آیا عوارضِ خروج، صحبت مرگ و زندگی است؟
وحید شامخی-مشاور مدیریت استراتژیک در روزنامه شرق نوشت: حتما مستندهای نشنال‌جئوگرافیک را دیده‌اید که مثلا گروهی از آهوان، در حال چرا در علفزاری هستند و تنها صدایی که به گوش می‌رسد، صدای باد در میان علفزار است. ناگهان یکی از آهوان سرش را بالا می‌آورد و با اضطراب اطراف را نگاه می‌کند. انگار صدای دیگری به گوشش رسیده است؛ صدایی نگران‌کننده! به دنبال آن، آهوی دیگری نیز سرش را بالا می‌آورد.
وحید شامخی-مشاور مدیریت استراتژیک در روزنامه شرق نوشت: حتما مستندهای نشنال‌جئوگرافیک را دیده‌اید که مثلا گروهی از آهوان، در حال چرا در علفزاری هستند و تنها صدایی که به گوش می‌رسد، صدای باد در میان علفزار است. ناگهان یکی از آهوان سرش را بالا می‌آورد و با اضطراب اطراف را نگاه می‌کند. انگار صدای دیگری به گوشش رسیده است؛ صدایی نگران‌کننده! به دنبال آن، آهوی دیگری نیز سرش را بالا می‌آورد.
ناگهان شیری از میان علف‌ها بیرون می‌پرد و گروه آهوان نیز هر یک به سمتی فرار میکنند. زمانی که آهوی اول متوجه صدای عجیب و نگران‌کننده‌ای شده بود، ماده‌ای شیمیایی به نام کورتیزول در خونش ترشح شد که درواقع عامل اصلی احساس نگرانی و ترس است.
کورتیزول باعث شد تا آهوی اول صدای عجیب را نادیده نگیرد و آماده فرار شود. دقیقا همین مکانیزم طبیعی در ما انسان‌ها نیز وجود دارد. کورتیزول ترشح میشود تا موجب حفظ بقای ما شود. اگر کورتیزول نباشد، ممکن است برای فرار و اقدام متناسب دیر شده باشد (برگرفته از کتاب رهبران آخر غذا می‌خورند!). حالا این مسئله را در زندگی امروزمان در نظر بگیریم. مثلا نیمه‌شب از خواب برمی‌خیزیم، چراکه صدای عجیبی شنیده‌ایم. احساس ترس و نگرانی ما را فرا می‌گیرد. بدنمان آماده اقدام نجات‌بخش میشود، اما ممکن است فقط صدای افتادن ظرفی از روی جاظرفی باشد که بعد از شستنش به‌خوبی در جای مناسب قرار نداده بودیم. یا در محیط کارمان یکی از همکاران خبری مبنی بر تعدیل نیروها را پخش می‌کند. همه شبیه همان آهوان، به‌‌علت ترشح کورتیزول در خونمان حالت آماده‌باش، نگران و پر از استرس به خود می‌گیریم.
اما مثال‌های زندگی امروزمان با زندگی حیوانات و انسان‌های قرن‌های قبل حداقل یک تفاوت جدی دارد. کورتیزولی که به‌صورت طبیعی ترشح میشود تا بقای ما را تضمین کند، کارکرد اصلی‌اش زمان مرگ و زندگی بوده است؛ زمانی‌که اگر آن حیوان یا انسان عکس‌العمل مناسبی نشان نمی‌داد، منجر به مرگش می‌شد. اما اغلب مواردی که امروز با آن مواجهیم این‌گونه نیست. یعنی چه؟ یعنی خیلی از اوقات در مواقعی که دچار استرس و نگرانی می‌شویم، رفتاری انجام میدهیم که انگار بحث مرگ و زندگی است، درحالی‌که مسئله خیلی کوچک‌تر از آن است! همین میشود که همه روزها، ساعت‌ها و دقیقه‌هایمان پر از تلخی و ناراحتی میشود.
خبرهای بد، ناگوار و ناخوشایند هر یک میزانی از کورتیزول در خونمان ترشح میکنند و فیزیک ما این آمادگی را دارد که آنها را در حد مرگ و زندگی جدی بگیرد. پس خودمان باید فکری کنیم و دسته‌بندی آگاهانه‌ای داشته باشیم که تا چه حد اجازه دهیم، یک موضوع ما را دچار استرس و ناراحتی کند؛ این بدان معنی نیست که بی‌تفاوت باشیم اما از آن سو، این‌طور نیست که اگر عوارض خروج، قیمت بنزین، نان یا هر خبر ناخوشایند دیگری در این روزها می‌شنویم، فکر کنیم که بحث مرگ و زندگی است.
نگاه و نگرشی که این روزها در میان اقشار جامعه‌مان گسترش می‌یابد چنان است که انگار به آخر خط رسیده‌ایم! درحالی‌که این تلخی‌ها بخشی از فرایند تحول است. تغییر، تحول و بهبود بدونِ درد و سختی، خیلی انتزاعی و خیالی به نظر می‌رسد. اگر منطقی درست و دقیق پشت تصمیمات دردناک امروزمان باشد، نه‌تنها باید تلخی‌اش را بپذیریم که باید با جان و دل به استقبالش برویم. ای‌کاش به جای ایجاد فضای احساسی و منفی، اوقات بیشتری برای پذیرش سختی تصمیمات استراتژیک، بلندمدت و دردناک یک‌دل و یک‌زبان می‌شدیم!
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
نظر کاربران
داداش خیلی دلت خوشه
چی زدی؟؟
...خودت میگی حتی حیوانات هم وقتی احساس خطرمیکنند فرار میکنند.بعدتوصیه میکنی ماپیشرفت کرده هستیم باید باکله خطر روبپذیریم؟...
مرد حسابی اگر جلوی این کارها از الان گرفته نشود فردا گرانی های دیگر را باید انتظار داشته باشیم زیرا تمام گرانی ها به گرانی اجناس دیگر منجر میشود خر گیر اوردید .وقتی عوارض گران شود فردا هرچیزی که میخواهیم بخریم میگویند چون عوارض بالا رفته ما این اجناس را گران کرده ایم زیرا عوارض میدهیم
یعنی چی؟
ندزدنت؟
چی رو به چی ربط داد.
مگه مجبوری حرف بزنی
چ خوب نویسنده نترس و صدالبته بی دغدغه !!
این مطلب ربط میداد ب اجرا یا عدم اجرای کنسرت
یا بودن فلانی در شورای اسلامی شهر
معلومه ک جز پشتیبانی از گرانی هدف دیگه ای نداره
خدا جواب این دروغگوها و فریب دهنده ها رو بده ک بدجوری حواس مردم رو از باید ها پرت میکنن و ب چیزی ک دلشون میخواد سوق میدن
راست میگه دیگه!
همه دنبال تغییر بی هزینه هستن!
کشورای توسعه یافته امروز ۵۰ سال، ۱۰۰ سال زحمت کشیدن.
آقای روحانی این مطلب حرف خودته یامعاون اولت یا دیگراعضای کابینه.
اگه مرگ و زندگی نیست خوب عوارض نگیرین مثل خیلی از کشورها
روزنامه نگارمحترم وادمین جان همه چی به مرگ وزندگی هستش ماکه همیشه برامون تلخ هست ولی کیه که باور کنه ماراصی نمیشویم بااین برنامه ها
ادمین جان کاری به ثبت کردن این موصوع ندارم ولی ای کاش هرکسی نظر میدادبه نام همون نام یک پرونده قطورتشکیل میدادی ومیگفتین به مسئولین برم دادبزنم فریاد کنم به کی بگم توراخدکاری به حاملهای انرزی نداشته باشید چراهیچ کسی حرف آدم نمیفمه ماهنوزهم که هنوزقبض پرداخت نکردیم فقط بگین ازحالت پلکانی دربیارن خانوار13 نفره اعتراص دارن اگردفعا بعدهم باشه باین جریانی درپیش ماپرداخت نمیکنیم پارسال حرف نزده بودن اینجوری شدیلداتون مبارک
اون چيزي كه بحث مرگ و زندگيه به تناوب نااميد شدن و سختي كشيدن از تصميمات و برخوردهاي مسئوليني هست كه مردم ما همچنان با خيرخواهي و به اميد اصلاح بهشون راي ميدن..
ما توان تحمل سختي براي تغيير مثبت رو داريم، فقط بدونيم جواب ميده، بدونيم يه آدم عاقل دلش براي مردم ميتپه نه براي منافع خودش