سن بازنشستگی کارمندان در سایر کشورها

خبرآنلاین: سن بازنشستگی در بسیاری از کشورهای جهان بیانگر وضعیت اجتماعی آن کشور و همچنین وضعیت اشتغال است.

بر خلاف تصور غالب در کشورهای ثروتمند اروپایی اتفاقا برای رسیدن به بازنشستگی شاغلان باید بسیار منتظر بمانند . البته بالا بودن سن امید به زندگی و بالا بودن استاندارد های سلامت در این کشورها بسیاری از مردان و زنان را بر آن می دارد که تا سنین بالاتر نیز به کار بپردازند

در این جا دو اصطلاح وجود دارد که یکی اصطلاح سن بازنشستگی ، به صورت سنی قانونی تعریف می شود که کارگر اجبارا می بایست بازار کار را ترک کند.

دیگری اصطلاح سن مستمری بگیری سنی قانونی است که یک کارگر حائز دریافت مستمری سن پیری می شود.

عموماً سن مستمری بگیری را مترادف با سن بازنشستگی در نظر گرفته اند که برای مردان در حدود ۶۵ سالگی است.

در حال حاضردر بسیاری از کشورها، تمایز بیشتری بین دو اصطلاح فوق قائل می شوند. سن مستمری بگیری (سنی که در آن فرد، حائز شرایط دریافت مستمری می شود )رو به افزایش است که اغلب جدای از بازنشستگی به معنای کناره گیری از فعالیت اقتصادی قلمداد می شود. به منظور کمک برای به جریان انداختن این تغییرات ، فشارهای مالی روی سیستمهای مستمری قرار دارند ( ناشی از محدودیتهای کوتاه مدت مالی و الگوی جمعیتی بلند مدت ) که به بررسی بیشتری در زمینه میزان تامین مالی مزایای سالخوردگی منجر خواهند شد.

بالا رفتن سنی که در آن فرد حائز دریافت مزایا می شود (سن مستمری بگیری)، اثر مثبت معناداری روی ثبات مالی سیستمها و جنبشهایی پیشنهادی دارد که در حال حاضردر تعداد زیادی از کشورها در دل مباحثات مربوط به اصلاحات مستمری در جریان است. تحقیقات انجمن بین المللی تامین اجتماعی (issa ) تعدادی از کشورها را معرفی می کند که سن بازنشستگی را در خلال ۵ سال گذشته افزایش داده اند. هر چند تصمیم به افزایش سن بازنشستگی از لحاظ سیاسی، حساسیت برانگیز و اغلب نامحبوب است.

بازنشستگی دیرهنگام اغلب شامل مولفه هایی همچون سن بازنشستگی انعطاف پذیر و بازنشستگی پاره وقت است. برای موفقیت در این زمینه ، شاخصهای مطرح شده نیاز به مداخلات سیاسی حمایت کننده دارند، مثل هماهنگی بیشتر با اهداف سیاسی اشتغال، قوانین وضع شده در لایه دوم مستمریها و طراحی برنامه های مربوط به سلامت و از کارافتادگی که کارگران پیرتر را سالم حفظ کند.

همچنین پیشرفتهایی در سطوح دانش مالی و کیفیت ارائه اطلاعات مستمری فردی به کارگران پیرتر، به آنها کمک می کند که انتخاب درستی در مورد تعیین زمان بازنشستگی و مزایایی داشته باشند که انتظار دریافت آن را دارند.

تصویر زیر نشاندهنده درصد جمعیت بالای ۶۵ سال کشورهای جهان است.

در ایران

در حال حاضر مردان با سه نوع سن و سابقه بازنشست می شوند بطوریکه در نوع اول با داشتن ۳۵ سال سابقه بدون شرط سنی، دوم ۵۰ سال سن و ۳۰ سال سابقه با حقوق کامل و نوع سوم داشتن ۶۰ سال سن و ۲۰ سال سابقه که براساس میزان سابقه حقوق دریافت می کنند.

در مورد بازنشستگی زنان نیز با همان سه شرط عنوان شده و در هر کدام ۵ سال کمتر و البته در مورد زنان یک استثنا نیز وجود دارد و آن این است که زنان با ۴۲ سال سن و ۲۰ سال سابقه در بیمه های اجباری بازنشسته می شوند.

سنین بازنشستگی منعطف و شرایط آن

برخی کشورها از یک سن بازنشستگی استاندارد گذر کرده و طیفی از سنین بازنشستگی را در نظر می گیرند. در انگلستان، سن بازنشستگی خاص و پایان اتوماتیک واری به قراردادهای کاری در سن مشخصی وجود ندارد.توقف کارکردن قبل از دریافت یک مستمری ،دیگر به عنوان یک پیش شرط مطرح نیست. در نروژ، سن مستمری ۶۷ سال است اما افراد می توانند کارکردن را ادامه دهند.

برخی کشورها مستقیماً قوانین مربوط به سن بازنشستگی را با طول عمر ارتباط داده اند. این موارد اغلب به قوانینی نیاز دارند که پایان اتوماتیک وار به قراردادهای کاری در یک سن خاص را می شکنند و اغلب نیازمند هماهنگی با قوانین وضع شده در لایه دوم مستمریها است.

جدول زیر نشانگر بالاترین سن بازنشستگی در بین کشورهای جهان است.

اصلاح قوانین مستمری در سوئد و سن بازنشستگی انعطاف پذیر

در سوئد، سن بازنشستگی متعارفی وجود ندارد. افراد این حق را دارند تا بین سنین 61 و 70 سال بازنشسته شوند. آنها اطلاعات مشخصی در این زمینه دریافت می کنند، توضیحی که میزان درامد مستمری را در طیفی از سنین 61، 65 و 70 نشان میدهد. این مثال، اهمیت ارائه اطلاعات ساده و شفاف را بیان می کند . اطلاعاتی که فرایند تصمیم گیری را در این زمینه حمایت می کند. گرچه در واقع، تعداد زیادی از مستخدمان، هنوز در سن 65 سالگی بازنشسته می شوند، عادتی که ناشی از بازنشستگی معمولی در بیشتر قوانین موجود در حوزه مستمری تکمیلی می باشد.

نقشه زیر بیانگر سن بازنشستگی در کشورهای اروپایی است که بالاترین سن بازنشستگی را دارا هستند . توضیح اینکه بعضی از همین کشورها مثل آلمان سن بازنشستگی را بالاتر هم برده اند .

بازنشستگی

در فنلاند دو نوع سیستم بازنشستگی قانونی وجود دارد که مکمل هم می باشند:

بازنشستگی کاری نوعی از بازنشستگی است که هر کسی آن را با شغل اداری و یا آزاد خود برای خویش کسب می کند . اشخاص حقوق بگیر و اشخاص دارای شغل آزاد تحت پوشش سیستم بازنشستگی کاری هستند . کارفرما موظف است که برای تمام کارمندان و کارگران خود بیمه بازنشستگی تهیه کرده و مبالغ این بیمه را بپردازد. اشخاص دارای شغل آزاد خودشان این مبالغ بیمه را پرداخت میکنند .

بازنشستگی ملی نوعی بازنشستگی است که حداقل سطح معیشت را برای روزهای بازنشستگی تضمین می کند .

هر دو این بازنشستگی ها در بر گیرنده بازنشستگی سالمندی و بازنشستگی از کار افتادگی است .بازنشستگی سالمندی می تواند ازسنین مختلفی شروع شود، بین سنین ۶۳ الی ۶۸ سالگی. بازنشستگی ملی از سن ۶۵ سالگی شروع میشود.

چنانکه حقوق بازنشستگی شما کم می باشد، می توانید علاوه بر دیگر بازنشستگی هایی که دریافت می کنید، بازنشستگی تضمینی نیز بگیرید. این نوع از بازنشستگی حقوق بازنشستگی فردی را که ساکن فنلاند می باشد، به ۶۸۸ یورو در ماه می رساند. در شرایطی می توانید بازنشستگی تضمینی دریافت کنید که پس از رسیدن به سن ۱۶ سالگی، حداقل ۳ سال در فنلاند زندگی کرده باشید.

آلمان هم ۶۷ سال

در آلمان نیز مجلس آن کشورتصویب کرد سن بازنشستگی در این کشور ۶۷ سالگی باشد.

اکثریت اتحاد دموکرات مسیحی و سوسیال دموکرات‌ها به لایحه‌ای که فرانتس مونتفرینگ، وزیر امور اجتماعی آلمان ارایه کرده بود، رای مثبت دادند.

در همین حال برخی فراکسیون‌های دولتی نیز به این لایحه رای مخالف دادند. مخالفان خواستار ساماندهی دوباره این طرح شده‌اند.

این قانون افزایش سن قانونی بازنشستگی را میان سال‌های میان ۲۰۱۲ و ۲۰۲۹ با گام‌های کوچکی از ۶۵ سال امروز به ۶۷ سال می‌رساند. متولدین سال ۱۹۴۷ مشمول این قانون خواهند شد.

زمانی که نوبت به متولدین ۱۹۶۴ برسد، این ساماندهی دوباره تکمیل خواهد شد.