‌خارجی نقش داشته‌اند؟ علاوه براین چه میزان تلاش برای کاستن از مشکلات جاری ـ ونه دولت ـ به عمل آورده‌اند؟ مهم‌تر اینکه، کاستن از اعتبار دولت به اعتبار آنان می‌افزاید یا از استحکام نظام سیاسی می‌کاهد؟
تبیین و پاسخ به پرسش‌های بالا بیش از هرکس متوجه دولت و تیم رسانه‌ای اوست. لازم است دولت در تحلیل و معرفی سیاست‌های نوگرایانه خود و تأکیدش بر پرهیز از پوپولیسم، بر صراحت لهجه خود بیفزاید. انتقاد سربسته از مخالفان در عصر سرعت گردش اطلاعات و تبلیغات بی‌تأثیر شده است. زمان برای دولت و اعتبار آن حیاتی است. در این‌حال فراموش نباید کرد که در عصر رسانه و افزایش قدرت مردم در کسب اخبار و تحلیل آن، پیشاپیش این گمان که مخالفان خواهند توانست از نمد مشکلات جاری برای خود کلاه بدوزند، ناکام می‌کند.
نظر کاربران
بازنده اصلی ملت هستندوسلام
گور پدر معاند و هرچی که میگی ولی نه وجدانا خودتون امیدی به اقتصاد دارید؟؟؟؟روحانی میخواد با افزایش مالیات و گرون کردن حامل های انرژی به فکر گذراندن باقی ریاستش باشه
کجا به فکر کار توسعه ای هست،؟؟از دو سال دیگه هم سفرهای خداحافظیش شروع میشه
ی چیزی بگید که حداقل بگنجه
خسته شدیم از این گرونی و فشار
آقایون وقتی با مردم فاصله دارن نتیجش میشه همین که بنزین رو گرون میکنن
قیمت اب و برق رو گرون میکنن
چون به جیب خودشون نگاه میکنن نه مردم بیچاره
به شدددددددددددددت پشیمانم بهش رای دادم
درود بر آقای روحانی
نبرید مال مسلمان چو مالت ببرند بانگ براری که مسلمانی نیست.
دولت تواین چهارسال چه خدمتی به این مردم کرده جزاینکه بدبختی مردم روزیادکرده
این حرفا چیه دولت خوب باشه مردم چرا حرفی بزنند دولت دروغ گو از آب در آوند مردم را فریب داد
انگیزه چیه ، پدر مردم می خوان در بیارن ، یارانه قطع ، بنزین گران بشه .........!!!!!!!!!!
بازنده اصلی متوهمان زنبیل به دست و تندروها و متحجران سیلی خورده از انتخابات ریاست جمهوری هستند که هیچ مهره ای برای بازی کردن با آینده سیاسی و اقتصادی دیگر ندیدند و فراخوان به اعتراض و تظاهرات بر علیه دولت روحانی می دهند. مردم آگاهی و اشراف کامل به همه مسائل سیاسی و اهداف آن دارند.